Morgunblaðið - 18.12.1988, Blaðsíða 12

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 18. DESEMBER 1988
Ljósmynd/Sölvi Ólafsson
BJAKTSÝNI
IANDSFAÐIRINN
eftir Pól Pálsson
ÚTIDYR DANSKA forsætisráðuneytisins við Prins Jorgen
Gaard eru alltaf læstar og maður gaumgæfður í bak og
fyrir af sjónvarpsmyndavél áður en suðandi rafstraumur
rýfiir læsinguna og gengið er upp stiga, áfram undir
vökulu efltirliti sjónvarpsmyndavéla, kemur svo inn á fyrsta
stigapall í forsal vesturálmu
Krisljánsborgarhallar, þar sem
stór skotheldur glerveggur stingur
í stúf við virðulega
hallarstemmninguna. Bak við hann
situr vörður, vopnaður
skammbyssu og þráðlausri talstöð,
fyrir framan hann
sjónvarpsskjárinn sem ég hef troðið upp á undangengnar
mínútur, annar vörður kemur á móti til að spyrja um erindið
og ganga úr skugga um að viðtalstíminn sé bókaður, vísar
síðan leiðina til biðstofú forsætisráðherrans. Pauls
Schluters er greinilega vel gætt en það erekki
öryggisgæslan sem gerir blaðamanni frá Islandi erfítt fyrir
við að eiga tal af honum, heldur annirnar í starfinu. Með
margra vikna fyrirvara var einungis hægt að fá 20 mínútna
viðtal. Hann virðist líka þreyttur þegar hann leggur
sígarettuna í öskubakkann og stendur upp frá skrifborðinu
til að heilsa ... ..........—
FORSÆTISRAÐHERRA
DANMERKUR í SAMTALI
VIÐ MORGUNBLAÐIÐ
Poul Schliiter er fæddur
3. apríl 1929. Hann er
lögfræðingur að mennt
og rak um tíma eigið lög-
fræðifyrirtæki. Annars
má segja að stjórnmái
hafí alla tíð verið hans
aðalstarf. Árið 1952 varð
hann formaður ungra íhaldsmanna og sett-
ist í miðstjórn flokksins, þingmaður 1962,
formaður Ihaldsflokksins 1974 og forsætis-
ráðherra frá 1982.
Poul Schliiter er „maðurinn sem samein-
aði borgaralegu öflin“ í danskri pólitík.
Undir forystu hans hefur íhaldsflokkurinn
margfaldað fylgi sitt og er nú næststærsti
flokkur Danmerkur á eftir sósíaldemókröt-
um. Höfuðkostur hans sem stjómmála-
manns er sagður vera óvenjumiklir mála-
miðlunarhæfileikar, að sætta andstæð sjón-
armið og fá fólk með ólíkar skoðanir til að
sameinast um einstaka mál. Stíll hans er
yfírvegaður, hann er þekktur fyrir bjartsýni
hvað sem á bjátar, hann talar aldrei illa um
andstæðingana á opinberum fundum eða í
fjölmiðlum, heidur sig við málefnin og tekur
sjaldan stórt upp í sig, og er sá danski stjóm-
málamaður um þessar mundir sem hefur
sterkustu „landsföðurímyndina".
Og brosið er föðurlegt, handtakið þétt;
hann býður til sætis við skrifborðið og seg
ir þegar ég spyr hvort við getum ekki spjall-
að saman lengur en 20 mínútur: „Nei, því
miður, ég hef ekki tíma... En hvað, við
getum náð talsverðu á tuttugu mínútum ef
við einbeitum okkur ... Skjóttu!"
— Við byijum þá á kynnum þínum af
íslendingum...
„Ég á marga íslenska vini. Ég hef tekið
þátt í starfí Norðurlandaráðs og auk þess
unnið með íslenskum stjórnmálamönnum á
öðrum vettvangi frá því ég var ungur. Það
hlýtur að hafa áhrif á mann, maður kynnist
mörgum og ég hef verið svo heppinn að
eignast vini. Samband mitt við ísland hefur
náttúrlega fyrst og fremst verið pólitískt.
Það er stundum sagt að fólk fái yfír sig
þá stjómmálamenn sem það á skilið. Það
hefur sjálft valið þá, að minnsta kosti í
okkar heimshluta, svo það er grín með al-
vöru saman við. Þeir íslensku stjómmála-
menn sem ég hef hitt eru í engu eftirbátar
stjórnmálamanna annarra landa ef það er
það sem spurningin snýst um. Ég vil ekki
nefna nein ákveðin nöfn, en hef alltaf verið
ánægður með samskipti mín við þá.
I rauninni era íslenskir stjórnmálamenn
eins og aðrir íslendingar. Mér hefur fundist
flestir Islendingar sem ég hef hitt vera mjög
meðvitaðar um sérstæðan karakter og sögu
landsins. Maður þarf sjálfsagt að hafa heim-
sótt ísland til þess að skilja þetta. Náttúran
er stórbrotin og þegar menningararfurinn
bætist við, og þá að sjálfsögðu sérstaklega
POUL
o o
CHLUTER