Þjóðviljinn - 15.12.1974, Blaðsíða 14

Þjóðviljinn - 15.12.1974, Blaðsíða 14
14 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 15. desember 1974. Sunnudagur 15. desember 1974. ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 15 ÍSLENSKUR MATVÆLA- IÐNAÐUR Sennilega erum við islendingar með stærri mat- vælaframleiðendum i heimi sé miðað við magn og höföatölu. Hinsvegar er það vart fyrren á siðari ár- um að hér hefst raunverulegur matvæiaiðnaður og framleiðsla á unnum matvælum úr þvi hráefni sem fyrir hendi er. Allra siðustu árin hefur þróun á þessu sviði orðið mjög hröð og framleiddar eru æ fleiri tegundir matvæla, bæði I kjöt-, fisk- og mjólkuriðnaðinum og reyndar fleiru. Von er enn aukinnar fjölbreytni á næstu árum, að þvi er fram kom I rabbi Þjóðviljans nú i vikunni við nokkra fulltrúa framleiðenda um þessi mál, auk þess sem viða er I undirbúningi bætt vinnsluað- staða, nýjar og betri umbúðir og fulikomnari verð- og innihaldsmerkingar. Flestum mun kunnugt hvilikar framfarir hafa orðið i frystiiðnaði okkar fyrir utanlandsmarkað á siðari árum og er þá fyrst og fremst átt við fiskinn, en fram- farir hafa ekki siður orðiö i ann- arri matvælavinnslu og fjöl- breytnin I kjöt- og mjólkurvöru, niðursuðu og lagmeti á innan- landsmarkaði hefur aukist ótrú- lega allra siðustu árin. Virðast haldast i hendur breyttir þjóðlifs- hættir og þarmeð vaxandi þörf á unninni matvöru, sem fljótlegt er aö matreiða, og viðleitni fram- leiðenda til að nýta hráefnið sem best og ná fram sem mestu geymsluþoli. Enda bar þeim sem Þjóðviljinn ræddi við flestum saman um, að ýmislegt það sem talið var óhugsandi að selja is- lenskum neytendum fyrir uþb. áratug rennur nú út svo hratt, að verksmiðjurnar hafa varla við að framleiða. Aö sjálfsögðu kemur þarna lika til betri hagur almenn- ings og aukin þekking. En alltaf er skyrið jafn vinsælt I mjólkuriðnaði hafa á undan- förnum árum komið fram ýmsar nýjar tegundir og ber þar senni- lega hæst jógúrt og osta, sem náð hafa miklum vinsældum. Þeim þrem aðilum i mjólkuriðnaði, sem við áttum tal við, Stefáni Björnssyni forstjóra Mjólkur- samsölu Reykjavikur, Gunnari Finnbjörnssyni mjólkurfræðingi hjá Mjólkurbúi Flóamanna og Óskari H. Gunnarssyni framkvstj. Osta- og smjörsölunn- ar, fannst fólk yfirleitt hafa tekið nýjungunum vel og vera opið fyr- ir að reyna eitthvað nýtt, þegar það væri sæmilega kynnt. — Fólk þarf þó oft nokkurn tima til að átta sig sagði Stefán, td. hreyföist sýrði rjóminn litið fyrst hinsvegar hefur jógúrtinn alveg slegið I gegn. Hann sagði, að vegna kvartana heföi nú einnig verið sett óblönduð jógurt á markaðinn, en hún seldist svotil ekkert. Fyrir nokkru hóf Mjólkursamsalan framleiðslu á ýmsum sósum og seldust þær svo ört I fyrstu, aö hráefnin sem flutt voru inn i þær , þe. krydd- og bragðefnin entust ekki og varð að gera hlé á framleiðslunni. Nýju mjólkuumbúðirnar hafa annars tekið það mikið á kraftana og fjármagnið hjá Samsölunni núna, aö varla er aö vænta fleiri nýjunga alveg á næstunni, en reynt aö halda áfram á sömu braut siðar. Þrátt fyrir allar nýjungar heldur gamli góöi þjóðarréttur- inn, skyr, alltaf sínum vinsældum og er ekki að sjá að sala á skyri minnki neitt verulega þótt aðrar mjólkurvörur komi fram. Þó sagðist Stefán geta sagt þá sögu eftir meira en 20 ára reynslu i þessu starfi, að skyr seldist alltaf meira þegar kaupgeta fólks væri eitthvað skert eða i lágmarki. Skyr er þannig hluti af undir- stöðumat þjóðarinnar og enda öndvegis eggjahvitufæða Sagðist Stefán þora að fullyrða, að engin önnur fæðutegund hefði jafn heppilega eggjahvitu og skyrið. Þar að auki er það fitusnautt og þvi einnig hollt þeim sem þjást af velmegunarspiki. Þaö er Mjólkurbú Flóamanna sem framleiöir mestallt skyrið sem viö neytum hér suðvestan- lands tæp þúsund tonn á ári, og alla jógúrtina, 300 tonn I fyrra, en sú framleiðsla fer yfir 400 tonn á þessu ári, sagði Gunfiar Finn- björnsson mjólkurfræðingur. Við höfum heyrt fleygt, að undanrennan hér á landi væri illa nýtt og jafnvel notuð i lim — og þaö á meðan proteinskortur er jafn átakanlegur i heiminum! — en þvi harðneitar Gunnar amk. að þvi er snertir Mjólkurbú Flóa- manna. Þar sé nýting hennar ekkert vandamál, hún fer öll i skyr eða mjólkurduft. — Hinsveg- ár er mysan mikið verkefni, segir hann, og oft álitamál, hvort það borgar sig að vinna hana. En nú stendur til ný þurrkunaraðferð við hana og siðan notkun með blöndun I grasmjöl eða i undan- rennuna. 3ja-4ra mánaða geymsluþol Flóamenn framleiða þrjár teg- undir osta, skorpulausan, tilsiter og camembert og ætla ekki úti nýjungar á þvi sviði á næstunni. Hinsvegar verður þar byrjað á merkri nýjung eftir áramótin: framleiöslu á vörum sem hafa 3ja til 4ra mánaða geymsluþol og jafnvel lengra með svokallaðri UHT aðferð (Ultra High Temperature). Þá er varan snögghituð uppyfir suðumark og allir gerlar drepnir og má þá geyma framleiðsluna við stofu- hita i lengri tíma. Það fyrsta sem verður framleitt með þessari að- ferð er kókómjólk og svokallaður kaffirjómi, en hann er aðeins 12% feitur á móti 33% fitu i venjuleg- um islenskum rjóma. Þessa vöru veröur hægt að selja viðar en i matvörubúðum, þvi hana má geyma á lager rétt einsog gos- drykki. — Þá getum við semsagt farið að keppa með kókómjólk við kókakóla, sagði Gunnar. Þá er I bigerð hjá Mjólkurbúinu að hefja framleiðslu bæði skyrs og nýrra súrmjólkurafurða með nýju tæki, sem kallast þrýstisia. Þá er fjarlægt fyrst úr undan- rennunni bæði vatn og sykur og siðan sýrt á eftir og með þessu móti fæst bæöi 15% betri nýting undanrennunnar og mun minna tapast af verðmætum efnum i mysunni. 30 tegundir osta Það eru ekki ýkja mörg ár siðan hér voru aðeins til þrjár tegundir osta: mjólkurostur, mysuostur og gráðostur. En nú eru framleiddar um 30 tegundir osta bara á vegum Osta- og smjörsölunnar og slfellt að koma fram eitthvað nýtt, nú síðast hnetuostur og paprikuostur, hvorttveggja mikið sælgæti. Þetta eru bræddir ostar og stendur til að halda áfram á þeirri linu, það eina sem tefur er skortur á heppilegum pökkunar- vélum, sagöi óskar H. Gunnars- son framkvstj. Bæði framleiðslan og allar tilraunir vegna hennar fara fram á mjólkurbúunum sjálfum úti á landi, sem fá þá að- stoð frá rannsóknastofu Osta- og smjörsölunnar hér i Reykjavik. Húsnæði háir starfseminni nokkuð, finnst Óskari og erfitt að útvikka hana og mæta kröfum timans þessvegna. En nú hefur fyrirtækið fengið lóð á Vestur- landsvegi sem ætlunin er að byggja á þegar fjármagn er fyrir hendi og koma þá þar upp ma. að- stöðu til geymslu og tilrauna- starfsemi. Uppbygging mjólkursamlag- anna á Húsavik, Akureyri og Hvammstanga stendur yfir og er þeim framkvæmdum lýkur, sennilega siðla vetrar, verður enn hafin framleiðsla nýrra ostategunda til að fylla uppi þær þarfir sem vart hefur orðið á markaðnum þrátt fyrir það úrval sem fyrir er. Meiri pylsu og krydd- saltað kjöt Lengi þekktum við aðeins bjúgu og vinarpylsu, i mesta lagi að gerður væri greinarmunur á lituðum og ólituðum, en nú eru allt i einu komin á markaðinn ógrynni af nýjum pylsum, bæði matarpylsum og áleggi, au,k þess sem miklar framfarir hafa orðiö i pökkun þessara unnu kjötvara og merkingum. Kom i ljós i viðtölum við nokkra aöila kjötiðnaðarins, að þessi þróun á rætur að rekja bæði til vaxandi þarfar á fljót- elduðum mat og til hins, að nú er reynt að nýta allt hráefnið til hins ýtrasta og helst engu fleygt. Bara hjá Búvörudeild SIS hafa þannig á siðustu 2-3 árum komið fram ekki færri en 4 nýjar teg- undir af matarpylsum og einar 8 áleggspylsur. Matarpylsurnar eru dalapylsa, paprikupylsa, óðalspylsa, og reykt medister pylsa, og af nýju áleggi má nefna ma. bringupylsu, bjórskinku, raftaskinku, mortadellu og skinkupylsu og sagði Guðjón Guð- jónsson deildarstjóri, að fólk keypti mikið af þessum nýju vör- um og enginn munur væri tiltölu- lega i sölu hér syðra og úti á landi. Sala á þessum vörum virðist bætast við án þess að vart veröi að hún minnki á móti I öðrum kjötvörum unnum eða óunnum. Búvörudeild SIS hefur alltaf lagt mikla áherslu á dilkakjötið og nýtingu þess og undanfarin ár reynt ýmsar aðferðir til til- breytingar, — nú siðast krydd- söltun og jafnvel reykingu á eftir. Það er verið að þróa og fá fram nýjar vörutegundir, sagði Guð- jón, og reynt að nota kjötið á sem fjölbreyttastan hátt. Aðstaða til tilrauna, rannsókna og fullkomins gæðaeftirlits er i byggingu búvörudeildarinnar við Kirkjusand. Matvælafræðingar hafa frá upphafi starfað hjá bú- vörudeildinni. Aðrar nýjungar hjá SIS er loft- þétt pökkum á ferskum vörum, sem verið er að fá vélar til, og einnig á að fara af stað með til- búna heila rétti næsta vor. Veröa þeir þá til sölu frystir i misstórum pakkningum og þarf ekki annað en hita upp áður en neytt er. Sláturfélag Suðurlands varð fyrst kjötiðnaðarstöðvanna til að komast af stað með loftþéttu pökkunina og ætlar að halda sliku áfram með kaupum á annarri pökkunarvél, að þvi er fram kom hjá Jóni Friðjónssyni verkfræð- ingi. Af öðrum nýjungum nefndi hann að ráðinn hefði verið til fyr- irtækisins matvælatæknifr., sem sér um gæðaeftirlit, og á sl. ári voru keyptar innihaldsrann- sóknir á vörum hjá rannsókna- stofnun iönaðarins. úttekt hefur verið gerð á vinarpylsunum og veröur lokið á öðrum pylsuvörum I janúar og eiga þá að vera komn- ar þaö öruggar niðurstöður að hægtsé að verðmerkja alla pylsu- vöru með upplýsingum um inni- haldiö eins og hjá SÍS. Meyrnun i umbúðum Fyrir utan dilkakjötvinnslu hefur SS sennilega einna mesta nautakjötvinnslu i landinu og á þvi sviði tekið upp nýjung, sem ekki hefur verið kynnt sem skyldi, en það er ný aðferð við meyrnún á nautakjöti. Gamla að- ferðin var að láta allan skrokkinn hanga, en nú eru bestu vöðvarnir skornir frá og settir i lofttæmda poka og látnir meyrna þar. Með þessu móti fæst ferkst vinnslu- kjöt, sem er mun betra en þegar það hefur hangið og auk þess betri nýting. Það vegur þannig upp á móti kostnaðinum við þessa meyrnunaraðferð á bestu bitun- um að fá mun betra hráefni til vinnslunnar. Að undanförnu hefur verið bætt öll aðstaða i vinnslusölum SS við Skúlagötu og þvi ekki verið lögð áhersla á nýjar vörutegundir á meðan. Hinsvegar hafa umbúð- irnar tekið breytingum og úrbein- uðu kjöti fylgja nú t.d. uppskriftir auk þess sem ný verðmerkivél mun jafnframt stimpla þyngd og framleiösludag á kjötvöru. Niðursuðan Sláturfélagiö er jafnframt með niðursuðu á kjötvörum, en hún er annars mest norðanlands, I kjöt- iðnaöarstöð KEA þar sem soðið er niður allt árið og einar 10 tegundir, að þvi er óli Valdi- marsson verksmiðjustjóri sagði. Hefur þessi framleiðsla hjálpað til að halda jafnri vinnu i verk- ua»ii ii iskboiluf fiskbúóW IBBST. m\u*m wM\ . \ m mÍ0m - u ,|n : Iw v ■: :: ? ' < .J-Ct mÆÍL. / /m ... ’ ' * -f- - ..««««s [M| | 1 * nfeT ■ í * >ÍPW J"***™** ^ MYSA 2 llTRAR ■ 1 Til að taka mynd af sem flestu þvi sem telst til þeirra greina matvælaiðnaðar sem f jallaö er um I þessari grein varð að flnna búð sém allt fæst I og þá varð vitanlega fyrir valinu SS-verslunin I Glæsibæ. Þar fengum viö að tina saman og taka myndir af kjöti og unnum kjötvörum og grænmeti (efst), mjólkurvörum (T miðið) og unnum fiskvörum og lagmeti ásamt nokkru þvi sem við á aö éta frá Gunnars majonesi og Val (neðst). Mynd- ir: A.K.) smiðjunni þannig að hægt væri að halda sama starfsfólkinu/ Hjá KEA er m.a. framleiddur niður- soðinn kjötbúðingur saxbauti, nautakjöt i sósu og i soði, kinda- kjöt, kjötbollur, bæjarabjúgu og tvær tegundir kæfu. Mest selst af saxbautanum og lifrarkæfunni, sagöi hann. Hinsvegar var hætt við niðursuðu á grænmeti, þar sem það átti varla samieið með kjötniðursuðunni. Ekkert nýtt er væntanlegt á þessu sviði á næstunni, a.m.k. ekki meðan verksmiðjan hefur ekki undan eftirspurninni eins og nú er. En allskyns kjötálegg er unnið þarna og verið að fá vak- uum pökkunarsamstæður einsog i kjötiðnaðarstöðvunum fyrir sunnan. Nýjasta framleiðsla verksmiðjunnar I þeim umbúðum er reyndar ekki álegg, heldur pylsur með hrisgrjónum og karri, tilbúið I pottinn. Fyrir utan þessi þrjú stórfyrir- tæki I islenskum kjötiðnaði, sem hér hafa verið nefnd, eru starf- andi nokkur smærri, en af þeim náðum við ekki sambandi við nema Búrfell i Reykjavik, sem framleiðir allar algengar kjötiðn- aðarvörur, einkum á Reykja- vikurmarkað. Fyrirtækið, sem stofnað var i fyrrahaust, fær hrá- efni fyrst og fremst frá sláturhús- unum á Minniborg og i Vik, og er áætlað að færa út kviarnar og fara i fjölbreyttari framleiðslu þegar frá liður, aö þvi er Arnþór Einarsson frkvstj. sagði. Geta skipt yfir þegar þörf krefur Tvær niðursuðuverksmiðjur eru svo haganlega skipulagðar, að þær geta skipt um framleiðslu þegar þörf krefur eftir þvi sem hráefnið fæst og framleitt nánast þessa tegundina i dag og hina á morgun. Þetta eru Ora i Kópa- vogi og K. Jónsson og Co. á Akur- eyri og þetta gerir það aö verk- um, að þvi er forstjórarnir, Tryggvi Jónsson i Ora og Kristján Jónsson á Akureyri sögðu, aö unnt er að hafa alltaf fulla vinnu fyrir starfsfólkið og þannig halda sama þjálfaða starfsliðinu ár eft- ir ár. Kristján sagði, að sem stæði væri aðallega verið að framleiða á utanlandsmarkað hjá sér, sjóða niður loðnu á Japansmarkað, en einnig er mikið soðið niður af rækju, gaffalbitum, kaviar og sardinum bæði á innanlands- og utanlandsmarkað. Þar sem verið er að framleiða uppi samninga hefur önnur framleiðsla orðið að sitja á hakanum um sinn, en verksmiðjan hefur annars fram- leitt mikinn hluta niðursoðinna sviða á markaðnum, rauörófur og fleira grænmeti að ógleymdri smjörsildinni, en til hennar fæst ekki hráefni slðan veiðibannið var sett á. Sagðist Kristjan á sl. ári hafa keypt sild i þessa fram- leiðslu frá Færeyjum, en hún væri smærri en sú íslenska. Þó sagðist hann reikna með að kaupa hana aftur núna. — Við höfum vélarnar, sagði hann, en of litið húsnæði er farið að há okkur. Þess vegna stendur til að stækka og ef sú stækkun verður að veruleika munum við leggja áherslu á fleiri vöruteg- undir. Fisk i bollurnar og engar refjar Ora i Kópavogi er stórt fyrir- tæki með um 70 manns i vinnu og hefur nýlega komið upp nýbygg- ingu, þar sem nær eingöngu er framleiðsla fyrir útflutning. Aðalframleiðsla Ora og kannski sú þekktasta eru fiskbollur og fiskbúðingur, en þegar ekki er fiskur sýður verksmiðjan m.a. niöur grænmeti ýmiss konar. En hráefnið i fiskbollurnar er orðið nokkuð dýrt núna og nemur yfir 33% af verðmæti dósarinnar, enda er eingöngu notuð ýsa i boll- urnar, en þorskur aftur i búðing- i inn, sem venjulega er steiktur. Þar sem búnar eru til fiskbollur | erlendis, t.d. i Noregi er alls ekki notað i þær svona dýrt og fint hrá- [ efni, heldur allskonar fiskur ann- j ar, jafnvel aðfluttum fiski bland- í að I, en slikt þýðir ekki hér, is- i lendingar eru komnir uppá að hafa þetta svona gott. Þeir vilja fisk i bollurnar og engar refjar. Til að bæta upp hráefni nota þeir i úti allskyns bragðefni og meira hveiti, en slikt þýðir ekki að reyna hér, þvi við viljum hafa af vör- j unni fiskbragðiö, sem oft er ein- i mitt reynt að fela erlendis. Framað þessu hefur þessi vara i ævinlega verið framleidd úr i ferskum fiski, en i febrúar stend- j ur til að hefja bolluframleiðslu úr j frystum fiski og þá i mismunandi j sósum. Hefur Gastronomisk : Institut i Kaupmannahöfn gert j uppskriftirnar. Og fleiri tegundir j eru fyrirhugaðar eftir áramót i samkvæmt tilraunum og upp- \ skriftum þessarar dönsku stofn- \ unar, bæði úr fiskafurðum og j hrognum. Alls eru nú framleiddar i Ora j um 20 tegundir auk þeirra sem i þegar er getið t.d. grásleppukavi- j ar, rækja, þorskhrogn, murta og j sjólax. Lagmetið Það eru uppundir 30 fyrirtæki vfðsvegar um landið sem fram- leiða lagmeti, en salan fer að mestu fram gegnum Sölustofnun lagmetis. Mikil og ör þróun hefur oröið i þessum iðnaði siðustu árin, en varan er fyrst og fremst seld á erl. markað og ekki nema litill hluti fer til islenskra neyt- enda, að þvi er fram kom i rabbi við stjórnarformann sölustofnun- arinnar. Guðrúnu Hallgrimsdótt- ur. Erlendis er allt selt undir sama merki sölustofnunarinnar, en innanlands eru yfirleitt aðrar pakkningar með nöfnum viðkom- andi fyrirtækja. tslenskt lagmeti sem islending- ar geta keypt er sjólax frá Sildar- vinnslu Neskaupstaðar, gaffalbit- ar frá Sigló verksmiðjunni og K. Jónsson, hrogn frá Ora, kaviar frá Arctic á Akranesi og frá Sigló, kippers og loðna frá Norður- stjörnunni i Hafnarfiröi. Þorsklif- ur og lifrarpasta var til skamms tima fáanleg frá Fiskiðju Suður- nesja og eitthvað af hörpudisk frá Sildarréttum. Þá hafa verið ýmsar tegundir sildar frá Har Böðvarssyni á Akranesi og K Jónssyni og ekki skal gleymt létt reyktri sild i loftþéttum umbúð um frá Egilssfld á Siglufirði. Gastronomisk Institut i Höfn hefur gert tilraunir og unniö upp- skriftir fyrir Sölustofnun lag- metis og er nú verið að undirbúa framleiðslu á ýmsu af þvi, sagði Guðrún, m.a. 4 súputegundum, en ekki þykir borga sig að fara af stað með minna i einu ef byrjað er á annað borð. Þetta verða fisk- súpur i dósum, þ.á.m. hörpudisk- súpa og humarsúpa, algjör lúxus- matur og hugsaður sem slikur, auk þess sem fisksúpur i dósum vantar á heimsmarkaðinn. Of snemmt er að segja hver verksmiðjanna kemur til með að framleiða nýju réttina, en af öðr- um fyrirhuguðum nýjungum má nefna t.d kaviar i túbum og sild i ýmsum sósum og reykta sild i sósu. Auk þessa standa til endur- bætur á eldri uppskriftum, t.d. á grásleppukaviar og þorskhrogn- um. Það er ákveðinn vandi, að meirihluti hráefnisins sem fæst hérlendis i þessar siðastnefndu vörur er nú fluttur úr landi og seldur aðilum sem standa i sam- keppni við islenskan lagmetisiðn- að. Guðrún gat þess vandamáls einnig, að sumar lagmetisverk- smiðjurnar væru upphaflega byggðar og hannaðar fyrir sildar- vinnslu einvörðungu, t.d. Sigló og Norðurstjarnan, og þarf að sjá þeim fyrir möguleikum á nýjum framleiðslulinum. —vh

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.