Réttur - 01.10.1937, Blaðsíða 31

en sjálfur fullveldisdagurinn 1918. Hinn 1. desember
1935 stóð Halldór Kiljan Laxness, með alla æsku og
gróandi þjóðlífsins í hjartanu, og ávarpaði fólk sitt,
hinn stríðandi lýð, sjómanninn á hafinu, bóndann í
dalnum. Á þeirri stund hijómaði nafn frelsisins feg-
urst, það sem af er þessari öld.
20. júní 1937.
Eftir J. V.
Þú alþýíSa manna :< sveit og VÍÍS sjó,
er sveltur vi?S auíSvaldsins dyr.
Er kúgunin enn ekki orSin bér :<ióg
og autSvaldísins bölvun? 6g spyr.
I dag áttu að fella þann fjötur af þér,
og fjandmanna gjörsigra her.
Og ráíSiÖ til bjargar, sem beint liggur viíS,
og bregzt ei, ef notatS er vel:
ÞaíS er s a m f y 1 k i n g , hugdjarft og harðsnúitS íiíS.
sem hræÖist ei djöflanna vél.
Því stígum á stokkinn og strengjum þess heit,
aíS standa sem einhuga sveit.
I dag áttu a?S vera hin volduga stétt,
er vilja þinn sýnir og mátt.
Ur kúgarans hendi aíS heimta þinn rétt,
er helgastan þú hefir átt:
Réttinn til vinnu og réttinn til brautSs,
réttinn til veraldarautSs.
1
Hún teygir sig hingatS hin kolsvarta kló
til atS klúfesta sofandi lý?S.
Því dugir ei lengur a?S doka metS ró,
en djarfhuga búast í strítS.
NotatSu rétt þinn og rektu af þér
allan ræningja- og svikaraher.
28 T