Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1930, Blaðsíða 7

IÐUNN
Úr frumdráttum að sögunni „Skálholt".
I.
Á Alþingi 1631.
i.
Það var komið fram undir þingsetning fimtudags-
morguninn 30. júní 1631.
Elztu valdsmenn, sem höfðu komið hér á hverju sumri
um nærri tvo mannsaldra, mundu naumast eftir svo
stórum hópum ríðandi manna sem þust höfðu, kvöldið
fyrir, öllum þrem megin Almannagjár inn á Þingvelli,
og allan morguninn var slæðingur úr nærsveitunum að
tínast að. En nú sagði Ijaldamergðin ein til fjöldans.
Tjald stóð við tjald um alla vellina. Flest almenn vað-
málstjöld með eðlislitum, sum fínni: einskeftutjöld, sum
mosuð eða sortuð. Fáein að eins úr hvítum segldúk —
og hirðstjóratjaldið þeirra stærst. Það stóð í hólmanum
í Öxará.
Þó að geðsmunir manna væri strengdir á þol, sáust
þess lítil mörk. Fæstir sáust enn í nánd við sjálfan þing-
staðinn, lögréttuna, þaðan sem flestra viðburða var að
vænta að vörmu spori. Fæstir sáust yfirleitt nokkurs
staðar. Það var gamla sagan um Þingvelli: gjárnar seiða.
Menn tvístruðu sér, lötruðu saman, helzt tveir og tveir,
og töluðu af hljóði. Honur, sem voru hér í fyrsta sinn,
settust allar í mosann. Jafnvel hinar tignustu meðal
Iðunn XIV. 1