Morgunblaðið - 18.09.2009, Blaðsíða 24

24 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 18. SEPTEMBER 2009
✝ Sigríður MaggýMagnúsdóttir
fæddist í Bolungarvík
þann 27. ágúst 1934.
Hún lést á Landakoti
8. september síðast-
liðinn.
Foreldrar hennar
voru Magnús Krist-
jánsson, f. 12.7. 1893,
d. 11.6. 1970 og Júl-
íana Jóhanna Magn-
úsdóttir, f. 9.3. 1896,
d. 18.2. 1974. Alsystk-
ini hennar eru Hans,
f. 28.1. 1929, d. 17.7.
1993, Kristín, f. 9.5. 1933 og Salóme
Halldóra, f. 16.4. 1937. Systkini Sig-
ríðar samfeðra voru Guðrún, f.
5.10. 1917, d. 23.3. 2009, Magnús, f.
5.10. 1917 d. 1917, Petrína, f. 23.8.
1918, d. 23.8. 1918, Jósíana Sigríð-
aldsdóttur, f. 20.5. 1958. Börn
þeirra eru: 1) Haraldur, f. 17.10
1980, sambýliskona hans er Anna
Svava Sólmundardóttir, f. 24.6.
1983, sonur þeirra er Guðmundur
Kristján, f. 12.2. 2008 og 2) Erla
Maggý, f. 22.6 1984, sambýlismaður
hennar er Arnar Steinn Karlsson, f.
10.9. 1984, sonur þeirra er Jóhann
Karl, f. 19.3 2009.
Sigríður Maggý ólst upp í Bol-
ungarvík. Hún lauk prófi frá Hús-
mæðraskólanum á Blönduósi árið
1956 og fluttist síðan til Reykjavík-
ur þar sem hún bjó alla tíð. Hún
vann mestan hluta ævinnar hjá
Kirkjugörðum Reykjavíkur. Hún
var söngkona í Hljómsveit Ásgeirs
Sverrissonar, en þar spiluðu hún og
eiginmaður hennar gömlu dansana
bæði í útvarpi og á dansleikjum.
Einnig tók hún þátt í mörgum sýn-
ingum á vegum Þjóðleikhússins og
Íslensku óperunnar og var í ýmsum
kórum.
Sigríður Maggý verður jarð-
sungin frá Fossvogskirkju í dag og
hefst athöfnin kl. 15.
Meira: mbl.is/minningar
ur, f. 26.11. 1919, d.
25.12. 2000, Jóhannes
Kristjáns, f. 31.7.
1921, d. 23.12. 2005,
Helga Péturs Guð-
mundsdóttir, f. 22.7.
1923, d. 17.5. 1984,
Kristín f. 19.3. 1925,
d. 2.9. 1931.
Þann 26. febrúar
1967 giftist Sigríður
Maggý Ásgeiri Sverr-
issyni, f. 9.6. 1928, d.
27.9. 2008. Foreldrar
hans voru Sverrir
Gíslason, f. 4.8 1885,
d. 24.3. 1967 og Sigurlaug Guð-
mundsdóttir, f. 24.7. 1890, d. 18.3.
1971.
Sigríður Maggý eignaðist einn
son, Guðmund Baldvinsson, f. 15.7.
1958. Hann er giftur Helgu Har-
Elsku amma okkar.
Þær eru ófáar minningarnar sem
við eigum um þig. Á sunnudögum
fórum við alltaf í mat til ykkar afa á
Háaleitisbrautina og fengum brúna
súpu með eggi. Eftir matinn voru oft
haldnir tónleikar þar sem við völd-
um okkur hljóðfæri, afi var á harm-
onikkunni og þú spilaðir á píanóið og
söngst. Þetta voru gleðistundir. Oft
fórum við líka út að borða á
Veitingahöllina eða á Ask, nema á
afmælum því þá var farið á Hard
Rock.
Skemmtilegast fannst okkur þeg-
ar þú varst að leika í leikritum. Það
að fara að sjá ömmu leika og jafnvel
fá að fara baksviðs var alveg magn-
að. Við vorum svo montin. Á jólun-
um var líka fjör. Klukkan fjögur vor-
um við farin að kíkja út í glugga þó
svo að mamma væri búin að segja
okkur að þið afi kæmuð ekki fyrr en
klukkan sex. Jólin gátu ekki byrjað
fyrr en amma og afi voru komin.
Elsku amma, það er erfitt að
þurfa að kveðja þig en við vitum að
þér líður vel hjá afa. Við erum þakk-
lát fyrir að þú hafir kynnst Guð-
mundi Kristjáni og Jóhanni Karli og
þær eru ófáar sögurnar sem við
munum segja þeim af ykkur afa. Það
var gaman að við skyldum öll hafa
komið saman til að halda upp á af-
mælið þitt áður en þú fórst. Góða
ferð og guð blessi þig.
Endar nú dagur, en nótt er nær,
náð þinni lof ég segi,
að þú hefur mér, Herra kær,
hjálp veitt á þessum degi.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Haraldur og Erla Maggý.
Sigríður Maggý
Magnúsdóttir
✝ Björg Bogadóttirfæddist á Ak-
ureyri 13. september
1926. Hún lést á
Landspítalanum við
Hringbraut 8. sept-
ember 2009.
Foreldrar hennar
voru hjónin Elín
Friðriksdóttir frá
Hánefsstöðum í
Svarfaðardal, f. 23.
febrúar 1886, d. 30.
maí 1982, og Bogi
Daníelsson frá Mel-
rakkadal í Vestur-
Húnavatnssýslu, f. 3. ágúst 1881,
d. 10. september 1943, trésmiður
og veitingamaður á Akureyri.
Systkini Bjargar: Ásta Elínborg,
f. 20. ágúst 1916, d. 29. mars
2009, Gunnar, f. 5. febrúar 1919,
d. 29. desember 1989, Björn Frið-
rik, f. 28. nóvember 1921, d. 26.
maí 1922, Jóhanna Margrét, f. 14.
október 1923 og Lýður, f. 16.
16. júní 1948, gift Vigfúsi Þór
Árnasyni. Börn þeirra eru: a)
Árni Þór, f. 4. maí 1976, kvæntur
Mariko Margréti Ragnarsdóttur,
b) Björg, f. 21. desember 1978,
gift Reimari Péturssyni, c) Þór-
unn Hulda, f. 29. apríl 1980, gift
Finni Bjarnasyni. 2) Karólína Sig-
fríð, f. 28. mars 1954, gift Þórði
Björgvinssyni. Synir þeirra eru:
a) Stefán, f. 7. júlí 1973, kvæntur
Ásdísi Jónsdóttur, b) Björgvin, f.
13. október 1979, kvæntur Hörpu
Hörn Helgadóttur. 3) Stefán Bogi,
f. 17. júlí 1955. Sonur hans og
Láru Magnúsdóttur, fv. eiginkonu
hans, er Stefán, f. 23. mars 1987.
Langömmubörnin eru 12 að tölu.
Björg ólst upp á Akureyri og
bjó þar til ársins 1954 er hún
flutti til Reykjavíkur með fjöl-
skyldu sinni. Allt til ársins 1991
bjó hún á Seltjarnarnesi en flutti
þá í Grafarvoginn með eig-
inmanni sínum og hefur búið þar
síðan.
Útför Bjargar verður gerð frá
Grafarvogskirkju föstudaginn 18.
september og hefst athöfnin kl.
13.
september 1925, d.
22. júlí 2003. Systk-
ini Bjargar sam-
feðra: Ingibjörg
Dagný, f. 28. janúar
1902, d. 15. júlí 1954,
Margrét Jónína, f.
13. janúar 1904, d. 9.
apríl 1907, Gunn-
hildur Halldóra, f.
20. maí 1905, d.
27.febrúar 1927 og
Gunnlaugur
Tryggvi, f. 6. sept-
ember 1906, d. 22.
júlí 1976.
Hinn 25. desember 1953 giftist
Björg Stefáni Stefánssyni, iðn-
skólakennara, f. 31. desember
1928 í Neskaupstað. Foreldrar
hans voru hjónin Karólína Sigfríð
Stefánsdóttir, f. 14. febrúar 1906,
d. 20. apríl 1984 og Stefán Jóns-
son tollþjónn, f. 12. september
1895, d. 12. september 1952. Börn
Bjargar og Stefáns eru: 1) Elín, f.
Það var fallegur haustdagur, heið-
ur himinn og sólin að setjast þegar
hún Björg tengdamóðir mín kvaddi
þessa jarðvist. Eins og dagurinn var
hún falleg, hafði einstaka lund og ein-
hverja þá bestu nærveru sem ég hef
kynnst á lífsleiðinni. Það ríkir mikil
sorg og söknuður hjá hennar nán-
ustu. En vissan um að hún var hvíld-
inni fegin eftir margra mánaða erfið
veikindi veitir huggun.
Þegar að kveðjustund kemur
hrannast upp myndir og minningar
um Björgu sem hugurinn geymir eft-
ir þrjátíu og átta ára kynni. Ég rifja
upp hjónabandssæluna sem fram var
borin af húsmóðurinni með mjólkur-
glasi þegar ég, ungur drengur af
Skaga, fór að venja komur mínar á
heimilið á Seltjarnarnesi.
Þó ekki sé hægt að segja að það sé
hjónabandssælunni að þakka að við
Sigfríð séum gift, þá var hún lostæti
sem ekki mátti missa af.
Merkingin heldur áfram með sæl-
una því tengdaforeldrar mínir áttu
fimmtíu og fimm ára hamingjusamt
hjónaband að baki og voru með ein-
dæmum samrýmd. Ekki síður var
það ánægjulegt og kom á óvart að fá
hjónabandssælu sem eftirrétt í brúð-
kaupi yngri sonarins og tengdadótt-
ur í sumar.
Tengdamóðir mín gaf börnum sín-
um allan þann tíma og athygli sem
þurfti. Í uppeldinu veit ég að þeim
hjónum tókst vel til, því með um-
hyggju sinni og virðingu hafa bönin
sýnt þeim þakklæti sitt.
Heimsóknir hafa verið tíðar enda
alltaf verið tekið á móti okkur með
mikilli hlýju. Tilhlökkun var einnig
mikil þegar von var á þeim hjónum í
heimsókn á Skagann. Þegar ekki var
hægt að fara í heimsóknir reglulega
vegna fjarlægðar þá töluðu þær
mæðgur saman í síma daglega.
Björg var einstaklega hlý og barn-
góð kona og fundu drengirnir okkar
og barnabörn skjól hjá henni og Stef-
áni afa sem sótt var í, eins oft og þau
höfðu tök á.
Þrátt fyrir söknuð finn ég fyrst og
fremst til þakklætis fyrir að hafa átt
Björgu svona lengi sem tengdamóð-
ur. Hún hefur reynst mér einstak-
lega vel, verið skilningsrík og hjálp-
söm í öllu sem ég hef þurft að leita til
hennar með. Sérstaklega vil ég minn-
ast þeirra stunda er við fjölskyldan
háðum okkar baráttu, hvað þau hjón-
in voru elskuleg, og ávallt boðin og
búin til hjálpar í mörgum ferðum
okkar á höfuðborgarsvæðið, þar sem
gisting og akstur voru sjálfsögð í ljósi
aðstæðna á þeim tíma.
Missir tengdapabba er mikill þar
sem þau Björg voru sem einn maður í
öllu því sem þau tóku sér fyrir hend-
ur. Munum við stórfjölskyldan styðja
hann eftir fremsta megni.
Megi algóður Guð geyma Björgu
tengdamóður mína um ókomna tíð.
Þórður Björgvinsson.
Þriðjudaginn 8. september sl. var
einkar milt og fallegt haustveður,
ekki ósvipað lundarfari ömmu á Nes-
inu, milt og fallegt. Þann dag kvaddi
hún okkur fjölskyldu sína í hinsta
sinn, í bili að minnsta kosti.
Á tímamótum sem þessum er
óneitanlega margt sem kemur upp í
hugann þegar ég lít yfir farinn veg og
eftir sitja ótal minningar um einstak-
lega góða konu. Konu sem svo sann-
arlega bjó yfir stóískri ró og útgeisl-
un sem ekki verður lýst með orðum.
Konu sem bjó yfir sannri mann-
gæsku. Eftir því sem árin líða verður
mér alltaf betur og betur ljóst hversu
mikil forréttindi það eru að hafa átt
ömmu og afa eins og ömmu og afa á
Nesinu.
Ég vil fá að þakka ykkur fyrir það
hversu einstaklega vel þið reyndust
litlum strák af Skaganum í veikind-
um sínum fyrir þó nokkuð mörgum
árum. Ykkur að segja þá voru ferð-
irnar með Akraborginni á spítalann
suður með sjó ekki svo slæmar, enda
vissi strákurinn að þeim fylgdi heim-
sókn til ömmu og afa á Nesinu og
þangað var alltaf gott og gaman að
koma. Þar var holtið, kofinn og risa-
stóri garðurinn – umhverfi sem lifir
sterkt í minningunni sem sannkölluð
ævintýraveröld. Ömmu fórst það
einkar vel úr hendi að vera amma,
sagði sögur, spilaði á spil og teiknaði
myndir fyrir okkur barnabörnin.
Hún var mjög flinkur teiknari og ef
hugur hennar hefði staðið til að leita
frekar á þau mið hefði hún náð langt,
um það er ég sannfærður.
Amma mín, ég þakka þér fyrir allt
og ég veit að þú gætir hans afa sem
fór í gegnum lífið með þér, hans miss-
ir er mikill, enda voru þið með ein-
dæmum samrýnd og samstiga hjón.
Björgvin Þórðarson.
Elsku amma Björg.
Þú hefur fengið friðinn en þú varst
búin að vera veik í nokkurn tíma og
háðir baráttu við ýmis mein sem á
endanum höfðu ósangjarnan sigur.
Við hefðum svo gjarnan viljað fá fleiri
ár og samverustundir með þér.
Þú varst alla tíð glæsileg kona sem
geislaði af kærleik.
Það kemur svo margt upp í hugann
þegar ég hugsa til þín, þú varst besta
amma sem hægt var að hugsa sér,
svo blíð og góðhjörtuð. Þú bakaðir
bestu hjónabandssælu í öllum heim-
inum og því er ekki furða að þið afi
náðuð 55 árum í hjónabandi.
Þið voruð okkur barnabörnunum
einstaklega góðar fyrirmyndir og var
samband ykkar gott fordæmi. Þið
fylgdust alltaf vel með því sem við
vorum að gera. Stórfjölskyldan er
náin og við hittumst oft, hvort sem
það er yfir hátíðar eða á öðrum
stundum og er það ekki síst ykkur að
þakka hversu náin fjölskyldan hefur
verið alla tíð.
Þegar ég kom í heimsóknir til ykk-
ar á Seltjarnarnesið og seinna meir í
Grafarvoginn var alltaf eins og ég
væri kominn heim, það beið alltaf op-
inn faðmur og allt var fyrir mann
gert. Það er ekki sjálfgefið að hafa átt
ömmu og afa eins og ykkur og ég
verð ævinlega þakklátur fyrir þann
tíma sem ég fékk með þér elsku
amma. Það er mér mikils virði í minn-
ingunni að þú og afi gátuð verið við-
stödd brúðkaup mitt og Ásdísar fyrir
rúmu ári þrátt fyrir að veikindin hafi
verið farin að ásækja þig sífellt
meira.
Þú hafðir alla tíð gott lag á börnum
og áttir auðvelt með að heilla lang-
ömmubörnin þín sem þú reyndist
ákaflega vel og varst svo stolt af.
Líf okkar er fátækara án þín en ég
veit að þú ert komin á góðan stað þar
sem þú fylgist með okkur.
Þú verður í huga mínum og hjarta
svo lengi sem ég lifi, elsku amma.
Stefán Þórðarson og fjölskylda.
Elsku amma!
Fallega myndin af þér.
Þessi orð eru rituð hinn 13. sept-
ember 2009 eða þann sama dag og þú
hefðir orðið 83 ára. Nokkrum dögum
áður en þú kvaddir þennan heim
hengdum við Mariko upp mynd af
þér og afa þar sem þið sitjið við stofu-
borðið heima hjá mömmu og pabba í
Logafoldinni. Myndin var tekin ekki
fyrir svo löngu þannig að eðlilega
varstu ekki í þínu allra besta formi og
þín orð um myndina hefðu líklegast
verið eitthvað á þá leið: „Ég er nú
ekki nægilega vel tilhöfð á þessari
mynd.“
Þegar þú varst ung var oft vitnað
um glæsileika fólks á þá leið að það
hefði útlit Hollywood-stjörnu. Sá
frasi átti heldur betur við um þig.
Ekki bara út frá því sem Guð gaf þér
heldur einnig um hversu vel tilhöfð
þú varst alltaf, alveg fram á síðustu
daga lífs þíns. Þannig að rétt hefði
það verið hjá þér að á flestum öðrum
myndum varstu betur tilhöfð en þrátt
fyrir það, amma, þá er þessi mynd ein
fallegasta myndin af þér, myndin
sem ég mun fyrst og fremst geyma af
þér í mínu hjarta.
Á myndinni sitjið þið afi í sömu
stólunum við stofuborðið í Logafold-
inni sem þið ávallt sátuð í eins lengi
ég man eftir mér. Þegar ég horfi á
myndina bærast í brjósti mér margar
tilfinningar og upp koma margar
góðar minningar. Myndin minnir mig
á einn af þessum föstu góðu punktum
í lífinu sem aldrei brugðust. Ég sat
alltaf hinum megin við borðið og
horfði á ykkur afa og aldrei brást það
að ég fann fyrir mikilli hlýju sem ylj-
aði mér á svo marga vegu. Hlýjan
ykkar lét mig oft gleyma mínum
hversdagslegu vandamálum hvort
sem það voru litlu vandamálin á mín-
um yngri árum eða þau stærri eftir
að ég fullorðnaðist. Í brosi þínu var
alltaf einhver dýpt sem sagði mér að
þetta myndi allt saman fara vel.
Og nú þegar ég er farinn að feta
braut minninganna minnist ég allra
stundanna á heimili ykkar afa á Nes-
inu. Ég veit að ég tala fyrir hönd okk-
ar allra barnabarna þinna þegar ég
segi að það heimili var fullt af ást og
stemningu. Að leika sér allan daginn í
garðinum ykkar, sem fyrir okkur var
einn stór ævintýraheimur, heimur
þar sem við gátum falið okkur í fjöl-
skrúðugum gróðri og tínt okkur síð-
an jarðarber eftir að við komum í leit-
irnar, er ein af mínum bestu
æskuminningum. Að loknum ævin-
týraferðum hvers dags gátum við
verið fullviss um að okkar beið
dásamlegur kvöldmatur og vel út-
búnar vindsængur á stofugólfinu þar
sem við barnabörnin sváfum oft öll
saman. Lífið gerðist ekki mikið betra
en þetta. Takk fyrir að veita okkur öll
þau ævintýri, amma.
Nú blasir við mér að sá fasti punkt-
ur sem umrædda myndin á veggnum
okkar vísar til verður einungis
geymdur í minningum okkar. Þrátt
fyrir að það sé sorglegt að hugsa til
þess að við munum aldrei aftur eiga
þessa föstu stund þá er ég mjög ham-
ingjusamur að eiga þessa mynd af
þér hvort sem hún er uppi á vegg eða
í hjarta mínu. Þegar eitthvað bjátar á
mun myndin af þér alltaf minna mig á
þá staðreynd að þetta fari allt saman
vel. Megi Guð varðveita þig, elsku
amma.
Þitt barnabarn,
Árni Þór Vigfússon.
Björg Bogadóttir
 Fleiri minningargreinar
um Björgu Bogadóttur bíða birting-
ar og munu birtast í blaðinu næstu
daga.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug vegna andláts og útfarar
ástkærrar móður okkar, tengdamóður, dóttur og
ömmu,
BRYNDÍSAR RAGNARSDÓTTUR,
Jaðarsbraut 25,
Akranesi.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki á blóðlækn-
ingadeild 11-G, Landspítalanum við Hringbraut
fyrir frábæra umönnun.
Halldóra Sigríður Gylfadóttir, Leó Ragnarsson,
Hrefna Björk Gylfadóttir, Stefán Bjarki Ólafsson,
Elva Jóna Gylfadóttir, Elmar Björgvin Einarsson,
Ragna Borgþóra Gylfadóttir, Arild Ulset,
Erna Björg Gylfadóttir, Þórður Guðnason,
Bryndís Þóra Gylfadóttir, Sigurður Axel Axelsson,
Elísa Rakel Jakobsdóttir
og ömmubörn.