Félagsbréf - 01.10.1958, Blaðsíða 46

44
FELAGSBREF
að þá er frásögn hans bezt, þegar
hann fer sínar eigin leiðir, talar sinni
eigin tungu. Honum virðist láta bezt
hin fáorða, snögga sögugerð og hef-
ur þar leitað ýmissa erlendra fyrir-
mynda, svo að eigi verður um villzt.
Ekki veit ég, hvort I. G. Þ. telur
þyngri á metunum debet eða kredit-
dálkinn í því tvöfalda bókhaldi, sem
ég hef reynt að færa hans vegna
í þessari allt of stuttu grein. En
hann hleypti svo myndarlega úr
hlaði, að hann á kröfu til þess, að
vel sé fylgzt með hverjum hans
spretti á skeiðvelli skáldskaparins.
Hann er djarfur og efnilegur rithöf-
undur, en hefur greinilega mikla
þörf fyrir sanngjarna gagnrýni og
aðfinnslur. Hann verður að vera
vandvirkari. Og næsta bók hans
verður að vera betur úr garði gerð.
Ragnar Jóhannesson.
*
ENDURMINNINGAR
SVEINS BJÖRNSSONAR. —
ísafoldarprentsmiðja h.f.
Hér er bók, sem skipar sess sinn
með prýði í hvers manns híbýli,
höll eða hreysi. Skemmtileg per-
sónusaga og heimildarrit í sögu bæj-
ar og þjóðar á tímamótum véla-ald-
ar á f slandi, þröskuldinum milli hests
og vélar. Hún er síðasta hlýja hand-
takið frá manninum Sveini Björns-
syni, fyrsta kjörna þjóðhöfðingja
þessa lands, til allra landsmanna,
hærri sem lægri. Handtak hans var
karlmannlegt. Svo er bókin.
Þeim er vandi á höndum, sem
ætlar sér að gagnrýna minningabók
Sveins Björnssonar. Fjarlægðin frá
atburðum lífs hans er ekki ýkja
löng. Vitaskuld segir tveim sögum
af hverjum hlut, og þarf ekki nema
orðamun, svo að meiningu halli. Eg
vil aðeins nefna hina lifandi og
skemmtilegu frásögn af prentara-
verkfallinu í ísafoldarprentsmiðju.
Þar er hvert orð mælt af heilindum
og með fullum trúnaði við málstað
Björns ritstjóra, föður höfundar.
Viðhorfið er bjart og karlmannlegt,
eins og ávallt, en auðsætt er, að frá-
sögnina mætti fylla með vitnisburði
prentaranna, sem allir voru hollir
þegnar og sumir þjóðkunnir menn.
Þetta er ekki álas og rýrir í engu
bókina, segir í rauninni ekkert ann-
að en hið alkunna, að hver heimild
er einhliða lýsing, eins konar kast-
ljós, sem lýsir lítinn blett sögunnar
og það frá einni hlið. Á hinn bóg-
inn voru persónutöfrar Sveins
Björnssonar svo miklir, einkum birt-
ir í hlýleik hans, gleðibragði og at-
hafnasemi, að hvers konar gagnrýni
á framsetningu efnisins hlýtur að
víkja. Stíllinn er mannsins sjálfs,
upplitsdjarfur, frjálsmannlegur og
einlægur, stundum hraður, lauslegur,
eins og óþreyjufullur.
Útgefandi, Sigurður Nordal sendi-
herra, ritaði eftirmála og sá um út-
gáfu hins eftirlátna handrits höf-
undar. Hér er vitaskuld um fjallað
af vandvirkni og ekki annað sýnt
en að hagræðing textans sé smekk-
lega og skynsamlega unnin, sem
vænta mátti.
Mér fannst mikill fengur að bók-
inni, og svo mun mörgum finnast,
sem hana lesa.
L. S.