Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.10.2010, Blaðsíða 50

Tímarit hjúkrunarfræ›inga – 4. tbl. 86. árg. 201046
Christer Magnusson, christer@hjukrun.is
FRUMKVÖÐULL Í KRABBAMEINSHJÚKRUN
„Innst inni verð ég alltaf krabbameinshjúkrunarfræðingur,“ segir Kristín
Sophusdóttir, verkefnastjóri á lyflækningasviði Landspítalans. Hún
er brautryðjandi í krabbameinshjúkrun og hefur stjórnað deildum og
sviðum síðan 1976 en lét af starfi sem sviðsstjóri í fyrra. Nú sinnir hún
ýmsum verkefnum innan sameinaðs lyflækningasviðs og hefur nóg að
gera þó að hún sé farin að huga að starfslokum.
Kristín Sophusdóttir hætti sem sviðs stjóri
hjúkrunar á lyflækningasviði II á Land ­
spítala við skipulagsbreytinguna 2009.
Hún hafði þá gegnt stöðu sviðsstjóra í níu
ár og segist skila sátt við það starf. Áður
hafði hún verið hjúkrunarframkvæmdastjóri
á Landspítala til margra ára. „Þegar
ég lít yfir farinn veg þá er ég mjög
ánægð. Það hefur margt gerst á sviði
krabbameinshjúkrunar þau 35 ár sem ég
hef verið í þessu,“ segir Kristín. Hún sóttist
ekki eftir að verða framkvæmdastjóri á
nýja lyflækningasviðinu. „Nei, það kom
aldrei til greina. Það eru margir sem eru
betur til þess fallnir. Ég hafði enga löngun
til þess. Ég er sátt við þau níu ár sem ég
var sviðsstjóri, en þau voru oft annasöm.“
Kristín segir að sameining krabba­
meinsdeilda Landspítalans 2001–2002
hafi verið mörgum erfið en sameining
Landakots og Borgarspítala var þá enn í
fersku minni.
Þrautreyndur stjórnandi
Kristín Sophusdóttir er mikill leiðtogi og
hefur verið brautryðjandi í krabbameins­
hjúkrun. Hún hefur getið sér gott orð
sem stjórnandi. Ein samstarfskona lýsir
henni sem lýðræðislegri og með mikla
samskiptahæfileika. Þá hafi hún lag á
að láta fólki líða vel í kringum sig. Hún
sé opin fyrir nýjungum og taki af skarið
þegar taka þurfi ákvarðanir. Hún leyfi
fólki að þroskast í starfi. En Kristín er
lítillát þegar talið berst að henni sem
stjórnanda. „Ég hef verið svo heppin
að hafa gott fólk í kringum mig. Í fyrsta
lagi þarf maður að hlusta á fólk og vera
tilbúinn til þess að taka inn nýjungar. Mér
hefur tekist að ýta undir og leyfa fólki að
gera það sem það langar til. Auðvitað
þarf maður að hafa einhverja stefnu og
fá fólk með sér. Mér hefur líka auðnast
að ýta undir það að hjúkrunarfræðingar
mennti og sérhæfi sig.“
Hún segist hafa þetta frá Vigdísi
Magnúsdóttur hjúkrunarforstjóra sem var
mikil fyrirmynd hennar og studdi hana
dyggilega en Kristín var snemma valin til
ábyrgðarstarfa. Þá hafi reynsla hennar
úr skátastarfinu líklega hjálpað til. „Ég
var bæði ylfingaforingi og skátaforingi en
þar lærir maður stjórnun og að hafa fólk
með sér. Ég held að ég hafi lært það í
skátastarfinu,“ segir Kristín.
Kristín hefur setið í stjórnum Krabba­
meins félags Íslands og Krabbameins­
félags Reykjavíkur en nú hafa aðrir tekið
við því starfi. Þar fékk hún tækifæri
að hitta krabbameinssjúklinga utan
sjúkrahússins og einnig að kynnast
betur starfi stuðningshópanna. Kristín
tók þátt í að stofna fagdeild krabba­
meinshjúkrunarfræðinga og var fyrsti
formaður deildarinnar. Þá hafði Kristín
frumkvæði að stofnun fagráðs hjúkrunar
á krabbameinssviðinu. „Ég er sérstaklega
stolt af því að hafa stofnað fagráð
krabbameinshjúkrunar en ég held að