Við og við - 29.03.1889, Blaðsíða 1

VID og VII).
Ef þíi v'm átt 'j þaan pér viklur sé, —fýs Jui kann gott að gjöra;
|jó orða líinua j kunni liaaa enga þökk, | þá skaítu hann við vammi vara.
Nr. 1—2. ísafirði, 29. uxarz. 1889.
|^er skal skarp Lud til skui--
^ vet HovciP segir Danskur-
inn; já, og það er satt, að það
|)arf stæka keitu á geitnahausinn,
Eins er og um sérhvern annan
kvilla, að þess rótgrönari sem hann
cr, þess óva'gari verða meðul þau
að vera, er iækna hamr, líkt er og
ura mannlífið; þegar það er komið
út á gönuskeið heimsku og hleypi-
dóma, ágirndar og sjálfsþótta, þá
iiefir opt veitzt erfitt að snúa því
aptur, og einungis örsjaldan liefir
það rankað sjálft við sér, heldur
mun að jafnaði hafa reynzt sú
aðferð heppilegust, að sýna það í
því ástandi, sem það er, þar til
það hefir orðið fyllilega sannfært
um villu sína og nekt. J>etta hefir
verið og muu verða mjög óþakk-
látt verk, en það dugar ekki í það
að liorfa, og í þessum tilgangi höf-
um vér ráðizt í að láta þetta koma
„við og við“, til þess, ef unnt vreri,
að einhverjir sæju myndir líkar sér
í skuggsjám þeim, sem sýndar verða,
svo að þeir af þessari liryliilegu
myndasamlíking „lærðu að laga sinn
brest, og leita’ að því góða’, er þeir
| siepptu"', oss kemur ekki fremur til
! hugar að nieiða neinar persónur
| með þessu, en lækninum sjúkling-
inn, þó hann gefi honum inn bragð-
ill nieðul. Að cndingu getum vér
þess, að vér munum láta blað vort
j koma „við og við“, verði það þeg-
j ið með þeim þökkum, sein vér á-
lítum það eigi skilíð.
Og svo valt liann aptur
og settist í bú,
og segir guðvelkomnir
drekkið þið nú.
Jonas Hallgríinss,
Sunnudaginn 3. þ. mán. andaðist
úr iilkynjaðri höfuðsótt „bindindis-
félag Isfirðinga“, sem stofnað var
að liðnum Good-Templarstúkunum
skammlífu, er hér voru; segja iækn-
ar kvilla þenna mjög leiðinlegan
og þrálátan, og að því leyti veiTÍ
viðfangs en mislingasótt, að þess
optar, sem menn fá hann, þvi hætt-
ara sé þeim hinum sömu við ásókn
hans, enda hafði féiag þetta frá
fyrstu byrjun þjáðzt af megnri
limafallssýki.
Kl. 2 greindan dag héldu félags-
menn fund með sér, og gerði þá
höfuðsóttin fyrst vart við sig með