Siglfirðingur


Siglfirðingur - 18.03.1943, Blaðsíða 1

Siglfirðingur - 18.03.1943, Blaðsíða 1
BLAÐ S J ÁLFSTÆÐIS M ANN A I SIGLUFIRÐI Sjálfstæðismenn! 1 Munið sameiginlega | fundinn á Hótel @ Hvanneyri kl. 9 í 1 kvöld. 0II1IIÍIIIII I 16. árgangur T Fimmtudaginn 18. marz 1943 7. tölublað IÉBL! Jónas Einarsson níræðuiv Skip strandar. Skip Fiskimálanefndar, „Arctic“, strandar nálægt Selhömrum á Snæfellsnesi. Nákvæmar fregnir hafa eigi borizt enn, því að síma- laust er í grennd við strandstaðinn. Þó er talið líklegt, að sldpshöfn- in hafi bjargazt. k Jónas, faðir Björns ökumanns, Árna klæðskera og þeirra bræðra, varð 90 ára s.l. miðvikudag. — Hann er fæddur að Geirbjarnar- stöðum í Köldukinn, 17. marz 1853. — Foreldrar hans vorji h jónin Ein- ar Bjarnason bóndi þar, Jónasson- ar bónda í Fellsseli, og kenna Þing- eyingar ættina við Yztafell. En móðir Jónasar og kona Einars, var Agata Einarsdóttir bónda í Salt- vík, Jónssonar. — Jónas var yngst ur af sjö systkinum. Hin voru: 1. Kristbjörg, kona Helga Pálssonar, og bjuggu þau um eitt skeið að Kristnesi í Garðsárdal, en sá bær er nú í eyði. 2. Einar bóndi í Skóg- um. 3. Sigríður, er giftist Eiríki Þorsteinssyni frá Miðfirði eystra, 4. Hólmfríður, kona Jónasar bónda í Yztuvík, Sigurlaug, kona Jóhanns Bessasonar frá Skarði, og 6. Björn, faðir Þórhalls prentara og Rannveigar, er lengi rak Hótel Gullfoss á Akureyri. — Er margt manna frá Einari og Agötu kom- ið og flest myndarfólk. — Jónas var 4 ára gamall þegar foreldrar hans brugðu búi og flutt- ust að Laufási til þeirra séra Björns Halldórssonar og konu hans Sigríðar, sem var systir Agötu. Fylgdi Jónas foreldrum sínum eftir, og ólst upp í Laufási til fullorðins ára, ásamt Þórhalli, síðar biskupi og systkinum hans. Minnist Jónas margs frá samver- unni við séra Björn og fjölskyldu hans. Þegar Jónas var tvítugur, fór hann frá Laufási og gerðist þá lausamaður. Dvaldist hann hin næstu árin á ýmsum stöðum aust- an Eyjafjarðarins, þar til hann réðist að Kaupvangi í Eyjafirði til Vilhjálms Bjarnarsonar, frænda síns og fósturbróður frá Laufási, og þar giftist Jónas 10. okt. 1885, Guðrúnu Jónsdóttur (f. 11. okt. 1858) frá Ytrahóli í Kaupvangs- sveit, af Djúpárbakka-ætt. Var Guðrún fríðleiks kona og miklum mannkostum búin, og varð hjóna- band þeirra hið farsælasta. Þeim Jónasi og Guðrúnu varð 8 barna auðið, og komust-sjö synir úr æsku og eru allir á lífi, giftir og eiga af- komendur, en dóttur misstu þau á barnsaldri. — Konu sína missti Jónas 13. okt. 1938. Eftir að þau Jónas og Guðrún giftust, dvöldust þau á ýmsum stöðum austan megin Eyjaf jarðar. Var Jónas ýmist lausamaður eða vinnumaður og kona hans í hús- mennsku. Var hann eftirsóttur sem vinnumaður og kaupamaður, því að hann var góður verkmaður og jafnvígur til lands og sjós, enda réri hann nær 20 vertíðir á há- karlaskipum. — Jónas var ágætur fjármaður, og trúmennska hans í öllu starfi, geðprýði og umgengnis- lipurð var viðbrugðið. Vorið 1914 fluttust þau Jónas og Guðrún með sonum sínum hing- að til Sigluf jarðar, og reistu bú að Hóli, — töldust synir þeirra að vísu fyrir búinu, en víst munu for- eldrarnir hafa átt sinn góða þátt í rekstri þess. Þar bjuggu þau til vorsins 1925, en árið 1926 fluttust þau til Akureyrar til Árna sonar síns, og með honum aftur hingað til Siglufjarðar. 1936, og dvelur Jónas nú hjá honum og konu hans, frú Soffíu Jónasdóttur, og nýtur hjá þeim hinnar beztu umönnunar í ellinni. „Arctic“, sem er seglskip með hjálparvél, lagði af stað frá Rvík áleiðis til Vestmannaeyja síðastl. þriðjudagskvöld. Kl. 4 í fyrrinótt barst skeyti frá skipinu þess efnis, að það væri í hættu statt í Faxa- flóa, með rifið stórsegl og skonn- ortusegl, og um hádegi í gær, kl. 12,10, barst neyðarkall frá skip- inu, að það væri að reka á land, en óglöggt heyrðist og gátu menn eigi greint staðinn, en virtist ann- aðhvort vera við Garðskaga'eða Skipaskaga. Voru björgunarsveitir beggja staða kvaddar til starfa, en er á hvorugum staðnum sást til -----Eflaust geta flestir farið nærri um það, að eigi hafi það verið neinn barnaleikur fyrir Jón- as og konu hans, bláfátæk og bú- laus, að koma upp hinum stóra barnahóp sínum. — Eflaust hefur vinnudagur þeirra oftast verið drjúgum lengri en þeirrar kynslóð- ar, sem nú er að taka við af þeirri, sem senn er horfin. — Eflaust hefur þeim aldrei komið til hugar, að telja dagsverki sínu lokið kl. 4 síðdegis, og klæðast þá sparifötun- um, fara í Bíó eða á dansleik, og drekka þar og drabba fram undir morgun. Og þó var dagkaup Jón- asar, sem var eftirsóttur sláttu- maður, 2—3 krónur auk fæðis, fyr- ir 12—14 stunda vinnu, en það mun ekki láta fjærri að sé sem svarar kortérs kaupi nú. — Ef- laust hafa þau þurft að velta þvi fyrir sér og gerhugsa það, hvernig bezt yrði varið og haganlegast hverjum tuttuguogfimm-eyringn- um, sem inn vannst. — En þeim tókst þetta giftusamlega. Börn þeirra komust öll upp, og eru mannvænleg, sjálfbjarga vel og nýtir þegnar þjóðfélagsins, og Jón- as getur nú horft til baka yfir hirm liðna, langa starfsdag sinn, skipsins. Var þá fengin ísl. flug- vélin að leita þess. Fóru þeir í þenna leiðangur Örn Johnson og Björn Jónsson, flugmenn. Fundu þeir loks skipið á fyfrgreindum stað um 5-leytið í gær. Var þar tiltölulega kyrr sjór og skipið virt- ist standa á sandi og vera ó- skemmt. Virtist flugmönnunum að streng hefði verið komið í land og skipshöfn ekki í yfirvofandi háska. Síðar hefur frétzt, að skipshöfnin hafi bjargazt öll og ómeidd, og líður skipbrotsmönnum vel, eftir atvikum. með ánægju og stolti yfir dags- verkinu. Og eflaust hefði hin unga kynslóð, sem nú er að taka við landinu, gott af að líta til baka með Jónasi og hugleiða starf hans, afköst og vinnugleði, og ætlast ég þó ekki þar með til þess, að hún færi dagkaup sitt niður í 2—3 krónur. — Eg hef haft náin kynni af Jónasi um hartnær 30 ár, og þau kynni hafa verið með ágætum. Eg hef engan mann þekkt honum gagn- vandaðri eða grandvarari til orðs og æðis. — Góðvild, greiðvikni og glaðværð finnst mér hafa mótað dagfar hans allt, og svo bjartsýn- in, trúin á sigurmátt alls þess, sem gott er í heiminum og í manninum sjálfum. Hann er miklu skyggnari á hið góða en hið illa. Jónas er enn við góða heilsu, með tilliti til hins háa aldurs, að undantekinni heilsubilun (kvið- sliti), sem hann hefur þjáðst af síðan á unglingsárum; svo og nokkurrar heyrnardeyfu. Hann hefur alltaf fótavist og er andlega hress og sálarkraftarnir góðir. —- Glaðværðin og góðvildin skína enn úr svip hins mjallhærða öldungs, og hann er enn bráðskemmtilegur

x

Siglfirðingur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Siglfirðingur
https://timarit.is/publication/803

Tengja á þetta tölublað: 7. tölublað (18.03.1943)
https://timarit.is/issue/341043

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.

7. tölublað (18.03.1943)

Aðgerðir: