Höfða-Þórður : félagsblað Kaupfélags Fellshrepps - 15.12.1938, Blaðsíða 1
H Ö 'F e A
Þ ó R B U R
í /57? . Hh &/>(so
Felassblað Kaupfélags Fellshrepps
*r *
I. arg.
Hofsósi 15- des. 1938.
1. tbl,
-•
Á þessu ári er Kaupfélag Fells-
h.reppsy Hofsósi 20 ára. #
Það hefur á undanförnum arum ver-
ið svo nátengt daglegu lxfi og allri
afkomu þeirra mörgu einstaklinga,sem
við það hafa skift, að rétt ]pétti að
minnast þessara^tímamóta félagsskap-
arins. Var }pví ákveðið á síðasta að-
alfundi félagsins 31* maí 1938 að
byrja á útgáfu blaðs, sem^sent yfði
út til félagsmanna. Það má næstum
Jiví segpja að blað þetta hefgi land-
nám hér um slóðir, og er þvi ekki
fráleitt að kalla pað Höfða-Þorð.
Tilgangur Höfða-Þorðar verður
fyrst og fremst sá, að leitast við
að færa félagsmennina saman,þó^dreift
búi og þá sérstaklega um þau mál,sem
félaginu og einstaklingum þess eru
talin til giftu. Blaðið mun með
ánægju flytja stuttar greinar, sem
félagsmerm vilóa koma a framfæri,en
£0 ekki um pélitík, né ádeilugreinar
a einstaka menn. En benda mætti^ájað
heppilegt væri að kynna mönnum ýms
... þau málj sem koma eiga fyrir aðal-
fundi felagsins. Gæti það orðið til
' þess að félagsmenn, stjórn og starfs-
menn yrðu samhentari og ánægðari með
framkvæmð-ir, bví ábyggilega er það
hinn mesti styrkur hvers félags, að
einstaklingar þess skoði stofmmina
serx sína eign og þess velmegun sinn
hag, en láta ekki dóma sína og gjörð-
ir stjórnast af ókunnugleika eða tor-
tryggni.
Það eru 20 ar liðin síðan fólag
þetta hóf rekstur sinn.
Ár fara - ár koma. Eldri mennirn-
...'ir hverfa en þeir ^ngri koma í stað-
inn, vonandi með nýja möguleika,nýj-
an þrótt. En^við sem nú störfum ætt-
um að gefa. félaginu afmælisgjöf. Við
slculum gefa því okkar besta vilja og
vora samhent um að það geti eflst,
../því'-.þá mun það áreiðanlega verða ein-
staklingum. sínxim til blessunar. Það
ætti að vera markmið vort,einnig með
...útgáfu þessa blaðs. R T
GILDI KAUPFÉLAGSSKAPAE.
Nú. þegar kaupfélagið okkar hefur
fullnað 20 ár, eru þau tímamót, sem
vekja okkur til umhugsunar um versl-
unarháttu hins gainla og hins nýja^
tíma. Raunar má segja, þótt Kaupfé-
lag Skaxþ irðinga væri stofnað all-
mörgum arum fyrr, að kaupijiannaverslun
væri ein um hituna hér í Skagafirði
fram undir þann tíma er Kau^félag
Fellshrepps varð til. Er því ástæða
til að svipast um og spyrja, hvort
við höfum "gengið til góðs götuna
fram eftir veg", athuga í ljósi minn-
inganna og fenginnar reynslu, hvort
framvinda hins nýrri tíma í verslunar-
háttum er þróun í rétta átt, eða ganga
er stefnir til ófarnaðar., Verður hér
ekki komið við yfirsýn né réttu mati
nema skyggnast um öxl til þess tíma
þegar verslun var að meiri hluta,
eða mestu leþti í höndxmi kaupmanna.
Samkvæmt skoðunum þeirra,sem mest
traust bera til samkeppnisverslunar
mætti álíta, að hagur viðskiftamanna
væri vel trygður þar sem kaupmenn
voru tveir eða fleiri á sama stað og
verslanir þeirra því knúðar til að
keppa um viðskiftin, með því að leggja
sem lægst verð ó vörurnar. Er því
ekki að neita, að ýmsir, einkum vel
stæðir bændur, konust oft að góðum
kjörum um innkaup á vörum. Kaupmenn
þörfnuðust viðskiftanna og öfluðu
sér fastra viðskiftamanna með loforð-
um um hliðstæð kjör þeim bestu, er
annarsstaðar voru í boði. Kaupmaður
og framleiðandi urðu oft "viðskifta-
vinir1’} sem héldu fran viðskiftun ár
eftir ar. En oft minnti sú vinátta á
lýsingu Gríns Thonsen á hirðsiðunun
í höll Guðnundar á Glæsivöllun, þar
sen"gananið var grátt" og í góðsemi
vá hver að öðrun. Sérhagsmunahyggja
stóð að viðskiftunun hja báðum aðil-
um. Var þar oft vopnaður friður þótt
allvel gengi. Framleiðandinn taldi
sig síst ábyrgan um afkomu verslunar-
innar, sen hann skifti við, og kaup-