Tíminn - 17.09.1943, Blaðsíða 2

358
TÍIPVIV, föstudaginn 17. sept. 1943
90. blað
'^gíminn
Föstudagur 17. sept.
Á byggðín í
sveitum að aukazt?
Þegar rætt er um aukna byggð
1 sveitum landsins, heyrist því
ekki ósjaldan hreyft, að slíkt sé
nin mesta fásinna, þvi að þegar
sé framleitt meira af landbún-
aðarvörum en markaður sé fyr-
ir. Stefnan 1 þessum málum
liljóti þvi að vera sú, að frekar
eivvi að minnka byggöina i sveit-
i.mim en ruka hana
Þessari kenningu þarf að mót-
mæla og það kröítuglega. Hún
er algerlega byggð á þvl óeðli-
lega bráðabirgðaástandi, sem
nú ríkir. Séu þessi mál nokkuð
athuguð með tilliti til framtíð-
arinnar, verður hið gagnstæða
uppl á teningnum.
Um allan heim eykst þeirri
kenningu fylgi, að landbúnað-
arframleiðslan þurfi að stór-
aukast, eftir þessa styrjöld.
Hundruð miljónir manna hafa
fengið ónógt viðurværi, vegna
skorts - á landbúnaðarvörunum.
Úr þessu þarf að bæta. Hér á
landi myndi aukin neyzla land-
búnaðarvara einnig bæta viður-
værið stórkostlega. Mjólkur-
framleiðslan þyrfti að tvöfald-
ast, ef fullnægja ætti eðlilegri
þörf landsmanna fyrir mjólk,
smjör og aðrar mjólkurvörur.
Svipað má segja um garðávexti
og grænmetl. Landbúnaðurinn
þarf þvl mikið að eflast til þess
að geta fullnægt eðlilegri innan-
landsþörf.
Allmörg seinustu árin fyrir
styrjöldina sýndu olikur ljós-
lega, að það er sjávarútveginum
einum um megn að fullnægja
þörf þjóðarinnar fyrir erlendan
gjaldeyri. Um útflutning iðnað-
arvara þarf vart að ræða. Þess
vegna þarf landbúnaðurinn að
halda þvi áfram að afla þjóð-
lnni allmikils erlends gjaldeyr-
is, helzt meiri en áður. Þar kem-
ur til greina að fullkomna þær
vörur, sem nú eru útfluttar, t. d.
með kynbótum sauðfjár, og nýj-
ar útflutningsvörur, t. d. gráða-
ostur.
Ýmsum iðnaði er þannig hátt-
að, að einna bezt myndi henta,
að hann væri rekinn í sveita-
þorpum, þar sem jafnframt
væri hægt að veita starfs-
fólki hans aðgang að hæfilegu
ræktuðu landi. Hann gæti orð-
ið mun ódýrari með því móti en
í stórbæ, en- það er ekki sízt
nauðsynlegt að gera iðnaðar-
framleiðsluna hér ódýrarl. Þá
þurfa að koma vélaverkstæði
fyrir landbúnaðinn, er ættu að
vera í slíkum sveitaþorpum.
Það er öllum ljóst mál, að eft-
lr styrjöldina skapast hér stór-
fellt atvinnuleysi, ef ekkert
verður aðgert. Hernaðarvinnan,
sem hefir veitt þúsundum
manna atvinnu, hverfur alveg.
Verzlunin dregst stórkostlega
saman. Sjávarútvegurinn mun
sennilega geta aukizt eitthvað
og ýms iðnaður í sambandi við
hann, t. d. skipasmíðar, en
hinn þröngi markaður, sem
hann bjó við fyrir styrjöldina,
ætti að vera okkur vísbending
um, að treysta ekki um of á
hann. Nálægð fiskimiðana er
okkur ekkl heldur eins mikils
virði og áður, þvi að bættur
og stærrl skipakostur, spar-
neytnari vélar og nýjar vérkun-
araðferðir bæta aðstöðu útlend-
inga til lengri sjósöknar. Iðnað-
ur, sem ekki er tengdur sjávar-
útvegi eða landbúnaði, verður
aldrei teljandi atvinnuvegur hér
á landi. Þess vegna verður að
stuðla - að verulega aukinni
byggð i sveitunum, ef tryggja á
næga, örugga atvinnu og skapa
aukinni heimilafjölgun nauð-
synleg skilyrði.
Síðast og sízt ber svo að nefna
það, að.sveitirnar eru hvarvetna
öruggasta hæli þjóðernisins og
þjóðlegra verðmæta og veita
hinni uppvaxandi kynslóð bezt
þroskaskilyrði. Frá því sjónar-
miði einu er efling þeirra þjóð-
arnauðsyn. Ef við ætlum að vera
sjálfstæð þjóð, verðum við að
hafa stærri sjónarhring en
þann, sem tengdur er við brauð-
stritið eitt.
Það fáa, sem hér hefir verið
Allsherjarrannsókn á skíl-
yrðum fyrir stofnun nýbýla
Þíngsályktunartill. frá Framsóknarflokknum í sameinuðu þíngi
Þrír þlngmenn Framsóknarflokksins, Sveinbjörn Högnason, Ey-
steinn Jónsson og Páll Þorsteinsson, flytja í sameinuðu þingi til-
lögu til þingsályktunar um rannsókn á skilyrðum til nýbýla-
myndunar. Tillagan er svohljóðandi:
„Alþingi ályktar að fela nýbýlastjórn ríkisins að láta fara
fram athugun á skilyrðum til nýbýlamyndunar, bæði ein-
stakra býla og býlahverfa, í sveitum landsins. Jafnframt
er nýbýlastjórninni falið að gera skýrslu um, hversu háttað
er eignarrétti og umráðum á landi því, er hún telur vel fall-
ið til nýbýlagerðar. — Nýbýlastjórnin leggi skýrslu um þess-
ar rannsóknir fyrir Alþingi og ríkisstjórn ásamt tillögum
um, á hvern hátt verði tryggður aðgangur að hinu hent-
ugasta landrými til nýbýlamyndunar. Kostnaður við fram-
kvæmdir þessar greiðist úr ríkissjóði.“
í greinargerð fyrir tillögunni
segir:
„Á undanförnum árum hefir
öll fólksfjölgunin i landinu setzt
að í þéttbýlinu við sjóinn. Land-
búnaðurinn hefir þó verið og er
enn annar höfuðatvinnuvegur
þjóðarinnar og sá atvinnuvegur,
sem jafnan mun reynast traust-
astur á að byggja hér eftir sem
hingað til.
Það liggur í augum uppi, að
þjóðinni er og verður nauðsyn-
legt, að landbúnaðurinn standi
með blóma og jafnvægi haldist
milli hans og annarra atvinnu-
greina i landinu. Nokkur hluti
fólksfjölgunarinnar á því að
eðlilegum hætti að setjast að í
sveitum. En til þess að svo geti
orðið, þarf að reisa mörg nýbýli
i sveitum landsins, þvi að nú er
svo háttað, að fjöldinn af því
unga fólki, sem úr sveitum fer,
á þess engan kost að fá sér jarð-
næði .og stofna eigin heimili í
átthögum sínum.
Á síðustu árum hafa verið
reist allmörg nýbýli víðs vegar
um land samkvæmt gildandi
lögum um það efni. Það er mik-
ilsvert byrjunarspor. En nýbýll
þau.sem reist hafa verið undan-
farið, fullnægja hvergi nærri
þeirri þörf, sem fyrir er. Á næstu
árum þarf því að taka málið enn
| fastari tökum en verið hefir,
rækta stór landssvæði og reisa
| að nýju miklu fleiri býli en þeg-
. ar er búið.
Stofnkostnaðurinn við að
j reisa nýbýli á óræktuðu landi er
: hins vegar svo stórkostlegur, að
j óhugsandi er, að einstakir menn
j geti komið slíku við af eigin
I ramleik, og auk þess eiga
jmenn ekki aðgang að heppileg-
j um löndum. Þess vegna verður
ríkisvaldið að hafa forgöngu um
að leysa málið.
Hverju býli þarf að fylgja
nægilega stórt og vel ræktað
land. Framtið landbúnaðarins
byggist á aukinni ræktun, bygg-
ist á því, að áfram sé haldið á
sömu braut og stefnt hefir verið
nefnt, sýnir það ljóslega, að
aukning' byggðarinnar í sveit-
unum er eitt stærsta framtíðar-
mál þjóðarinnar. í sveitunum og
sjóþorpunum, einkum þar, sem
stunda má sjávarútveg og land-
búnað jöfnum höndum, á að
reisa hin nýju heimili komandi
ára. Að því verkefni þarf að
beina hinum vinnulausu hönd-
um, þegar hernaðarvinnan
hverfur, en ekki að hinni kjána-
legu klakahöggs- og snjómokst-
urvinnu, sem mun hefjast aft-
ur, ef þjappa á fólkinu á fáa
staði, sem ekki hafa næg hag-
ræn atvinnuskilyrði.
Það bráðabirgðaástand dýr-
tíðar og gífurlegs kaupgjalds,
sem nú gerir landbúnaðarvör-
ur óeðlilega dýrar, er enginn
mælikvarði á framleiðslukostn-
að þeirra vara í framtíðinni. Ef
það ástand læknast ekki, mun
það ekki koma landbúnaðinum
einum í koll, heldur öllum at-
vinnuvegum landsmanna. Við
það er ekki hægt að miða, þegar
rætt er um framtíðarmálin. En
íslenzkur landbúnaður hefir
sýnt það og mun sýna, að hann
er vel samkeppnisfær við
landbúnað annarra landa, ef
dýrtíð og kaupgjald er ekki
margfalt hærra hér en þar.
Þ. Þ.
að undanfarið framfaratímabil,
en stigið enn stærri skrefum. Ný
tæki þurfa að koma til sögunn-
ar, svo að vinnan verði léttari
og arðurinn meiri en áður. Að-
staða til nýbýlamyndunar er
vitanlega mjög misjöfn víðs
vegar um land.
Lönd handa hinum nýju býl-
um er hægt að fá með því að
bæta eldri jarðir með aukinni
ræktun og skipta þeim síðan í
smærri býli. Það eitt mun þó
aldrei fullnægja þörfinni, og
auk þess fæst ekki á þann hátt
eins gott og hagkvæmt skipulag
, fyrir hina nýju byggð og fá má
með því að taka stór landssvæði
í einu til slíkra framkvæmda.
Einnig verður miklu ódýrara að
rækta lönd þessi, ef hagkvæm-
ustu og stórvirkustu tæki er
hægt að nota við það.
j Á Suðurlandsundirlendinu og
víðar um land eru stór lands-
svæði óræktuð. Eru þar afar
, verðmæt ræktunarlönd ónotuð
rneð mjög góðum framtíðar-
möguleikum.
Æskilegt væri, að ríkið gæti
i fest eignarhald á nokkrum
jstórum, óræktuðum landssvæð-
iUm, sem vel liggja við samgöng-
um, léti hefja þar stórfellda
ræktun með nýtízku vinnu-
brögðum og undirbúa löndin
þannig í hendur ungra manna,
, sem vildu reisa nýbýli á þeim
með aðgengilegum kjörum, svo
!að fólksfjölgun sveitanna gæti
I setzt þar að.
j En til þess að skipulega verði
|Unnið að þessu máli framvegis
í og framkvæmdirnar reistar á
traustum grunni, þarf að rann-
saka nákvæmlega, hvar eru
heppileg lönd fyrir hin nýju
býli og hvernig eignarrétti á
þeim löndum er háttað.
Eðlilegast er, að nýbýlastjórn
ríkisins verði falið að fram-
kvæma J)á rannsókn, eins og hér
er lagt til, og gera yfirlit um öll
þau ‘landssvæði, sem heppileg
eru fyrir nýbýli. Nái yfirlit
þetta yfir öll byggðarlög í land-
inu, sem ekki eru fullsetin ,og
sé miðað við þann búrekstur,
sem líklegt er, að bezt henti á
hverjum stað.
Yfirliti þessu yrðu að fylgja
upplýsingar um það, hvernig
háttað væri eignarrétti og um-
ráða þeirra landssvæða, sem
bezt henta fyrir nýbýli.
Síðan verður að tryggja það á
(] iii TÍða verold
Pólitísk veðrabrigði
i Kanada.
Kosningar, sem nýlega fóru
fram til fylkisþingsins í Ontario-
fylki í Kanada, þykja benda til
þess, að pólitísk veðrabrigði séu
í vændum í Kanada.
Frjálslyndi flokkurinn, sem um
nokkurt árabil hefir farið með
völdin í Kanada undir forustu
MacKenzie King forsætisráð-
herra, hafði einnig traustan
meirihluta á fylkisþinginu í
Ontorio. En hann tapaði stór-
kostlega í kosningunum. Hann
er nú aðeins þriðji stærsti flokk-
ur þingsins. Stærstur er íhalds-
flokkurinn, næststærstur sam-
vinnuflokkurinn(The Co-opera-
tive Commonwealth Federa-
tion), sem hefir um þriðjung
þingsætanna. Vann hann mest-
an sigur, því að hann er næstum
nýr af nálinni. íhaldsflokkinum
vantar talsvert til að hafa
meirihluta.
Frjálslyndi flokkurinn hefir að
mestu sömu stefnu og hliðstæð-
ir flokkar á 19. öld. Hann er því
raunverulega aðalfulltrúi frjálsu
samkeppninnar þar í landi. Hjól
tímans hefir snúizt þannig, að
þeir flókkar, sem börðust gegn
íhaldi og ófrelsi á 19. öldinni,
eru nú margir orðnir fulltrúar
íhalds og kyrrstöðu, því að við-
skiptafrelsið, sem þeir börðust
fyrir, hefir komizt út í öfgar og
þarf sín eðlilegu takmörk eins
og allt frelsi.
íhaldsflokkurinn í Kanada
skipti um forustu á siðasta ári
og endursamdi stefnuskrá sína.
Tók hann ýmsar félagslegar
umbætur á stefnuskrá sina og
virðist nú róttækari í þeim efn-
um en frjálslyndi flokkurinn.
Jafnframt breytti hann um
nafn og kallar sig nú Fram-
sóknar-íhaldsflokkinn(The Pro-
gressive — Conservative Party).
Samvinnuflokkurinn (The
Co-operative Commonwealth
Federation) er róttækur flokk-
ur, sem hefir sótt stefnuskrá
sína jöfnum höndum til sam-
vinnustefnunnar og jafnaðar-
stefnunnar. Hann telur sig þó
ekki sósialistiskan flokk.
í fjórum aukakosningum, sem
nýlega fóru fram til þjóðþings-
ins í Quebec, tapaði frjálslyndi
j sem hagkvæmastan hátt, að
; lönd þessi geti orðið notuð til
! nýbýlamyndunar. Það má aldrei
henda, að við getum ekki not-
fært okkur til hlítar ný og betri
tæki við ræktun og framleiðslu
landbúnaðarafurða og þá mögu-
ileika, sem þau bjóða, vegna þess
j að við höfum ekki framsýni til
: þess að leysa þau undirstöðuat-
i riði ræktunar- og nýbýlamál-
[ anna, sem verður að ráða fram
úr á skipulegan hátt.“
flokkurinn einnig. Samvinnu-
flokkurinn vann tvö þingsætin,
franskur minnihlutaflokkur
eitt, og kommúnistar eitt. Er
það fyrsta þingsæti kommún-
ista á kanadiska þinginu.
Líklegt þykir, að öll þessi
kosningaúrslit verði til þess, að
frjálslyndi flokkurinn endur-
skoði stefnuskrá sína og breyti
henni verulega í róttækari átt.
Kosningar til þjóðþingsins í
Kanada eiga að fara fram 1945.
Ekki þjóðstjórn í Svíþjóð
eftir styrjöldina.
Eins og kunnugt er, hefir ver-
ið samstjórn stærstu fjögura
flokkanna í Svíþjóð undanfarin
ár, Alþýðuflokksins, Bænda-
flokksins, frjálslynda flokksins
og íhaldsflokksins. í seinni
tíð hefir verið lítill munur
á stefnu frjálslynda flokks-
ins og íhaldsflokksins. Fyrir
styrjöldina voru þeir tveir flokk-
ar í stjórnarandstöðu, en þar
var þá samstjórn Alþýðuflokks-
ins og Bændaflokksins.
Formaður frjálslynda flokks-
ins, Anderson ráðherra, hefir
nýlega látið þá skoðun uppi, að
hann trúi ekki á þjóðstjórn eft-
ir styrjöldina. Ég trúi því, sagði
hann, að flokkarnir þreytist
smám sáman á henni og menn
óski víðara sviðs til athafna og
gagnrýni, þegar hinar ytri að-
stæður verða ekki jafn örðug-
ar og nú. Hins vegar þarf það
ekki að þýða full samvinnuslit
flokkanna, þótt þeir eigi ekki
allir sæti 1 ríkisstjórninni. Þá
lét hann uppi þá trú, að sam-
stjórn frjálslynda flokksins og
Alþýðuflokksins tveggja myndi
eigi koma til greina, þar sem
frjálslyndi flokkurinn vildi eigi
aðhyllast jafnmikil opinber af-
skipti og Alþýðuflokkurinn.
Verður kreppa í Banda-
ríkjunum eftir stríðið?
Fjármálamenn 1 London, segir
Svenska Dagbladet, spá fjár-
hagskreppu í Bandaríkjunum
eftir styrjöldina. Þessa spádóma
byggja þeir á hækkuðu kaup-
gjaldi, aukinni seðlaveltu og
verðhækkun hlutabréfa. Á síð-
astliðnu ári hækkaði kaupgjald-
ið almennt um 15% í Banda-
ríkjunum, en 7% í Bretlandi,
seðlaveltan jókst um 50%, en
30% i Bretlandi og hlutabréf
| hækkuðu um 20%, en 4—5% i
Bretlandi. í Englandi standa
I skattar undir 50% af stríðsút-
'gjöldunum, en samsvarandi tala
fyrir Bandaríkin er 30%.
Ensku fjármálamennirnir
draga þá ályktun af þessu og
fleira, að framleiðslan verði því
mjög dýr í Bandaríkjunum eftir
styrjöldina og bandarískum iðn-
(Framh. á 3. síOu)
Síilvador de Madariaga:
Fra
Npánar
Salvador de Madariaga var einn af merkustu leiðtogum
spánska lýðveldisins. Hann var oft fulltrúi þess erlendis, m.
a. á þjóðabandalagsfundum. Eins og gefur að skilja, hefir
hann verið landflótta seinustu árin. f grein þeirri, sem hér
fer á eftir, ræðir hann um framtíð Spánar og bendir á þær
leiðir, sem hann telur líklegastar til að bjarga spönsku
þjóðinni frá nýrri borgarastyrjöld.
Mun fráför Mussolinis verða
upphaf þess að einræðisherrar
almennt steypast úr stóli? II
Duce varð fyrstur. Hvað mun
gerast á Spáni?
Þann 14. júlí 1941 kom þjóð-
þing spænska lýðveldisins sam-
an í Madrid i fyrsta sinn, hyllt
af þjóðinni. Þann 18. júli 1936
gerðu herforingjarnir uppreisn
gegn lýðveldinu. Þann 18. júlí
1939 hélt Franco hershöfðingi
afmælishátíð byltingarinnar
sem æðsti maður spánska ríkis-
ins og einræðisherra landsins.
Hann hélt afmælishátíð bylt-
ingarinnar aftur í sumar og
beindi þá máli sínu til flokks
síns og verkamanna. Hvert hefir
hann leitt landið á undanförn-
um árum?
Það má fyrst og fremst full-
yrða, að einræði hans hefir ver-
ið fullkomið. Franco hershöfingi
hefir losað sig við allt stjórnar-
farslegt aðhald og eftirlit. Frá
upphafi hefir hann lýst yfir því,
að hann bæri aðeins ábyrgð fyr-
ir guði og sögunni. Öðru hvoru
hefir verið sagt, að Serrano
Suner, Hitler eða Mussolini
væru hinir raunverulegu stjórn-
endur landsins. En þetta er
rangt. Fránco hershöfingi er
enginn leiksoppur. Hann batt
enda á frama Suner, eins skjót-
lega og hann hafði skapað hann.
Hann hefir haft meira í fullu
tré við Hitler en nokkur annar
smá-Hitler í Evrópu, að Musso-
lini ekki undanskildum. Það eru
nú liðin fjögur ár frá lokum
borgarastyrjaldarinnar, en samt
hefir Franco ekki enn komið til
Berlínar til að þakka fyrir sig.
Hann lét einræðisherra Evrópu
koma til Pyrenefjallanna til
þess að tala við sig og lét hann
bíða þar eftir sér í 1 'y2 klst. En
þótt'hann beygi slg ekki fyrir
Hitler, verður hann þó fyrr eða
síðar að beygja sig fyrir stað-
reyndunum.
Spánverjar eru þjóð, sem
elskar lífið, og lofar þvi stjórn-
málamönnunum að fást við
stjórnmálin. Allur þorri Spán-
verja er hugsunarlítill og óvirk-
ur í stjórnmálum. Þess vegna
eru Spánverjar líka móttækileg-
ir fyrir öfgafullar stjórnmála-
stefnur, hvort heldur sem þær
beinast til vinstri eða hægri.
Flokkaskipunin var ekki ó-
svipuð og í Belgíu: Róttæk
verkalýðssamtök, katólskur
hægriflokkur og miðflokkur.
Styrkur þessara flokka var ólík-
ur í eðli sínu. Vinstri hreyfingin
byggðist á samtökum, heitri
flokkstrú og stéttartilfinningu,
hægri mennina einkenndi auð-
magn og hernaðarlegur agi, en
miðflokkurinn átti fylgi sitt
einkum hjá sjálfstæðum, hugs-
andi einstaklingum, er ekki
mynduðu eins samanþjappaða,
markvissa heild og hinir flokk-
arnir voru. Slíkt er og oftast
einkenni þeirra flokka, er sækja
fylgi sitt til miðstéttanna.
Þetta skýrir borgarastyrjöld-
ina. Franco hershöfðingi vann
hana sem fulltrúi öfgafýllstu
hægri aflanna. Hann virtist
samt það voldugur þá, að hann
hefði getað hafið samstarf við
hin hófsamari miðflokksmenn
og þannig skapað möguleika
fyrir viðreisn og frið í landinu.
En hann gerði þetta ekki. Ann-
að hvort hefir honum verið ó-
kleift að fylgja slíkrl stefnu eða
hann hefir alls ekki kært sig
um það. Hann er enn foringi
hinna öfgafyllstu hægri afla.
Það er þó Ijóst, að enginn for-
ingi öfgafyllstu hægri mann-
anna — eða öfgafyllstu vinstri
mannanna — getur haldið völd-
um lengi, nema honum takist að
halda stöðugt við hinni skefja-
i lausu baráttu. Með þeim hætti
komst Franco til valda og þeim
hætti hefir hann líka haldið á-
fram.
Hann lýsti borgarastyrjöld-
inni lokið fyrir fjórum árum sið-
an. En hann heldur henni samt
áfram. Aftökur og fangelsanir
hafa haldið hefndarþorstanum
vakandi. Hversu heiftþrunginn
hann er má marka á svari, sem
erlendur ferðamaður fékk hjá
fanga einum í spönsku fangelsi.
„Við munum ekki hegna ná-
kvæmlega," sagði hann, „en við
munum krefjast réttlætis.“
„Hvað meinið þér með rétt-
læti?“ spurði aðkomumaðurinn.
„Við munum skjóta alla prest-
ana og alla liðsforingjana, aðr-
ir verða svo teknir til athugunar
á eftir.“
En Spánverjum hentar þó
vissulega ekki nýtt blóðbað. Það
er ok hinna öfgafullu stjórnar,
sem skapar það takmarkalausa
hatur, sem hér hefir verið lýst.
Ef okinu væri aflétt, myndi
hatrið hjaðna.
En hvernig verður okinu af-
létt? Það er ekkí nóg að óska
þess, það verður að benda á
raunhæfa leið. Ef Franco heldur
áfram á sömu braut og hingað
til, er það trúlegt, að þegar hin-
ar hernumdu þjóðir Evrópu
heimta aftur frelsi sitt, muni
bylgja htnnar öfgafyllstu vinstri
stefnu flæða yfir Spán, og kúg-
uninni verður haldið áfram af
andstæðingum Francos. Til þess
að forða þeim hörmungum, er
fylgdi slíkum valdaskiptum,
verður að reyna að knýja fram
breytingu frá öfgafullri hægri
stefnu til hóflegra miðflokks-
ið samstjórn stærstu fjögurra,
um örðugleikum.
Núverandi stjórn styðst við
tvennt: Herinn og fasistaflokk-
inn. Herinn er öruggur, a. m. k.
sem pólitískt verkfæri. Það
sama verður tæpast sagt um
fasistaflokkinn. Flokkurinn er
að verulegu leyti myndaður af
nokkrum ungum hugsjóna-
mönnum, sem fundu vankanta
spánska lýðræðisins, allmörgum
ævintýramönnum, misheppnuð-
um skáldum og listamönnum og
nokkrum pólitískum stroku-
mönnum, ef svo mætti nefna þá,
er áður voru í öfgafyllsta fylk-
ingararminum til vinstri.Stjórn-
málastefna flokksins er mjög á
reiki. Stjórnkunnátta hans er
engin. Allar starfsaðferðir hans
eru rotnar og viðvaningslegar.
Aðalkraftur hans kemur frá
auðmönnum þeim, er fylgja
honum, og erlendum nasistum
og fasistum. í utanríkismálum
er hann algerlega undir áhrif-
um möndulveldanna.Flokkurinn
er almennt hataður og hrun
hans er óhjákvæmilegt, þegar
ítalski fasisminn og þýzki naz-
isminn hafa beðið skipbrot.
Franco hershöfðlngi er æðsti
yfirmaður hersins og foringi
fasistaflokkslns. í sama hlut-