Tíminn - 28.09.1945, Side 6

6
TÍMINIV, föstiitlaginii 28. sept. 1945
73. blað
DÁNARMIMINC:
Guðrún Sveinsdóttir
húsfreyja að Lágafclli.
Hinn 18. september s. 1. and-
aðist Guðrún á Lágafelli í Aust-
ur-Landeyjum, eftir þunga legu.
Guðrún var fædd að Helgu-
söndum undir Eyjafjöllum, 14.
marz 1873. Foreldrar hennar,
hjónin Sveinn Sveinsson og
Hólmfriður Stefánsdóttir bjuggu
þar þá. Þegar Guðrún var sex
ára, tvístraðist heimili foreldr-
anna sakir fátæktar, enda jörð-
in kostarýr. Var hún þá tekin 1
fóstur af Þóroddi Magnússyni
í Dalsseli og Sigríði Ólafsdóttur
og dvaldizt hjá þeim, og seinni
manni Sigríðar, Ólafi Ólafssyni
(síðar í Eyvindarholti), til 25 ára
aldurs. Tvö árin næstu var Guð-
rún í Vestmannaeyjum. En um
aldamótin fluttist hún að Lága-
felli í Landeyjum, og 4. október
1901 giftist hún eftirlifandi
manni sínum, Sæmundi Ólafs-
syni oddvita. Þetta ár tóku ungu
hjónin við búi af foreldrum Sæ-
mundar, Ólafi og Vilborgu, sem
síðan afhentu það dóttur sinni
Vilborgu og manni hennar,
Finnboga Magnússyni frá Reyn-
isdal, eftir 30 ára búskap, árið
1931. En þá eru tengdaforeldrar
Guðrúnar enn á lífi, og í heim-
ilinu. Dvelja þannig um 8- ár
þarna í sama heimilinu þrenn
hjónin, þrír ættliðir. Gömlu
hjónin, Ólafur og Vilborg, önd-
uðust 1939, þá bæði hálfníræð.
Mun þetta sjaldgæft fyrir-
brigði, og ber þá einnig vott um
æskilegan heimilisbrag. En þeir,
sem kunnugir eru, vita, að Guð-
rún muni þá ekki hvað sízt hafa
sett „svip á bæinn,“ með sinni
miklu góðvild og hjartahlýju.
Móður sína, Hólmfríði, tók
Guðrún til sín þegar hún fór að
búa, og hjá henni dvaldi hún,
þar til hún andaðist árið 1912.
Sæmundur, maður Guðrúnar,
varð snemma framamaður í
byggðarlagi sínu. Hlóðust á hann
hvers konar félagsleg störf. Jók
þetta að sjálfsögðu umsvif hús-
freyjunnar. Búnaðist þeim vel,
og hefir jörðin tekið stakka-
skiptum á búskaparárum þeirra.
Börn þeirra Sæmundar og
Guðrúnar eru Sveinn Sæmunds-
son yfirlögregluþjónn í Reykja-
vík, Vilborg húsfreyja á Lága-
felli og Margrét kona Árna Ein-
arssonar símstöðvarstjóra á
Hvolsvelli.
Guðrúnu Árnadóttur, dóttur-
dóttur sína, fóstruðu þau Lága
fellshjón, og Þórunn Þorsteins
dóttir deildarhjúkrunarkona í
Landsspítalanum dvaldi hjá
þeim Lágafellshjónum frá 5—14
ára aldurs.
Guðrún var af skaftfellsku
bergi brotin. Sveinn smiður fað
ir hennar var Sveinsson, Pálma-
sonar smiðs i Álftagróf, Jónsson-
ár prests að Kálfáfelli. Guðrún
heitin var farin að heilsu upp
á síðkastið og mun hafa legið
rúmföst allt þetta ár. Dóttir
hennár, Vilborg, annaðist hana
af sömu nærfærni og elskusemi,
eins og hún hafði séð móður
sína annast tengdaföður sinn í
8 ára samfelldri rúmlegu«
Er vafasamt, að mörg afrek
megi teljast taka fram hlutskipti
húsfreyjunnar, og þá ekki sízt
á mannmörgu, umsvifamiklu
sveitaheimili, þegar langvinn
hjúkrunarstörf bætast ofan á
alla aðra önn.
Slíkt afrek hafði Guðrún unn-
ið. En fyrst og fremst var hún
góð kona. Og sem slík mun hún
geymast í hugum vandamanna,
samsveitunga og allra annarra,
sem hana þekktu. En góðvild
hennar náði víðar fyrir þá sök,
hve ástir miklar voru með þeim
hjónum, henni og Sæmundi, alla
tíð’ G.M.
Úr sögu Siglufjjarðar-
málsins.
(Framhald af 8. síBuJ
ingsmaður gjörðarþola hafa
réttlætt neitanir formanns um
að bera írestunartillöguna upp
í heild og valdatakmörkunar-
tillöguna á þenna hátt: Síðari
hluti frestunartillögunnar hafi
verið vitleysa eins og hann var.
Aðalfundinn hafi þegar verið
búið að auglýsa og hann hafi
verið hafinn. Hafi því verið ó-
heimilt að auglýsa aðalfund að
nýju, en svo hafi orðið að skilja
siðari hluta tillögunnar, að til
þess væri ætlast, að nýr aðal-
fundur yrði auglýstur. Þýðing-
arlaust hafi og verið að auglýsa,
að tillógur til samþykktabreyt-
inga kæmu fram eftir að aðal-
fundurinn var hafinn, þar eð
þær hefðu ekki verið boðaðar
í dagskrá þeirri, sem ákveðin
hafi verið í auglýsingunni um
aðalfundinn 7. júní, því að eftir
að aðalfundur hafi á annað borð
verið byrjaður, hefði ekki verið
unnt að koma á samþykkta-
breytingum, nema eftir 2. mgr.
29. gr. samþykkta K. F. S., -er
síðar verður nánar getið, en að
fullnægðum skilyrðum þess á-
kvæðis hefði verið hægt að sam-
þykkja samþykktabreytingar á
framhaldsaðalfundinum, er á-
kveðinn hafi verið 10. júní, án
þess að þær hefðu verið boðað-
ar fyrirfram.
Neitun sína um að bera
upp valdatakmörkunartillöguna
skýrir formaður svo: Hann
kveðst hafa lesið niðurlag tillögu
Jóhanns G. Möller um umræðu-
slit upp á þann hátt, að ganga
skyldi til atkvæða um frestun-
artillöguna og hafi sér ekki kom-
ið til hugar, að æt-last væri til,
að gengið yrði til atkvæða um
aðrar tillögur, þar eð ekki hefði
verið búið að taka aðrar tillögur
til umræðu. Hafi hann síðan
borið frestunartillöguna upp og
að henni samþykktri lýst fundi
frestað. Þá hafi athygli sín verið
vakin á, að eínnig hafi verið
ætlast til, að valdatakmörkunar-
tillagan yrði borin upp, en hann
þá ekki talið rétt að gera það
„bæði vegna þess að hún hafi
ekki heyrt undir dagskrárliðinn,
og vegna þess, að búið var að
fresta fundi.“
Rétturinn lítur svo á að orða-
lag frestunartillögunnar hafi
ekki gefið tilefni til þess að unnt
væri að skilja hana á þann veg,
að hún fæli i sér að auglýsa
nýjan aðalfpnd sbr. upphaf til-
lögunnar: „Fundurinn sam-
þykkir að fresta aðalfundi ...,“
heldur hafi orðið að skilja hana
þannig,' að framhaldsaðalfund-
ur yrði sérstaklega auglýstur. Þá
verður og að líta svo á, að enda
þótt rétt væri hjá ,gjörðarþol-
um, að þýðingarlaust hefði ver-
ið að boða samþykktabreyting-
ar í auglýsingunni um fram-
haldsaðalfundinn, þá hafi þó
verið fyllilega lögmætt að gera
það, en um það, hvort slíkt var
þýðingarlaust virðist þó, að ekki
hefði verið unnt að segja fyrr
en á framhaldsaðalfundinn kom
og ekki gat það á neinn hátt
spillt, að sérstaklega væri vakin
á því athygli, að tillögur til
samþykktabreytinga væru vænt-
anlegar á framhaldsaðalfundin-
um. .
Að þessu athuguðu verður að
Nýjar úrvals bækur
er setja nýjan svip á heimilið:
Á ég að segja þér sögu. Úrval beztu smásagna heimsbókmennt-
anna. Sögur þessar hafa heillað hugi miljóna manna um víða
veröld. Hér gefst einstakt tækifæri fyrir þá íslendinga er kynn-
ast vilja frægustu smásagnahöfundum veraldar. Brynjólfur
Sveinsson menntaskólakennari þýddi. Kr. 20.00 ób., kr. 30.00 ib.
og kr. 40.00 í skinnbandi.
Margrét Smiðsdóttir, skáldsaga eftir Astrid Lind. Sagan ger-
ist til sveita í Norður-Svíþjóð á öndverðri 19. öld. Þessi heillandi
saga er þýdd af Konráð Vilhjálmssyni, sem vakið hefir á sér
mikla athygli fyrir snilldar þýðingar sínar á Degi í Bjarnardal
og Glitra Daggir, grær fold. — Þessi örlagaríka saga gleymist
seint. — Kr. 30.00 ób., kr. 42.00 ib.
Þeir áttu skilið að vera frjálsir, eftir Kelvin Lindemann, í
þýðingu Brynjólfs Sveinssonar menntaskólakennara. Þetta er
hrífandi söguleg skáldsaga, er gerist á Borgundarhólmi árið
1658. Sagan er meistaraverk í norrænum bókmenntum, enda
sagði Kaj Munk um bókina: „Hún er of góð til þess að mælt sé
með henni. Látum hana gera það. sjálfa“. — Kr. 30.00 ób., kr.
40.00 ib. og kr. 50.00 í skinnbandi.
Glóðu Ijáir, geirar sungu, eftir Jan Karski í þýðingu Krist-
mundar Bjarnasonar. Bók þessi er frásögn um hin ægilegu ör-
lög Póllands. Hér eru raktar raunir vestrænnar siðmenningar á
bersögulan og átakanlegan hátt. — Kr. 18.00 ób.
Töfrar Afríku, eftir Stuart Cloete, í þýðingu Jóns Magnússon-
sr, fréttastjóra Ríkisútvarpsins. Þessi blóðheita og safamikla
skáldsaga verður hverjum, sem les hana, umhugsunarefni í
langan tíma. Persónur hennar eru sterkar og mikilúðlegar, leik-
soppar sterkra kennda og óstýrilátra ásthneigða, enda gerist
sagan fyrir utan „siðmenninguna“. Kr. 32.00 ób. og kr. 42.00 ib.
Trygg ertu Toppa, eftir Mary O’Hara, í þýð-
ingu Friðgeirs Berg. Segir sögu drengs og
hests og ástar þeirra hvors til annars á und-
ursamlega hrífandi hátt. Þetta er yndisleg
saga, hjartnæm og ' heillandi, enda með því
fegursta, sem skrifað hefir verið um dýr og
drengi. —
Kr. 23.00 ób., kr. 32.00 ib.
Beverly Gray, II., eftir Clarie Blank, í þýðingu Kristmundar
Bjarnasonar. Útkomu þessarar sögu hefir verið beðið með mik-
iili eftirvæntingu af hinum mörgu aðdáendum Beverly Gray, ný-
liða, er út kom á s. 1. ári. Sögurnar um Beverly Gray og stall-
systur hennar, eru nú eftirlætisbækur ungu kynslóðarinnar. —
Kr. 20.00 innbundin.
Hugrakkir drengir, eftir Esther E. Enock, í þýðingu Bjarna
Ólafssonar kennaya. Þetta eru tólf sannar og áhrifaríkar sögur
úr lífi tólf ágætismanna, er hlotið hafa heimsfrægð fyrir mann-
kosti og göfugmennsku. — Kr. 10.00 ib.
Sniðug stelpa, eftir Gunnvor Fossum, í þýðingu Sigrúnar Guð-
jónsdóttur. Ságan gerist til sveita í Noregi. — Verulega sniðug
saga — skémmtileg og spennandi, en þó hollur og góður lestur
iyrir unglinga, því að hún hvetur til dugs og athafna, til þess
að leggja ekki árar í bát, þótt blása kunni í móti. Kr. 15.00 ib.
Aðalútsala NORÐRA h. f.
Pósthólf 101 — Reyhjavík.
telja neitun formanns um að
bera frestunartillöguna upp í
heild óréttmæta.
Hafi formaður lesið framan-
greinda tillögu Jóhanns G.
Möller upp á þann hátt, er hann
telur í máli þessu, þá hefir hann
farið rangt með hana. Tillöguna
var ekki unnt að skýra á þann
veg, er formaður kveðst hafa
gert. Hún ber ljóslega með sér,
að samkvæmt henni skyldi
ganga til atkvæða um allar
framkomnar tillögur. Þar sem í
tillögunni er talað um að slíta
umræðum um málið verður að
hafa það í huga, að meirihluta-
fulltrúarnir, en í þeirra hópi var
tillögumaðurinn, virðast hafa
talið frestunartillöguna og
valdatakmörkunartillöguna ná-
tengdar, svo og það, að svo virð-
ist sem a. m. k. Halldór Kristins-
son hafi rætt tillögurnar að
nokkru leyti báðar í einu. Að
valdatakmörkunartillagan hafi
ekki „heyrt undir dagskrárlið-
inn“ er ekki afsökun fyrir því
að bera hana ekki upp, því að
svo verður að líta á, sem báðar
tillögurnar hafi verið ræddar
utan dagskrár.
Ef formaður, sökum form-
festu, ekki treyst sér til að bera
upp valdatakmörkunartillöguna,
enda þótt hann hefði lýst fundi
frestað, virðiSt hann þó hafa
getað, a. m. k. með samþykki
fulltrúanna, sett fundinn að
nýju til þess að bera tillöguna
undir atkvæði, eftir að honum
var orðið ljóst, að til þess var
ætlast og eftir að honum átti
að vera ljóst að hin samþykkta
tillaga Jóhanns G. Möller fól
það í sér.
Verð'ur samkvæmt því, er nú
hefir verið greint, að líta svo
á, að neitun formanns um að
bera valdatakmörkunartillöguna
undir atkvæði hafi verið ólög-
mæt.
fslendmgakórinn
í Kaupmannahöfn.
(FramlioM af 3. siðu)
komum íslendinga. Einnig mun
hann hafa sungið fyrir Færey-
inga. Gat hann sér góðan orð-
stír.
Lög þau, sem kórinn söng,
voru langflest íslenzk, þar á
meðal eftir söngstjórann sjálf-
an, Axel Arnfjörð, en einnig
söng kórin.n nokkur dönsk og
færeysk lög.
Síðast söng hann kveðju-
kvöldið 29. júní í sumar, rétt
'áður en Esja lagði af stað
heimleiðis frá Kaupmannahöfn
með sinn (flýra farm — hundruð
íslendinga., er þá áttu loks kost
á að komast heim. Meðal þeirra
voru mairgir úr kórnum, er
heita máítti, að þá sundraðist
algerlega. Þó var talað um að
reyna að endurreisa hann,
hvernig sem það fer, þótt von-
andi takist hinum fórnfúsa og
ötula forustumanni hans og
söngstjóra það.
BRÉFASKÓLI S.Í.S.
ATH. kennir eftirtaldar námsgreinar:
Nýr bréfa- flokkur hefst Skipulag og starfshættir
í októbermán- samvinnufélaga.
uði. Fjallar hann um Fundarstjórn og fundarreglur.
reikning. Kenn- Bókfærslu I og II.
ari Þorleifur Þórðarson. íslenzka réttritun.

Nýkomnar
SÓLI R
6 ljósa, afar hentugar við skipa- og byggingavinnu.
Einnig nýkomið mikið úrval af borðlömpum og borð-
lampaskermum.
Raftækjaverzlimm LJÓS og IIITI.
Laugaveg 79. — Sími 5184.
Laus til íbúðar
Húseignin Hverfisgata 30 1 Hafnarfirði, er til sölu.
Húsið er allt laust til íbúðar. Þeir, sem kynnu að hafa
hug á að kaupa eignina, geta fengið nánari upplýsing-
ar hjá Guðmundi Sigurjónssyni skipstjóra, Hafnar-
firði, sem einnig tekur á móti tilboðum í eignina, en
þau skulu vera komin til hans fyrir 4. október næstk.
Ræjarfógetinn í Hafnarfirði
SLÁTURTÍÐ
þessa árs er byrjuð.
Hér eftir seljum við því ,kjöt í heilum kroppum,
slátur, svið, lifur og hjörtu og mör. — Slátrin send
heim, ef tekin eru 5 eða fleiri í senn.
Sláturtíðinni lýkur fyrir miðjan næsta mánuð og
heiðraðir viðskiptamesnn því vinsamlega beðnir að
senda oss pantanir síhar sem allra fyrst. — Því fyr
sem þær berast, því meiri von er um að þeim geti
orðið fullnægt.
Suðurlands
i
Skúlagötu
Sími 1249, 3 línur og 2349
Tómar flöskur
kaupum við fyrst um sinn. — Innan tíðar verður hag-
kvæmara að kaupa nýjar flöskur frá útlöndum.
Móttaka í Nýborg.
ÁfengLsverzlun ríkisLns
mmm
mmm
Skipasmiði, trésmiði, bifvélavirkja, rafsuðu- og log-
suðumenn, vélvirkja,’ málmsteypumenn, og renni-
smiði vantar okkur strax.
Óskum eftlr nemendum i skipasmíði.
Landssmiðjan
Sími 1680.
Úibi'ciðið Tímaim! TÍMINN er viðlesnasta anílýsinKablaðið!
*»