Tíminn - 19.03.1946, Page 3

48. blað
3
ATTRÆÐ:
Ása Þorkelsdóttir
Miðfelli í Þiag'valiasveit.
Gestrisnin hefir jafnan þótt
þjóðareinkenni okkar íslend-
inga, þótt ærið misjöfn sé
meðal einstaklinga þjóðarinnar.
Það er því sanni næst, að fá-
einir einstaklingar hafi skapað
þjóðinni þennan orðróm, sem
íarið hefir víða um lönd. Ef
meta ætti hlut hvers einstaks
heimilis að gestrisni, yrði hlut-
ur Miöfellsheimilisins i Þing-
vallasveit þungur á metunum.
Engum kom það því á óvart,
að gestkvæmt yrði, jafnvel venju
fremur, á Miðfelli fyrsta sunnud.
í marz, þegar húsfreyjan þar.Ása
Þorkelsdóttir, átti áttatíu ára
afmæli.
Ása er fædd að Brekku á Kj al-
arnesi 3. marz 1866. Hún flutt-
ist á unga aldri með foreldrum
sínum að Þyrli á Hvalfjarðar-
strönd. Rúmiega tvítug giftist
hún manni sínum, Guðmundi
Jónssyni Ottesen frá Ingunnar-
stöð’um í Brynjudal, og eru þau
því búin að vera hart nær 57
ár i hjónabandi. Fyrst bjuggu
þau á Ingunnarstöðum hjá for-
eldrum Guðmundar, Sigurlaugu
Pétursdóttur og Jóni Ottesen.
Síðan fluttu þau að Galtarholti
í Skilmannahr. EinnijE nokkra
hríð að Þrándarstöðum og Skor-
haga, en fluttust þaðan að Mið-
felli og hafa búið þar síðan.
Ása og Guðmundur í Miðfelli
hafa verið samhent í búskapn-
um. Mun leitun á hjónaböndum,
þar sem jafn mikill samhugur
og samvinna hefir ríkt.
Miðfellshjónin hafa eignazt 16
börn, og komust fimmtán þeirra
til fullorðinsára. Tveir synir
þeirra dóu uppkomnir. Það er
því ekki lítið afrek, sem liggur
eftir þau, að koma upp slíkum
hóp myndarlegra barna eins og
þau hafa gert. Það er allra mál,
er til þekkja, að börnin þeirra
Miðfellshjónanna séu hvert öðru
mannvænlegra, fólk, sem áunnið
hefir sér traust og vináttu allra
þeirra, er þeim hafa kynnzt. Þau
hafa því^farið í fótspor foreldra
sinna, hlotið vinsældir og eign-
ast margt vina.
Þau þrettán börn þeirra Mið-
fellshjóna eru: Margrét, gift
.4sa Þorkelsdóttir
Jónasi Guðmundssyni skipasmið
í Reykjavík, Þorkell á Jöfra á
Akranesi, Snæbjörn bóndi að
Gjábakka í Þingvallasveit, Ingi-
björg húsfreyja að S.vínavatni í
Grímsnesi, Sigurlaug húsfreyja
að Bjarnastöðum Grímsnesi, Jón
bóndi að Reykjanesi, Grímsnesi,
Halldóra gift í Reykjavík, Pétur
og Þorlákur báðir í Reykjavík,
Rósa og Þórdís, báðar í Reykja-
vík, Jakobína húsfreyja að
Blómvangi í Mosfelssveit, og
Ingólfur, er býr á hálfu Miðfelli
á móti foreldrum sínum.
Á afmælisdaginn voru, auk
fjölda annarra gesta, sem heim-
sóttu afmælisbarnið, komin
heim ellefu af- börnunum og
fjöldi barnabarna. En þótt fjöldi
manns hafi heimsótt Ásu og
Guðmund, voru þeir ennþá fleiri
af hinum fjölmörgu • vinum
þeirra Miðfellshjóna, sem ekki
gátu komið því við að heim-
sækja þau þennan merkisdag.
Þeir verða að láta sér nægja að
senda þeim úr fjarlægð heilla-
óskir og vinarkveðjur.
6. marz 1946.
G. Þ.
Samband ísl. samvinnufélaga
SKURÐGRÖFUR
VÉLSKÓFLUR
frá PRIESTMAN MSOTHERS, LTD.
Einkaumboð:
TlMlIVX, þrlgjjwdagimi 19. marz 1946 ___
HANS MARTIN:
SKIN OG SKÚRIR
„Það dytti mér aldrei í hug.“
„Nei, ég bjóst ekki heldur við því. Þú ert hvorki gæddur nógu
þreki né þoli til þe’ss. Á þínum aldri var ég búinn að vinna við
fyrirtækið í fjögur ár — hjá afa þínum. Ég fékk tvö hundruð og
fimmtíu gyllini á mánuði. Það finnst þér auðvitað hlægilegt
smáræði — hundsbætur, sem sjálfsagt sé'að hrækja á nú á tim-
um. En ég var meiri maður á þínum aldri. En snúum okkur aftur
að því, sem við vorum að tala um....Á morgun er afmælis-
dagur Janna, og þá kæri ég mig ekki um, að hér á heimilinu ríki
nein sundurþykkja. Með öðrum orðum: Þú ferð í dag á fund
þinna kunningja og skemmtir þér með þeim um helgina. Á mánu-
daginn kemur þú hingað aftur. Þá verður þú að gera mér full-
nægjandi grein fyrir öllum skuldum þínum, því að þú hefir auð-
vitað ekki getað látið þetta lítilræði, sem þú hefir fengið frá
mér, hrökkva fyrir daglegri eyðslu — þótt það væri viðlíka upp-
hæð á mánuði og venjulegum kennara nægir til framfæris sér
og fjölskyldu sinni í hálft ár. Og reyndu ekki að dylja neitt fyrir
mér, því að það, sem þú kannt að ætla þér að fela, verður síðar
dregið frá mánaðargreiðslunum. Þetta vildi ég segja varðandi pen-
ingamálin. Svo snúum við okkur að því, sem snertir hegðun þína
og sambúð okkar. Þú ert fullur af þrjózku gagnvart mér, og á því
á ég ef iil vill einhverja sök. Þú skilur þess vegna sennilega ekki,
hversu þungt mér fellur að verða að segja þetta við þig. Og enn-
þá síður muntu skilja þær áhyggjur, sem ég á við að stríða. Þú
hefir alizt upp við þann hugsunarhátt, að við hefðum óþrjót-
andi peningum úr að moða. Þér mun því veitast erfitt að sætta
þig við lítils háttar sparnað. Og þig mun ekki óra fyrir því, hversu
þungbært það er fyrir föður, sem bundið hefir miklar vonir við
son sinn og jafnvel talið sér trú um, að hann yrði hans hægri
hönd og arftaki að hjartfólgnu fyrirtæki, að komast loks að
þeirri ömurlegu niðurstöðu, að þessi sonur sé orðinn honum svo
fjarstæður, að hann myndi forðast að hafa skipti við hann, ef
hann væri ókunnugur maður, sem yrði á vegi hans, til dæmis í
einhverju félagi eða stofnun."
„Ég þakka ummælin. Og ég get sagt hið sama.“ Karel var
staðinn upp. Það var kominn á hann harðneskjulegur kulda-
svipur.
„Já, ég veit, hvaða augum þú lítur á lífið og mennina. Þú ert
lúpumenni, og þér finnst ég vera afturhaldssamur harðstjóri.
Ég á ef til vill einhverja sök á því. í barnaskap mínum hefi ég
reynt að veita þér allt, sem hægt var að fá fyrir peninga, svo að
þú þyrftir ekki aö fara alls þess á mis, sem ég fékk ekki að njóta
í æsku minni. Þau. kynnast erfiðleikunum nógu snemma, bless-
uð börnin, hugsaði ég. En þetta var skakkt ályktað. — Ég hefi
aðeins alið upþ í ykkur eigingirnina og dugleysið .... E n f i n
— fellum þetta tal. Ég veit, að þú skilur mig ekki, hversu lengi
sem við tölum um þetta. Mér varð það ljóst i gærkvöldi — og
ennþá betur í morgun. Þau orð, sem þú lézt falla um Renée,
hafa opnað augu mín. Og farðu nú. Ég ætla að tala við móður
þína.“
*
„En Wijdeveld *— mér finnst þetta hér um bil hlægilegt. Hér
er alltaf verið að tala um stórgróða — það er ekki á annað
minnzt en allir græði. Og svo getur þú ekki einu sinni haldið í
horfinu vegna tapa.“
Hún situr við snyrtiborðið í knippluðum greiðslukyrtli. Allt í
kringum hana eru kristalsflöskur, silfurskálar, kambar, speglar.
„Já, Lúsía — það lætur kannske einkennilega í eyrum. En
það er þó ómótmælanleg staðreynd, að á þeim helmingi ársins,
sem liðinn er, hefi ég tapað meira en þrjú hundruð þúsund gyll-
inum.“
„Og van Meegen.“
„Hann hefir sjálfsagt grætt álíka mikið.“
„En þá ert þú ekki fær um að reka svona fyrirtæki."
„Getur verið. En þó má geta þess, að van Meegen býr í litlu
húsi í Rotterdam, rétt við höfnina — og hann sóar ekki pen-
mgum.“
„Já, einmitt það. Þetta hefir þá verið inngangur að einhverri
sparnaðarræðu."
„Já, alveg rétt. Og hlustaðu nú á mig Lúsía — við erum þó
hjón — for better and worse. Þú verður að standa við
hlið mér, hvort sem byrlega blæs eða ekki — og nú blæs ekki
byrlega.“ i
„Hvað var það eiginlega, sem þú ætlaðir að segja, Wijdeveld?“
„Hættu að kalla jnig Wijdeveld," segir hann og byrstir sig.
„Við erum nógu kunnug til þess, að þú getir kallað mig Willem
.... Ég ætlaði að segja það,“ hélt hann svo áfram í mildari
tón, „að við verðum að draga saman seglin — og þú verður að
rétta mér hjálparhönd til þess.“
„Ég veit bara ekki, hvernig við ættum að spara meira en við
gerum,“ segir hún og fitlar órólega við skrýft hárið.
„Ég skal láta bókara minn kynna sér alla heimilisreikninga
okkar. Komi það í ljós, að eyðslan sé meiri en tekjur okkar leyfa,
er ekki annað úrræði til en að spara. Viltu safna saman öllum
reikningum, sem snerta heimilið?"
„Ég hefi alls engan tíma aflögu til þess að dútla við slíkt. Og
í öðru lagi ber mér ekki skylda til þess að borga reikninga. Það
hélt ég, að þér bæri að gera.“
„Við skuldum vínsalanum fjö'gur þúsund gyllini — svo að ég
nefni aðeins eitt dæmi.. Sjálfsagt leynast einhvers staðar fleiri
slíkar skuldir, sem ég hefi ekki hugmynd um.“
„Vertu nú ekki að gera þig að athlægi. Ertu að láta þaö í veðri
vaka, að ég fari á bak við þig?“
„Nei. — Þú gefur þér ekki tíma til þess að sjá um, að hvað eina
sé í röð og reglu. Þig grunar ekki, Lúsía, hvílíkar áhyggjur í-
þyngja mér. Gerðú ekki baráttu mípa erfiðari með því að vinna
gegn mér. Vertu nú svo hugulsöm að safna saman heimilisreikn-

L. C. Smith & Corona Typewriters, Inc. geta nú aftur af-
greitt hinar vel þekktu
L. C. SMITH RITVÉLAR.
Einkaumboð:
Samband ísl. samviuimfélaga.
Hvað kostar dilkakjötið?
1/1 skr....................... 9,80 pr. kg.
Súpukjöt ................... 1G.85 — —
Læri ....................... 12,00 — -v-
■f 4,35 pr. kg. cudurgreiðsla
1/1 skr....................... 5,45 pr. kg.
Súpukjöt ..................... 6,50 — —
Læri ...................... 7,65-------
1
Kaupið meira dilkakjöt, því það eru góð
matarkaup.
Hjttltúfarnar í fóeifkjaúíh
í
<»
o
o
V
<1
<>
<í
<•
<»
<•
< •
<>
<»
<»
<»
<»
<»
<»
<>
<»
<1
<»
<»
<*
<»
3 géðar
gangastúlkur
vantar á Vífilsstaðahæli. Mánaðarkaup kr. 500.00. Tveir
heilir frídagar í viku. — Upplýsingar hjá yfirhjúkrunar-
konunni frá kl. 8 f. h. til kl. 3.30 e. h. og kl. 6—8 síðdegis. j
ATHUGIÐ!
Þeir, sem ætla að láta okkur smíða hurðir og glugga fyrir
vorið, ættu að tala við oss sem fyrst.
Höfum fyrirliggjandi borðstofustóla á kr. 125.00 stykkið.
Ódýrara ef tekin eru 20 stk. eða fleiri.
Ennfremur borð með tvöfaldri plötu á kr. 550.00 stk.
Stofuskápar til á næstunni. .
Ödýrt. Vandað.
Fas'maðurinn tryggfr f»'seðin.
TRÉSMIÐJAN EINIR
NORÐFIRÐI
<»
<>
<*
<*
<»
<»
<*
<*
<*
<»
<»
<»
<»
<»
<*
<»
<*
<»
< »
<»
<»
$
<>
<*
<»
< *
<'■
<»
Frá Happdrætti
Háskóla Islands
í dag er síðasti söludagur
Í3.fl. Dregið verður á morgun