Tíminn - 17.12.1946, Blaðsíða 2

2
TIMITCN, þrigjndagiim 17. des. 1916
232. blað
Þriðjudafiur 17. des.
Byggingamálin
Það vita flestir, að raunaleg
mistök hafa orðið í framkvæmd
byggingarmálanna hér á landi
síðustu ár. Ógrynni af bygging-
arefni og fjármunum er bundið
í byggingum, sem eru lítils virði
fyrir þjóðfélagið. Þetta hefir
verið gert meðan atvinnuveg-
ina vantar margs konar bygg-
ingar stærri og smærri, ýmis
konar menningarstofnanir svo
sem skóla og sjúkrahús skortir,
og í húsnæðismálum almennings
þarf að gera stórkostlegt átak.
Þanfiig hefir byggingarefni
verið misnotað.
Þó byggingarefni sé góðar og
gegnlegar vörur, fer það þó eftir
notkun þess, hvort það verður
þarft eða óþarft. Það bygging-
arefni, sem fest er í bygging
um, sem aldrei geta komið að
þjóðhollum notum er tapað fé.
íslenzka þjóðin hefír beðiS
átakanlegt tjón á þann hátt
síðustu árin.
í öðru lagi er það svo, að þau
lög, sem sett hafa verið um
opinbera aðstoð við almenning,
til að eignast íbúðir fyrir sig,
hafa borið undarlega lítinn ár-
angur. Byggingarfélögin skórtir
lánsfé til framkvæmda, þó að
einst^kir burgeisar og bygging-
arfélög braskaranna keppist við
stórhýsasmíði. Auk þess eru
bjargráðafélög alþýðufólksins
neydd til þess að kaupa nauð-
synjar sínar hjá verzlunum,
sem græða mikið á milliliða-
starfsemi sinni, þó að hún sé í
þessu tilliti að miklu leyti óþörf.
Annar kostnaður hleðst líka á
þessar byggingar eftir ýmsum
leiðum.
Það er því ástæða til þess, að
frumvarp Páls Zóphóníassonar
og Hermanns Jónassonar um
byggingarsjóð íbúðarhúsa og
skipulag byggingarframkvæmda
er fram komið. Með því er reynt
að einbeita fé og kröftum að
nauðsynlegum byggingum og
tryggja byggingarfélögum fólks-
ins lánsfé til framkvæmda.
Þetta hvorttveggja er bráð-
nauðsynlegt og á alþýða ís-
lenzkr'a bæja mikið í húfi undir
því, að sæmilega takist að ná
því, sem frumvarpið stefnir að.
Er þess að vænta að landsfólkið
sýni nú þann manndóm og
myndarskap að gera sér það ekki
að góðu, að braskaraöflin drepi
þetta frumvarp eða spilli, án
þess að önnur ákvæði jaíngóð
komi í staðinn.
Ef við viljum hafa menningu
til þess að sjá þjóðinni allri fyr-
ir mannsæmandi íbúðum, verð-
um við að tryggja það, að oygg-
ingarefnið sé notað til þess, en
ekki einhvers annars, sem tef-
ur sannar framfarir.
Það sést e. t. v. hvergi betur
en ,i byggingamálunum hversu
háðulega hefir verið stjórnað
og hve auðsveip og gegndarlaus
þjónustusemin við braskara-
auðvaldið hefir verið. Þegar þeir
þykjast heppnir, sem fá þolan-
lega smáíbúð fyrir litla fjöl-
skyldu fyrir 1000 krónur á mán-
uði hverjum er fljótséð að illt
er að standa í sporum þeirra,
sem verst eru settir. Það þarf
hörð bein til að hæla svona
stjórnarfari og segja þjóðinni
að líf liggi við, að það fái að
halda áfram lengur og full-
komnast betur. Og furðuleg er
sú sneypa, ef slík málafærsla
hendir blað, sem kennir sig við
alþýðuna.
SKIPAUTCERÐ
1:11iffc-UUkH
„SUÐRF’
Tekið verður á móti flutningi
til Tálknafjarðar, Þingeyrar,
Flateyrar, Súgandafjarðar og
ísafjarðar árdegis í dag. (Vænt-
anlega síðasta' ferð fyrir jól).
Sævar og Snæfugl
til hafna frá Hornafirði til Eski-
fjarðar. Vörumóttaka árdegis í
dag.
^♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦^♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦'
•♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦<
Gefið
vinum yðar
MINNINGAR
ÚR
MENNTÁSKÓLA
Svo lengi sem Islendingar vilja
lesa góðar bókmenntir, kauþa
þeir „Minningar úr Mennta-
skóla.“ Ekki ætti það heldur að
fæla menn frá kaupunum, að
allur ágóði rennur til skólans
til styrktar fátækum nemend-
um. Bókin er ódýr og fæst í
vönduðu skinnbandi.
vinum yöar
MINHINGAR
ÚR
MENNTASKÓLA
- o 1
í bókinni „Minningar úr
Menntaskóla" eru lýsingar á
kennurum og nemendum, og
gamla skólans er þar minnzt á
afar hlýlegan hátt. — Bók þes£i
er engu síður úrvals lestrarefni
fyrir aðra en þá, sem gengið
hafa í Menntaskólann.
Gefið
vinum yðar
MINNINGAR
ÚR
MENNTASKÓLA
„Minningar úr Menntaskóla“
verður jólabókin í ár. Kaupið
hana, le$ið hana og gefið hana
í jólagjöí.
Að raeta það raest, sem er bezt, er rótgróin eðliskennd Islendinga
Norðra-bækurnar rísa
hæst í vitund almennings,
sem verðmætustu og beztu
jólabækurnar. Hafið það
því hugfast, að ef þér gef-
ið einhverja af eftirtöld-
um bókum, þá hafið þér
gefið hinar fegurstu bækur
að efni og öllum frágangi:
Á ferð
Á hreindýraslóðum —
(Öræfatöfrar íslands).
Árblik og aftanskin
Bak við skuggann
Ég vitja þín, æska
Feðgarnir á Breiðabóli
Horfnir góðhesta
Hvítir vængir
Jón Sigurðsson í ræðu
og riti
Ketill í Engihlíð
Lýðveldishugvekja um
íslenzkt mál
Miðillinn Hafsteinn
Björnsson
Ódáðahraun I—III
Reimleikinn á Heiðarbæ
Símon í Norðurhlíð
Stóri-Níels
Söguþættir landpóst-
anna I—II
Þeystu — þegar í nótt
Á F E R Ð
MINNINGAR
eftir síra Asmund Gíslason.
Höfundur þessarrar bókar er
einn af merkustu og kunnustu
mönnum íslenzkrar prestastétt-
ar. Hann hefir óvenju töfrandi
vald á íslenzku máli, er fróður
um margt og segir frá af
hreinni snilld.
Öll erum við á ferð — hver einasti maður. Sumir taka leiðina
í örfáum skrefum — en öðrum tefst. Hjá mörgum þeirra mynd-
ast viðburðaríkir æviþættir, heillandi og göfgandi. En aðeins
örfáum er gefin sú náðargáfa að kunna svo að segja frá því,
sem við hefir borið á lífsleiðinni, að skemmtilegt sé aflestrar.
Þegar sannorðir, merkismenn skrá slíkar minningar, eins og
gert er í þessari bók, þá eítirláta þeir komandi kynslóðum ó-
metanleg bókmenntaverömæti. Þeir hafa staðið við um stund,
sáð og uppskorið, og lagt grunninn að lífi nýrrar kynslóðar.
Á FERÐ er fögur tiók,
skenuntileg fróðleg
— saimkölluð jólabók.
Ketill í Engihlíð
eftlr Sven Edviii l^alja. — Konráð Vilhjálmsson þýddi.
Hið undarlega skýjafar aldanna hefir ýmist flutt með sér frelsun eða áþján, náð eða
ónáð. — Ein litil sytra- af hinum ólgandi straumi kynslóðanna.hefir markað sér leið: Ket-
ill nemur staðar uppi á brekkunni. Kvöldskinið roðar gaflinn á bænum. Þessa j ör ð hefði
hann átt að eiga. En svo horfir hann í aðra átt og stöðvar augun á yndislegum stað. —
Hann á sína ástmey og tvo hrausta arma, og á þessum stað eiga þau að byrja starf sitt. —
Síðasti hlekkur þessarar óslitnu ættarfestar sér rúggresið í dag ganga í öldum um reiti og
teiga á ökrum feðra þeirra, og heyrir skríkið í ungum steinklöppunnar innan úr grjótgarð-
inum, sem hlaðinn er af einhverjum ókunnum manni á ókunnum tíma. — En yfir öllu
glóir hin sameiginlega sól nútíðarinnar og fortíðarinnar.
Nokkur ummæli sænskra og danskra
blaSa um bókina Ketill í Engihlíð:
T. Nilssen-Leissner (Sydsvenska
Dagbladet): ....... Sven Edvin Salje
er skapgerðarhöfundur af Guðs náð.
Persónur hans verða ljóslifandi fyrir
lesandanum .... Stíll hans er sér-
kennilegur að söngrænni hrynjandi
og sjaldgæfri hæfni...... Má mikið
vera, ef kvikmyndararnir koma ekki
auga á þessa bók, er hefir að inni-
haldi hnitmiðaða og eðlisheita ást-
arsögu .... “
Ivan Oljelund (Stockholms-Tidn-
ingen): .... Höfundurinn er fulltrúi
raunsæisins og ritar hlutlægan, ör-
uggan, hóflega varman og hárnæman
stíi með sterkri glöggskyggni og gjör-
hugsuðum viðfangsefnum. — Hann
hefir fullt vald yfir frásagnarsviði
sinu í sveitum landsins .... “
Jydske Tidende: „Vér getum bók-
arinnar á þessari síðu blaðsins
(stefnudálki), af því að hún verð-
skuldar mikla athygli og útbreiðslu
.... Skáldsaga þessi, sem er einkar
falleg ástarsaga, er þó fyrst og fremst
glögg og heilbrigð greinargerð um
viðhorf manna til gróðurmoldarinn-
ar og græðslu landsins“.
Höfundur þessarrar bókar vann árið 1942 I. verðlaun í bók-
menntasamkeppni Svía um beztu sveitalífssöguna. Hefir hún
verið gefin út sex sinnum í Svíþjóð og einnig komið út í Dan-
mörku í 20 þúsund eintökum, auk þess í Noregi, Pinnlandi o. fl.
löndum Evrópu.
Ketill í Engihlíð er engin hvers-
dagsleg saga ástar né atburða.
Tign hennar og göfuðleiki gerir
hvern og einn að meiri og betri
manni.
Bókin er 413 bls. Kostar kr. 32.00
ób., kr. 48.00 ib.
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦•
Óskabókaflokkurinn stækkar
2. óskabókin er komin
í bókaverzlanir:
Börnin
á Svörtutjörnum
C. B (,« MT/.
BÖRMN \ S\ORTi -T.I()HM M
• V
Börnin á Svörtutjörnum er
framúrskarandi góð og heil-
brigð saga fyrir alla ung-
linga. — Höf. hennar hlaut
fyrstu verðlaun í samkeppni,
er ein kunnasta bókaútgáfa
á Norðurlöndum (Bonniers)
efndi til um drengjabækur.
1. óskabókin :
flilda á flóli
hefir selzt upp hjá forlaginu
á nokkrum dögum, og er nú
að verða ófáanleg hjá flest-
um bóksölum. En Hilda kem-
ur aftur, „því Hilda má aldr-
ei fara í burtu“. Hún kemur
í 2. útgáfu í byrjun næsta
árs — litli telpuhnokkinn.
Bók er vekur mikinn fögnuð:
Beverley Gray
í IV. bekk
er komin til að gleðja vini
sina um jólin.
Ef þú hefir fylgzt með ævin-
týrum stúlknanna í Beverley
Gray nýliða, Beverley Gray
í II. bekk og Beverley Gray
í III. bekk, þá hefirðu kynnzt
stallsystrunum s e x, sem
stunda nám í Vernonskólan-
um. Nú eru þær að ljúka
námi — og alvara lífsins
blasir við þeim.
Aðrar unglingabækur
Norðra:
Benni í leyniþjónustunni
Blómakarfan
Börn óveðursins
Hugrakkir drengir
Hugvitssamur drengur
Sally litlalotta
Sörli sonur Toppu
Tveir hjúkrunarnemar.
Allar eru bækur þessar sí-
gildar unglingabækur,
skemmtilegar, fallegar og á-
hrifaríkar. — Þær munu
gleöja alla lesendur sína og
verða eftirlætisbækur þeirra
og fylgja þeim yfir á full-
orðinsárin.
♦