Tíminn - 06.06.1947, Blaðsíða 3

102. l»lað
3

H júskaparaf mæli I
Hinn 26. maí s.l. áttu 45 ára
hjúskaparafmæli þau Kári
Magnússon bóndi í Haga í Stað-
arsveit og húsfreyja Þórdís
Gísladóttir. Þau eru bæði fædd
og uppalin í Helgafellssveit á
Snæfellsnesi. Kári er fæddur 14.
des. 1874, en Þórdís fædd 4. jan.
1881.
legustu, greind og vel látin af
öllum er þeim kynnast og hafa
með dugnaði sínum og hagsýni
rutt sér braut svo að til fyrir-
myndar má teljast.
Eins og að líkindum lætur
var fjárhagur þeirra hjóna,
Kára og Þórdísar fremur þröng-
ur í?.in fyrri búskaparár þeirra
Búskap byrjuðu þau á Saurum
í Helgafellssveit vorið 1902, en
fluttust eftir tvö ár að Dældar-
koti í sömu sveit og bjuggu þar
til vorsins 1918 er þau fluttust
að Haga í Staðarsveit, er þau
fengu í skiptum fyrir Dældarkot
o% þúa þar enn.
Þeim varð 9 barna auðið. Dóu
2 þeirra í æsku, og svo urðu þau
fyrir þeirri þungu sorg haustið
1919 að missa snögglega næst-
elzta son sinn, Benedikt að
nafni, efnispilt hinn mesta.
Hin börn þeirra, 4 synir og
tvær dætur er upp komust eru:
Ingólfur bóndi í Haga, kvænt-
ur Elísabetu Hafliðadóttur.
Helga, gift Jóni Sigurjónssyni.
Búsett í Reykjavík. *
Loftey, gift Hallgrími Aðal-
björnssyni verzlunarmanni. Bú-
sett í Reykjavík.
Gísli, bifreiðarstjóri hjá
Kaupfél. Stykkishólms, kvæntur
Sigríði Jónatan^sdóttur. Búa í
Stykkishólmi.
Þórður lögregluþjónn í
Reykjavík, kvæntur Elínu Gísla-
dóttur.
Alexandir trésmíðameistari í
Reykjavík, ókvæntur.
Öll eru þau systkyn hin efni-
meðan börnin voru í ómegð, en
með framúrskarandi atorku,
ráðdeild og fyrirhyggju komust
þau yfir alla erfiðleika og urðu
allvel stæð efnalega.
Eignarjörð sína Haga hefir
Kári bætt mjög mikið, svo hún
er nú ein bezt setna jörð í Stað-
arsveit. Túnið slétt og vel rækt-
að og byggingar hinar prýðileg-
ustu, enda Ingólfur bóndi í Haga
ekki eftirbátur föður síns um
framkvæmdirnar. Kári er
greindur maður, kátur og
skemmtilegur í tali. Hjálpsöm
eru þau hjón, gestrisin og góð
heim að sækja.
Nokkrum trúnaðarstörfum
hefir Kári gengt fyrir sveit sína.
Átt sæti í hreppsnefnd. Auk þess
starfað í skattanefnd. Safnað-
arfulltrúi hefir hann verið um
margra ára skeið og er enn.
Þau hjón geta nú litið yfir
langan og farsælan starfsdag
þegar þau á þessum tímamótum
ævi sinnar horfa um öxl, bæði
aldurhnigin og heilsutæp, en
sveitungar þeirra, vinir og
frændur færa þeim þakkir fyrir
hið heillaríka ævistarf þeirra.
28/5. 1947
Br. J.
inginn í Barcelona, hefir orðið
til þess að bjarga lífi fjölmargra
hermanna og óbreyttra borgara,
sem særzt hafa í loftárásum.
Það er talið að 95% alvarlega
særðra manna hafi náð sér
aftur án verulegra þjáninga
vegna sára sinna.
Hvert sár er þegar smitað,
og styrjaldarsár eru engin und-
antekning frá þeirri reglu. Áð-
ur fyrr var það venja að láta
hina særðu fá góða læknisað-
gerð í sj úkraskýlum að baki vig-
línunni og flytja þá síðan í
sj úkrahúþ til uppskurðar eða
annarrar aðgerðar, ef * með
þurfti, og leið oft vikutími unz
því varð komið í kring.
En Trueta fullyrti, að á því
tímabili hefði alvarlegasta sýk-
ingin og mesta tjónið átt sér
stað. Þær bakteríur, sem hefðu
upphaflega komizt inn í sárið,
hefðu þá fengið allt of langan
tíma til þess að drejifast og
margfaldast. Uppskurður, sem
gerður væri eftir svo langan
tima, mundi að öllum líkindum
tkki geta stöðvað sýkinguna,
hversu vel sem til tækist.
Fftir uppástungu Trueta fóru
nú læknarnir að aka beina leið
til hinna særðu í læknabílum
sínum. Ár'angur þessara starfs-
hátta hefir verið undraverður.
Af 12 þúsund særðum mönnum
hafa aðeins 300 fengið blóðeitr-
un, en í fyrra stríði var sú tala
5 þúsund af sömu tölu særðra.
Tala aflimana og dauðsfalla
hefir einnig lækkað um helm-
ing. Aðferðin hefir að sjálf-
sögðu tekið margvíslegum fram-
förum í höndum brezkra lækna
og notkun penicillins hefir einn-
ig valdið miklu um þann árang-
ur, sem náðst hefir.
En engu að síður verður fyrst.
og fremst að þakka þetta tilraun
unga læknisins í Barcelona. Og
hinn svarthærði og búlduleiti
Trueta var gerður að prófessor
við læknaháskóla aðeins 38 ára
að aldri.
Það er heldur ekki með öllu
útilokað, að hann geti þakkað
færni sína, sem surðlæknis, að
einhverju leyti því, að faðir hans
kenndi honum þegar á barns-
aldri að beita báðum höndum
jafnt, og það hefir oft komið
honum að góðu haldi við vanda-
samar læknisaðgerðir.
En Trueta hefir lagt stund á
fleira en lækningar. Hann heF-
ir einnig ritað bók um stjórn-
mál.
Þessi hægláti Spánverji er
ekki nema um fertugt enn. Það
er ekki ólíklegt, að hann muni
leggja meiri skerf til læknavis-
indanna, ef honum endist líf og
heilsa.
Drekkið Maltko!
Vinnið ötulleqa fyrir
Tímann.
TÍMBVJV, föstndagmn 6. jimí 1947
Gunnar Wldegren:
Ráðskonan á Grund
og lagði mér á vald, hvort hann færi oftar á þær fjörur.
Það átti nefnilega að vera komið undir tóninum í
svarbréfi mínu, hvort hann kæmi hér við á heimleið-
inni eða ekki. Hér er svarið — hann kemur ekki aftur.
Hversu ágætur félagi sem hann er, þá get ég ekki sagt,
að mér hlýni lengur um hjartaræturnar, þegar ég hugsa
um hann, og ég gat þess vegna með góðri samvizku
svarað honum á þann hátt, að ég vona, að vinátta
okkar haldist ævilangt, en sá töfraroði, sem leikur um
mig í huga hans, hverfi innan skamms (ég kemst
einmitt svona að orði í bréfinu). Ég vildi líka heldur
vera alla mína ævi ráðskona hér á Grund en fylgja
Svan upp í biskupsstólinn, því að þar hafnar hann —
það er ég alveg viss um. Ég er sannfærð um, að hann
gæti aldrei orðið mér annað en í hæsta lagi skemmti-
legur félagi.
En allar mínar bréfaskriftir eru háðar ströngp eftir-
liti, og þess vegna er það, að ég bið þig að koma bréfinu
í póstinn fyrir mig. Ég komst eftirminnilega að raun
um þetta. eftirlit hérna um daginn. Það er óseðjandi
forvitni og óbrigðul árvekni Hildigerðar, sem hér er
að verki. Við vorum að þvo diskana eftir hádegismat-
inn, og þegar Hildigerður hafði lýst því rækilega,
hversu stórkostlega hinn elskaði Arthúr hennar myndi
hagnast á ýmsum kaupmannsbrögðum sínum, spurði
hún snögglega:
— Hvers vegna skrifarðu aldrei honum Kalla þínum
á Hóli?
Ég anzaði engu, en mér fannst eins og steypt hefði
verið yfir mig fullri fötu af köldu vatni. Ég hafði reynd-
ar alveg verið búin að gleyma tilvéru Kalla á Hóli.
— Hvurs vegna verðurðu si-sona á svipinn? hélt
Hildigerður áfram. Er hann búinn að segja þér upp?
'— Hvernig veiztu, að ég skrifa honum ekki? spurði
ég og ætlaði að komast hjá að svara þessari spurningu.
— Það segir Jóhann í pósthúsinu, sagði Hildigerður.
— Jóhann í pósthúsinu ....?
— Já hvur ætti að vita betur um það? Hann sagði
reyndar, að þú hefði ekki skrifað neinum í allt sumar,
nema einhvurri stúlku á einhvurjum baðstað. Hvaða
kvenmaður er nú það?
— Uppþvottastúlka, sagði ég — fyrirgefðu mér, •
hjartans engillinn minn, en þett% hraut svona út úr
mér, sem reyndar var ekki nein tilviljun, því að ég var
sjálf að þerra súpuskál.
— Hvar kynntistu henni, sem á heima svona langt
í burtu? spurði Hildigerður eins og strangasti rann-
sóknardómari.
— Við vorum einu sinni í sama húsi og urðum ári
miklar vinkonur, sagði ég, og þetta veiztu sjálf, að er
dagsatt. Er það eitthvað fleira, sem þú vilt vita, Hildi-
gerður?
— Já — þú hefir ekki sagt mér, hvurs vegna þú
skrifar aldrei honum Kalla þínum á Hóli.
— Vegna þess, að hann skrifar mér aldrei.
— Ó, sagði Hildigerður. Hún fleygði frá sér diski og
uppþvottabursta og tók mig 1 faðm sér, barmafull af
innilegustu hluttekningu. Vesalings litla Anna min —
að þú skulir ekki deyja af sorg!
— Hvers vegna ættl ég svo sem að deyja af sorg?
Hann er háseti á ensku hvalveiðaskipi á Kyrrahaflnu
og kemur ekki í höfn mánuðum saman.
Það var bezt að ljúga hanþ svo stútfulla, að hún
þyrfti sjálf engu við að bæta.
— En, hélt ég áfram, hann kemur heim í haust.
— Ætlið þið þá að opinbera? spurði Hildigerður.
Ákefðin og eftirvæntingin skein út^úr henni.
— Elsku barn, sagði ég. Við verðum að biða lengi
enn. Við ætlum hvorki að opinbera né gifta okkur, fyrr
en hann er orðinn skipstjóri og búinn að eignast hval-
veiðiskip sjálfur.
Þetta var að vissu leyti satt, því að náungi, sem alls
ekki er til, getur hvorki orðið skipstjóri né eignazt skip,
og þess vegna gat ég ekki heldur gifzt honum.
— Ó, stundi Hildigerður, því að þetta fannst henni
mikið til um. Skipstjórafrú! Ég óska þér til hamingju!
Svo velti hún vöngum og íhugaði framtíðarhorfur
mínar.
— Nei — skrattinn skelli mig, hrópaði hún loks og
sló burstanum hressilega í kringum sig. Ekki vildi ég
binda trúss við sjómann, sem héldi kannske við kven-
rnann í hverri höfn. Ég veit, hvurnig það er að eiga
bara bílstjóra, sem þveitist út um allar trissur. Guð
má vita, hvað hann hefir fyrir stafni á daginn. Og
kannske líka á nóttunni. Maður veit sosum ekki, hvað
þessir karlmenn geta látið sér detta í hug að gera. —
Nei — gerðu ekki þá heimsku, Anna, að bíða eftir
honum. Ekki gæti ég afborið það.
Stúlkur eru svo misjafnlega bráðlátar, sagði ég eins
hátíðlega og mér var framast unnt.
— Nei, sagði Hildigerður með mikilli áherzlu og
studdi báðum höndum á síðurnar. Mér finnst, að þú
hefðir átt að taka honum Jóhanni í Stórholti. Hann er
að minnsta kosti bezta mannsefnið í þessu byggðarlagi,
og hver vinnustúlka, sem hann gefur auga, ætti að
þakka guði fyrir handleiðsluna, því að hann kemst
áreiðanlega í betri bænda röð.
BENDIX
■
Gegn gjaldeyris- og innflutningsleyfum getum við
útvegað hinar heimsþekktu BENDIX þvottavélar
með stuttum afgreiðslufresti.
BENDIX þvottavélin er með öllu sjálfvirk, sápar,
þvær, skolar og þerrar þvottinn.
Einkaumboð á íslandi fyrir
Bendix Home Appliancer Inc
Heildverzlunin Hekla h.f.
/ Á\ Sjómanna-
1 /^y\) útgáfan
5. og 6. bók eru komnar út. — Áskrlfendur 1 Reykjavík
eru vinsamlega beðnir að vitja bókanna hjá
Bókaútgáfa Guðjóns Ó. Guðjónssonar
Hallveigarstíg 6 A. -*• Simi 4169.
iiiitmntitttiiitiiiitiiiiXiiittitttimttiiiiiiUintitiititttiitittiXiittt
Tilkynning
frá Þjóðhátíðarnefnd
Reykjavíkur
Þeir, sem hafa sótt um veitingaleyfi á þjóðhátíðinni 17.
júní n. k., vitji leyfa slnna gegn staðgreiðslu (kr. 200,00 H
fyrir hvert tjald) n. k. laugardagskvöld kl. 10—12 f. h. jj
á skrifstofu formanns nefndarinnar í Hafnarhvoli. H
H
Reykjavik, 4. júní 1947 j|
Þjóðhátíðarnefnd |
H»mmmmtnmttn:nnmnnnnnmmmttmmmn»tn:nnmnm»nn:mwm«w~
TÍMARITIÐ
J AZZ
3. hefti er nú komið út.
Eru í því meðal annars, greinar eftlr
HARRY DAWSON, BLANCHE COLMAN o. fl.
Einnig er lagið: „Please don’t say no“
textar, bréfakassi, molar o. fl.
Tímaritlð JAZZ
t
o
é
f
o
u
O
n
O
O
o
< >
o
o
O
o
• o
o
o
O
o