Alþýðublaðið - 22.06.1927, Blaðsíða 3

ALBÝÐUBLAÐIÐ
3

/Ö
M i ÖLSEN ((
Nú eru pessir
agituvindlingar
komnir.
Biðjið um „YACHT“, og
pér fáið góðan \indling fyr-
ir smápening.
fylgi upp um sveitir. Árnesingar
myndu fá atkvæðamann á þing,
ef hann yröi kosinn, og má
treysta því, að hann myndi óhik-
aö berjast fyrir málstað alþýðu
tii lands og sjávar.
Alþýðuíiokksmenn í Árnes-
sýsiu munu eiga óhægt um at-
kvæðið á öðrum manni með
ingimar, eins og þ;ar er háttað
framboðum, og værí vel, ef það
dreifðist á þá frambjóðendur, er
mmst hafa fylgið, aðra en íhalds-
rnenmna. nn.
Þingmálafssndurmn
í Hafnarfirði.
Ólafur Thors ber rangar töl-
ur ú borð fyrir kjósendnr.
Þorshunnn og Jón Þorláks*
son.
Fundurinn var afar-fjölmennur,
svo að Góðtemplarahúsið, sem
hann var haldinn í, nægði hvergi
og stóð fjöldi manna fyrir utan
og hlustaði um opna gluggana.
öll voru þingmannaefnin kom-
in, og hélt hver á máli síns flokks,
en með ærið misjöfnum árangri,
þvi* að íhaldið fékk eina þá hrak-
legustu útreið, sem það hefir
nokkurn tíma fengið, og er þá
mikið sagt.
Björn Kristjánsson deildi á
jafnaðarstefnuna og fann henni.
það helst til foráttu, að Karl Marx
hefði verið lítils metinn af sinni
samtíð, og hefði það lýst sér í
því, að hann hefði verið hafður í
fangelsi um skeið. Auðvitað var
það eingöngu vegna þess, að
skoðgnir hans voru mikils metnar,
og' enginn hefir heyrt það, að
nokkrum hafj dottið í hug, að
fangelsa Björn fyrir skoðanir sín-
ar, sem ekki er von.
Á öllum fundunum, sem haldn-
ir hafa verið, hefir 01. Thors*tal-
íð það eitt íhaldsstjórninni ti.1 á-
gætis, hve vel hún hafi haldið á
fjármálum ríkisins á þeim árum,
sem 'búið er að standa skil á
(1924—26). Hún hafi lækkað er-
Jendar ríkissk'uldir um 13 millj-
ónir kröna. Hún hafi ekki mis-
brúkað fé ríkisins, og fanst hon-
um það mjög lofsvert, því að
mjög væru menn breyzkir í þeim
efnum.
Pétri G. Guðmundssyni þótti
það ekki bera vott um mik-
inn siðgæðis-þroska hjá Ólafi að
vera að þakka það, að stjómin
hefði ekki misbrúkað fé, sem
henni væri trúað fyrir, rétt eins
og það væri í rauninni sjálfsagt,
að stjórn einmitt gerði slíkt-
Hanri benti og á, að hér væri
alls ekkert aÖ þakka, því að ekki
hefði stjórnin gert annað en að
heimta inn það fé, sem stjórn-
arandstæðingar hefðu heimilað
henni og að verja því éins og
fjárlögin skipuðu fyrir. Að tekj-
ur þær, sem henni hefðu verið
heimilaðar, hefðu orðið meiri en
búisr var við, hefði og verið
stjórninni öldungis ósjálfrátt og
af engri forsjálni hennar sérstakri
eða fyrirhyggju sprottið, heldur
stafaði það af hinu dæmafáa góð-
æri, sem forsjónin hafi látið yf-
rr Iandið ganga. Það er orð og
að sönnu, því að
það var þorskurinn, sem veiddur
var, en ekki Jón Þorláksson, sem
góðærinu olli.
Pétur gat þess og, að upphæð
sú, er Ólafur teldi borgaða hafa
verið af ríkisskuldum, væri
nokkru minni en 13 milljónir
kröna, því að það væru seðla-
krónur, en ekki gullkrónur.
Ólafur Thors fór enn að þakka
stjórninni fyrir það, að um það
skeið, sem hún hefði setið að
vöidum, hefðu
landsmenn lækkað einka-skuldir
sinar við útlönd um 15 milljónir
kr.!!
Skúli Guðmundsson spurðist
fyrir um það, hvort hér væri um
guil- eða seðla-krónur að ræða.
Pétur G. Guðmundsson benti
fyrst á, að tölurnar væru villandi.
1924 hefðu iandsmenn skuldað
661/2 miiljón seðlakróna, en í árs-
lok 1926 53i;4 milljón; hér væri
að visu um 18 milljón kr. lækk-
un að ræða. En sú lækkun væri
þó ekki nema pappírsgagn eitt;
því ylli gengishækkun krónunnar.
Hér væri nefnilega um seðla-
krónur að ræða,
og 1924 hefðu 66V2 milljón seðla-
kröna jafngilt 36 milljónum gull-
kr„ en nú jafngiltu 53Ví milljónir
seðlakróna 4314 milljón gullkróna.
Landsmenn hefðu því ekki lækk-
að skuldir sínar um 15 milljónir
króna, heldur hækkað þær um
7Va milljón gullkr., eða 9 milljón-
ir seðlakröna.
ÓI. Thors hefði því farið með
rangt mái, og væri það jafnmikil
hneisa fyrir hann, hvort sem hann
hefði gert það af fávizku eða
ásettu ráði.
Við þetta sió óhug á fundinn,
og sijákkaði í Ólafi mikilmensk-
an, sem annars er ekki lítil.
Stefán Jóhann Stefánsson lýsti
tvöfeldní íhaldisins í stjórnarskrár-
málinu og því, hvernig málið,
eins og Ingibjörg H. Bjarnason
hefði sannað, hefði verið notað til
að véla fram kjördagsfærsluna,
enn fremur, hvert spor stjórnar-
skrárfrv. væri í áttina til íhalds
og einræðis. Hann benti og á,
aÖ ekki bæri að þakka stjórn-
inni góðæri; þó mikið gæti, réði
hún ekki því. Hann réðst og á
tollastefnu íhaldsins, sem aðallega
miðaði að því, að tolla þá hluti,
er alþýða þarfnaðist, en sleppa
þörfum auðmannsins, og vísaði
til benzínfrv. ól. Thors. Hann
kvaöst fylgjandi skiftingu kjör-
dæmisins og minti á, að Ól. Thors
heíði, þegar hann komst á þing,
talið sig andvígan henni af því,
að hann vildi koma fram gagn-
gerðri breytingu á kjördæmaskip-
un landsins. Nu hefði Ól. Thors
setið á tveim þingum, en efnd-
irnar væru engar enn, svo að ekki
hefði alvaran verið mikil. Vel-
viija sinn til sjómanna hefði Ól.
Th. sýnt með því að vera á móti
hæjfkun hvíldartíma togaraháseta
úr 6 upp í 8 stundir, og hefði
hann orðað það snoturlega í
nefndarál. þar um á þingi, því
að svo voru orð hans, að ekki
væri „upplýst í málinu, að sjó-
menn þarfnist þess hvíldarauka,
sem nú er farið fram á.“
Guöfm. Helgason fyrr v. bæjar-
fuiitrúi rauk upp með dylgjur um
bæjarstjórn Hafnarfjarðar í hölnd-
um jafnaðarmanna.
Davíð Kristjánsson vísaði þeim
þvættingi röggsamlega á bug og
sýnai fram á, að jafnaðarmenn
hefðu tekið við bæjarmálunum í
sökkvandi feni eftir íhaldsbæjar-
stjórnina, sem Guðm. hefði set-
dð í irá upphafi, og hefðu jafnað-
armenn einmitt greitt úr vand-
ræðunum.
Guðm. Jónasson og Kjartan Ól-
afsson tóku og hreystilega ofan
i Guðmund Helgason.
Lauk fundinum svo, að Ólafur
Thors varð maður að minni og
að íhaldiö fór hina skemmileg-
ustu hrakför.
K
m
Ferð til
Oarðsauka
á raorgun og til
Mngvalla
og
Keflaviknr
daglega ferðir
frá
Stelndéii.
CS3E3ES3 EaCSSESS
Landsins beztu bifreiðar
S53E33E2 E53IS3E53 |S’
Slml 581.
H
SB
Solimann og Solimanné
IAðgöngumiðar hjá Sigf.
■ Eymundssyni.
Stórveldin
og landhelgisgæzlan
Brezkt og þýzkt varðskip mæla
upp staði, par sem varðskipin
hér hafa tekið erlenda togara.
Pýzka stjórnin hefir sent hingað
varðskipskríli, „Zieten“, og brezka
stjórnin skip, að nafni „Harebell".
Er sagt, aö þau eigi að mæla
upp staði þá, þar sem nokkr-
ir íogarar írá þessum löndum
hafa verið teknir upp á síðkast-
ið að land’nelgisveiðum af varð-
skipum vorum. Svo sem alkunn-
ugt er, hefir undanfarið verið mik-
il óánægja í útlöndum með
strandgæziuna hér, og er hún
sögð valda þessu. Sé þetta satt,
þá reynir nú á, hvað vel stjóm-
inni kynnu að reynast hin góðu
ráð „Morgunplaðsins'* að þegja
um máiið. Skyldu þau góðu ráð
ekki veröa nógu dýr, ef þeim
væri fylgt?
Um d^ginua og veginn.
Næturlæknir
er í nótt Katrín Thoroddsen,
Vonarstræti 12, sími 1561.
„ípöku“-fundur
verður i kvöld.
Sólstöður
eru í öag. Hér í Reykjavík er
sótín á lofti í dag i 20 stundir
56 mín. Hún kom upp í nótt
tó. 2,1 min., en gengur undir kL
10,57 mín. i kvöld.