Tíminn - 15.10.1948, Blaðsíða 6
riirm
Reykjavík, föstudaginn 15. okt. 1948.
227. blað
(jatnla Síé fftjja Síé
Hstsisasaga
CAHMEM img’ríar sáifilksi
(„Good Time Girlíí)
Frönsk stórmynd, gerS eftir Athyglisverð og vel leikin ensk
hinni lieimsfrægu sögu Prosper lnynd um hættur skemmtana-
Mérimée — leikin af frönskum lífsins. Bönnuð börnum yngri en 16 ára
úrvalsleikurum: Sýnd kl 5
Viviane Romance, „Vér liélelsmi
Jean Marais, laeim^.
Lucien Coetlel. Ein af allra skemmtilegustu myndum hinna óviðjafnanlegu
Sýnd kl. 5, 7 og 9. skopleikara
Bud Abbott og
Börn innan 16 ára fá ekki að- Lou Costello
,j*ang,. . Sýnd kl. 7 og 9 Sala hefst kl. 11 f. h.
i ■ Yjarnarkíé 7Npdi-kíé
| ÓlyiMjBÍwlelklriiir Mell ííísli ©g isrsmdli
Skemmtileg og afarspennandi
1S4S mynd frá hinum frægu or-
ustum Kósakkaforingjans Bog-
iplæsileg mynd í eðlilegum lit- dan Chelmnitsky gegn Pól-
í . um tekin fyrir J. Arthur Rank verjum áriö 1648.
í, samvinnu við framkvæmda- Éefnd leikjanna af Castleton Kniglit. Bönnuð yngri en 14 ára. Danskur texti. Sýnd kl. 5—7 og 9.
Sýningar kl. 5 og 9 Sími 1182.
;B> ©
SCttiia nætnrvarð'
arins
(Nattevagtens Hustru).
Áhrifarík sænsk kvikmynd.
Aðalhlutverk:
Sture Lagerwall,
Britta Holmberg.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Ua^Har^jariartíé
Á hvea'fanda hveli
Clark Gable.
Vivicn Leigli,
Leslie Howard.
Oiivia De Haviiland.
Sýnd kl. 8.
Börn innan 12 ára fá ekki aö-
gang.
OöSTA SEGERCRANTZ:
Erlent yfirlit
I <Framhald af 5. síðu).
efoni en alvöru. Sé hinsvegar um-
!ðum haldið áfram og dyrunum
Idið opnum til samkomulags,
etti vel svo fara, að samningar
i lausn þessa mikla vanda
en langur tími liði.
Kttsið í nefisdir é
Alþingi
(Framliald af 3. síðu)
Þ. Gíslason, Auður Auðuns,
Sigurður E. Hlíðar og Katrín
Tlioroddsen.
Menntamálanefnd: Páll Þor
eteinsson, Barði Guðmunds-
son, Gunnar Thoroddsen,
Sigurður Bjarnason og Sig-
fiis Sigurhjartarson.
Allsherjarnefnd: Jörundur
firynjólfsson, Finnur Jóns-
:spn, Stefán Stefánsson, Jó-
hann Hafstein og Áki Jak-
olisson.
Starfseini Meimisig-
ífl'sjóðs.
i jlFramUald af 4. síðu).
ijóSt; mál, að slík starfsemi
krefst meiri fjárstyrks en hún
nýtfúr nú, ef hún á ekki að
■iiiður eða lamast stór-
Ifega.
Nátjrörufræðideildin.
MJiífkmið þeirrar deildar
hefir frá öndverðu verið að
stjýrfcja náttúrufræðinga til
ránnsóknarferða um landið.
Á síðustu árum hafa þessar
ferðir órðið mörgum sinnum
dýrari en áður vegna stór-
aúkins ferðakostnaðar. Nátt-
úrufræðingum, sem hafa með
höndum hagnýtar, vísinda-
legar rannsóknir, hefir einnig
fjölgað mikið. Þörfin fyrir
styrki til rannsóknarferða
hefir því margfaldazt frá því,
sem- áður var, þótt gætt sé
iyllsta 'sparnaðar um styrk-
veitingar. Þess skal sérstak-;
lega getiö um styrki þá, sem
Menntamálaráð veitir vegna
rannsókna, að þeir eru ein-
ungis ferðastyrkir. Mennta-
málaráð greiðir vísindamönn
um ekki kaup fyrir rannsókn
irnar, heldur hjálpar þeim að
eins til að greiða nauðsynleg-
an ferðakostnað.
Á undanförnum árum hafa
veriö framkvæmdar ýmsar
merkilegar rannsóknir, sum-
part fyrir styrkveitingar úr
náttúrufræðideild Menningar
sjóðs. En það er ekki nóg að
gera slíkar rannsóknir. Ár-
angur þeirra þarf að birta,
svo að hann geti komið al-
menningi að notum.
Það er íslenzku þjóöinni
bæði til vansa og tjóns, að
ekkert yfirlitsverk um nátt-
j úru landsins skuli hafa verið
• gert, síðan íslandslýsing Þor-
j valdar Thorod:dsen var sam-
in nokkru eftir síðustu alda
mót. Síðan hafa' margir á-
gætir íslenzkir vísindamenn
rannsakað landið, og nú hef-
ir þjóðin á að skipa margföld
um mannafla til náttúru-
rannsókna, samanborið við
það, sem áður hefir verið.
Þessir menn verða að leggja
saman í eina vandaða ís-
landslýsingu.
Hér hefir þegar verið
minnzt á hina fyrirhuguðu
íslandslýsingu Menntamála-
ráös. í henni á að sameina
þá þekkingu, sem til er um
ísland og íslenzku þjóðina.
Þar verður gerð grein fyrir
meginatriðunum í náttúru-
fræði landsins, samin lýsing
á atvinnuháttum og lífi þjóð-
arinnar og héraðslýsingar við
alþýðuhæfi.
Undirbúningskostnaðinn
við útgáfu íslandslýsingar-
innar verður að taka að
nokkru leyti úr bókadeild-
inni. Hann mun þó að veru-’
legu leyti koma á náttúru-
fræðideildina. Sérstakar rann
sóknir vefður að gera vegna
útgáfu þessa verks og elcki
má hefta nauðsynlegar rann-
sókarferðir með því. aö neita;
um styrki til þeirra.
Menntamálaráði er ljóst, að
það hefir ráðizt í mikið og
erfitt verk með því að gefa
út þessa íslandslýsingu. En
mál þetta er tekið upp vegna
þess, að sjálfstæð þjóð getur
ekki sæmdar sinnar vegna
látið slíkt undirstöðuverk ó-
unnið. Jafnframt er augljóst,
að eigi þetta mikla menning-
armál ekki að stöðvast i miðj
um klíðum, verður að tryggja
Menningarsjóði öruggari tekj
ur en hann hefir nú.
Listadeildin.
Á undanförnum árum hef-
ir starf listadeildarinnar
einkum beinzt að því að
styrkja þá listamenn, sem eru
efnilegir, en átt hafa erfitt
með að koma verkum sínum
1 verð. Jafnframt hefir veriö
unnið að því, að rík'ð eign-
aðist það úrval íslenzkra lista
verka, sem dygði til þess, að
hér gæti oröið til lsitasafn,
sem sýndi það bezta, er ís-
lenzk myídlist hefir að
bjóða. Er þetta í samræmi við
lögin um Menningarsjóð.
Síðan peningavelta óx hér
á landi, hefir verð listaverka
margfaldazt. Vegna þessa
hefir Menntamálaráö oft átt
erfitt með að kaupa ýmis
þau l’staverk, sem verið hafa
á boðstólum og mestur feng-
ur hefir verið að fyrir vænt-
anlegt listasafn.
Fjárráð listadeildarinnar
hafa verið og eru allt of lítil
til þess, aö hún geti keypt það
úrval íslenzkra listaverka,
sem nú er bezt fáanlegt á
ári hverju. En auk þess er
sjáanlegt, að útgjöld lista-
deildarinnar munu með nýj-
um verkefnum aukast mjög á
næstu árum frá því, sem nú
er.
Meginhluti þeirra lista-
verka, sem ríkið á og eiga að
verða uppistaða í listasafn-
(Framhald á 7. síðu)
26. daqur
góðvinir mínir, og á borö munu munu veröa bornir kín-
verskir réttir. Ég mun einnig láta skemmta yður með
kínverskum hljóofæraslætti, og kínverskar meyjar
munu dansa.
Ég og vinir mínir munum klæðast að sið lands-
manna okkar, en þér, göfugu frúr, ákveðið sjálfar, hvort
þér verðiö í evrópískum klæðum eða notið silkikyrtla,
sem ég mun haía til reiðu handa yður, ef þér kjósið
það heldur.
Með mestu virðingu — yöar undirgefinn þjónn
Vang Fú“.
— Er þetta ekki heillandi? hrópaði frú Ancker. Auð-
vitað förum við.
— Væri ekki skynsamlegra að tala fyrst við Cov-
entry og Butler? sagði frú Svantesson hógværlega. Við
höfum að vísu ekki. þekkt þá nema örfáa daga, en þeir
eru þó Evrópumenn....
— Það finnst mér hreinn óþarfi, sagði sú norska.
Ekki er ég aö minnsta kosti hrædd....
— Ach, stundi frú Lotta Perckhammer. Ef maður
vissi nú bara, hvað mennirnir okkar eru aö gera-
Hvað langt skyldu þeir annars vera komnir?
— í símskeytinu, sem ég fékk frá vinkonu minni
i Kaupmannahöfn var sagt, að þeir myndu koma til
Jókóhama annað kvöld. Paget, sem fór með „Nippon
Kaischak“ kemur þangað eklci fyrr en degi síðar, sagöi
frú Ancker.
— Ég þrái manninn minn svo afskaplega, sagði frú
Svantesson. Ég er eitthvaö svo einmana. Hefðum við
ekhi.-annjars. átt aö fara til Japan frá Vladivóstok.
— Eins og ég sagði þér, Gunnhildur, þá hljótum
við að hitta þá hér í Hong-Kong. Hér er miðstöð
allra samgangna.
Frú Tove Ancker stóð upp og fleygði frá sér bað-
kápunni. Hún var fallega vaxin, og hinir sólbrenndu
fætur hennar nutu sín vel.
— Við skulum fara í sjóinn einu sinni enn, sagði
Bitten Blaaken.
Og svo fleygðu þær allar baðkápunum og hlupu nið-
ur að sjónum-
En uppi í brekkunum milli runnanna lágu fjórir
herramenn með skáhöll augu og virtu þær fyrir sér
í sjónaukum.
— Það er mín, þessi í grænu baðfötunum, sagði
kínverski stórkaupmaðurinn, Vang Fú. Hvernig lízt
ykkur á hana? Hún er fagurvaxin eins og gasella. Það
veröur skemmtilegt í kvöld.
— Ég kýs þessa Ijóshærðu lengst til hægri, tautaði
annar.... Ég sé það á henni aö hún er heitfeng....
— Og ég tek þessa litlu, holdugu — hún viröist vera
hæfilega hlédræg, og.... Nasir Kínverjans þöndust
út....
— Þú hefir allt af lagt svo mikla áherzlu á vaxtar-
lagið, sagði Vang Fú hlæjandi. — Það er sú þýzka, sem
þú velur þér.
— Þá er ekki nema ein eftir, sagði sá fjórði. En það
er líka íallegur baksvipur á henni. Hvað heitir hún,
Vang Fú?
— Þetta er sú norska. En það skiptir þig sjálfsagt
litlu máli, því að þú veizt ekki einu sinni, hvar Noregur
er á hnettinúm. Þar kvað vera ís og snjór árið um kring
— en þar fyrir er ekki víst, að konan sé svo kaldlynd.
— Það er óslciljanlegt, sagði einn Kínverjanna eftir
nokkra umhugsun, að svona konur skuli fá að ferðast
til annarra landa einar síns liðs. Menn þeirra hljóta
að vera geggjaðir.
— Allir Norðurálfumenn eru geggjaðir, sagði Vang
Fú.
SEYTJÁNDI KAFLI
Norrænu blaðamennirnir, dr. Perckhammer og Gabrí-
ella komust heil á húfi til Jókóhama eftir þreytandi ferð
yfir Kyrrahafiö. Hitinn hafði verið illþolandi, og tíminn
lengi að líða.
Þeim var ekki til setunanr boðið í Jókóhama. Þaðan
átti skip að fara til Hong-Kong eftir fjóra kukkutíma.