Tíminn - 27.11.1948, Page 6

TÍMINN, Iaugardaginn 27. nóv. 1948.
264. blað
(jarnla Síó
FljéÉaiidi g'ull
(Boom town)
Amerísk stórmynd með
Clark Gabel
Spenier Tracy
Claudette Colbert
Hedy Lamarr
Sýnd kl 5 og 7
Undraitiaðurinii
Gamanmynd með Danny Kays
Sýnl kl. 3
Sala hefst kl. 11 f h.
7ripoli-bíc
M.ouuuguriim
skémmtir scr
Jj (Kongen morer sig)
Sprenghlægileg og bráðskemmti
lég frönsk gamanmynd. .—
ijjanskur texti.
Victor Francen
M. Raimu
Gaby Morley.
Sýnd kl. 7 og 9
Graní skipstjóri
og Síörn laaias
Sýnd kl. 5
Sími 1182
Sala hefst kl. 11 f. h.
'Tjatharkíé
Oliver Twist
Framúrskarandi stórmynd frá
Eagel-Lion eftir meistaraverki
Dickens.
Robert Newton
Alec Guinness
Kay Walsh
Francis L. Sullivan
Sýnd kl. 9
Bönnuð börnum yngri en 16 ára
Þiísuiul ©g esn uótt
Skrautleg ævintýramynd í eðli-
iegum litum.
Cornel Wilde
Evelyn Keyes
Sýnd kl. 5 og 7
Ifrjja Síé
kAmSMGBKIÐ
(The Mark of Cain)
Afar spennandi ,/og áhrifamikil
ensk stórmynd frá „Two Cities“
Aðalhlutverkið leikur enski af-
burðarleikarinn
Eric Portman
ásamt Sally Gray
Bönnuð böinum ínnan 16 ára
Sýnd kl. 5, 7 og 9
Tónlist og
tillaugalíf.
Hin fallega og skemmtilega
músíkmynd í eðlilegum litum.
. Sýnd kl. 3.
Sala hefst kl. 11 f h.
Ástarómur.
Efnismikil og vel leikin ung
yersk músíkmynd. — Danskur
texti.
Paul Javor
Maria Mezey
Franz Kiss
Sýnd kl. 7 og 9
Rcimleikarnir á
lierragarðinuui
Sýnd kl. 3 og 5.
Sala hefst kl. 11 f h.
Sœjarkíó
Hafnarfirði
Hafiharfyafíarbíó
Borseylirætlgir
(The Fabulous Dorseys)'
Akaflega skemmtileg amerísk
kvikmynd úr lífi hinna víðfrægu
og vinsælu Dorseysbræðra
í myndinni leika þessar hljóm-
sveitir.
Hljómsveit Tommy Dorseys
Hljómsveit Jimmy Dorseys
Hljómsvcit Paul Whitemans
Sýnd kl. 7 og 9
Sími 9184
Flskliugi drottn-
iiigariuiiar.
Elisabeth Dronning af England
Afar tilkomumikil og skrautleg
söguleg stórmynd — í eðlileg-
um litum, er gerist á stjórnar-
árum Elísabetar Englandsdrottn
ingar.
Aðalhlutverk:
Bette Davis
Errol Flynn
Olivia de Havilland o. fl.
Myndin er með dönslcum texta.
Sýnd kl. 6,45 og 9 — Sími 9249
BERNHARD NORDH:
í JÖTUNHEIMUM
FJALLANNA

V axtaskilyrði
koiumúuisEiiaims
(Framhald af 5. siðu).
kommúnisminn heldur áfram
að þrífast hér með öllum
þeím háskalegu afleiðingum,
ér því fylgja.
Það má vel vera, að Sjálf-
^tæðisflokkurinn skilji þetta,
én hitt er jafn líklegt, að hon
ush sé vel vært, þótt komm-
unisminn eflist. Efling komm
tjnismans er oft ávinningur
íjrrir öfgaoflin til hægri. Það
éýndi hreyfing Hitlers á sín- !
^tn tíma og- það sýnir hreyf-
ihg De GauIIe nú. Fjárhags-
Ífygir hagsjnunir braskara og
íj^jlitískir hagsmunir Sjálf- ,
síjgeðisflökksiris geta því far- :
iKÍsaman um það að stancla
|ébi ráðsíöfunum, scm hafa!
þáð tvennt í för með sér að
skerða gróða braskaranna og,
draga úr fylgi kommúnism- 1
áris.
Það sýndi sig t. d. þegar!
Sjáifstæðisflokknrinn efldi (
tójmmúnista ti! vaida í verka'
lyjlsfélögunum, að hann taldi
hafa hag áf því, að komm
Úiiistaf lokkurinn' yrði svo
ster, að Alþýðuflokkurinn.
frsr ekki' of riíikiis ráðáftdí:
Þótt Sjálfstæðisflokkurinn
hafi hjálpað Alþýðuflokkn-
um í Alþýðusambandskosn-
ingunum nú, má telja það
víst, að hann eigi eftir að
gera hliðstætt bandalag við
kommúnista aftur, ef hann
teiur Alþýðuflokkinn ætla að
verða of áhrifamikinn.
Alþýðuflokkurinn ætti að
skilja vel þá starfsmögu-
leika, sem kommúnistar hafa,
ef verzlunar- og húsnæðis-
málin og önnur dýrtíðarmál
verða ekki tekin fastari tök-
um en hingað til. Því miður
hafa þó margir helztu valda-
menn flokksins ekki virzt
skilja það og því hjálpað
Sjálfstæðisflokknum til að
hindra endurbætur á verzl-
unarmálunum. Þessvegna eru
verzlunarmáiin í því niður-
lægingarástandi, er raun ber
vitni. Svipað má segja um
fleiri mál, t. d. húsnæðismál-
in.
Á nýloknu flokksþingi Al-
þýðuflokksins virðast liinsveg
ar önnur sjónarmið hafa
verið uppi og rikjandi fullur
skilnmgur á nauðsyn umbóta
í þessum málum. Er nú að
sjá. hvert tillit forustumenn-
irnir taka til fyrirmæla flokks
þingsins eða hvort þeir fara
áfram því sama í þessum mál
ura og Aður og sjónarmið
Sjáífstæðisflokksins fái því
að vera ðrottnandi í þessum
málum. -
Múyerajadi stjórn hefir
mikla. /möguleika ti! að ráða
niðurlögum kommúnismans.
Ef hán marþö,r sér, nýja og
róttækg stcfriu í dýrtíðarmál
unrim með þáð fvrir augum
að "skerða iriiíliliðagróðann og
tryggja afkomu almennings,
Iiafa kommánistar ckki orð-
ið ' vio margt að styðjast.
Vcrði hinsvegar fylgt áfram
óþreyttrj stefnu i þessum
málum, verður þess skammt
að bíða, að hér skapist sama
ástand og í Frakklandi.
Vfi£l£ftiu.enn. hljéta þá að fara
irin^ j«f braut, sem Alþýðu--
sambandsþingið lagði, að
heimta kauphækkanir, ef
dýrtíðin veröur ekki stöðvuð,
og bændur munu gera svip-
aðar kröfur fyrir sig. Þessar
stéttir geta ekki þolað það,
að kjör þeirra séu þrengd, ef
milliiiðirnir eru látnir græða
j eins mikið og áður. Afleiðing
arnar af nýjum hækkunum
J geta hinsvegar allir séð fyr-
ir. Þessvegna eru nú seinustu
j forvöð að taka djarflega á
dýrtíðarmálunum og byrja á
! því að skera niður milliliða-
’ gróðann og lagfæra verzlun-
arástandið. Þá verða aðrar
ráðstafanir auðveldari á eft-
ir. Sjálfstæðisflokkurinn mun
vitanlega verða því andvígur,
en vart mun hann þó þora
að rjúfa stjórnarsamstarfiö,
ef samstarfsflokkar ,hans
standa vel saman um réttlæt
ismálin. Það er Alþýðuflokk-
urinn, sem á völina um það,
hvort viðreisnarleiðin eða
franskaleiöin verður heldur
farin. X+Y.
I|í j*el elissíef n a
Iiáskólarektors
(Framhald af 4. síðu).
I áfengishættan mætir því í
skólalífinu? Væri það rétt af
þjóðinni að skipta sér ekkert
af því?
Er nokkuð Ijótt við það að
ætlast.til þess, að hiniii.ágætu
skólamenn tækju afstöðu í
málinu, og hana gegn áfeng-
ishættunni?
Sú krafa, að áfengis verði
ekki neytt í háskóla íslands
fremur en öðrum uppeldis-
stofnunum, verður ekki þögg
uð niður. Þar er eitt af hug-
sj ónamálum framtíðarinnar.
Það er baráttumál, sem hefir
bæði góðar tilfinningar og
heilbrigða, rökrétta hugsun
með sér.
Og hvað vantar þá?
MÚfeiíií Yíjfnatth
komnir voru kringum munninn á honum. Hver klukku-
stundin leið af annarri, og jarfaskútinn glotti bara framan
í hann. Hann varð ekki var neinnar hreyfingar — ekkert
þrusk heyrðist. Höfðu bölvaðir jarfarnir étið sig svo metta,
að þeir ætluðu að liggja fyrir í alla nótt?
Það var óþægileg tilhugsun. Hann hlakkaði. ekki neitt til
að standa eins og stytta alla nóttina og ef til vill allan
næsta dag í þokkabót. Ætti hann að reka stafinn inn í
skútann og vekja kvikindin? Nei — ekki bætti það úr skák.
Slík heimskupör hafði hann gert meðan hann var yngri,
og ekki haft annað fyrir en skömmina. Það var að sönnu
hægt að vekja jarfa, en það heppnaðist aldrei aS stinga þá
með broddinum í stafnum. Annað hvort skriðu þeir lengra
inn í greni sitt eða þeir skutust inn í afkima, þar sem ekki
náðist til þeirra með stafnum. Vissi jarfi hættu vofa yfir,
var aðeins eitt ráð til þess að flæma hann út úr fylgsni sínu,
og þetta ráð var Jónasi ekki tiltækt. Það var löng leið niður
að efsta birkikjarrinu, og til þess að svæla út jarfa þurfti
álitlegan hrísbagga. Meðan hann væri að sækja hrísið,
myndu jarfarnir hafa sig á burt. Þaö hafði hann reync áður.
Það var að vísu eitt ráö enn til þess að ná til jarfana, en
Það var að vísu eitt ráð enn til þess að ná til jarfanna, en
Inn í biksvart myrkrið, móti klóm og þumlungslöngum víg-
J tönnum! Þeir samfundir gátu dregið hala á eftir sér — þeir
gátu kostað mann hendurnar eftir óhugnanleg merki á
andlitinu. Það var skynsamlegast að bíða.
Þegar leið fram undir morguninn, tók aö þykkna í lofti.
Norðurljósin hurfu. Stjörnurnar fólust bak við svarta skýja-
J flókna, og snarpar vindhviður kembdu fannslæður fram af
i fjallabrúnunum.
| Jónas hnusaði í allar áttir eins og dýr. Nú var hætta I
aðsigi. Skylli á stórhríð, var það ekki lengur líf jarfanna,
sem í veði var. Snögg hryna gat á svipstundu feykt honum
fram af stallinum, og eftir það myndi enginn, sem Jónas
héti, vera meðal heimilisfólksins í Marzhlíð.
j Jónas lagðist niður og skreið að jarfagjótunni, án þess
að gera sér sérstaka grein fyrir því, hvað hann ætlaðist fyr-
j ir. Jarfarnir hluta að vera þarna inni, en væri óveður í
aðsigi, var tilgangslaust að bíða lengur. Villidýr fer aldrei
( af frjálsum vilja út í hríð og stórviðri, hversu soltið sem
! það er. Nú virtist ekki annað fyrir hendi en sækja skíðin og
hraða \ér heim og vera svo kominn aftur, áður en jörfun-
um þætti veðrið orðið nógu gott fyrir sig.
Jónas rak höfuðið inn í munnann og nasaði eins og áður.
Allt í einu var eins og hver dráttur stirðnaði, líkt og hann
hefði skynjað aðsteðjandi hættu. Hann hnusaði enn —■
tvisvar eða þrisvar — og dæsti hátt. Víst fann hann lykt
af jörfum, en hún var ekki jafn megn og áður. Það var ekki
neinn jarfi þarna inni — það var aðeins þefurinn, sem þeir
höfðu skilið eftir.
Jónas nötraði af reiði, þegar hann yfirgaf skútann. Hann
var viss um, að jarfarnir höfðu ekki farið út um þennan
munna, sem hann hafði haft auga meö. Og nú hirti Jónas
ekki um neina hættu — hann spígsporaði fram og aftur
um silluna, og eftir nokkrar mínútur fann hann smuguna,
dálítið auga í skafl. Þar sáust greinileg för eftir kvikindin.
Jónas svitnaði af gremju. Það höfðu verið tveir jarfar í
skútanum, eins og hann grunaði.
Nú var Jónas kominn í þann ham, að hann gáöi ekki
lengur til veðurs. Hann rakti sporin, og þegar hann kom
þanga'ó, sem hann hafði skilið skíðin eftir, festi hann þau
á sig í skyndi og brunaði af stað á eftir jörfunum.
I
í
❖
Nýr dagur rann. Skýin hrönnuðust í loftinu, en enrí var
aöeins eins og óveðrið kreppti ógnandi hnefann yfir Marz-
fjallinu og væri. ekki búiö að ráða við sig, hvort þaö ætti
heldu að hörfa til annarra stöðva eða gera áhlaup á byggöir
frumbýlinganna. Hæ//cu tindarnir voru huldir þjótandi
skýjum, en gegnum skörðin mátti, enn sjá til næstu fjalla,
en niðri í skóginum var allt kyrrt eins og verið hafði um
nóttina. Greinarnar bærðust aðeins hijóðlega — vögguðust
svo rólega, að það hefði tæpast fælt neinn mann frá þvi aö
halda á fjalliö.
Tíu eða tólf hreindýr stóöu undir stórum kletti og snerú
sér í vindinn. Enginn Lappi var á þessum slóðum, ekki svo