Tíminn - 10.08.1949, Blaðsíða 6

Tíminn - 10.08.1949, Blaðsíða 6
6 TÍMINN, miðvikudaginn 10. ágúst 1949 166. blað TJARNARBÍÚ1 í Eiginkona á hest f i baki 1 (The Bride wore boots) [ 1 Skemmtileg og vel leikin | I amerísk mynd. [ Aðalhlutverk: I I Barbara Statiwyck | | Robert Cummings i | Diana Lynn | AUKAMYND I Atburðirnir við Alþingis- I | húsið 30. marz 1949. | | Sýnd kl. 5 og 7. JiiiiiiiiiiiiiiiiMiimmiiiiiiiiiiiiiiiiiiniHiiiiiiiiinnHiiMi N Ý J A B í Ú I Mamana notaði líf- i I stykki | (Mother Wore Tights) i J Hin mikið umtalaða skemmti \ | mynd með: BETTY GRABLE } | og DAN DAILEY. — Sýnd kl. 9. } i Hver var iiiaður- i | inn? I EInisrík( spennandi og vel | | leikin írönsk mynd. Tvö aðal- | Í hlutverkin leikur snillingurinn i E.LOUIS JOUVET. 1 Bönnuð börnum yngri en 12 ára \ | Sýnd kl. 5 og 7. áiiiiiiin111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 Erlent yfirlit (Framhald at 5. slOu). er fulltrúi fyrir stóran hóp — milljónir óþekktra Þjóðverja, er hugsa nákvæmlega eins. Það vita allir, sem hafa haft eitthvert tækifæri til þess að kynnast Þjóðverjum, eins og þeir eru i dag. Og sú vitneskja fæst enn betur staðfest, er maður kynn- ist Þjóðverjum, sem eru leið- togar á sviði menningarmála, efnahagsmála eða gegna öðrum áhrifamiklum þjóðfélagsstörf- um. Margir hugsa eins og hann, þótt þeir séu betur staddir efna lega. Skoðanabræður hans er yfirleitt að finna í öllum stétt- um þjóðfélagsins. Hann er ekki nazisti og hefir aldrei verið, aö því er hann bezi veit sjálfur. Hann hefir aðeins fylgst með straumnum, í góðri trú, og ef annar Messías kemur fram á sjónarsviðið í Þýzkalandi, mun hann einnig fylgja honum, án umhugsunar. Þess vegna er hann hættu- iegur, hversu lítilsigldur mað'ur, sem hann kann sjálfur að vera. Hann er ekki hættulegur vegna þess, að hann dreymir um hina gömlu, góðu daga, þegar Hitler stjórnaði og hann þurfti ekki annað en stunda sitt starf og allt annaö gekk af sjálfu sér. Hann er hættulegur vegna þess, að hann dreymir sífellt um for- ngja, sem getur stjórnaö hon- um og fengið allt til þess að ga,nga vel á ný. Hann er kjós- andinn ,sem ekkert veit og neýt ir.sennilega ekki kosningarétt- ar síns. Hann hefir engan á- nuga á hinum stærri stjórn- málaflokkum, sem eiga í sí- felldum deilum sín á milli. Og honum finnst smærri flokkarn- tr næsta spaugilegir. Hann er kýóeandinn, sem myndi stofna nýjan stjórnmálaflokk, ef ekki væri búið að þjarma svo að honum, að hann -hefir hvorki dugnað né áhuga á því. Hann verður að láta sér nægja, að Öíða eftir nýjum, glæsilegum foringja. nr ... I Bráðskemmtileg og fjörug | | sænsk söngva- og gamanmynd. | I — Danskur texti. i Aðalhlutverk: EMIL FJELLSTRÖM. ADOLF JAHR, ULLA WIKANDER, | Sýnd kl. 5, 7 og 9. Miiinnniiiiniiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiimiiiiiiniiiiiiiniiiiiii BÆJARBÍD [ HAFNARFIRÐI | Fyrirmyndar- Iijnskapur | Mjög skemmtileg amerisk = I mynd frá Paramont. | Aðalhlutverk: | LOVETTA YOUNG, DAVID WIVEN, EDDIE ALBERT. 1 Sýnd kl. 7 og9. É Simi 9184. MNIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIII* Yið skoðanakönnun, sem ný- lega fór fram í Þýzkalandi, sögðu 60% þeirra, sem spurðir voru, að þeir vissu ekki af nein- um manni, sem væri hæfur til þess að eiga sæti í stjórn hins nýja þýzka sambandslýðveldis. Vinur okkar, N. N., er einn af þessum 60%, sem ekki bera traust til neins núverandi stjórnmálaleiðtoga í Þýzka- landi, heldur bíða eftir því einu, að nýr foringi komi fram á sjónarsviðið. Áragurinn af þess- ari skoðanakönnun kom eins og reiðarslag yfir stjórnmálaleið- togana í Þýzkaiandi, sem und- anfariö hafa stefnt að því einu, að vekja áhuga almennings á stjórnmálum á ný. Augljóst er, að viðleitni þeirra hefir ekki borið neinn árangur. | Af þessu er ljóst, að það eru ekki nema örfáir mennta- og ! gáfumenn, sem skilja tilraunir , þær, er undanfarið hafa verið gerðar til þess að skapa já- kvæöa stjórnmálaþróun úr glundroðanum. Og þegar þessir menn biðja um stuðning er- lendis frá, gera þeir það í raun réttri aðeins í nafni sjálfra sín, en ekki í nafni almennings í landinu. Lýðræðið í Þýzkalandi kem- ur m. ö. o. „að ofan.“ Hins veg- ! ar er engin trygging fyrir því, 1 að það komi nokkuö. Það getur J eins vel farið svo, að það vgrði gert útaf við það í fæðingunni : af flokkadráttum, skrifstofu- valdi og deilum milli hinna einstöku ríkja. Það er vafalaust rétt hermt, að þótt milljónir Þjóðverja í dag þrái duglegan foringja, þá | vilji þeir ekki fara í styrjöld. : Þeir vilja aðeins að Þýzkaland hljóti á ný þann sess, sem því ber í samfélagi þjóðanna, að þeirra hyggju. Og það eru að- eins örfáir Þjóðverjar, sem J skilja, hvers vegna aðrar þjóð- ir eru hikandi við að leyfa Þýzkalandi að rísa upp sem stórveldi á ný. GAMLA B I □ I Masie í leynilög- I reglunni (Undercover Masie) £ Spennandi og gamansöm | amerisk leynilögreglumynd. | Aðalhlutverk: ANN SOUTHERN, BARRY SOTHERN, MARK DANIELS. Sýnd kl. 5, 7 og 9. IMMMMIMMIIIIMMI.IIIIIIIMMIIMMIIIIIMIIIIIIIIIIMMM vw SmAGOTÚW | „Eeiðin í fanga- | nýleinlurnar44 I | Vegna mikillar eftirspurnar: |verður þessi ágæta franska j sstórmynd sýnd í dag kl. 5, 7 ogl j9. - f jBönnuð börnum innan 14 ára.I s 5 MIIIMIIIIMIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIMIIIMIIIIMMIMIIIIIMIIIMIIIIII TRIPDLI-BÍD I Fljiigandi morð- { I inginn I (NON — STOP NEW YORK) 1 I Afar spennandi ensk saka- í I málamynd. byggð á skáldsög- j E unni „Sky Steward" eftir Ken I I Attiwill. = Aðalhlutverk: = JOHN LODER, ANNA LEE, FRANCIS SULLIVAN. I Sýnd kl. 5, 7 og 9. j Bönnuð börnum yngri en 16 ára. j Sími 1182. 1IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIMIIIIIMII Þjóðverjar hafa . sennilega fengið meira en nóg af styrj- öldum í bráð. Næstu árin hafa þeir meira en nóg að gera við að koma innanlandsmálum sín- um í sæmilegt horf og er flótta- mannavandamálið þar erfiðast viðureignar. En er hægt að líta á þennan eðlilega ímigust á styrjöldum sem einlægan friðarvilja? Er ekki réttara að líta á hann sem hreint hlutleysi, er stafar af því, að engir athafnamöguleik- ar eru fyrir hendi? Mér virðist a. m. k. vafasamt, að slá því föstu, að þýzka þjóðin sé öll haldin einlægum friðarvilja, í þess orðs venjulegu merkingu. Ýmislegt það, sem sagt hefir verið í yfirstandandi kosninga- baráttu, hefir styrkt þá sann- færingu mína. Hvað þýða kröf- ur Þjóðverja um einstaklings- frelsi og rétt? Réttur einstakl- ingsins hefir aldrei verið betur tryggður en í Vestur-Þýzkalandi í dag. Bergur Jónsson Málaflutningsskrifstofa Laugaveg 65, sími 5833. Heima: Hafnarfirði, simi 9231 iJernharcl Jjorclí: cXarS í Wjarzhfíí 79. DAGUR — Það er piparinn. Meira sagði Lars ekki. Hann gat ekki fengið sig til þess að segja henni, að hann væri að sjóða læmingja. Börnin voru líka setzt upp — öll nema Jónas og litla telpan. Þau störðu föl og kinnfiskasogin á föður sinn við matargerðina. Ekkert þeirra mælti orð frá vörum — dauft smjatt var eina hljóðið, sem heyrðist frá þeim. En kjálk- arnir hreyfðust, og það fóru krampadrættir um innfallnar kinnarnar. Aron slefaði niður á beinabera handlegginn. Þetta var ennþá hræðilegra en þögnin áður. Þarna sátu börnin, sljó og hungruð, og störðu á hann — og hvað gat hann boðið þeim? Hann grúfði sig yfir pottinn, eins og hann væri hræddur um, að þau uppgötvuðu, hvað í honum var. Loks tók hann sleif og fór að veiða ofan af. Það var kom- in svo einkennilega mikil froða. En þegar hann hafði veitt hana ofan af, sá hann brá á gula fitu, sem flaut ofan á soðinu. Hann hryllti við þessu. En var nú kjötið ekki soðið? Lars rak hníf niður í pottinn og færði einn bitann upp úr. Það rauk af honum, og frumbýlingurinn blés og púaöi, svo að kjötið kólnaði fyrr. Enn var það of heitt til þess að bita í það. Hann lagði bitann á fjöl og brytjaöi hann í sundur. Þetta kjöt var einkennilegt á litinn. Það var ekki rauðleitt eins og kjöt af ferfættum dýrum átti að vera, og það var ekki hvítt. Það var bláleitt, og stundum sýndist Lars það jafnvel gult. Lars brytjaði allt, sem hann hafði soðið, í agnarlitla bita, Börnunum var auðveldara að kyngja því, ef það var brytj- að smátt. Þau þurftu þá ekki að tyggja — gátu svelgt það með súpunni af því — urðu heldur ekki vör við keiminn af því. Börnin tóku að sloka í sig, og Birgitta settist hjá Jónasi, sem lika var farinn að hræra sig, og mataði hann. Siðan mataðist hún sjálf. — Ætlar þú ekki að borða, Lars? spurði hún. Lars hrökk við og fálmaði eftir spæni. Jú — hann ætlaði að borða. Börnin voru þegar búin úr nóunum og sleiktu spæni sína. Það hafði færzt ofurlítill litur í kinnar þeirra, og græðgin í augunum var ekki eins átakanleg og áður. — Hvers vegna borðarðu ekki súpuna meðan hún er heit? Svitinn hnappaðist á enni Lars. Átti hann að segja eins og satt var, að hann gæti ekki komið þessu niður — gæti ekki lagt sér til munns læmingja? Nei — hann gat það ekki heldur. Börnin köstuðu kannske upp . . . Honum sló fyrir brjóst, er hann lét fyrsta spóninn upp í sig. Þetta var ekki manni ætlandi. En áður en hann vissl af, var hann búinn að láta spóninn upp í sig aftur, og að lítilli stundu liðinni hafði hann lokið því, sem hann skammt- aði sér. Hann gekk aö pottinum og aðgætti, hvort ekki væri dálítið eftir. Eftir nokkra stund byrjuðu börnin að kvarta um maga- verk, og Lars varð dauðhræddur um, að þau fengju krampa af þessu ómeti. En Birgitta vissi betur. Þau voru ekki í bráðri lífshættu.Súpan hafði bara verið of megn handa þeim eftir langvarandi sult. Verkirnir rénuðu líka brátt, og þegar Lars var kominn i rúmið, sofnaöi hann vært í öruggri vissu um það, að börnunum hans ætti að auðnast lengra líf. Hlíðarfólkið nærðist næstu sólarhringa einvörðungu á læmingjakjöti. Birgitta lét sér hvergi bregöa, er Lars sagði henni, hvað hann hafði veitt. Það var auðvitað ekki fýsi- legt að leggja sér til munns læmingja, en þeir voru samt ætir. Enn var ofurlítið til af súrum, og þær voru líka ætar, ef þeim var blandað saman við læmingjasúpuna. Börnin höfðu að minnsta kosti góða lyst á þessu. Þau voru aftur orð- in sísvöng. Og þaö var þó lífsmerki. Jafnvel Lars hámaði þetta í sig, þrátt fyrir það ógeð, sem hann hafði á læmingj- unum. Einn daginn gerði Lars ánægjulega uppgötvun. Hann var þegar orðinn heldur styrkari og treysti sér til þess að fara lengra frá bænum. Og nú bar svo til, að hann fann í skóg- inum bæli, þar sem stórir fuglar höfðu kúrt. Hann sá und- ir eins, að hér höfðu orrar verið. Um þetta leyti voru þess- ir stóru skógarfuglar einmitt að para sig.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.