Tíminn - 16.08.1949, Blaðsíða 4

Tíminn - 16.08.1949, Blaðsíða 4
TÍMINN, þriðjudaginn 16. ágúst 194g 171. bla$ fur Thors oe kommúnistar írið 1942 myndaði Ólafur Thors 6 mánaða Sjálfstæðis- ::lokksstjórn með tilstyrk kommúnista, eftir að Ólafur og flökkur hans hafði rofið iaeit 4 sín við Framsóknar- flokkínn' um að breyta ekki kjordæmaskipuninni. Síðari upplýsti Ólafur, að stuðningur kommúnista við st'jórn hans hefði aðeins fengizt með því skilyrði, að hrófla ekkert við dýrtíðar- málinu. Um það sagði hann m. a.: „Það efndi hún (þ. e. stjórn háns), að vísu nauðug, og af því að hún hafði ekki bol- magn til annars.“ Hér er það beinlínis viður- kennt af Ólafi Thors, for- híanni Sjálfstæðisflokksins, að hann hafi látið kommún- 'ista kúga sig til loforða um að breyta á móti sannfær- ingu sinni, því að nauðugur kveðst hann hafa gengið und jir ok kommúnista. En til mikils var líka að vinna, þar sem var 6 mán. stjórnarfor- usta! Fyrir þá vegtyllu þótti honum gefandi nokkuð af drengskap sínum (sbr. svik hans við Framsóknarfl.) og ennfremur að bregðast þeirri skyldu við þjóð sína að vinna á móti vaxandi dýrtíð í land- inu með Framsóknarflokkn- um. Ólafi var þessi skylda hans vel ljós, því í útvarps- 'erindi, sem hann hélt fyrir kosningarnar vorið 1942 og prentuð er í Morgunblaðinu, kemst hann þannig að orði: „Þegar örðugleikarnir hefj ast að nýju, mun það sýna sig. að þeir verða því verri viöfangs, sem dýrtíðin leik- ur lausari hala- Þá munu þeir lýðskrumarar fá dóm sinn, sem í fullu ábyrgðarleysi og algerlega gegn betri vitund hafa nú í frammi hvers kon- ar áróður og blekkingar í því skyni að reyna að afla sér pólitísks stundarávinnings.“ Það sem Ólafur Thors minntist á lýðskrumara, á hann vitanlega við kommún- ista. Hann veit ofur vel, að þeir vilja vaxandi dýrtíð, til þess að örðugleikarnir verði sem mestir. Samt sem áður myndar hann stjórn með stuðningi „lýðskrumaranna" vorið 1942 og gefur þeim lof- orð um, að dýrtíðin skuli fá að leika lausum hala. Afleið- ingarnar hlutu að verða eins og tíl var stofnað. Á því hálfa ári, sem stjórn Ólafs Thors var þá við völd, hækkaði framfærsluvísitalan úr 183 stigum í 272 stig, eða um 89 stig. Það var af því, að Ólaf- úr Thors, formaður Sjálf- stæðisflokksins var allan þann tíma leiksoppur í hönd um kommúnista — „lýð- skrumaranna." ,Svo fullyrðir Mbl., að Ólaf- 'iif Thors sé vinsælastur allra stjðrnmálamanna í landinu, og að Sjálfstæðismenn treysti -"þeSsum formanni sínum bezt ■allra manna sökum viðsýni hans. frjálslyndis og dreng- skapar. „Sæluna og blessunina lát- um við nú bíða,“ sagði Skugga Sveinn. Væri ekki rétt af Mbl. aö láta pólitíska drengskap- inn hans Ólafs Thors liggja í þagnargildi? Hitst|óffH»aa*gr®Sn lír Ðegi Þegar rikisstjóri vék stjórn Ólafs Thors frá völdum við lítinn orðstír, eftir að hún hafði aukið dýrtíðina að vilja kommúnista um 89 stig, reyndi hann að skella allri skuldinni á þá. Hann lét þá Mbl. segja: „Allt tal koinmúnista um, að þeir vilji stöðva dýrtíðina, er fals og blekking. Allt starf þeirra miðar til þess að auka dýrtíðina og öll þau vand- ræði, sem af henni h!jótast.“ Þá tók Ólafur Thors og flokkur hans upp þá venju að kalla kommúnista í ræðu og riti „utangarðsmenn,“ sem átti að tákna það, að þeir væru ósamstarfshæfir, og að aldrei skyldi Sjálfstæð isflokkurinn taka þátt i stjórnarsamstarfi með þeim. Þessi yfirlýsing Ólafs Thors og flokksmanna hans varð þó ekki haldbetri en það, aö haustið 1944 var Ólafur Thors „óðfús til stjórnarsamstarfs með þeim rauðu“ eða „utan- garðsmönnunum,“ og þræddu % hlutar af þingflokki hans slóðina á eftir honum. Alla þá tíð, er formaður Sjálfstæðisflokksins var í stjórnarsamstarfi með „utan- garðsmönnum,“ var hann málpípa kommúnista. Það kom m- a. fram í því, að þá var dýrtíðin ekki lengur tal- in ægilegt „þjóðarböl,“ sem öllu væri fórnandi fyrir að afstýra, er oft hafði áður kveðið við í herbúðum Sjálf- stæðisflokksins. Nei, barátt- an gegn dýrtíðinni var þá orðin „augljós firra“ í munni Ólafs Thors og skrifum Mbl. Hér kom leikaraeðli Ólafs Thors greinilega frgm. Einn af gáfuðustu flokksmönnum hans hefir lýst því eðli hans á þessa leið: „Yfirleitt skortir Ólaf ekkj einlægni. Gallinn er bara sá, að sú einlægni er þeirrar teg undar, sem fyrst og fremst einkennir góðan leikara. Hann lifir í þeirri persónu, sem hann er að sýna þá og þá stundina. Góður leikari getur verið sannheilagur dýrlingur á leiksviðinu í kvöld og kaldrifjaður stór- glæpamaður annað kvöld, þótt hann sé í eðli sínu hvorugt.“ Spurningin er, hvort þjóð- inni ríður ekki á öðru meira en flokki, sem hefir slíkan pólitískan leikara fyrir topp- fígúru. nú. En nú þykjast fyrrver- andi starfsmenn þeirra hvorki vilja heyra þá né sjá. En enginn skyni borinn maður getur tekið nokkurt mark á þeim yfirlýsingum. Menn hafa í baksýn þær staðreynd ir, að eftir allt blaðrið um „utangarðsmennina“ hafa Sjálfstæðismenn og Alþýðu- flokksmenn gengið til stjórn arsamvinnu við þá, eins og ekkert væri aö, og meira að segja eru þeir enn með sífellt væl út af því, að kommúnist- ar skyldu hlaupast úr stjórn. Er þetta ótvíræð bending um það, að vissir menn, sem framarlega standa í Sjálf- stæðisflokknum og Alþýðu- flokknum, eru síður en svo fráhverfir því að ganga enn til stjórnarsamvinnu við kommúnista, ef þeir teldu sér þess þörf- Enginn getur treyst Ólafi Thors í þessum efnum, eftir að hann hefir tvisvar notað stuðning og samvinnu komm únista til þess að lyfta sjálf- um sér til valda. En nú kunna einhverjir að segja: Alþýöu- flokkurinn getur þó aldrei framar gengið til sátta við kommúnista. Samt má nú benda þeim á það, að fyrsta verk núvérandi forsætisráð- herra, eftir að honum var fal in * stjórnarmyndun, var að snúa sér til kommúnista með þá spurningu, hvort hann mætti ekki bjóða þeim, elsk- unum sínum sæti í stjórn sinni. En kommúnistar voru þá fúlir í skapi, sneru upp á sig og gáfu þeim neðsta það að vera í stjórn með Stefáni Jóhanni. Síðar munu þeir þó hafa dauðséð eftir því, að hafa ekki þegið boðið. Framsóknarflokkurinn einn af núverandi stjórnarflokk- um hefir aldrei gengið til stjórnarsamstarfs með komm únistum. Með þá reynslu fyrir augum á þjóðin að treysta honum einum til þess að forðast pólitíska glæfra þeirra. Sjálfstæðisflokknum og Alþýðuflokknum er ekki treystandi í þeim sökum. Oþekktur höfundur, sem nefnir sig „Verkamann,“ hef- ir sent bréf það, sem hér fer á eftir og fjallar um Stefdeil- una: „Þú átt kannskc engan bíl, lesandi góður, en þú gætir hugs að þér að þú ættir bíl, og þú gætir líka hugsað þér, að hon- um væri stolið einhverja vor- nótt. Svo þegar haustrigning- arnar byrja, kemur bílstjóri og afhendir þér bifreiðina aftur og beiðist afsökunar. Hann lofar bót og betrun, segist hafa fyllt benzíngeymirinn, látið mála bílinn og gera við vélina og hemilinn. Bílstjórinn hefir ekið með farþega í bílnum allt sum- arið og haft góðar tekjur. Hvað mundir þú gera, lesandi góð- ur? Ef til vill mundir þú ekki undir eins kæra bílstjórann, en þú mundir sennilega krefjast skaðabóta. Sams konar skaðabótakröfur gera tónskáld til neytenda, er taka verk þeirra í leyfisleysi og hagnýta sér þau í fjárgróða- skyni. Ef til vill finnst þér þetta ekki sambærilegt, lesandi góður, en þú skalt þá hugsa þér, að þú ættir ekkert nema bílinn þinn og að þú gætir enga peninga eignast nema með því að selja bílinn. Svo gætir þú ekki náð í annan kaupanda en þann, er byði þér aðeins hundrað krón- ur fyrir vagninn og þú værir neyddur til að ganga að kaup- unum, en gætir þó sett þau skilyröi, að kaupandinn greiddi þér smátt og smátt hluta af ágóðanum af rekstri bílsins, þangað til sannvirði hans væri greitt. Þú mundir vissulega síðan ganga eftir öllum þessum greiðslum, einkum ef þú hefð- ir ekki aðra tekjumöguleika. Hið sama gera tónskáldin, sem neyðast til að selja verk sín í upphafi fyrir lítið verð og láta þau jafnvel stundum af hendi endurgjaldslaust. — Þessi samlíking virðist þér kannske frekar viðeigandi en hin fyrri, lesandi góður. En hugsaðu þér ssvo, að þú hefðir eytt megninu af ævi þini til þess að finna upp far- artæki og hefðir loks fundið upp eitt eða fleri, sem væru örugg til fjárgróða, þæginda og tímasparnaðar. Þú sýndir slíkt verkfæri kunningja þín- um og han ntæki að smíða sams konar farartæki. — Ef hann smíðaði aðeins eitt tæki, þá mundir þú kannske ekki mótmæla því, en ef hann setti á stofn vinnustofu eða verk- smiðju til að gera slík tæki og seldi þau í stórum stíl, þá mundir þú heimta hlutdeild í hagnaðinum. Hið sama gera tónskáldin, þegar verk þeirra eru marg- földuð og hagnýtt. Fyrr á öldum höfðu þau ekki aðstöðu til að heimta sinn rétt, en fyrir hundrað árum tóku löggjafar menningarrikjanna að tryggja rétt þeirra og það réttlæti hefir þurft heila öld til þess að berast til íslands. — Þess vegna STEF.“ Ég hefi ætlað mér að láta þessa deilu afskiptalausa og mun því ekki bæta neinu við það, sem hér er sagt. En heim- ilt er þeim, sem ekki eru á sama máli, og höfundur þessa bréfs, að leggja hér orð í belg. Heimamaður. Nú spanar formaður Sjálf-, stæðisflokksins um landið bvert og endilangt og galar þann boðskap á samkomum flokksmanna sinna, að þjóð- inni stafi mest hætta af af Framsóknarflokknum, því að hann sækist nú eftir að mynda stjórn með kommún- istum. Síðan er myndaður samkór Sjálfstæðis- og Al- þýðuflokksins um þessa hættu. Mikil er nú kollsteypa þess ara flokka frá því 1944. Þá ætluðu leiðtogar þeirra að ærast út af því, að leiðandi menn Framsóknarflokksins vöruðu þjóðina við sam- steypustjórn Sljáfstæðisfl., Alþýðufl. og kommúnista. Þá voru kommúnistar ágætir til stjórnarsamstarfs að dómi Ólafs Thors, og Alþýðuflokks menn létu sér þá einnig vel lynda samstarf við þá. Þá voru þó kommúnistar hvorki verri eða betri en þeir eru Til beggja liancla (Framhald af 3. síðuj. að kveða niður þenna íhalds draug- Er ekkert á móti, að rekja þetta allt betur, ef draugsi heldur áfram sínum fyrri hætti. Gæti þá margt skýrst og ekki allt til óbland innar ánægju fyrir þessa skriffinna. Framfarirnar eru varla allt af mestar, að eyða öllu sem handbært er, og hafa tæp- lega til næsta dags, nema að leita á náðir annarra. En svo er nú komið vegna angur- gapaháttar og fyrirhyggj u- leysis. Og ritsnáðar Mbl. reyna að villa um fyrir mönn um og tekst það stundum eins og dæmin sanna fyrir þeim, sem lesa leiðara Vísis 9. og 10. ágúst 1949. X. Hver fylgist með thnanum ef ehhi LO U R? Okkar beztu þakkir fyrir auðsýnda samúð við fráfall og jarðarför INGU DAGMAR HALLDÓRSDÓTTIR og ÞÓRÐAR ÁSGEIRS VALDEMARSSONAR Fyrir hönd aðstendenda Valdemar Þórðarsson, Kirkjusandi :: Höfum fyrirliggjandi nokkur stykki af hentugum kartöfluupptökunarvélum fyrir slærri bú. Upplýsingar í símum 6256 og 7266. H.F. RÆSI R Skúlugötu 59. AUGLY5IÐ I TIMANUM

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.