Tíminn - 31.08.1949, Blaðsíða 6

TÍMINN, miðvikudagínn 31. ágúst 1949
182. blaff
TJARNARBID
E - |
Nætnrlest til
Trieste
| Spennariái og viðburðarík ensk. \
I leynilögreglumynd. Aðalhlut- =
I t'erk: JEAN KENT, ALBERT f
I LIEVEN, — DERRICK DE |
| MARNE. — |
I Sýnd kl. 5, 7 og 9. í
1 Bönnuð unglingumi innan 16 ára =
=
uiiiiiiii|ifi.iftinfiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiimuiiiiiiniHiiiiiu
N Ý J A B í □
| Al|»ýðiileiðtogiiin i
|. (Fame is the Spur) i
| Tilkomumikil ensk stór- §
| mynd, gerð eftir hinni frægu f
| sögu Howard Spring. |
f A“ðalhlutverk:
Michael Redgrave,
I * Rosamund John.
f Gagnrýnendur hafa kallað f
| þessa mynd stórkostlegt og f
f áhrifamikið snilldarverk.
| Sýnd kl. 9.
HETJUR I
1 HEIMAVARNARLIÐSINS. i
1 Mynd er gerist í London á |
f styrjaldarárunum. f
f Sýnd kl. 5 og 7.
uiiiiiiiiiiiiiiHiiimMfiiifiiiiiiuiiiiuiHii
Erlent yfirlit
■: lii'
(Framliald aí 5. slOuJ.
vará" hann veikur. Hann kvart-
aði um, að sér væri „illt í mag-
anum“. Hann þjáðist mjög í 10
daga: og svo dó hann drottni
sínum.
María grét og grét og enginn
hefði getað verið bugaðri af
sorg en einmitt hún.
Hann var konungurinn minn,
snökkti hún og fleygði sér yfir
líkið.
Alfred grét einnig.
Hann var mér eins og bezti
faðir, hrópaði hann í örvænt-
ingu.
En úti í horni, þar sem skugga
bar á, sat vökukonan, Madame
Þintoux og hún kipraði saman
varirnar þegar hún horfði á
hina tvo syrgjendur. Því nokkr-
um klukkustundum áður en
Leon sagði skilið við þennan
heim, hafði hann hvíslað að
henni með brostinni röddu:
Það er María . . . það er María
sem hefir gefið mér eitur.
Ykkur skjátlast, ef þið haldið
að Madame Pintoux hafi þotið
áf stað til yfirvaldanna, til þess
að skýra þeim frá vitneskju
sinni. Hún þagði og ástæðurnar
til þess gátu verið margar. í
fyrsta lagi var hún nú orðia
leigúliði Maríu, sem auðvitað
haf-ði erft mann sinn og var þvi
mjög auðug kona, þar eð hann
hafði látið eftir sig a. m. k. 20
milljónir franka. í öðru lagi var
það svo algengt í Loudun, að
menn kæmu hver öðrum fyrir
kattarnef án aðstoðar lögregl-
unnar, og i þriðja lagi hafði Leon
alltaf verið hálfgerður durgur.
Madame Pintoux beið því róleg
átekta.
, María gaf sig nú alla á vald
ast sinni — leiði Leons í kirkju-
garðinum var nú gleymt, áður
en blómin í krönsunum voru
föinúð. En svo varð hún fyrir
hr,æ|J|legu áfalii: Alfred var
sepfli|r’ aftur til Þýzkalands.
Casablanca
f Spennandi, ógleymanleg og stór f
| kostlega vel leikin amerísk stór- f
I mynd frá Warner Bros.
I Aðalhlutverk: Ingrid Berg- |
i man, Humphrey Bogart, Paul í
f Henreid, Claude Rains, Peter |
| Lorre. — |
f Sýnd kl. 9. i
| Bnráttan við ræn-1
| ingjana
1 Sýnd kl. 5 og 7.
'llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
BÆJARBÍÓ
1 HAFNARFIRÐI I
Dularfullir
= :
atburðir
| Viðburðarík og spénnandi i
f mynd frá Paramount. |
i Aðalhlutverk:
| Jack Haley,
| Ann Savage,
Barton Mac Lane.
1 Sýnd kl. 7 og 9.
| Sími 9184.
MUlllilliiiltlllllllHIUIinilllllUUIIIIIIIIUIIIIIHinilH*
Hún hugsaði ekki um annað en
hann. Hún skrifaði yfirvöld-
unum í Vínarborg 12 sinnum, og
bað þau að senda sér hann áft-
ur, en árangurslaust. í þrett-
ánda sinnið var hún samt bæn-
heyrð og 1948 kom pilturinn aft-
ur til hennar, og síðasti þáttur
harmleiksins hófst.
María skeytti nú ekki lengur
um skömm né heiður og vand-
læting þorpsbúa náði hámarki
sínu. Hin 53 ára gamla kona
skrýddist silkisundfötum og
léttuöugustu nærfötum. Ma-
dame Pintoux fylgdist nákvæm-
lega með því öllu gegnum skrá-
argatið og einn góðan veðurdag
gat hún ekki lengur orða bund-
ist og sagði við kaupmanninn:
Það er nú meiri hundakætin
í Maríu upp á síðkastið.
María frétti þetta og ákvað
samstundis að reyna að losna
við Madame Pintoux úr húsinu.
Um svipað leyti tók Alfred að
láta meira að sér kveða. Hann
var nú orðinn dauðleiður á
hinni rosknu ekkju og tók að
eltast við yngri stúlkur. Hann
varð æ ruddalegri við Mariu,
barði hana og misþyrmdi og það
kom oft fyrir, að hann elti hana
um þvert og endilangt húsið
með rakhnífinn á lofti. —
Endalokin nálguðust óðum.
Þcgar María sagði Madame
Pintoux stríð á hendur sprakk
blaðran. Sú síðarnefnda þaut
strax, eins og kólfi væri skotið,
til lögreglunnar.
Og í einni svipan var allt kom-
ið í háaloft í Loudun. Það kom
sem sé í ljós, að hvert einasta
mannsbarn í þorpinu hafði vit-
að það frá öndverðu, að María
Besnard hafði gefið Leon eitur.
Og ekki nóg með það.
2. september 1940 andaðist
amma Leons, án þess að nokkur
vissi, hver dauðaorsökin var.
Einum mánuði seinna dó faðir
hans, eftir að hafa fengið ógur-
legar magakvalir.
Það var María, sem drap þau
— hún var orðin leið á að bíða
GAM LA BI □
Þú sknlí ckki
girnast . . .
(Desire Me)
§ Áhrifamikil og vel leikin ný f
f amerísk kvikmynd.
| Aðalhlutverkin leika:
I GREER GARSON
I ROBERT MITCHUM
I RICHARD HART.
| : I
I Sýnd kl. 5, 7 og 9.
= Börn innan 14 ára fá ekki aðg. |
IIIIIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII

(J^ernhard JJord-i:
ciró
í WlarzhfíÁ
VID
SKÚIA60TUM
„Sigur
samilcikaus‘&
3 r
| (For them that Trespars) =
I Spennandi og viöburðarík =
i ensk stórmynd, gerð eftir |
I metsölubók Ernest Ray- |
i monds.
| Bönnuð yngri en 16 ára. |
i Sýnd kl. 5, 7 og 9. •
1111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111
TRIPDLI-Biq
EIGINGIRNI
| (The girl of the Limberlost) =
I Áhrifamikil amerísk kvik-1
I mynd, gerð eftir skáldsögu f
1 Gene Stratton Porter.
| Aðalhlutverk:
Ruth Nelson,
I Dorinda Clifton,
Gloria Holden.
I Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sími 1182.
94. DAGUR
þegar hún frétti, að þau ætluðu að setjast að í Marzhlíð.
Oft horfði hún tímum saman á bjálkana, sem hlaðið hafði
verið saman spölkorn frá bænum. Þessir bjálkar voru stað-
festing þess, að þeirra var von. Hans hafði komið að Marz-
hlíð um veturinn, og fengið lánaðan hest og sleða og ekið
heim bjálkum í húsið, sem hann ætlaöi að reisa.
Oft varð Birgittu litiö í austurátt. Hún eiröi varla við
störf sín, þótt henni þætti hún aldrei hafa haft meira að
gera en einmitt nú. Það var Greta, sem hún hugsaöi mest
um. Hvílíkt tilhlökkunarefni var það ekki að geta talaö
við aðra konu. Það hafði hún þráð öll þau ár, sem hún
hafði verið í Marzhlíð. Börnin gátu ekki bætt henni það
upp — ekki Lars heldur. Það er svo margt, sem konur ein-
ar gátu talað um. . . . Kannske voru það smámunir, og
kannske voru það ekki heldur orðin, sem sögð voru, heldur
hitt að vera ekki eina konan úti á þessum hjara veraldar-
innar.
Klakinn fór úr jörðinni, og Lars fór að ryðja nýtt land.
'Nú ætlaði hann að auka kartöfluræktina og sá byggi í
dálítinn skika. Drengirnir hjálpuðu honum eftir mætti,
og Birgitta stóð oft hálfan daginn í grjótburði. Hún gerð-
ist nú áhyggjusamlegri með hverjum degi. Það var komið
fram í júnímánuð, og Hans og Gréta voru ekki komin.
— Þeim hefur kannske snúist hugur, sagði hún eitt kvöld-
ið, þegar öll von virtist úti.
— Ne-e, ekki trúi ég því, sagði Lars seinlega. Þau koma.
Lars var þó ekki eins viss um þetta eins og hann lét. Það
gat margt hafa gerzt síðan Hans fór frá Marzhlíö. Kann-
ske hafði einhver talið þeim trú um, að það væri ekki mönn-
um líft í Marzhlíð. Hans vissi sjálfur, að það gat harðnað
í þeim dal, og hverju gátu ekki brýningar hafa komið til
leiðar?
— Þú veröur að fara niður eftir og vita, hvernig á þessu
stendur. Ég get ekki þolað þessa bið.
Lars velti vöngum. Hann vissi, hve þungt Birgittu myndi
falla það, ef þau Hans og Gréta hefðu breytt fyrirætlunum
sínum. Og hvernig færi með nýju skilríkin, ef Hans flytti
ekki að Marzhlið? Þeir höfðu sótt um réttindin í sameiningu.
Lars var lagður af stað að heiman, áður en börnin vöknuðu
morguninn eftir. Birgitta hafði eggjað hann mjög að fara.
Þau urðu að koma. Lars rumdi. Það var hægara að segja það
en kom því í kring, ef eitthvað hafði orðið þeim til trafala
eða breytt fyrirætlunum þeirra. En hann ætlaði að freista
þess að gera það, sem í hans valdi stóð, og meö það i huga
lagði hann af stað í þetta langa ferðalag.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii>iiiiiiiiiiiiiiiiiii .
eftir arfinum, sögðu þorpsbúar.
16. janúar 1941 andaðist móðir
Leons, einnig án þess að nokk-
ur vissi um dauðaorsökina, og í
marzmánuði fannst systir hans
hengd.
María vildi vera ein um arf-
inn, sögðu Loudunbúar. Nokkr-
um mánuðum seinna dóu tvær
gamlar systur, og kom í ljós, er
erfðaskrá þeirra var opnuð, að
þær höfðu ánafnað Maríu allar
eigur sínar.
Fyrir skömmu sáu þorpsbúar
undarlega og óhugnanlega sýn.
Röö af lögreglubílum stað-
næmdist við kirkjugarðinn og
átta grafir voru opnaðar.
Við rannsókn í París hafa
þegar fundizt 19 mg. af arsenik
í innýflum Leons heitins Besn-
ard. 12 mg. eiga að nægja, til
þess að drepa mann. Morðið á
honum telst því fullsannað.
Eitrið er vopn konunnar, seg-
ir einn af fremstu efnafræð-
ingum Frakka, Kohn-Abrets. —
Og arsenik er vopn bóndakon-
unnar, því að það er svo auðvelt
að ná í það í sveitunum. Það er
mjög sennilegt, að flestir þeir,
er deyja af ,.ókunnum“ ástæð-
um, hafi dáið af eitri. Og af 413
slíkum dauðsföilum, sem ég hefi
XXV.
Lars mætti Hans og Grétu við Stál. Þeim hafði seinkað
vegna ákafra leysinga neðra, og svo hafði önnur kýrin
borið um það leyti, sem loks átti að leggja af stað.
Þau voru Lars þakklát fyrir það, að hann skyldi koma
á móti þeim. Þótt Hans hefði áður verið búinn að koma
nokkru af búslóðinni upp í Marzhlíð, voru þau með þungar
byrðar, og gripirnir voru seinfærir um þetta leyti árs. Ferð-
rannsakað síðustu árin, hafa 412
orsakazt af arsenik.
Nýjustu fregnir af morðmáli
þessu herma, að allmikið arsen-
ik hafi fundist í innýflum systr-
anna tveggja, er ánöfnuðu
Maríu allar eigur sínar. Það
hafa því sannast þrjú eitur-
morð á Maríu Besnard. Lögregl-
unni hafa og borist nýjar upp-
lýsingar, sem benda til þess, aö
hún hafi átta morð á sam-
vizkunni — ef til vill fleiri.
Næstu daga verða fleiri lík
grafin upp. Mál þetta verður æ
víðtækara, með hverjum degin-
um sem líður.
Hver fylgist nteð
tímanum ef ehki
LOFTIÍR?
Ei’lendi gjaldeyrir-
Iim ®g bsendur ....
(Framhald af 5. slðuj.
vera, aff þeim Bjarna og Jó-
hanni þyki gott ad lcynast
bak við froðuna. En það er
ekki hægt. Bændur sjá í gegn
um froðuna og vita það vel,
að þessir froðusnakkar sjálf-
ir bera ábyrgð á því, sem ráð-
herrar þéirra hafa samþykkt.
Það er illt verk, að bregða
fæti fyrir gott mál, en ógeðs-
legastar eru slíkar athafnir,
þegar þeim fylgja fögur orð
um brennandi ást og innileg-
an þjónustuvilja við það,
sem verið er að drepa. Slíka
skömm hefir nú Sjálfstæð-
isflokkurinn bakað sér með
sýndartillögum og raupi
þvert ofan í verk sín og fram-
kvaemdir.
- ._ öXz