Tíminn - 06.11.1949, Blaðsíða 7

239. blað
TÍMINN, sunnuðaginn 6. nóvember 1949
7
TIMANS
er 81300.
TIMINN á hvert íslenzkt
lieimili.
Útbreiðið TÍMANN.
Merkar bækur og
sígildar
Barn á virkum degi
Valborg Sigurðardóttir þýddi.
Norski barnasálfræöingurinn Áse Gruda Skard
er tvímælalaust í röð fremstu barnasálfræðinga
á Norðurlöndum.
Bók hennar, Barn á virkum degi, fjallar um
börn frá fæðingu fram á unglingsár. í fyrri hluta
bókarinnar er gerð grein fyrir fyrstu sjö árum
barnsævinnar og helztu viðfangsefnum, sem for-
eldra og aðra uppalendur varða, svo með meðferð
ungbarna, lystarleysi og matvendni, hreinlætis-
venjur, svefnþörf barna, gildi leikja, hræðslu-
girni, reiði þrjóska o. s. frv. í síðara hluta bókar-
innar er gerð grein fyrir sálarlífi skóiabarnsins,
tilfinningalífi þess, félagsþroska og námsþroska
og mörgu öðru, er snertir líf þess heima og
heiman.
Máttur jarðar er saga mikilla átaka -
manndóms - ásta - baráttu - hugsjóna
Máttur jarðar
Saga þessi var frumrituð á dönsku og kom út hjá Hass
elbalch’s forlagi haustið 1942. Vakti hún þegar mikla
athygli á gervöllum Norðurlöndum, enda talin byggð
bjargi gamllar frásagnalistar. — Nú hefir höf. sjálf-
ur endursagt söguna á íslenzku. Sagan gerist hér
heima á siðustu 30 árum. Hún lýsir m. a. ungum elsk-
endum, sem heyja harja lífsbaráttu fyrir hugsjón-
um sinum i fangabrögðum við ræktun jarðar, nístandi
biturleik og andstreymi.
Bók þessi^. gott erindi til allra uppalenda, hún
er ljóslega og aðgengilega rituð, skemmtileg og
skynsamleg.
Jón Björnsson:
Máttur moldarinnar,
hinn mikli gróandi lífs-
ins - móðir alls sem lifir,
færði elskendunum að
lokum fullan sigur. — í
litla f jallabænum þeirra,
þar sem vetrarbyljirnir
geisuðu og sólin skein
skærast, ríkti nú ham-
ingja og ást, og hljóðlát
gleði fyllti hjörtu þeirra.
Elinborg Lárusdóttir:
Tvennir tímar
KUnhorg Ura«4éttlr
Endurminningar Hólmfríðar Hjaltason
Sagan hefst noður á Siglufirði, 24. febrúar 1870. -—
Hún lýsir ævi alþýðukonu, er giftist einum mesta fræð-
ara og fræðimanni, er ísland hefir átt. Hón bjó manni
sínum yndislegt heimili, fluttist með honum til ann-
arra landa, umgekkst þar höfðingja og fræðimenn og
stóð hvarvetna í stöðu sinni sem afburða húsmóðir og
hetja. — Sagan endar í Reykjavík í litlu herbergi á
Grettisgötu 35, 7. febrúar 1948.
Viðburöarik saga .sjaldgæf og athyglisverð.
Hvert er hlutfallið ...
(Framhald aí 4. sfðuj.
skömmtunarseðlana, segir
ráðherrann, að af þeim hafi
verið gefið út samtals fyrir
105 millj. kr. á tímabilinu
1/10. 1947 til 31/12. 1948. Nú
vita það allir, að mikill fjöldi
landsmanna hefir aldrei
fengið neitt út á innkaupa-
heimild þá, sem gengur und-
ir nafninu stofnauki nr. 13,
enda voru þann 1. júlí úti-
standandi af honum ca. 50
þúsund, svo ekki hafa hinar
rýru vörubirgðir farið í þenn-
an hluta hans. Allir muna
bláu seðlana frá því árið 1948,
sem voru að miklu leyti gerðir
ógildir fyrir öllum þorra lands
manna. Vitað var, að mikill
ruglingur var á innheimtu
þessara seðla — þeirra, sem
eitthvað fékkst út á — frá
verzlunum, en samt væri fróð
legt að fá að vita frá skömmt
unarskrifstofunni, hvað neyt
endur voru taldir að hafa
fengið mikið afgreitt út á þá
seðla.
Benda má á það, að mikið
af skömmtunarvörum er
framleitt í landinu sjálfu,
þannig að skömmtunaryfir-
völdin hafa meira til ráðstöf
unar en innflutninginn, og
hefði þá átt að gagna því bet
ur með dreifinguna.
Spurningar til
ráðherrans?
1. Hve mikið var flutt
inn af skömmtunarskyld-
um vörum (vefnaðarvöru
og búsáhöldum) á tímabil-
inu 1/10. 1947 til 1/7. 1949?
2. Hvert er útsöluverð-
mæti þessara vöru?
3. Hvað mikið er fram-
leitt í landinu sjálfu af
skömmtunarskyldum vör-
um (vefnaðarvöru) úr is-
lenzku hráefni á nefndu
tímabili?
4. Hve mikið var gert ó-
gilt af innkaupaheimildum
á síðasta ári?
5. Hvað reiknast skömmt
unarskrifstofunni að mikið
verðmæti hafi verið úti-
standandi 1/7. 1949 í inn-
kaupaheimild þeirri, sem
var stofnauki nr. 13?
Vonandi svarar hæstvirtur
viðskiptamálaráðherra fyrir-
spurnum þessum eins og þær
eru lagðar fyrir, og það enda
þótt hann þurfi að leita ann
arra heimildarmanna en
skömmtunarstj óra.
Ég hefi ekki í því, sem ég
hefi um þetta sagt, talað um
svarta markaðinn, en það
gleður mig að kynnast hinni
riku ábyrgðartilfinningu ráð-
herrans, þar sem hann telur
sig eiga sök á svarta markað
inum, ef úr höndum hans og
þeirra, sem undir stjórn hans
eru, hafa horfið skömmtun-
arvörur svo nemur tugum
milljóna að verðmæti.
BÆKUR
Saga mannsandans
eftir Ágúst H. Bjarnason,
þetta er vinsælasta sögu-
ritið- saga menningarinn-
ar, fróðlegt og alþýðlegt
TÍt.
Menntandi rit sem hvert
Iheimili hefir varanlega á-
|nægju af.
Bætið því í bókasafn yðar.
Lítið til bóksalans eða
pantið bækurnar frá for-
laginu.
Hlaðbúð
Pósthólf 1067.
á grafreiti
Útvegum áletraðar plötur
á grafreiti. með stuttum fyrir
vara. — Upplýsingar á Rauð-
arárstíg 26 (kjallara). Simi
6126.
Frímerkjaverzlun
P. O. Box 356 — Reykjavík
Giímmílíiti
sendið pantanir
Gúmmílímgerðin „GRETTIR“
Laugp.veg 76 — Sími 3176
Anglýsingasími
Erlent yfirlit
(Framhald af 5. siOu).
móti hjá „International Friend-
ship Leagues“. Nokkrir ungir
menn höfðú komið og beðið
hann að tala þar, og þegar hann
spurði hvers konar félagsskap-
ur þetta væri, sögðu þeir, að
hann væri sjálfur formaðurinn.
Það sagðist hann alls ekki hafa
munað og aldrei hafa mætt á
fundum eða mótum félagsskap-
arins í Bretlandi.
Á leiðinni til samkomunnar
spurði hann nokkra af fyrir-
mönnum mótsins um hvað hann
ætti nú að tala. Þeir létu uppi
óskir sínar og án frekari undir-
búnings flutti hann hálftíma
erindi sem áheyrendur frá 20
löndum hlustuðu á af mikilli
hrifningu. Þeir ætluðu helzt
aldrei að sleppa honum frá sér.
Við fengum samt tíma til að
sjá höli Hamlets. Hin göfuga
lafði var hugfangin af örlögum
danska konungssonarins, en ég
held að bóndi hennar hafi veit.t
ökrunum og kúnum, sem á leið
okkar urðu, meiri athygli. Hann
dáðist að smábýlunum sjá-
lenzku og sagði: Þetta er ham-
ingjusamt land! Hingað kem ég
bráðum aftur.
„Kallaðu mig Jón!“
Boyd Orr lávarður hefir hlot-
ið allskonar virðingarmerki og
nafnbætur, sem mest sæmd
þykir að í heimi vorum, en samt
er hann- hverjum manni lát-
lausari og alúðlegri í viðmóti.
Einu sinni sagði ég við hann:
„Fyrirgefið, en ég er ekki svo
viss í brezku titlatogi. Flestir
kalla yður „ýðar tign“, en aðrir
segja „lávarður Boy Orr“, en í
félagsskapnum Einn heimur
segja menn „Sir John“. Hvað
er nú réttást? Þá lagði hann
handlegginn yfir herðarnar á
mér og sagði: Það er bezt að
kalla mig Jón.