Tíminn - 04.04.1950, Page 6

«5
TÍMINN, þriðjudaginn 4. apríl 1950
76. blað
TJARNARBÍÚ
KITTY
Amerísk stórmynd eftir sam-
nefndri metsölubók eftir Rosa-
mond Marshall. Aðalhlutverk:
Paulette Goddard
Ray Milland
Sýnd kl. 7 og 9.
—
Sfrkusdrengur-
inn
Bráðskemmtileg, brezk unglinga
mynd.
Sýnd kl. 5.
I
Þú Hf ir aðeins einu
sinni
Akaflega speimandi og vel
leikin amerísk kvikmynd. -
Danskur texti.
Aðalhlutverk:
Henry Fonda.
Bönnuð börnum lnnan 16 ára.
Sýnd kl. 7 og 9
LITLI og STÓRI
og
SMYGLARARNIR
Sýnd kl. 3 og 5.
Sala hefst kl. 11 f. h.
Erlent yfirlit
(Framhald af 5. síðu.J
New Spoon River", en sú oók
var miklu siðri hinni fyrri. Sið-
ar gaf hann út fleiri ijóðabækur
og ævisögur merkra manna, m.
a. Abrahams Lincolns. Ekkert af
þessum bókum hans náði telj-
andi vinsældum. Masters auðn-
aðist ekki að skapa nema eitt
lífrænt verk um dagana, en það
er líka líklegt til að lifa lengi og
halda nafni hans á loft.
Þegar Masters féll frá, mátti
segja, að hann væri sjálfur fyrir
löngu gleymdur maður, þótt
„Spoon River Anthology“ nyti
sömu viðurkenningar og áður.
Árið 1941 fluttu blöðin þá fregn,
að yfirvöldin hefðu fundið hann
í húsgreni einu í Brooklyn, illa
haldinn og raunar nær dauða
en lífi. Aðdáendur hans gsng-
ust þá fyrir samskotum, er
nægðu til að koma honum \
berklahæli, og hin fráskilda
kona hans sneri til hans aftur.
Seinustu ár ævinnar dvaldi
hann í Suðurríkjunum, von-
svikinn og þreyttur á lífinu.
\
Sigurd Hoel.
Hinn kunni norski rithöfund-
ur, Sigurd Hoel, verður sex-
tugur í desember næstkomandi.
1 tilefni af því hefir Gyldendal
ráðist í heildarútgáfu á verkum
hans og verður hún í átta bind-
um. Fyrsta bindið er nýlega
komið út, en síðasta bindið á að
koma út í desember. í því verður
„Möte ved milepælen," sem kom
út í íslenzkri þýðingu á seinasta
ári.
Þá er von á nýrri skáldsögu frá
Hoel í haust, og er hennar beð-
ið með eftirvæntingu. Almennt
er hann nú viðurkenndur sem
einn fremsti eða fremsti núlif-
andi rithöfundur Norðmanna.
N Ý J A □ í □
I
Þar sem sorgirnar
gleymast
Hin hrifandi fagra, franska
stórmynd með söngvaranum
TINO ROSSI
verður vegna ítrekaðrar eftir-
spurnar
Sýnd í kvöld kl. 9.
Draugaskipið
Sprenghlægileg skopmynda-
syrpa með
GÖG ogGOKKE
Sýnd kl. 5 og 7.
I l nglingar á villi
götum
Efnismikil og mjög eftirtektar-
verð sænsk stórmynd, sem tek-
ur til meðferðar vandamálið
um hina vaxandi afbrotahneigð
unglinga.
Sonja Wigert
Anders Henrikson
George Fant
Sýnd kl. 6, 7 og 9.
Bönnuð börnum lnnan 12 ára.
GAMLA Bí□
Fjárliættuspil-
arinn
Bráðskemmtileg og spennandi
ný amerísk kvikmynd frá RKO
Radio Pictures.
Aðalhlutverk:
Robert Young
Barbara Hale
Frank Morgan
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
SÍÐASTA SINN.
BÆJARBÍC
HAFNARFIRÐI
Hættuleg kona
Sprenghlægileg og spennandi
amerísk gamanmynd.
Aðalhlutverk:
Joan Bennett,
Adolphe Menjou
Victor Mature
Bönnuð börnum innan 12 ára.
Sýnd kl. 7 og 9.
Simi 9184.
Siml 81936.
Dalalíf
Stórfengleg sænsk mynd,
byggð á frægri sögu eftir Fred-
rik Stron.
Aðalhlutverk:
Eva Dalbeck
Edvin Adolphsson
Karl Henrich Fand.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bók um Trotski.
í Bretlandi er nýlega komin
út bók, sem fjallar um morðið
á Trotski. Höfundur hennar er
L. S. Salazar, sem var yfirmaður
leynilögreglunnar í Mexico á
þeim tíma, er Trotski var myrt-
ur. Margt nýtt kemur þar fram
og m. a. telur Salazar sig hafa
heimildir fyrir því, að það muni
hafa kostað rússnesku stjórnina
600 þús. dollara að láta myrða
Trotski, því að hún hafi þurft
að hafa margt leynilegra erind-
reka til að koma því í kring.
ELDURINN
gerir ekki boð á undan sér!
Þeir, sem eru hyggnir
tryggja strax hjá
Samvinnutryggingum
'Útbreilii TítnahH
TRIPDLI-BÍC
Milli vonar og ótta
Afar spennandi og bráð-
skemmtileg amerisk skauta-
mynd með hlnni heimsfrægu
skautadrotnlngu Bolita.
Aðalhlutverk:
Belita
Barry SvJMvan
Albert Dekker
Bonita Granville
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum innan 14 ára.
.
Síml 1182.
Marshallhjálpin.
(Framhald af 5. siðu.)
samvinnu. Með því er í fyrsta
sinn farið í stórum stíl inn
á þá braut, að ríki, sem er
efnahagslega vel stætt, hjálpi
þeim, sem lakar eru sett, til
sjálfbjargar og sjálfstæðis.
Því meira, sem samvinna þjóð
anna færist á þennan grund-
völl, aukast friðarvonirnar.
Friðurinn er og verður ekki
treystur með öðru betur en
að skortinum og fátæktinni
sé útrýmt í heiminum. X+Y.
• Tökum að okkur allskonar
raflagnir önnumst elnnlg
hverskonar viðhald og við-
gerðir.
Raftækjaversl. LJÓS & HITI
Síml 5184. Laugaveg 79,
Reykjavík
WILLY CORSARY:
75. dagur
Gestur í heimahúsum
Að minnsta kósti rénar, sorgin og sársaukinn.
Hún fór langar gönguferðir meðfram fljótinu og yfir
ekrurnar. Báðum megin flpótsins var marflatt land og hvert
þorpið við annað. Forstöðukona mötuneytisins horfði stund-
um hugsandi á eftir henni: Hvað skyldi hún nú ætla að
gera? Það glaðnaði yfir henni, þegar Sabína ávarpaði hana.
Öllum fannst Sabína þægileg í viðmóti. Að samtölunum
loknum fór Sabína nær ævinlega upp í herbergi sitt, fleygði
sér á grúfu í rúmið og grét í koddana.
Þá gat hún ekki neinar broslegar samlíkingar. Músin í
gildrunni var svo grátt leikin. Það hafði verið heimskulegt
af henni að gera þessa samlíkingu. Hún mátti vita, að hún
myndi fremur tárast yfir henni en brosa að henni, svo vænt
þótt henni um öll dýr.
Stundum flaug henni í hug, að það væri betra, að hún
reyndi að hugsa um sorg sína á raunhæfari hátt. Hún vildi
hugsa um hana eins og persónu, sem hún yrði að venja um-
gengni við, úr því að hún gat ekki losnað við samfylgd henn-
ar. Hún ímyndaði sér sorgina í gervi gamallar og geðvond-
ar piparkerlingar. Ég verð að vera þolinmóð, hugsaði hún,
og ég má ekki bera birgður á rétt hennar. En samt gat ég
ekki annað en bandað á móti henni hendinni: Vertu ekki
að þessum ýkjum, sagði hún við hana. Sérðu ekki að sólin
skín, og heyrirðu ekki þytinn í trjánum? En sorgin starði á
hana, döprum og þreytulegum augum, og hvíslaði skjálf-
andi röddu: Sólskin og tré.... hvers virði er það í návist
minni?
Forstöðukona mötuneytisins stór og mögur kona, harðleg
á svip, en þreytuleg til augnanna. Hann var mjög* einmanna.
Maður hennar vann daglangt úti í sveit, en sat liðlangt
kvöldið í bjórstofunni. Börnin voru sífellt á hlaupum úti,
þegar þau voru ekki í skólanum — lítil, ljóshærð börn á
tréskóm, uppivöðslusöm heima fyrir og úti í frá. Sabína
hafði alltaf þótt vænt um börn, en nú forðaðist hún þau.
Sabínu datt oft í hug, er hún kom hingað í fyrsta skipti.
Þá hafði hún verið á ferðalagi í bifreið — með Rikarði. Þau
höfðu komið auga á húsið við fljótið, og þeim hafði undir
eins fundist það vinalegt. Þau fóru inn í veitingastofuna,
og báðu um kaffi, límonaði og kökur, þegar há og mögur
kona spurði, hvers þau óskuðu. Hún hafði hvess augun ó-
þægilega á þau, nærri því tortryggnislega, og Ríkarður hafði
haft orð á því, að líklega væri hún hrædd um fatnaðinn,
sem hékk til þerris úti i garðinum.... víðar kvenbuxur og
margstöguð nærföt af karlmanna. Þau höfðu skemmt sér
við gamanyrði um það, hvernig þeim færu þessar flíkur, og
hlógu dátt, þegar konan færði þeim það, sem þau höfðu
beðið um. Aftur leit hún á þau þessum hvössu tortryggnis-
augum, og þá hafði’Sabína allt í einu orðið ljóst, að hún
var heyrnarsljó. Þannig hafði frænka hennar litið á fólk,
þegar hún var ekki viss um, að hún hefði skilið það rétt,
eða einhver hló að henni. — Jú — jú, hafði hún sagt. Ég
skil þig ósköp vel — svo heyrnarlaus er ég ekki.
Þegar nú Samína sat á kvöldin úti í garðinum átti hún
stundum langar samræður við hina heyrnardaufu konu.
I Þetta varu undarleg samtöl, og það var eins og orða þeirra
mættust af einkennilegri varfærni, líkt og ókunnugt fólk,
sem ekki veit, hvað það á að hafa fyrir stafni. Konan hafði
hafði gaman af þessum samræðum. Hún vildi allt fyrir
Sabínu gera, skreytti herbergi hennar blómum og færði
henni stundum ýmis konar lostæti sérstaklega.
Þegar Sabína bjóst til brottferðar í vikulokin, varð hún
þess vör, að konan saknaði hennar.
— Ég vona, að ungfrúin komi hingað einhvern tíma aftur,
og rétti hikandi fram vinnulúna höndina í kveðjuskyni.
— Hérna er smávegis handa börnunum, sagði Sabína og
fékk henni stóran brjóstsykurspoka. Konan brosti glaðlega.
Hún stóð við grindurnar og veifaði, þegar járnbrautarlestin
lagði af stað. Sabínu vöknaði skyndilega um augu. Hún vissi,
að þessi kona hafði tekið tryggð við hana, þótt kynni þeirra
væru ekki löng. Hún hafði látið eins og konan hefði skilið
það rétt, er.hún sagði.
Hún hreiðraði um sig í klefanum, horfði út um gluggann
og barðist við sársaukann, er nú læsti sig um hana. Hún fór
að hugsa um kveðjubréfið, er hún hafði sent Ríkarði. Hún
gerði ráð fyrir, að það hefði komizt til útgáfufyrirtækis
hennar í Middelburg á miðvikudaginn, og hún þóttist þess
fullviss, að það hefði undir eins verið sent þangað, sem hún
óskaði. Þetta hafði verið snjallræði, því að nú var bréfið
póststimplað í Middelburg, og ef Ríkarður leitaði hennar,
myndi hann fyrst bera þar niður. En kannske leitaði hann
hennar ekki. Kennske hafði hann ekki kippt sér upp við það,
þótt hann fyndi hana efcki í Lindarbrekku. Hún gerði sér