Tíminn - 16.04.1950, Blaðsíða 6

6
TT"rt
TÍMINN, sunnudaginn 16. apríl 1950
83. blaS
TJARNARBÍD N Ý J A B í □
Qnartet Fjórar sögur eftir W. Som- Allt í þcssu fína
seret Maugham. Aðalhlutverk (Stiting Pretty)
leika margir frægustu leikarar
Breta. Ein af allra skemmtilegustu
Þetta er afbragðs mynd. gamanmyndum, sem gerðar
Sýnd kl. 9. hafa verið í Ameríku á síðustu
árum. — Aðalhlutverk:

Mowgli Clifton Webb
(Dýrheimar) Maureen O’Hara
Myndin er tekin í eðlilegum Robert Young
litum byggð á hinni heims- AUKAMYND:
frægu sögu Kiplings. Sagan hefir undanfarið verið Ferð með Gullfaxa frá Rvik
framhaldssaga í barnatíma út- til London, tekin af Kjartanl
varpsins. Ó. Bjarnasynl. (Litmynd.)
Aðalhlutverkur: SABU Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9. ,
Sýnd kl. 3, 5, og 7.
( . <
GAMLA Bí□
Páska-
skriiðgangan
CEaster Parade)
Ný Metro-Goldwyn Mayer dans
og söngvamynd í eðlilegum lit-
um. Söngvarnir eítir Xrving
Berlin. Aðalhlutverk leika:
Fred Astaire
Judy Garland
Peter Lawford
Ann Miller
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Aukamynd á 9-sýningu:
A FERÐ OG FLUGI MEÐ
i LOFTLEIÐUM.
Blúndnr og
blásýra
Bráðskemmtileg, spennandi
og sérkennileg amerísk kvik-
mynd.
Aðalhlutver:
Cary Grant
Priseilla Lane
Sýnd kl. 7 og 9
Meðal mannæta
og villidýra
(Afrlca Screams)
Sýnd kl. 3, og 5
Sala hefst kl. 11 f. h.
.niminr--.Tr1rr-r.^-i----1 •
Austan lands
(Framhald af 3. síðu.)
fólkið í sláturtíðinni. Var
bændanámskeiðið haldið í
þeim og rúmuðust þar hátt á
þriðja hundrað manns, þeg-
ar flest var, þriðja og síðasta
daginn. Fór þar sæmilega um
flesta og var *upphitun í lagi.
Framh.
rÁráður í sambandi
við gengislækkun-
ina.
(Framhald af 5. síðu.)
útflutningsframleiðslan ís-
lenzka að greiða um tvö
steriingspund fyrir dagsverk-
ið, en í Bretlandi og á Norð-
urlöndum kostar dagsverkið
ekki nema eitt sterlingspund.
Því fer því fjarri, að gengis-
lækkunin hafi skapað út-
flutningsframleiðslunni sam
bærilega aðstöðu við erlenda
atvinnuvegi, þótt hún hafi
gert bilið stórum minna en
áður var. Framangreindur
samanburður sýnir, að við
eigum vafalaust enn eftir að
gera margháttaðar ráðstaf-
anir og stórfelldar breyting-
ar, ef koma á útflutnings-
framleiðslunni á fullkomlega
samkeppnisfæran grundvöll.
Það er heppilegast í þessu
máli sem öðrum að segja
sannleikann, eins og hann er.
Eins rangt og það er að kenna
gengislækkuninni um erfið-
leikana, sem hún er aðeins
afleiðing af, er það rangt að
telja hana enga kjaraskerð-
Ingu eða fulla tryggingu fyr-
Grímuklæddi
riddarinn
Afar spennandl og viðburða-
rík amerísk cowboymynd í 2
köflum.
Fyrri kaflinn sem heitir
„Grímukheddi riddarinn skerst
í leikinn" verður sýndur i dag
Sýnd kl. 5, 7 og 9
SMÁMVNDASAFN
Sýnd kl. 3 .
Sala hefst kl. 11 f. h.
Blml (1938.
Sciðmærin á
Atlantis
Sérstæð amerísk mynd, byggð
á franskri skáldsögu, er segir
frá mönnum, er leituðu Atlantis
Aðalhlutverk:
Maria Montez
Dean Pierre Amount
Sýnd kl. 5, 7 og 9
Kalli óheppni
Sýnd kl. 3.
—n»n — r ——H
ir varanlegri lausn. Vandinn,
sem þjóðin glímir við, er
nógu mikill, þótt ekki sé
reynt að blekkja hana og
reynt að sýna henni hlutina
verri eða betri en þeir eru.
X+Y.
Bréf frá Afríku-
strönduin
(Framhald af 5. síðu.)
inni í hvíta líninu, þá er ég
nú strax farinn að sjá, að sú
regla — eins og aðrar regl-
ur — er brotin, þegar lítið
ber á og dálítið næði býðst.
Birtast þá stundum fögur
andlit, sem sóma sér vel með-
al hinna fögru pálmatrjáa og
Cítrusviðar og angandi fag-
urra blóma. En skriftamál
skrifa ég engin hér frá hinni
suðrænu strönd!
Það er dásamlegt að hafa
BÆJARBÍD
HAFNARFIRÐI
Sök bítur sokan
Afar spennandi ný amerísk
leynilögreglumynd.
Aðalhlutver:
Janis Carter
Barry Sullivan
Bönnuð börnum
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9184
TRIPDLI-BÍÖ
Á lelð til bimna-
ríkis með við-
koniu í víti.
Sænsk stórmynd eftir Rune
Lindström, sem sjálfur leikur
aðalhlutverkið. Myndinni er
jafnað við Gösta Berlings
sögu.
Aðalhlutver:
Rune Lindström,'
Eivor Landström
Sýnd kl. 7 og 9
Frakkir fólagar
Bráðfjörug amerísk gaman-
mynd um fimm sniðuga stráka.
Sýnd kl. 5
Sími 1182
fengið að bæta örstuttri ævi-
stund við allar sem komnar
eru, hér á ströndum Afríku
og sjá
„garðana grænu með pálnú-
unum há
og musteristurnana mjóu
mannþröng
torgunum á,
og þökin flötu og húsin hvít
sem hrein
og skínandi tjöld,
með gosbrunna, súlum og
svalir
og svarteygra kvenna fjöld“.
Með kærri kveðju til kunn-
ingjanna á gamla Fróni.
Þinn einl.
Vigfús Guðmundsson.
Köld borð og heit-
nr matur
sendum út um allan bæ
SlLD & FISKUR.
W/UY CORSARY:
82. dagur
Gestur í heimahúsum
gistihúsi. Henni kom ekki dúr á auga um nóttina, og morg-
uninn eftir lagði hún af stað í rauðabýtið....
Síðan hafði hún ekki um annað hugsaö en sjálfa sig —
og sorg sína. Felix, Kristján, ína, sem hún þekkti orðið svo
vel af öllu, sem Felix hafði sagt um hana — þau höfðu
gleymzt henni á þeirri stundu, er hún flúði úr anddyrinu á
Heiðabæ.
Nú komu þau aftur til sögunnar.
Nú minntist hún alls þess. sem hún hafði gleymt dögum
saman. Bréfið frá ókunnu konunni hafði hrifið hana úr
álögum.
Það var komið kvöld, er hún hafði lokið tveimur bréfum.
Annað var til ínu Elsting, hitt til Rikarðs. Hún skrifaði utan
á fyrra bréfið aö Heiðabæ, því að hún vissi ekki, hvar Elsting-
hjónin bjuggu, en vildi ekki senda það í Nemófa-verksmiðj-
urnar. Hún fann tvö frímerki í öskju og ákvað að láta bréfin
undir eins í póstkassa. Það var sunnudagur að morgni. Rík-
arður myndi ekki fá bréfið fyrr en á mánudagsmorgun, og
þá yrði hún komin út á rúmsjó.
Það hafði verið henni mikil áraun að skrifa honum glað-
legt bréf. Það mátti ekki heldur vera of glaðlegt, því að þá
varð það óeðlilegt.
Þetta bréf hlaut að eyða allri beiskju úr huga hans, án
þess þó að vekja of mikla meðaumkun. Fjarlægðin á milli
þeirra myndi fljótlega kenna honum að skilja, að allt var
bezt eins og það var. Eftir fáeina mánuði yrði hann henni
þakklátur.
Hún hafði leyst þrautina — hugsað rökvíslega og beitt
sömu aðferð og hún væri að leysa reikningsdæmi. Henni
hafði alltaf fundizt rökvísi stærðfræði eitt af dásamlegustu
fyrirbærum tilverunnar. Stundum datt henni í hug, að það
væru einmitt æðstu sannindi lífsins og lykillinn að ráð-
gátum þess.
Litla stund sat hún hreyfingarlaus við skrifborðið, líkt og
sárþjáð manneskja á milli kvalakasta. Nú fann hún fyrst,
hve sársvöng hún var, og minntist þess, að hún hafði ekki
bragðað annað allan daginn en eitt epli og tesopa. Hún
ætlaði að kaupa sér fáeinar baruðsneiðar, um leið og hún
léti bréfin í póstkassa, og þegar hún hefði borðað þær, ætl-
aði hún að fá sér svefnlyf.
Það rigndi enn. Hún fór í regnkápu og smeygði hettunni
yfir höfuðið.
Það var um það bil tíu mínútna gangur þangað, sem póst-
kassinn var. Á götunum var mikil umferð. Sporvagnar skröltu
áfram, og bifreiðar biðu í löngum röðum öndvert rauðum
Ijósum götuvitanna. Það var sleipt á regnvotum götunum, og
hjólreiðamaður, sem kom á fleygiferð, rann langa leið og
hélt svo áfram, beint á móti rauðu ljósinu. Sabína stakk
bréfunum undir regnkápuna, svo að þau blotnuðu ekki. Það
var eins og hún væri enn í nokkru sambandi við Ríkarð —
meðan hún hélt á bréfinu til hans. En þegar hún sleppti því
niður í póstkassann, greip hana lamandi þreyta.
Skammt frá póstkassanum var stórt veitingahús. í sömu
andrá og hún gekk fram hjá dyrunum, kom hlæjandi fólk
út á gangstéttina — tveir karlmenn og tvær stúlkur. Fólkið
nam staðar á mjórri gangstéttinni, masaði saman og veifaði
á leigubíl. Annar karlmannanna hélt utan um ljóshærða
stúlku. Sabína komst ekki strax leiðar sinnar.
— Fyrirgefið, sagði hún kurteislega.
Karlmaðurinn leit við. Þetta var Ríkarður!
Þau horfðu hvort á annað í birtunni, sem lagði út um veit-
ingahúsdyrnar. Svipur hans var svo torkennilegur, að hún
átti bágt með aö trúa því, að þetta væri í rauninni hann. En
svo brosti hann, tók ofan og heilsaði henni. Leigubíll brun-
aði upp að gangstéttinni, og hitt fólkið kallaði á hann. Hann
dró ljóshæröu stúlkuna enn nær sér og fór inn í bílinn á
eftir henni. Svo óku þau brott.
Sabína horfði á eftir bílnum. Hún hélt fyrst, að hún
hefði séð ofsjónir eða þá hana væri að dreyma. Svona hræði-
legur gat raunveruleikinn ekki verið. Þetta kom aðeins fyrir
í skáldsögum, jafnvel skáldsögum, sem hún hafði skrifað.
En lífið var ekki svona miskunnarlaust.
Það er laugardagur, hugsaði hún. Á fimmtudaginn hefir
P
hann fengið bréfið frá mér. Tveir þrír dagar!
í dag hafði hún ímyndað sér, að hann jafnaði sig á fáein-
um mánuðum. Fáeinum mánuðum! En fáeinir dagar höfðu
nægt.
Einhver ýtti við henni. Hún hugsaði aðeins um það, að
óþarft hefði verið að senda honum þetta seinna bréf, sem