Tíminn - 28.06.1950, Blaðsíða 7

138. blað
TÍMINN, miðvikudaginn 28. júní 1950.
7
Hverjir bera
íibyrgðina?
(Framhald af 4. síðu.J
toga fólkið úr sveitunum, því
að.bóndinn, sem erjar jörðina
og uppsker að jafnaði eftir
því, sem hann sáir, hann verð
ur mjög sjaldan Kommúnisti.
í fél'agslegri þróun fer hann
varla lengra frá einstaklings-
hyggjunni, en að verða sam- ;
vinnumaður. Samhliða þessu 1
þurfti að herða á hinum al- l
mennu lífskröfum manna og
koma þeim sem bezt á bragð-
ið, að vinna sem minnst og
eyða sem mestu. Með því gátu
lífskröfur almennings aukizt
og áreksturinn orðið hat-'
rammari, þegar allt hryndi
saman.
Allt þetta heppnaðist ís-'
lenzku kommúnistunum á-,
gætlega. Það eina, sem þeir!
missáu sig í, var það, að ís-
lenzka forréttindaklíkan á-
samt ýmsum borgaralega
hugsandi mönnum leitaði
verndar hjá auðstéttum hinna
kapítalistisku landa og kom- ;
ust því Kommúnistar okkar í
þá óþægilegu aðstöðu, að
verða með öllu vonlausir um,
að koma hér á sínu ímyndaða
dýrðarríki. En geta í hæsta
lagi orðið skemmdarverka-
menn hjá sínu eigin þjóðfé-
lagi. Er ekki ólíklegt að hinir
betur þenkjandi kjósendur
Sameiningarfl. alþýðu horfi
nú vonsviknir á áhrif vináttu
sáttmála síns við sérréttinda-
klíku íslenzku auðstéttarinn-
ar.
• •
Fagurmæli og blekkingar
nýsköpunarflokkanna.
Framsóknarfl. einn allra
flokka benti þjóðinni á hvað
vináttusamningur Ólafs
Thors, Kratabroddanna og
Kommúnistanna þýddi fyrir
þjóðina.
Rödd Framsóknarfl. varð
um skeið, sem rödd hrópand-
ans í eyðimörkinni.
Þeir, sem afvegaleiddu lýð-
inn, gátu látið hvern ein-
stakling hafa nóg að bíta og
brenna meðan eignum þjóð-
arinnar var eytt af engri fyr-
irhyggju, og í takmarkalausu
óhófi. Glæframennirnir voru
ekki þá, að kalla þá Benjamín
Eiríksson og Ólaf' Bjömsson,
sem fjármálalega sérfræðinga
til að segja, hvaða stefnu
skyldi upp taka. Þá skyldi
þeim fyrst brugðið fyrir sig,
þegar allt var komið í þrot.
Þá skyldu úrræðin vera
þeirra. Slíkar aðferðir eru lík
lega þær, sem Stefán Jóhann
myndi kalla „leikni stjóm-
málamannanna."
Leiðtogar Alþýðuflokksins,
Sjálfstæðisflokksins og Sam-
einingarflokksins sungu hver
öðrum lof og dýrð, en bann-
sungu Framsóknarflokkinn,
sem ekki vildi fljóta sofandi
að feigðarósi.
Einar Olgeirsson sagði um
höfuðleiðtoga isl. kapítalist-
anna, hr. Ólaf Thors, eins og
hann nefndi hann i kosning-
unum 1946, að hann (þ. e.
Ólafur) vœri frjálslyndasti og
framsýnasti þjóðmálaleiðtogi
okkar. Þegar Kommúnistarn-
ir sáu, að við yorum nægilega
sokknir í fenið, þá yfirgáfu
þeir stjórnarskútuna, þrátt
fyrir allar bænir Sjálfstæðis-
leiðtoganna, sem gengu á eft-
ir þeim með grasið i skónum.
Svo vel hafði farið á með
Kommúnistum og Sjálfstæðis
mönnum í stjórnarsamvinn-
unni, að þegar Kommúnist-
arnir fóru að undirbúa, að
stökkva úr stjórn í árslok
1946, þá skrifaði einn merkis-
beri Sjálfstæðisflokksins, Jón
Pálmason frá Akri, þannig:
„Þegar litið er nú yfir þá bar-
áttu, sem stjórnin og hennar
lið hefir háð á tæpum tveim ár-
um, þá verður eigi með sanni
sagt annað en það, að vel hafi
farnast. Hefir reynsla þessara
tveggja ára líka sýnt og sannað,
að það gerir ekkert til, þótt
Tímamenn séu utan við stjórn-
arsamvinnuna. Allir kjósendur
stjórnarflokkanna ætlast til
þess að á næsta þingi sýni flokk
arnir það, að þingmenn þeirra
séu menn til að hrista af sér
kosningarykið. Þörfin fyrir
framhaldi samvinnu hefir vax-
ið, en ekki minnkað.“ (Mbl. 3.
sept. 1946).
í forustugrein í Mbl. 30 ág.
1946 segir svo:
„Ekki skal það dregið í efa
að ráðamenn Socialistaflokks
ins skilji það eins og ráða-
menn hinna stjórnarflokk-
anna ,að það væri hrein og
bein svik við þjóðina, ef þeir
nú skytu sér undan ábyrgð-
inni og ryfu samstarfið. Mbl.
skal heldur ekki bera þær sak
ir á ráðamenn Sósíalista-
flokksins, að þeir ætli að
svíkja þjóðina....
Enginn ábyrgur maður í
Sjálfstæðisfl. hefir gert til-
raun til þess að hefja viðræð-
ur við stjórnarandstöðuna um
stjórnarmyndunina.“
Það vantaði ekki eftirgangs
munina hjá fulltrúum kapí-
talistanna. Þá langaði til að
vera áfram i „flatsœnginni“
með Kommum. Enda höfðu
þeir verið vel fóðraðir, og
fengið óáreittir að sópa til sin
fjármunum alþýðu og flytja
þá úr landi, eða festa í föst-
um verðmœtum, sem engin
gengisfelling gat náð til.
Kommúnistarnir létu sig
ekki. Þeir voru raunsærri
heldur en flj ársöfnunarmenn
irnir. Þeir vissu að lengur var
engu til að eyða. Gróði stríðs-
áranna var uppétinn og engu
hægt að eyða. Stjórninni
hafði tekizt að eyða meiru en
einum milljarð af gjaldeyrir á
tveimur árum. Margfalda
skattabyrði þegnanna og
auka skuldir rikisins um tugi
milljóna. Þeir voru einnig
gramir yfir því, að hið fyrir-
hugaða Kommúnistaríki
þeirra var eyðilagt, með samn
ingum við höfuðandstæðing
Kommúnismans.
Gullæði afætulýðsins, hafði
hins vegar sett þá glýju á
augu hinna nýríku, að þeir
héldu að enn um stund væri
hægt að sitja við kjötkatlana.
í ákafa sínum, við að græða
sem mest, á aukinni peninga-
veltu almennings, gáfu þeir
sér ekki tóm til að sjá, að nú
voru það aðeins pappírsmiðar
Landsbankans, án nokkurs
bakhjarls, sem hægt var að
eyða.
Svo blindir voru þeir, að
eftir að stjórn Stefáns Jó-
hanns hafði tekið við, þá
sagði formaður Sjálfstæðis-
flokksins Ólafur Thors i þing
rœðu. Mbl. 1. maí 1947:
„Sannleikurinn er sá, að þeg-
ar frá eru skilin síðustu stríðs-
árin, hafa íslendingar aldrei bú
ið jafnvel hvað gjaldeyri og
lánstraust snertir, sem nú, og
aldrei fyrr né síðar, án allra
undanteknlnga, átt jafn glaðar
og rökstuddar vonir um góða
gjaldeyrisafkomu sem nú.“
Þann 20. febr. 1946 hafði
Mbl. sagt:
„En veganestið, sem stjórnin
(þ. e. Stefánía) fær frá hinni
Lamlsliðið
(Framhald af 8. síðu).
Örn ' Clausen. Kristleifur
Magnússon (varam.)
Danm.j Helge Fals, Börge
Cetti.
Stangarstökk:
ísland: Torfi Bryngeirsson,
Kolbeinn Kristinsson. Bjarni
Linnet (varam.).
Danm.: Rudy Stjernild,
Kjeld Lödahl.
Þrístökk.
ísland: Kristleifur Magnús
son. i
Danm.: Preben Larsen, j
Henrik Riis.
i
Kringlukast.
ísland: Gunnar Huseby,
Þorsteínn Löve. Friðrik Guð-
mundsson (varam.).
Danm.: Jörgen Munk-Plum
Poul Öderquist.
Spjótkast.
ísland: Jóel Sigurðsson,
Hjálmar Torfason. Adolf Ósk-
arsson (varam.).
Danm.: Poul Larsen, Tho-
mas Block;
Kúluvarp.
íslandj Gunnar Huseby,
Vílhjálmur Vilmundarson,
Sigfús Sigurðsson (varam.).
Danm.: Poul Larsen.
Sleggjukast.
ísland: Vilhjálmur Gúð-
mundsson, Þórður Siguvð"-
son. Gunnar Huseby (varam.)
Danm.: Poul Cederquist,
Svend Aage Frederiksen.
4x100 m. boðhl.
ísland: Ásmundur Bjarna-
son, Guðmundur Lárussnn,
Hörður Haraldsson, Haukur
Clausen. Örn Clausen (vara-
maður).
Danska liðið verður vaiið
hér heima.
1000 m. boðhl..
ísland: Haukur Clausen
(100 m.), Hörður Haraldsson
(200 m.), Ásmundur Bjarr.a-
son (300 m.), Guðmundur
Lárusson (400 m.). Magnús
Jónsson (varam.).
Danska liðið verður valiS
hér heima.
Fararstjórn danska liðsins
er Thor Dahl-Jensen. forrn.
Dansk Athletik Forbund. Fet-
er Madsen, gjaldkeri Dansk
Skrifstofa i
bæfarverkfræðings ♦
Ingólfsstræti 5 og byggingarfulltrúa Austurstræti 16
verða lokaðar í dag, miðvikudaginn 28. júní.
Borgarstjórinn í Reykjavík $
Athletik Forbund og Korne-
lius Ped'rs'n, form. Sjæl-
lands Athletik Foraund. i
Ath. Annan mann í há-
st'íkki. og kúluvarpi munu
Danirn'r velja eft'r lands-
kf ppnina við Norðmenn. Ann
an roann í 100 m. munu þeir
velja síðar, en möguleiki er á
að 400 m. maður flytjist yfir
á 100 m. og að nýr maður
verði settur í staðinn á 400 m.
—u i..c.our ísienzxa liðsins
í ^r's’tikki verðuf valinn
sícar.
Danska liði'5 kemur hingað
flugleiðis frá Osló 2. júlí, en
29. og 30. júní mun liðið keppa
Við Norðmenn. Eins og áður
er sagt verður landskeppnin
hér 3. og 4. júlí og hefst
tæði kvcidi kl. 8,30. Þann 6.
júlí verður aukakeppni, sem
dcnsku frjálsíþróttamennirn-
ir munu taka þátt í. Daginn
eftir verður haldið kveðjuhóf
í Sjálfstæðishúsinu, en 8.
júlí munu dönsku íþrótta-
mennirnir halda heim.
#tskup kœrðnr
íFramhald af 8. síðuj.
einu afskipti biskups voru
þau, að hann vígði hinn nýja
p est, enda hefði það verið
be nt hneiksli, ef hann hefði
neiiað því. Jafnframt er á
það að 1 ta, að forstöðumaður
saínaðar þarf ekki að hafa
prestsvígslu.
Nokkur vafi leikur á því,
hvort kæra sú, er presta-
stefnunnl barst, hefir ver'ð
fvá stjórn fríkirkjusafnaðar-
ins í he ld, þótt eðlilegast
virðist að telja svo vera. En
formaður safnaðarstjórnar
v'ssi þó alls ekki um bréfið,
fyrr en hann fékk vitneskju
um það frá prestastefnunni.
fráfarandi' (þ. e. NýskJpunar-
stjómin) mun reynast henni til
gagns og gæfu en ekki tfl j-
happa.“
Þannig sýndu lriðtorar
Sjálflstæðisflokksins, og ekki
síður Alþýðuflokksins, ’r/ersu
fávísir þeir voru og með cllu
óvitandi, um ástand það er
þeir höfðu stofnað til.
Framangreind ummæli og
mörg önnur slík, létu þeir frá
sér fara, þegar þjóðin hafði
eytt öllum sínum g.ia'cl'-yris-
sjóðum og var búin að skana
sér svo mikla dagi'-'/a g’a’d-
eyriseyðslu, að a!d—1 riðan
hefir verið hægt að fá hag-
stæðan gjaldeyris1öfnvð"brátt
firoir skömmtun ]íf.e-r"-ð^’"*a
og strangt eftirlit með fjár-
festingu.
Hjá flestum þjóð”—: rroð
sæmilegan stjórrr-x'u'v-n ’-a
hefðu slíkir le-'ðro—"• "•’i'ið
dæmdir úr leik. "’n’r/'-rn
tíma munu þeir dæmdir, sem
böðlar alþjóðar.
Framh.
fiskiiuálaráð*
stcínnia
frramhald af I. sióu.)
takmörk fiskveiðalandhelg-
innar.
Er ndi Hans Andersens
Sérstök ástæða er t'l að
m'nnast á fyrirlesturinn um
fiskveiðalandhelgina, sem
Haivs G. Andersen deildar-
stjóri í utanrík sráðuneytinu
flutti á síðasta íundi ráð-
steínunnar.
í íyr rlesf.ri þessum rakti
hann málið frá sögulegri hlið
og rakti kenn ngar fræði-
manna Oi? íramkvæmdir rík-
isstiórnar á ýmsum tímum.
Með till'ti til þess sló hann
því fös^u að í þjóðaréttinum
væri ekki að f'nna neina
fasta reglu um víðáttu fisk-
veiðalandhelginnar. Hafði
þetta m. a. komið mjög skýrt
fram i áliti Norðurlanda í
sambandi v ð ráðstefnu sem
haidin var í Haag 1930. i fram
haldi af því áleit fyrirlesar-
in:i, að hverju ríki væri
, frjálst innan vissra tak-
Queuille mistekst
stjórnarmyndun
Queuille, foringi radikala
flckksins í Frakklandi til-
kynnti Auriol forseta í gær,
ao hann gæti ekki tekizt á
hendur stjórnarmyndun.
otrandaði tiJraun han á því,
að jaínaðarmenn vildu ekki
fallast; á tillögur hans í at-
vinnumálum og fjármálum.
Úthlutun skömmt-
unarseðla
Úthlutun skömmtunarseðla
Reykvíknga fyrir þriðja
skömmtunartímabil 1950 fer
fram í Góðtemplarahúsinu
uppi á morgun og föstudag-
inn klukkan 1Q—5 og laug^
ardaginn klukkan 10—12.
Skömmtunarseðlar verða
að venju afhentir gegn árit-
uðum stofni.
raarka að ákveða einhliða
fiskve ðalandhelgi sína með
tilliti t'l landfræðilegra að-*
stæðna, hrygningastöðva og
uppeld’sstöðva nytjafiskanna
o. s. frv. Enn fremur lagði
hann áherzlu á að þær ráð-
stafanir, sem hér hefðu ver-
ið framkvæmdar með því að
færa út f;skveiðalandhelgina
fyrir Norðurlandi væru inn-
an þeirra takmarka, sem
þjóðaréttúrinn heimilaði og
raunar hefðum við aðeins
tekið upp á nýjan leik hina
gcnilu skandinavisku reglu,
sem enn væri í gildi í Skandi-
navíu.
Erindi þetta vakti mikla
athygli á ráðstefnunni enda
mjög fróðlegt og rökfast.
Ummæli „Verdens Gang“
ómerk.
í umræðunum, sem fram
fóru á eftir komu fram skipt-
ar skoðanir á hinum síðustu
ráðstöfunum okkar, en um al
menna andstöðu af hálfu
hinna Norðurlandanna var
alls ekki að ræða.
Auk fyrirlestranna á ráð-
stefnunni voru farnar ferðir
um nágrenni Lysekil og skoð
aðar verksmiðjur en fisknið-
ursuðuiðnaður er þar mikill.
Ennfremur voru sýndar fræð
andi kvikmyndir frá fiskveið
unum o. fl.
Að lokinni þessari ráð-
! stefnu var haldinn í Udde-
valle fundur fiskimálaráð-
herranna. Þar var rætt um
ýms hin sömu mál og á dag-
skrá höfðu verið í Lysekil og
ennfremur starf norrænu
sildarrannsóknarnefndarinn
ar og samstarfið um fiski-
mál innan efnahagssam-
vinnustofnunarinnar i París.
Á þeim fundi bauð Noregur
i til næstu fiskimálaráðstefnu
| en ekki er ákveðið hvenær
hún veröur haldin.
i