Tíminn - 29.05.1951, Side 6

G.
TÍMINN, þriðjudaginn 29. maí 1951.
116. blað.
La Traviata
Sýnd kl. 9.
Allra síðasta sinn.
Sambi litli lappi
Sýnd kl. 5 og 7.
TRIPOU-BÍÖ
Hættnlegur leikur
Frönsk stórmynd, mjög vel
leikin með
Charles Boyer
Michele Morcah
Sýnd kl. 7 og 9.
Dick Sand
Hin bráðskemmtilega og
ævintýraríka rússneska kvik
mynd, byggð á skáldsögu
Jules Verne, sem komið hef-
ir út í ísl. þýðingu.
Sýnd kl. 5.
NÝJA BIO
Klskulegi Agiístín
(Ach du lieber Augustin)
Mjög skemmtileg músík- og
gamanmynd frá Vínarborg.
Aðalhlutverk:
Paul Horbiger
Maria Andergast
Sýnd kl. 7 og 9.
Braskararnir og
bændurnir
Hin spennandi kúrekamynd
með kappanum
Rod Cameron
Aukamynd: Tvær nýjar
teiknimyndir.
Sýnd kl. 5.
Sm.
BÆJARBÍÖ
HAFNARFIROI
Abbott og Costello
í lífshættu
(Meet the Killer)
Ný sprenghlægileg amerísk
gamanmynd með hinum af-
ar vinsælu skopleikurum:
Bud Abbott
Lou Costello
ásamt
Boris Carloff.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9184.
O&uAjuzA alu áejtaA!

Rafmagnsofnar, nýkomnlr
1000 wött, á kr. 195,00.
Sendum 1 póstkröfu.
Gerum við straujáin of
finnur heimlllstaekl
Raftaekjaverzlunln
LJÓS & HITI HT.
I aufavef 79. — Síml 8184.
•W
Austurbæjarbíó
Hermaðurinn frá
Kentucky
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TJARNARBÍÓ
Austurlensk
æfintýri
(Saigon)
Afarspennandi ný amerísk
mynd, er gerist í Austurlönd
um.
Aðalhlutverk:
Alan Ladd
Veronica Lake
Bönnuð börnum.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
GAMLA BÍÖ
Hin heimsfræga ítalska verð
launakvikmynd:
Reiðhjóla-
þjófurinn
(The Bicycle Thief)
Aðalhlutverk:
Lamberto Maggiorami
Enzo Stoiola (9 ára)
Myndin er með dönskum
skýringartexta.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
HAFNARBÍÖ
Tíðindalaust á vest
urvígstöðvunum
(All quat on the vestern
Front).
Amerísk stórmynd gerð eftir
samnefndri sögu Erich Maria
Remarque.
Aðalhlutverk:
Lew Ayres
Louis Wolheim
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Myndin er ekki
fyrir taugaveiklað fólk.
Aakrlftarsímfs
TININIV
MIAIÐ:
Auglýsingasíml
TÍMANS er
81300
Bergnr Jónsson
Hálaflutntnfsakrif«t«fa
Laugaveg 05. Blml 5833.
Helma: Vítaatlg 14.
Raddir nábáanna
(Framhald af 5. síðu.;
lega mannvirki miklu fé og
Höngum tima, tókst Alþýðu-
flokksmönnum í bæjarstjórn
ísafjarðar loksins að koma
vitinu fyrir einn hinna fjög-
urra bæjarfulltrúa Sjálfstæð-
isflokksins og fengu samþykkt
að sækja vatnið inn í Tunguá.
Var þar með fundin leið til
þess að bæta úr vatnsskort-
inum gegn vilja forseta bæj-
arstjórnar, hr. Matthíasar
Bjarnasonar, og meirihluta
fulltrúa Sjálfstæðisflokksins í
bæjarstjórn."
Þannig er myndin
meginatriðum rétt.
og í

H.s. Dronning
Alexandrine
fer til Færeyja og Kaup-
mannahafnar, miðvikudag-
inn 30. 5. kl. 12 á hádegi.
Farþegar eiga að mæta í
Afgreiðsluskála tollgæzlu-
manna kl. 11 f. h.
Tekið verður á móti flutn-
ingi á morgun.
Skipaafgreiðsla Jes Zimsen
Erlendur Ó. Pétursson
Til sölu
Stofuskápar
Klæðaskaápar
Tauskápar
Sængurfataskápar
Kommóður
Bókahillur
Borð, ýmsar gerðir
Skrifborð
Borðstofustólar, eik 3
gerðir
Armstólar
Dívanar
Ottómanar
Sparið peningana og kaupið
húsgögnin þar sem þau eru
bezt og ódýrust.
Husgagnaverzlunin ELFA
Hverfisgötu 32 — Sími 5605
TENGILL H.F.
Slml 80 694
Heiðl vlð Kleppsvef
annast hverskonar raflagn-
Ir og vlðgerðlr svo sem: Verk
smiðjulagnir, húsalagnlr,
sklpalagnlr ásamt vlðgerðum
og uppsetnlngu & mótorum,
röntgentækjum og helmllla-
vélum.
í

iti
ÞJÓDLEIKHÚSID
Sunnudaginn kl. 14.00.
Imyndiiiiarvcikin
Uppselt.
Sunnudag kl. 20.00
tmyndnnarveikin
Uppselt.
Síðasta sinn.
ABgöngumlðar seldlr frá kl.
13,15 tll 20,00 daglnn fyrir sýn-
lngardag og sýnlngardag.
Sími 80004.
hans var undarlega næm á öll hljóð frá vatninu. Hins veg-
ar hefði hann ekki einu sinni heyrt, þótt kýr hefði baulað
í birkikjarrinu við engið. Ella vissi, að bróðir hennar var
ekki langt undan, og Ingibjörg fann það á sér. En það ork-
aði ekki óþægilega á hana. Það gerði hana jafnvel djarfari
en ella. Hvað gerði það til, þótt hún sykki nú? Eitt lítið óp,
og Árni kæmi hlaupandi út úr kjarrinu og styhgi sér í vatn-
ið. Hún barðist við þá freistingu að gera eina tilraun, þegar
hún hefði synt spölkorn út á vatnið. En Ella vakti yfir
henni. Hún fékk ekki að hætta sér of langt frá bakkanum,
Og Ingibjörg varð að hlýða. Það var reyndar eins gott fyr-
ir hana, því að í ákefðinni hafði hún solgið vatn, og hún
var fullhert með að komast upp úr hjálparlaust. Eftir það
hafði hún ekki í frammi neina viðleitni til þess að fá hjálp
að nauðsynjalausu. Nú var hún líka farin að geta fleytt
sér svo, a0( hjálpar var ekki þörf. Gamli maðurinn rumdi á-
nægjulega. Þetta var kvenmaður, sem honum var að skapi.
Akkafjall var merkilegur staður. En Ingibjörg var hætt að
furða sig á myndarbragnum. Gólfið í íveruhúsinu var úr sög-
uðum borðvið, en það var ekki undarlegt, því að við viðar-
hlaðann var heljarstór sög. Hér gátu tveir menn sagað planka
og borð úr vænum trjástofnum. Hún vissi, að það var ekki
létt vinna — það þurfti oft að draga sögina gegnum trjá-
bolinn, áður en borðið var komið. Hún reyndi að telja plank-
ana og borðin, sem verið var að þurrka í stórum hlaða, en
hún komst ekki að annarri niðurstöðu en þeirri, að þau
skiptu hundruðum. Ingibjörg sá líka alls konar gripi, sem
smíðaðir höfðu verið úr birki, og hún sá efnivið í skíði og
tunnustafi. Þetta sýndi, að karlmennirnir í Akkafjalli gerðu
fleira en reika um með byssur sínar, þegar vetur gekk í garð.
Gat Erlendur smíðað skíði? Það var óhjákvæmilegt að eiga
skíði, því að skíðalaus komst hann ekki áfram 1 miklum
snjó. Og Erlendur varð að smíða fleira en skiði. Hér í Akka-
fjalli sögðu dauðir hlutir langa sögu um það, að frumbýling-
ur mátti aldrei vera ráðalaus. Og hún sjálf? Gat hún gert
það, sem kona frumbýlings varð að kunna? Það var ekki að-
eins að sjóða mat og hirða gripi og ala börn. Svo mikið vissi
hún nú.
Fyrsta sunnudaginn gerðist óvæntur atburður. Jónas Pét-
ursson spurði Ingibjörgu, hvort hún gæti lesið á bók.
— Já, sagði Ingbijörg.
— Þá skaltu lesa fyrir okkur. Þeir kalla okkur heiðingja
og það getur svo sem verið réttnefni. Það er löng leið til kenn-
arans frá Akkafjalli.
Gamli frumbýlingurinn fékk Inigibjörgu biblíu. Hann hafði
keypt hana fyrir mörgum árum, enda þótt hann kynni ekki
að lesa hið heilaga orð, því að það var þ.ó alltaf bót í máli,
að hún væri til á heimilinu.
Ingibjörg sat þegjandi nokkra stund, og hún gat ekki varn-
að því, að hún roðnaði dálítið. Það kom svo flatt á hana
að það skyldi vera til bibiía í Akkafjalli. Sjálf átti hún ekki
biblíu, enda þótt presturinn segði, að hún læsi flestum betur.
Svo opnaði hún biblíuna og byrjaði að lesa — fyrst dálítið
hikandi, en síðan öruggari og öruggari.
Fólkið hlýddi á lesturinn steinþegjandi. Þetta var í fyrsta
skipti, að guðs orð var lesið á bænum. Allir störðu hugfangn-
ir á Ingibjörgu, og Ellu vöknaði um augu. Hún hafði ekki oft
heyrt orð biblíunnar. Það voru sextán mílur til sóknarkirkj-
unnar, og hér um bil fimm til Lappakapellunnar. Tvisvar á
ári predikaði presturinn í litlu kapellunni, skírði börn, gaf
Lappa og nýbýlinga saman í hjónaband og kastaði rekun-
um þremur á þá, sem látnir voru. Ekkert barnanna í Akka-
fjalli hafði verið skírt á fyrsta ári. Fimm mílur fram og til
baka var langur vegur, og það var ekki hægt að skilja heim-
ilið eftir mannlaust svo lengi. Sex sinnum á hér um bil þrjá-
tíu árum hafði kona Jónasar farið til Lappakapellunnar til
þess að hlýða þar messu. Börn sín hafði hún alið á svipaðan
hátt og gripirnir eða dýr merkurinnar og síðan farið á fæt-
ur á öðrum degi, fleygt eldibrandi að hurðinni til þess að
forða því, að illur andi kæmist að nýfæddu barninu og látið
fingur þess snerta hina helgu bók. Næst þegar messað var,
hafði Jónas tilkynnt barnsfæðinguna. Skírnin varð að bíða
betri tíma.
Ingibjörg lokaði bókinni, er hún hafði lesið einn kaupítula.
Enginn fór fram á, að hún læsi meira, því að guðs orði átti
ekki að sóa 1 ráðleysi. Það átti að fara þannig með það, að
það færi ekki inn um annað eyrað og út um hitt.
Jónas Pétursson reis seinlega á fætur og renndi sigggró-