Tíminn - 11.07.1951, Síða 3
153. blað.
TÍMINN, miðvikudaginn 11. júli 1951.
3.
Heimsækja pmla landið
Válerengen
Fyrstj leikur norska knatt-
spyrnuliðsins Válerengen olli
áhorfendum miklum vonbrigð
um. Búizt hatði verið við að
liðið myndi sýna góða knatt-
spyrnu, sem isl. knattspyrnu-
menn gætu eitthvað lært af,
en það fór nú á aðra leið. Að
vísu eru í liðinu nokkrir gððir
einstaklingar, en þeir standa
þó engan veginn beztu knatt-
spyrnumönnunum hér jafn-
fætis. Sagt er, að beztu menn
iiðsins, Olsen og Lærum, sem
leika í norska landsliðinu.
hafi ekki fengið leyíj hjá
norsku landsliðsnefndinni til
að fara til íslands, vegna
væntanlegs landsleiks Norð-
manna við íslendinga, síðast
í þessum mánuði. Það sýnir
aðeins þá áherzlu, sem Norð-
menn leggja á að fá sem
bezt samæft landslið. ís-
lenzka landsliðsnefndin hefði
átt að reyna að koma því í
kring, að komu Válerengen
hángað hefði verið frestað um
einn mánuð, svo tími gæfist
til að æfa íslenzka landsliðið
saman, og reyna nýja menn
í Þær stöður, sem nú eru illa
skipaðar i landsliði okkar.
Leikurínn.
KR gerði nokkrar breyting
ar á iiði sínu, aðaliega stöðu-
breytíngar, sem orkuðu nokk
uð tvímælis. Kantmennirnir
Gunnar og Ólafur léku inn-
herja. Gunnar stóð sig prýði-
lega til að byrja með, sýndi
^kemmtilega knattmeðferð,
en þegar á leikinh leið, kom
sama deyfðin og venjulega yf-
ir hann. Ólafi tókst hins veg-
ar aldrei vel upp. Leikurinn
varð í upphafi jafn, KR-ingar
heldur meira 1 sókn, en not-
Irðu illa þau tækifæri, sem
sköpuðuSt. Þegar nokkuð var
liðið á hálfieikinn skoraði
hægri kantmaður Válerengen
mark, með lausu skoti frá
vítateig og sveif knötturinn
Nefnd fulltrúa frá íslenzku
verkalýðssamtökunum, sem
hú er á ferðalagi í Bandaríkj
unum á vegum efnahagssam-
vinnustjórnarinnar hefir ný-
lega lokið tveggja vikna heim
sókn til stórborgarinnar Chic-
ago, og hafði heimsókn henn
ar þangað verið skipulögð af
verkaiýðsmáladeild Roose-
velt háskólans i Chicago, í
samvinnu við deild efanhags-
samvínnunnar er fjallar um
verkalýðsmál.
Við korauna til Chicago tók
borgarstjórinn, Martin H.
Kennelly, á móti nefndinni
og bauð fulltrúunum bifreið-
ar borgarstjórnarinnar til af-
nota á meðan þeir dvöldu þa r.
Einnig sá borgarstjórinn svo
um að Finnur Jónsson a|þing
ismaður, sem er fararstióri
nefndarinnar, fengi tækifæri
til þess að hitta Mr. John
Ward, en hann er forstjóri
fyrir innkaupastofnun Chic-
agoborgar. Helgi Hannesson
forseti Alþýðusambandsins og
bæjarstjóri í Hafnarfirði.
færði borgarstjóranum að
gjöf bók um ísland.
Fulltrúarnir heimsóttu og
skoðuðu mörg iðnfyrirtæki og
verkalýðsskrifstofur i Chic-
ago, auk þess sem þeir heim-
sóttu íiskmarkaði borgarinn-
ar, sláturhúsin miklu, op’in-
bera skóla og söfn. Einnig
skoöuðu þeir ýms íbúðarhverfi
— KR 1:1
yfir Berg í mótstætt horn í
markinu. Leikmaðurinn ætl-
aðj sennilega að gefa knött-
inn fyrir markið og var Berg-
ur því óviðbúinn, og tókst
ekki að verja, þótt færið væri
langt og ferðin á knettinum
lítil. Megnið af seinni hálfleik
hélzt sama þófið og lítið var
um virkan samleik hjá báð-
um liðum. Norðmennirnir
komust tvisvar í dauðafæri,
en Bergur varði glæsilega í
bæðj skiptin. Þá komust út-
herjar KR einnig í dauðafæri,
sem þeir misnotuðu herfilega.
KR-ingum tókst að jafna þeg
ar langt var liðið á hálfleik-
inn. Hörður Felixson lék upp
með knöttinn, gaf til Ólafs, er
spyrnti á markið, en á síðustu
stundu greip Hörður aftur
inní og beindi knettinum í
mark. Var þetta vel gert hjá
honum. Það sem eftir var
tókst hvorugu liðinu að skora,
og var jafntefli að mörgu
leyti réttlátustu úrslitin eftir
gangi leiksins.
Liðin.
í liöi KR voru framverðirn-
ir Hörður F., Steinn og
Steinar, ásamt Bergi
markverði, beztu menn
liðsins. Hörður lék sérstaklega
vel, en hann gætti bezta
mannsins í framlínu Váler-
engen. Framlína KR var mjög
laus i reipunum. Gunnar var
beztur, og Þorbjörn á kant-
inum lofar góðu, en hinir virt
ust eitthvað miður sín.
Hjá Válerengen voru nokkr
ir góðir leikmenn, eins og
markmaðurinn, vinstri bak-
vörður, miðframvörðurinn og
vinstri innherji, en samleik-
ur liðsins var ekki góður, og
það er langt síðan að maður
hefir séð erlent lið nota kant
mennina jafn illa.
Dómari var Haukur Óskars
son og dæmdi hann prýðilega.
HS.
Chicagoborgar og kynritu sér
starfsemi borgarstiórnarinn-
ar.
Finnur Jónsson, fararstjóri
i:efndarinnar, héit fy-rirlestnr
er útvarpað var frá útvarps-
stcð er tilheyrir verkalýðs-
sa mbandi Bandar íkj o, ana
(American Federation of
Labor) í Chicago, og ræddi
hann þar um afstöðu íslands
gagnVart Bandaríkjunum og
Sovétríkjunum. í sama út-
varpserindj ræddi hann um
Marshalláætlunina og aðstoð
þá, er ísland heiir notið á
hennar vegum. Einnig hélt
Finnur fyrirlestur við Roose-
velt-háskólann í Chicago og
sýndi um leið litaðar skugga-
myndir frá íslandi.
Fulltrúarnir héldu þjóð-
hátíðardaginn, 17. júní, há-
tíðlegan mcð því aö fara i
ferðalag í boði íslenzk-amer-
íska félagsins í Chicago.
Meðlimir sendinefndarinr.-
ar sátu ráðstefnu samvinnu-
samtakanna í Bandaríkjun-
um, er haldin var að Lake
Oenevs, Wiscorsin, þar sem
Finnur Jónsson ávarpaði full-
trúana fyrir hönd neíndar-
innar. Fulltrúar þeir. er ráð-
stefnu þessa sátc, skiyjtu
hundruðum. í ávarp;
ræddi Finnur m. a. um sam-
vinnuhreyfinguna á íslandi.
Meðlimita senðinef attóilnn-
ar létu þess getið að gagn-
Til Vestfirðinga
Tileinkað Umf. Vísi í N.-
ísafjarðarsýslu af Umf. Stað -
arsveitar.
Velkomnir í vora sveit
Vestfiröingar góðir.
Lrottins ástar-eygló heit
ykkar vermi slóðir.
Bér um okkar ættarreit
oft þó napurt blési,
ýmsa fegurð augað leit
úti á Snæfellsnesi.
Foldin græn og fjöllin há
fegurð héraðs sýna.
Lika er dýrðleg sjón að sjá
sól á hafi skína.
Margan þýðan unaðsóm
eyrun heyra víða.
Fuglakvaki og fossahbóm
fagurt er að hlýða.
Hér finnst oss því ár cg síð
unaðslegt á vorin,
þar seni alla æfitíð
áttum flestöil sporin.
Forna sveitin, fegurð öer
iiestu yndislegri.
Hún í vorum augum er
öðrum sveitum fegri.
Fyrir einu ári vér
ykkar gestir vórum.
Hiu-.uð vorar þakkir þer
þegar burtu fórum.
Viömót hlvtt og vinatþel
verður aldrei metið.
-'Hls er gjörðuð við pss vcl
vist aun lengi getið.
£f að tengist hönd við hönd
hugsjón sérhver stækkar.
Þepar mynnist önd víð önd
ö'.ðugleikum iækkur.
Þ i.inig geta úvæð'abönd
böl og þraut'-; smækkað.
vi .rgunsól uin munans lönd
n- uminn vev nt og hækkað.
Vonum öll að veður bjart
veiði næstu d g.i,
svo að geisla gúliið skart
glói um tún og haga.
Drottins ástar-eygló heit
ykkar gylli slóðir.
Velkomnir í vora sveit
Vestfirðingar góðir.
30.6. 1951,
Bragi Jónsson
frá Hoftúnum.
Orðsending
Eyfirðingafélagið í Reykja-
vík gekkst fyrir veitingasölu
17. júní s. 1., til ágóða fyrir
Minningarlund Jónasar Hall
grímssonar, sem verið er að
stofnsetja á Steinsstöðum í
Öxnadal. Til viðbótar ágóðan
um af veitingasölunni, sem
nam rúmum 1500,00 kr. hafa
nokkrir velunnarar sent oss
peninga. Viljum við þvi benda
fólki á það, ef það vill styrkja
lundinn með peningagjöf, að
hringja þá í síma 5467, 1877
eða 4771, og verða þá pening-
arnir sóttir. Stjórnin.
stætt því, sem þeir höfðu bú-
izt við og almennt er álitiö,
þá virðist fólk í Bandarikj-
unum yfirleitt gefa sér tíma
til þess að tala við og leiðbeina
þeim, sem spyrjast þurfa til
vegar eða leita sér upplýs-
inga og rómuðu þeir vingjarn
leik og hjálpfýsi almennings
og fyrirgreiðslu alla er þeir
höfðu hlotið á ferðalagi
þeirra.
Eins og þegar hefir verið
sagt frá í fréttum mun send-
1 nefndin nota þann tíma, sem
hún á eftir i Bandaríkjunum,
til þess að skoða orkuverin í
Valley, heimsækja
sumarskóla er félag verka-
manna í bifreiðaiðnaðinum
rekur að Port Huron í Mich-
(Framhald á 6. slðu,)
Undanfarin ár haía nokkr
ir íslendingar, sem lengi hafa
dvalizt í Danmörku, átt þess
kost að heimsækja. gamla
landið fyrir forgöngu Þor-
finns Kristjánssonar ritstjóra
í Kaupmannahöfn og aðstoð
ýmsra mætra manna.
Að þessu sinni eru hér nú í
slikri heimsókn tveir landar:
Bjarni Eyjólfsson og frii Carla
Christensen.
Bjarni Eyjólfsson.
Hann kom með Gullfossi 21.
júní og dvelur hér í mánuð.
Bjarni er Skaptfellingur að
ætt. Fæddur aö Sólheimum i
Mýrdal 1882. Fluttist hann á
öðru ári með foreldrum sín-
um suður á Miðnes. Þar ólst
hann upp við sjó. Fulltiða var
hann á skútum — margar vev
tiðir. Var hann háseti á
strandferðaskSpinu Skálholti
sumarið 1910, fór síðan með
því til Danmerkur um haust
ið og hefir ekki komið heim
þau 40 ár, sem siðan eru liðin.
Fyrstu 18 árn var Bjarni far-
maður, lengst af á skipum
Sameinaða og Austur-Asíu-
félagsins.
Öll þessi ár hafði Bjarni
engin sambönd við landa sína.
Árið 1916 giftist hann danskri
konu og eiga þau hjónin
fimm uppkomin og mannvæn
leg börn. Eru þrjú þeirra gift.
Ekki safnaði Bjarni auði í
siglingunum, en kynntist
löndum við flest 'neimsins höf.
Mánaðarkaup háseta var þá
63 krónur.
Árið 1923 hætti Bjarni sigl
ingunum, settist að i Gen-
tofte, býr þar i bæjarbyggingu
og hefir öil árin haft gatna-
gerð að aðalstarfi. Samhliða
er hann húsvörður, .vicevært*,
í „bæjarhúsinu“ og nýtur fyr
ir það leigulausrar rúmgóðr-
ar íbúðar. Síðasta áratuginn
hefir Bjarni verið meðlimur
íslendingafélagsins i Kaup-
mannahöfn, þótt honum væri
þá orðið erfitt að mæla á ís-
lenzka tungu. Og mikil er
gleði þessa aldraöa gests yfir
því, að vera nú kominn heim
til gamla iands'ns. Hér hefir
hann heimsótt æskustöðvarn
ar, fyrirhitt gamla féiaga úr
barnaskóla og einnig gamla.
skipsfélaga, en frændur hefir
hann enga hitt. Þá hefir hann
komið á Þingvöll, séð Geysi
gjósa, og notið góöviðrisins
víðs vegar í nágrenni Reykja
víkur. Loks hefir honum ver
ið heitið flugfari til Ákureyr-
ar, en þaðan hyggst hann.
koma suður svejtir. Bjarni íer
heim með Gullfossi 21. júlí,
Frú Carla Christensen.
Hlnn gesturinn er frú Carla
Christensen. Hún fór utan 18
ára gömul árið 1910. Foreldr
ar hennar voru . Jóhannes
Hansen kaupmaður og frú
Lára kona hans, bæði dönsk.
Starfaði Jóhannes Hansen
fyrst víð Thomsensverzlun, en
stofnaöj síðan verzlun undir
eigin nafni, en lézt skömmu
aíðar, ó.Tið 1899. Frú Lára
giftist síðar V. B. Nielsen og
stofnuðu þau verzlunina Jó-
hannes Hansens Enke. sem í
rauninni er enn viö líði. Er
það hin kunna verzlun H.
Biering kaupmanns á Lauga
vegj 6.
Áður en frú Carla Christen
sen fór utan starfaði hún á
skrifstofu „hjá Bryde“. Áður
en frúin giftist dvaldi hún í
ýmsum landshlutum Dan-
merkur, m. a. Jótlandi. Eftir
giftinguna settust þau Christ
ensen og frú Carla að í Hvid
ovre, en það er ein af fjar-
lægustu útborgum Kaup-
mannahafnar. Þar starf-
ræktu þau fiskverzlun, með-
an eiginmaður frú Cörlu hélt
heilsu. Synirnir eru fimm, og
eru þrír þeirra kvæntir.
(Framhald 4 7. síðu.)
t— -------------■ ---——-----—-----——'
Morgunblaösmenn!
Þið talið stundum í nöldurtón um vöruflutningaskip
Sarabandsins. Sumir halda að það sé af umhvggju fyrir
Eimskip, sem muni niissa spón úr aski, ef fleiri en það
félag eigi skip.
En ég man ekki til að þið hafið hreytt neinum ónot-
um í eigendur Kötiu, Vatnajökuls eða Foidarinnar.
Taka þau skip ekki iíka flutninga frá Eimskip? Eða
eru eigendur þeirra kannske eitthvað „betra fólk“ en
samvinnumennirmr í landinu?
Getið þið ekkj gefið einhverja viðunandi skýringu j
á þessu misruunandi viðhorfi, sem þið haíið til rekst- i
urs skipa, eftir þvi hverjir eiga í hlut? Eða er kannske l
ekkert ljótt að taka fluíninga frá Eimsksp, ef þaö eru s
aðrir en Sambandið sem gera það? R. S.
Vesturför verkalýðsleiðtoganna
sinu, Tennesee