Tíminn - 28.11.1951, Blaðsíða 6

Tíminn - 28.11.1951, Blaðsíða 6
 6. TÍMININ, miðvikudaginn 28. nóvember 1951. 270 biað. Ðrtstnnagy&ian mín 1 Framúrskarandi skemmtileg j I þýzk mynd tekin í hinum j | unduríögru AGFA-litum. — j | Norskir skýringartextar. Wolfgang Luhschy. Sýnd kl. 7 og 9. Sluiiginn söíu- maðnr | Sprenghlægileg mynd með | Red Skelton S S Sýnd kl. 5. S ^llninWTnm»n»wm»nimn.7S,WUinnuuui|IUIUI » | NÝJA BÍÖj I Sagu Hubbardf jöi-1 s s sfoyldunnar £ . : | (Another Part of the Rorest) | | Sterk og mikilfengleg ný 1 \ amerísk stórmynd. Frederic March, É I Dan Duryra, Ann Blyth. Sýnd kl. 9. | Fjögurra mílnu | hlaupið | Hin fjöruga íþrótta-grín- i I mynd með Donald O’Connor. = Sýnd kl. 5 og 7. IBÆJARBÍÖI S - HAFNARFIRÐI - £ = £ £ SAMSÖNGUR £ = I Karlakórinn Þrestir kl. 9. i I = S s Sími 9184. . 0 Utvarps viðgerðir i Stadiovfimnstofan f I LAUGAVEG 166 s E | i B 5 [ Bergur Jónsson | e i I Málaflutningsskrifstoía | Laugaveg 65. Sími 5833 | Helma: Vitastíg 14 »♦♦♦♦»< § ssgassaas* i Í tí*9tuXnxrL0j(>OluAnaJL m€u- s ailllIIUIIIIIIIimilllIIIUIMIIIIIIIIIIMIHMIIIllllllllllHIMrV llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllltllllUUIIAUIIIIUI Austurbæjarbíó | TViglit asitl clay Sýnd kl. 9. Sœflugnasveitin Sýnd kl. 5 og 7. Bönnuð börnum. | TJARNARBÍO [ Ofsafenginn ahstur (Speed to spare) I Spennandi ný amerísk mynd | um ofsafenginn akstur og 1 ævintýri. Aðalhlutverk: Richard Arlen, Richard Travis. Sýnd kl. 5, 7 og 9. GAMLA BÍÓ Rifbein Adams (Adams Rib) I Ný amerísk gamanmynd. Spencer Tracy Katharine Heburn Judy Holliday („bezta leikkona ársins“) Sýnd kl. 5, 7 og 9. HAFNARBÍO! S1 Hetjudtíðir Hin viðburðaríka og spenn- £ andi ameríska mynd, byggð f á sönnum viðburðum úr síð- f asta stríði. Alan Ladd, Geraldine Fitzgerald. f Sýnd kl. 5, 7 og 9. i iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiia iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiii (TRIPOLI-BÍÓj I Rakari koitnngsms \ (Monsieur Beaucaire) i | Bráðskemmtileg amerísk | | gamanmynd, með hinum | £ heimsfræga gamanleikara | Bop Hope Joan Cauifield Sýnd kl. 5, 7 og 9. Auglýsfngasími TíMAN S cr 81 300. |ELDURINNj I gerír ekki boð á undan sér. | 1 Þeir, sem eru hyggnir, | tryggja strax hjá = Samvinnutryggingiim f mnmmiw —..... JErlent yfirlit (Framhald af 5. síðu) aðeins á valdið og lævísina, sem hann áleit eina tegund valds. Hann er ákaflega hefnigjarn, og alkunnugt, að hann gleymir hvorki né fyrirgefur móðgun. Þegar svo lítur út sem hann láti undan í deilu, er það aðeins til að skapa sér betri aðstöðu til þess að hefja árás úr laun- sátri. Og hann sækist eftir að hafa umhverfis sig menn sömu tegundar — skapharða, lang- rækna menn, sem þekkja ekki til samvizkubits. Tortryggni Stalins Undir niðri er Stalín auðvit- að einmana maður og veit það. Eftir því sem árin hafa liðið, hef ir hann fundið sig knúðan til að drepa næstum alla nánustu vini sína og félaga — jafnvel menn eins og Abel Jenukidze, sem ólzt upp með honum og hann taldi lengi einlægasta vin sinn. Morð Kirovs og dauði sam landa hans frá Georgíu, Ordzh- onikidzes, skildu eftir tóm í einkalífi hans. Nánustu vinir lians síðustu árin hafa verið Mikojan, Voroshilov, Beria og Molotov. En tortryggni Stalíns gagn- vart umhverfi sínu er sjúkleg, og þar komast engar undan- tekningar að, jafnvel ekki gagn vart þeim mönnum, sem hann hefir mætur á þessa eða hina stundina. Það er lítill vafi á því, að hann heldur, að þó að þeir hafi ekki í svip frammi ráða- gerðir gegn honum, þá kunni þeir síðar að gera það. Þetta var það, sem rætt var um í innsta hringnum. Stalín var ef til vill sá eini, sem sjald an var nefndur í sambandi við hneyksli. Um hina leiðtogana gengu sífelldar sögur um dans- meyjar, leikkonur, drykkju- veizlur og þess háttar, en aldrei um húsbóndann. Viðleitni hans til að hafa vakandi auga á öll um þýðingarmestu hliðum þjóð lífsins veitir honum ekki tóm til þess háttar skemmtana. Hann les alvarlegar bækur — Clausewitz, Chekhov, Salty- kov — og þekking hans á’fjár- málum og stjórnmálum er íurðu lega mikil. Hneigður til einveru. Tilhneigmg stalíns til ein- veru og óbeit hans á að koma opinberlega fram stendur ekki í neinu sambandi 'við óásjálegt útlit hans, eftir því sem flestir okkar hugðu. Hirðmálararnir og jafnvel ljósmyndararnir, sem gert hafa margar milljónir mynda af Stalín, hafa leynt því, að hann er lágvaxinn og þrekinn ístrubelgur; að hörunds litur hans er dekkri, austrænni en flestir halda; að andlit hans er bólugrafið, að vinstri hand- leggur hans er dálítið undinn og að tennur hans eru skakkar og skemmdar. Ef líkamsútlit hans hefir vakið hjá honum minni- máttarkennd, getur það ef til vill skýrt, hvernig hann gleyp- ir við öllu því íburðarmikla skjalli, sem venjulegur maður myndi fá velgju af. Það getur ef til vill líka hjálp að til að skýra hinar fjarstæðu falsanir um ævi hans fyrir bylt- inguna, gerðar í því skyni að varpa ljóma á æsku hans. í lög regluskjölum frá keisaratíman- um er hann t.d. oft talinn bók- Sigge Stark: í leynum skógarins hann og fleiri voru á þönum eftir — hún rændi hann skyn- seminni og villti um hann með fordæðuskap, hún fangaöi hann, og hann gat aldrei orðið frjáls úr þeim fjötrum, sem hún hafði komið honum í. Sá maður, sem einu sinni hefir gengið slíku flagði á vald, getur aldrei orðið frjáls og sjálfráður gerða sinna, og ævin hans verður helvltisvist, hvort sem hann kvænist flagðinu eða ekki. Eiríkur var dæmdur maöur — það vissi ég bezt. Sá ég ekki, hve augna- ráð hans var fjarrænt, enda þótt hann skrafaði stundum og hlægi? Og sá ég ekki, hvernig hann var farinn aö fara einförum? Hann hugsaði ekki um annað en hana — gat það ekki. Um tíma datt mér í hug að skjóta hana. En hvað hefði það stoðað? Eiríkur hefði orðið brjálaður. Hann heföi ekki linnt látum, fyrr en hann vissi, hver ráðið hafði hana af dögum, og þá hefði hann lagt hendur á mig. Þeir, sem lenda í klóm á fordæöum, vita ekki, hvað þeir gera. Ég vildi ekki, að sonur minn gerðist moröingi. — Gerðist þú sjálfur morðingi vegna þess, spyr sýslu- maöurinn. Nei — ég skaut son minn ekki með hatur í huga, heldur af því að ég vissi, að það var skársta lausnin — bezta lausnin fyrir hann. Hann var ungur og sterkur og harðgerður og heíði lcannske átt langa ævi fyrir höndum. Hann hefði alla daga þjáöst af afbrýðisemi og hugarangri. Og hann átti skilið betra en þjást alla daga vegna þess, aö hann hafði gengið í greipar fordæðu. Ég vildi, að hann dæi glaður, og hann var ávallt glaöur, er hann kom frá Mýri. Þess vegna lét ég hann fara til henn- ar fyrst. Og hann var glaður, þegar hann kom, því að hann blístraði og trallaði, og ég sá það á svip hans, að honum var létt í skapi. Það er skiljanlegt, hvernig ungum manni er innan brjósts á sunnudagsnóttu, þegar tunglskin er í skóginum, og.... Heldur sýslumaðurinn, að þetta hafi verið auðvelt verk? Ég átti ekki um annað að velja, og ég gleðst yfir því, að mér var gefinn kjarkur til þess að veita honum þá hinztu þjón- ustu, sem ég megnaði. En ég hefi aldrei staðið í þyngri sporum en þegar ég lyfti byssunni, miðaði á hann og hleypti af.... Hjátrú? Þið megið kalla það, hvað þið viljið — það breytir engu. Fordæðan er jafn hættuleg, hvort, sem þú trúir því eða ekki, hverju hún getur komið til leiðar. Ég hefi verið sviptur enkasyni mínum, sem ég unni heitast af öllu, svo að ég ætti að vita það.... Andrési var undarlega innan brjósts, er hann stóð úti á þinghúshvolnum og lét kvöldsvalann leika um sig. Það var hætt að rigna og kominn sveljandi vindur, og það nauð- aði í trjákrónunum, og fallið laufið þyrlaðist til og frá. Blakk ir skýjaflókar hröktust undan storminum, en á milli þeirra skein í dimmbláan himin. ÞJÓDLEIKHtíSID D Ó R 1 “ Sýning í kvöld kl. 20.00 Aðeins tvær sýningar eftir. „Hve goít og fagisrt“ Sýning fimmtudag kl. 20,00 Aðgöngumiðasalan opin frá kl. 13,15 til 20,00. Sími 80000. KAFFIPANTANIR í MIÐASÖLU ari, og hef ég sjálfur séð slík skjöl. Enn í dag sýnir hann furðulega leikni í notkun talna og hagskýrslna. En hann hefir aldrei leyft, að þetta yrði opin berlega kunnugt. Oft heyrðust beisklegar at- hugasemdir um það, að Stalín var talinn taka menn frá Káka sus, þ.e.-Georgíumenn og Arm- eníumenn, fram yfir Rússa. Það var sagt, að hann treysti þeim betur og skildi þá betur en Rússa, sem hann, þegar á allt er litið, er með öllu óskyldur, bæði að ætterni og uppeldi. íbú ar Kákasus eru aðeins smábrot af tölu Ráðstjórnarríkjanna, og þó voru þeir alls staðar nálægiv í stjórninni. Beria, sem til skamms tíma var yfirmaður lög reglunnar; Mikojan, yfirmaöur bæði utanríkis- og innanríkis- verzlunarinnar; Pogosian og Kavtaradze, helztu aðstoðar- menn Molotovs; ráðherrarnir Okopov og Tevosin; aðstoðar- ráðherrarnir Dadjan og Arouti- unov og hundruð annarra — allt eru þetta Georgíumenn eða Armeníumenn. Athiigasciml (Framhald af 5. síðu.) draga úr misskilningnum og tortryggninni, er á sinn þátt í kalda stríðinu, ef útlending- ar fengju að fara frjálsir ferða sinna um Sovétríkin og kynnast ástandinum af sjón og raun, eins og hægt er í lýðræðisríkjunum. Með því myndi skapast kynning og vin átta, er gæti hjálpað til að bæta sambúð þjóðanna. Með því að loka að sér, eiga forráðamenn Rússa ríkastan þátt í þeirri trú, að sitthvað sé rotið í riki þeirra. Og það bætir ekki úr skák, þegar þeir virðast hafa fyrir reglu, er þeir bjóða mönnum til heim- sóknar, að yfirleitt eru ekki valdir aðrir en þeir, sem eru annaðhvort kommúnistar eða meiri eða minni taglhnýting ar þeirra. Aðeins þeir menn virðast koma til greina, sem treyst er til þess að bera kommúnistum söguna vel. Með þessu setja Rússar raunverulega kommúnista- stimpilinn á þá menn, er þeir bjóða heim, og það er því meira þeirra sök en íslenzkra blaða, að hann hefir lent á sumum þeim mönnum, er þeir hafa boöiö héðan. , Ritstj:

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.