Tíminn - 24.02.1952, Qupperneq 4

Tíminn - 24.02.1952, Qupperneq 4
4. TÍMINN, sunnudaginn 24. febrúar 1952. 45. blað. V etrar-ÓlympíuleLkarnLr: 2. grein Ragnhild gleymdi að setja leikina KorðmatSiirinn Síon Eriksen sigpí^i í stórsvigi. Baudnríkjamaðuv* í 500 m. skautahl. Sláttvík a síök,i'”!pni í norrænni tvíkeppni. gamii og ræðir um bækur: Tvennt vantaði er setning 6. Vetrar-Ólympíuleikanna fór fram. í fyrsta lagi sólskin, og í öðru lagi Hákon konung, en Norðmenn munu þó aðallega hafa saknað fjarveru hans, en hann var viðstaddur útför' Georgs Bretakonungs. Það féll því í hlut hinnar 21 árs prins- J essu, Ragnhildar, að taka að sér hið konunglega hlutverk og setja leikana. En hún gleymdi litlu, þýðing- armiklu orði, því það getur eins komið fyrir konunglegt fólk, eins og annað fólk, er það stend ur frammi fvrir fjöldanum, að gleyma einhverju. Og orðið, er hún gleymdi, var „setja“ og fræðilega hafa Ólympíuleikarn- ir því ekki verið settir. Og við það situr enn. Fyrst var Georgs Bretakon- ungs minnzt hinn frægi stökkmaður Norð- manna, Thorbjörn Falkanger, ólympíueiðinn. Þær þjóðir, sem áttu þátttak- Hér er kominn Starkaður ar síðari og jók harmþunga sög unnar og áhrif „frá listrænu sjónarmiði“, eða að mínum ná miklu forskoti í stökkkennn 1 -Gjarnan vildi ég mega' smekk. Hér var verið að lýsa na miKiu iorskoti „m^kkeppn rabba litla stund um bókmennt því, hvernig velsæmiskröfur og mm- I ir í baðstofunni. Efst er mér nú aimenningsálit samtíðarinnar Honum tókst það, og þessi 35 í huga saga Árna Jónssonar: gat leikið heilbrigt og náttúr- ára járnkarl, sýndi í þessari Einum unni ég manninum. Hér legt fólk, en það var ekki ætlun keppni, hvernig skíðastökk á að skal ekki fjölyrt um heiti henn- skáldsins aö segja neina upp- fnrn fram Harm ctökk miiii ai' eða gerS. en sagan er bæði reisnarsögu gegn almennings- 60-65 m. og stíieinkunnir hans óvenjuleg og merkileg. Höfund- áliti og vWurkenndu velsæmh mum liggur nokkuð a hjarta. Her var sogð saga um astir 1 voru að meoaltah um 18, sem er jjann á erindi við lesandann, meinum, en engu að síður ástir mjög sjaldgæft hjá tvíkeppnis- j en Vjg eigum nóg af fólki, sem þeirra, sem viðurkenndu að mönnum. Hinir Norðmennirn- . hefir lipran talanda og er nautn meinbugir væru meinbugir, ir, Stenersen og Gjelten, létu ! að neyta þess, en kemur þó allt- ; hvernig sem höfundurinn liti á heldur ekki að sér hæða, og' af erindisleysu. En hér fer það. lentu í 2. og 3. sæti i stökkkeppn ; skald< sem flytur boðskap, skírð inni. Slattvík hlaut 223,5 stig, an eldi mikillar íífsreynslu. Stenersen 223, Gjelten 212, en unum þannig háttað, að Slatt vík hafði 4:48 mín, Stenersen komast á rétta braut en° síðan vann Hann varð þó nr' 13‘ aftur. undan til að bera sigur úr být um. Til gamans má geta þess, Um frammistöðu íslending- anna er lítið hægt að segja. Þeir voru að því leyti óheppnir, að aö'slattvIk "hafði'aðeins minna ________._______ vera ræstir aftarlega, og var . forskot j heimsmeistarakeppn- endur í Osló um þessar mundir l3rautm Þvi orðin slæm. er Þeir inni> 15^ stíg á móti 16 nú, en gengu fylktu liði inn á Bislet, og loksins komust af stað. Leikm Finnanum meg sinni alþekktu var skautahlauparinn Hjalmar Þeirra var 11111 miðaS Vlð b®zlu „sisu“ tókst að vinna upp bil- Andersen fánaberi. Kl. 1 um mennlRa’eins.°s Vlð val að bu" | ið og sigra með 3,4 stigum. Allt daginn hófst keppni í stórsvigi ast' Haukur Sigurðsson s o sig ! er þvi ^ huldu meg ursht i þess- karla. Ibezt’ varð 51“ en kePPendur ari grein, þrátt fyrir yfirburði voru rúmlega 80. Karl Sigurðs- Norðmannanna j stökkkeppn- I cnn r TTonlrc xro rA A.C Stórsvig karla. En því nefndi ég Helga Hjörv- ar hér, að ég las nýlega um sögu , , Beðskapur Árna Jónssonar bók hans ritdóm, sem mér næstur varð Eder fra Austur- ; virgist mér einkum sá, að erf- \ fannst ómaklega lítið góðgjarn ríki með 209 stig, og Hazu í jgieikar og jafnvel hörmulegir t og ekki fyllilega laus við þá for fimmta sæti með 207,5 stig. atburðir geti orðið mönnum til dóma, að sjónarmið ritdómar- Fyrir göngukeppnina var hlut S°ðs, — enda nauðsynleg náðar 1 ans eitt se „listrænt sjónaimiö. meðul til sálubótar og sálu- ] Mér þykja fyrri sögur Helga hjálpar, þó að slíkt orð þyki nú betri en hinar nýrri, en les þær sjálfsagt orka tvímælis. Þó hika allar mér til ánægju, enda fer 4:39, Gielten 3,27 og Eder 27 sek., ég ekki við aS halda tram raun I saman vald á góðu máli og fá- til góða á Hazu, og varð hann hœfu sannleiksgildi þess, enda' gæt kunnátta að segja mátulega því að vera þessum tímum á ( andleg deyfð og andlegur dauði.! mikið, svo að kynngi sterkra og lifandi rotnun viðurstyggð,1 áhrifa liggi í frásögninni. Að sem engan veginn er óþekkt því leyti er Helgi listamaður í fyrirbæri þessara „upplýstu“ 1 fremstu röð, svo að sögur hans tíma „mannsæmandi lífskjara”. I grípa mig að minnsta kosti ó- En að öðrum þræði bendir Árni | venjulega föstum tökum. En á það í skáldskap sínum, að auk þess hefir hann sitt sérsvið sérhver maður heyi lífsstríð hið um val söguefna. innra með sjálfum sér, en hið ytra er fremur hismi og hégómi. Sögur Helga Hjörvars eru Þetta orðar hann eitthvað á fiestar um mann, sem dugur og þá leið á máli sinnar lífsspeki,1 manntak er í, — jafnvel óvenju ............. „ ........x.x... að maðurinn sé að flýja guð iegt táp, — en finnst þó, að son, bróðir Hauks, varð 57., Ás inni spenningur mikill hjá!sinn’ þar s?m hann reynir aS hann hafi verið minnkaður itöí^ ir,nÁifccnri fií 0g Stefán ' hlfllinnst, fra. fort.lb sinni Of? íi,- ’ Tv,aX oir,V,T,ori.im Vrooft-i nir hnrfl áhorfendum. 500 m. skautahlaup. Flestum kom það á óvart, að það skyldi verða Bandaríkja- maður, sem sigraði i 500 m. hann vantaði aðeins 1/10 á ól- ympiska metið. En þó sigur hans kæmi á óvart, var þó enn óvænna, að í öðru sæti skyldi geir Eyjólfsson 63 Noregur fékk fyrstu gullverð Kristjánsson 68. launin í stórsviginu, sigur, sem Brautin var 2200 m. löng og gladdi Norðmenn mjög mikið. hafði 66 hhg. Hæðarmismunur Hingað til hafa Norðmenn ekki var 520 m og sigustu 200 m. staðið Mið-Evrópuþjóðunum á voru engin hlið. Úrslit urðu sporði i Alpagreinunum og ekki þessi; tekizt að komast í fremstu röð í þeim, nema þegar norsk stúlka 1. Sten Eriksen, Noregi, 2:25,0 vann svig kvenna á Ólympiu- 2. Ch. Pravda, Austurr., 2:26,9 ] hans virtist aldrei i hættu, og leikunum fyrir 16 árum síðan. 3. Toni Spiess, Austurr., 2:28,8 Sigur Sten Eriksen var því 4. Zeno Colo, ítalíu, 2:29,1 mjög kærkominn nú, þótt 5. G. Schneider, Sviss, 2:31,2 hann væri á engan hátt óvænt- 6. Stig Sollander,. Sviþj., 2:32,6 ur, því þessi frábæri skíðamað- 0. J. Brooks, USA, 2:32,6 ur hefir undanfarin ár verið í fremstu röð, og í þetta skipti' Meðalhraði Eriksen, ef miðað hjálpuðu heimahagarnir til, því er ViS klukkustund, var 57 km. hann gjörþekkti brautina. Hann! keyrði mjög hratt af stað og í stökkkeppnin. miðri brautinni hafði hann náð Á laugardaginn hófst keppn- tveggja sek. forskoti á hættuleg in með stökkeppni í norrænni ustu keppinauta sína, Austur- tvíkeppni. Norðmenn sendu i rikismennina Pravda og Spiess. þá keppni fjóra mjög jafna Öryggi hans var frábært, stund menn, m.a. þeirra Simon Slatt- um fór hann gegnum hliðin á vík, járnkarlinn, sem þrivegis öðru skíðinu, með hitt i loft- hefir borið sigur úr býtum á inu, í skörpum beygjum. Það Holmenkollenmótinu í nor- var ekki vafi, er hann kom í rænni tvíkeppni. Hann varð! roS. mark, hver myndi hljóta gull- einnig annar í heimsmeistara- ’ Fyrir leikana höfðu Norðmenn verðlaunin, því að beztu skíða- keppninni 1950, á eftir Finn- ]irnir fjói-ii-, allir frábærir sprett mennirnir höfðu verið ræstir anum Heiki Hazu, og var nú sagt hlauparar á skautum, verið á- á undan honum. ag hann hefði fullan hug á að Htnir líklegastir til að hljóta Um leið og hann kom í mark- jafna þau met. Slattvík er mjög ,efstu sætin, en meðal þeirra góður stökkmaður, en Hazu er fyrst og fremst göngumaður. Ef Norðmaðurinn ætlaði að bera sigur úr býtum, varð hann að hlaupast frá fortið sinni og á- ] meg einhverjum hætti og þurfi byrgð unninna verka, og þvi sé þvi ag gera eitthvað til að leita flótti hans vonlaus og ómögu- | sér uppreisnar og stækka sig í legur. Hugsandi fólk, sem vill | augum heimsins. Oft leita þess hafa sjálfstæða skoðun um rök- : ir menn sinnar uppreisnar á semdir og eðli mannlegs lifs þann hátt, að þeir eru sjálfum á þessari jörð, ætti ekki að sér verstir. Nægir þar að nefna , , , , , .. , Játa sögu Árna fara fram hjá hetjUna úr Smalaskónum, sem skautahlaupinu. Yfirburðir Ken J sér, enda er trú hans og túlkun hrekur frá sér stúlkuna, sem Henry voru þó slíkir, að sigur, bæði karlmannleg og drengi-; hann eiskar, _ einu stúlkuna, leg. sem honum er ekki sama um, — fyrir það eit't, að hún hló einu Auk þessa, er það að meta, að , sinni með öðrum unglingum að i sögunni eru persónur, sem 1 skonum hans, og hefir þar eng- vert er að kynnast og muna, ] in ahrif, þ0 að hún hafi sýnt „ . ... . . fóik, sem vex af áreynslu og h0num hlýju og traust bæði fyrr oþekktur landi hans lenda, sem: iætur hörmungar lífsins ekki ■ og sigar, Þetta endurtekur sig fyrir þremur mánuðum hafði minnka sig. Ég las þessa bók! meg ýmsum hætti í sögum legið veikur á hermannaspit- ala í Þýzkalandi, og hafði leg- ið þar i rúma tvo mánuði. Þessi maður héitir McDerfnott, og er hermaður í Þýzkalandi, en fékk með óvenjulegum áhuga og ó- venjulegri ánægju. Helgi Hjörvar sagði i eftir- mála sínum við Upp við fossa, , .. . , ,, , .. . að eitthvað væri svo og svo „frá leyfi, strax og hann utsknfaðist hstrænu sjónarmiði.“ Stundum af spítalanum, til að æfa skauta taia menn s.vona, eins og ekki hlaup. | sé tii nema eitt listrænt sjónar- Hann var einnig sendur til mið, en þau eru mörg, eins og Noregs mánuði fyrir leikana, er! allir mega vita, sem hlýtt hafa árangur hans sýndi, að hann gæti ef til vill komizt í fremstu ið fleygði bandaríska stúlkan Rodolph, sem varð fimmta í stórsvigi kvenna, sér um háls- inn á honum, enda eru þau trú- lofuð, þótt stutt sé siðan hún kom til Noregs. Á eftir sagði Eriksen við blaðamenn: Þetta var einn af þessum dögum, er allt gengur eins og i sögu, og! maður getur ekki gert rangt. í Ég var aldrei hræddur um að detta, og ég held að ég hafi ekki tapað tíunda hluta úr sekúndu alla leiðina. Ég efaðist ekki um sigur. Annar Norðmaður, Guttorm Berge, var ekki eins heppinn. Hann hafði keyrt mjög vel alla leiðina, og fjörutíu metra frá marki var hann með einn al- bezta tímann, en þá lenti hann út úr brautinni, og það kostaði hann dýrmætar sekúndur, að var Olympíusigurvegarinn síð- an 1948, Finn Helgesen. Um 30 þúsund áhorfendur voru á Bislet leikvanginum, er hlaupið fór fram, mest Norðmenn, og þeim til mikillar gremju, urðu þeir að horfa á þrjá af löndum sínum sigraða í riðlunum, er þeir kepptu í. En eins og kunnugt er keppa tveir og tveir saman í riðlunum og ræður bezti tím- inn úrslitunum. Samanburður á beztu mönnunum fæst því sjaldan. Úrslit urðu þessi: Simon Sláttvík "ÍíSésÍ 1. Ken Henry, USA, 2. McDermott, USA, 43,9 3. Arne Johansen, Noregi, 44,0 4. Audley, Kanada, 44,0 5. Finn Helgesen, Noregi, 44,0 6. Takabayashi, Japan, 44,1 6. Hroar Elvenes, Noregi, 44,1 á deilur listamanna og listfræð inga innbyrðis. Auðvitað eru vissar reglur, sem fylgja ber, svo að saga verði áhrifamikil til dæmis, en margs er að gæta við sagnagerð eins og aðra list- sköpun. Orðatiltækið „frá list- rænu sjónarmiði“. má oft þýða með hinu látlausa tilsvari: „Mér finnst.“ Þorgils gjallandi vissi hvað hann gerði, þegar hann skrifaði Upp við fossa og sagði þar tvær ástarsögur af einum manni, enda var fyrri sagan með nokkr um hætti undirbúningur hinn- Helga Hjörvars allt til kennar- ans í Básavik, en þeir ' þættir falla mér vel, þó að ekki séu nema brot. Þetta fyrirbæri, sjúkur metn aður og vanhugsað, heimsku- legt ofríki til að hreykja sér af þeim sökum, er sannarlega svo algengt og alvarlegt, að vel má skrifa um það eina bók. Sögu- bók Helga á því fullt erindi við samtíð okkar og samferðamenn, enda að öllu samanlögðu i betri bóka röð, bæði vegna listataka og íþróttar höfundar síns og mannbætandi boðskapar, sem hún flytur geðrikum mönnum og kappsömum til varnaðar, svo að þeim lærist að lægja metn- að sinn til hæfis við skaplega sambúÖarhætti.“ Lokið er ræðu Starkaðar gamla og verður nú hvíld tekin um hríð. Starkaður. 43,2 VVAV.V.V.V.VV.V.V.V.V.V.V.VV.V.V.V.’.V'.V.V.V.V.V s Slysavarnardeildarinnar Ingólfs i Reykjavik verður haldin n. k. þriðjudagskvöld 26. febr. kl. 20,30 í fundarsal Slysavarnafélagsins í Gróf- in 1. 1. Venjuleg aðalfundarstörf ■: 2. Kosning fulltrúa á 6. landsþing Slysavarna félags íslands. ^ Stjórnin VAVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVVV

x

Tíminn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.