Tíminn - 07.06.1952, Blaðsíða 4

4.
TÍMINN, laugardaginn 7. júní 1952.
125. blað,

'5?
15. Sjómannadagur
DAGSKRÁ:
liaugardagur 7. júní:
Kl. 15,00 KappróSur við Faxagarð. Veðbanki starfræktur.
Hefst róðurinn á kappróðri kvenna.
Síðan fer fram sundkeppni.
Stinnudagur 8. jiíní, sjómannadagur:
Kl.
8,00
9,00
— 13,00
— 13,20
14,00
Fánar dregnir að hún á skipum.
Hefst sala á merki og blaði dagsins, svo og happdrættismiðum dval-
arheimilis aldraðra sjómanna.
Safnazt saman ttt hópgöngu sjómanna við Miðbæjarbarnaskólann.
Leggur hópgangan af stað með Lúðrasveit Reykjavíkur í fararbroddi.
Gengið verður um Vonarstræti, Suðurgötu, Túngötu, Ægisgötu,
Tryggvagötu, Geirsgötu, Pósthússtræti og staðnæmst á Austurvelli.
Hefst útisamkoma við Austurvöll, ræður og ávörp verða flutt af svölum
Alþingishússins.
Útisamkoman hefst með því að Ævar R. Kvaran syngur „Bára blá“
með aðstoð lúðrasveitarinnar. — Biskupinn yfir íslandi, herra Sigurgeir
Sigurðsson minnist látinna sjómanna. — Lagður verður blómsveigur á
leiði óþekkta sjómannsins í Fossvogskirkjugarði. — Þögn í eina mínútu.
— Ævar R. Kvaran syngur „Alfaðir ræður“ með aðstoð lúðrasveitar-
innar.
Ávarp siglingamálaráðherra, Ólafs Thors.
Leikið: Lýstu sól stjörnu stól.
Ávarp fulltrúa útgerðarmanna, Björns Thors framkvæmdastjóra.
Leikið: Gnoð úr hafi skrautleg skreið.
Ávarp borgarstjórans í Reykjavík, Gunnars Thoroddsens.
Leikið: Reykjavik.
Ávarp fulltrúa sjómanna, Ásgeirs Sigurðssonar skipstjóra.
Leikið: Islands Hrafnistumenn.
Afhending verðlauna.
Að lokum verður leikinn þjóðsöngurinn.
14 fþróttavellmum við melanna:
Kl. 17,00 Knattspyrnukappleikur, m/s Reykjafoss og m/s Tröllafoss.
Reiptog milli Fulltrúaráðs sjómannadagsins og Kvennadeildar Slysa-
varnafélags íslands o. fl.
Skemmtanir:
Kvöldvaka sjómanna að Hótel Borg:
Kl. 20,30 Hefst dans.
Ávarp: Auðunn Hermannsson, form. Skipstj,- og stýrimannafél. Gróttu.
Söngur: Tígulkvartettinn.
Einsöngur: „Aría Argan“.
1 Sjálfstæðishúsinu:
Kl. 20,30 Sýning á revíunni „Sumarrevían 1952“.
Dáns.
Dansleikir:
Laugardaginn 7. júní í Tjarnarcafé og Breiðfirðingabúð.
Sjómannadaginn, sunnudaginn 8. júní:
Gömlu dansarnir í Ingólfscafé, Þórscafé og Breiðfirðingabúð.
Dansleikir í Vetrargarðinum, Iðnó og Tjarnarcafé.
Aðgöngumiðar seldir á sama stað frá kl. 8 og á skrifstofu okkar,
Grófin 1, í dag (iaugardag) milli kl. 11—2 og 6—7.
Kl. 3—5 eftir hádegi báða dagana framreiða sjómannakonur eftirmið-
dagskaffi í Iðnó til ágóða fyrir dvalarheimili aldraðra sjómanna, og
verða það afbragðs veitingar.
Drekkið eftirmiðdagskaffið í Iðnó.
t Hafnarfirði:
Kl. 8,00 Hefst sala á merki og blaði dagsins;
— 9,30 Hefst hópganga frá Verkamannaskýlinu að Þjóðkirkjunni.
— 21,00 Dansleikur, nýju og gömlu dansarnir, í Alþýðuhúsinu.
Aðgöngumiðar verða seldir frá kl. 20,00.
Kvöldvaka í Aiistiirbjpjarbíó, mánud. 9. jnní kl. 21,00.
Ávarp: Þorvarður Björnsson yfirhafnsögumaður.
Upplestur: Jón Aðils leikari.
Einsöngur: Guðmundur Jónsson.
Ávarp: Rannveig Vigfúsdóttir.
Frásögn af sjóhrakningum, Gds Guðmundsson ritstjóri.
Upplestur: Gerður Hjörleifsdóttir.
Einsöngur: Ævar R. Kyaran.
Upplestur: „Stjání blái“, Jön Aðils.
Kórsöngur: Karlakórinn Þrestir úr Hafnarfirði.
Aðgöngumiðar seldir á skrifstofu okkar og við innganginn á mánu-
dag. — Verð kr. 15,00.
Sjómann adagsráð.
Hvaö segir unga fólkið?
(Framhald af 3. síðu.)
Ásgeir Ásgeirsson, er valda-
mikill og umdeildur stjórn-
málamaður, sem mjög hefir
' lát’ð til sín taka í íslenzkum
!stjórnmálum síðastliðin 20 ár.
Á þeim tíma hefir hann eign
azt margra og hatramma and
stæðinga. Ásgeir getur þvi
aldrei orðið sameiningartákn
þjóðarinnar, heldur mundi
kosning hans sundra henni
meir en nú er.
I Séra Bjarni Jónsson hefir
leyst af hendi mikið og göf-
ugt starf fyrir íslenzku þjóð-
ina. Af réttsýni og skilningi
hefir hann leyst vanda þeirra
mörgu einstaklinga, sem til
hans hafa leitað á erfiðleika-
stundum. Ég er þess fullviss,
að þannig mun hann einnig
lysa úr vandamálum þjóðar-
innar.
1 . >★<
Áskell Einarsson:
Séra Bjarni mun gæta
drenglyndis í hví-
vetna.
Mér er ljúft að svara þess-
ari spurningu. Svo sem kunn-
ugt er veröa í framboði til for
setakjörs þrír íhaldsmenn, er
því valið um, hvern þessara í-
haldsmanna eigi að kjósa.
svarað með því, að séra Bjarni
er eftir áratuga starf lands-
kunnur sæmdarmaður, sem
ekki má vamm sitt vita. Hann
þekkir þjóðina flestum bet-
ur, kosti og lesti. Honum ein-
um hinna þriggja frambjóð-
enda er treystandi til að vera
skörulegur þjóðhöfðingi, sem
dregur einskis taum umfram
annars, og sýnir stjórnmála-
flokkunum fyllsta hlutleysi,
en mun reynast öruggur for-
ustumaður á örlagastundu.
Því heiti ég á alla góða ís-
lentíinga, að vinna ötullega
gegn Ásgeiri Ásgeirssyni og
gera sigur séra Bjarna Jóns-
sonar sem alira glæsilegastan.
>★<
Guðni Þórðarson:
Séra Bjarni mun ekki
beita valdi sínu til fram
dráttar neinum stjórn-
málasjónarmiðum.
Ég kýs þann frambjóðanda,
sem ég treysti bezt til að leysa
með drengskap og heiðarleik
úr hverjum þeim vanda, sem
steðja kann að þjóð okkar,
eða einstaklingum, án þess
að láta glepjast af pólitísk-
um sjónarmiðum.
Þar á séra Bjarni Jónsson
allt mitt traust. Hann hefir
Við nána athugun er mér. refskák stiórn-
Ijóst, að séra Bjarni Jónsson £?*nJatlö0
er líklega^tur þessara forseta-
efna að gæta velsæmis í starfi
sínu og koma fram með dreng
skap í hvívetna, enda hefir
hann ætíð reynst traustur þeg
ar vandinn hefir verið mest-
w' | ur. - Fulltrúa hins „moderne i
• lialds“ þarf ekki að fjölyrða
um, en ekki er allt gull sem
glóir, svo er um Ásgeir Ás-
! geirsson, enda eru glans-
;myndir aðeins veggprýði. Ég
|,kýs séra Bjarna Jónsson
jvegna þess, að hann er sá
þessara forsetaefni, sem
1j fyllir hugtakið „íslenzkur
, drengskaparmaður". bezt eins
' og það er grópað í hugum ó-
| spilltra íslendinga. Kosning
^jséra Bjarna er þjóðarsómi og
fylkjum okkur öll um fram-
' boö hans.
j >★<
Björn Jónsson:
málanna afskiptalausa og
ekki, mér vitanlega lagt til
nokkurs manns, eða flokks af
stjcrnmálalegum ástæðum.
Hann mun því ekki beita
valdi sínu, sem æðsti maður
þj óðarinnar, til íramdráttar
neinum stjörnmálasjónarmið
um, eða í fang ættar- og
venzlafólks. Það er trú mín
og vissa, að starf hans, sem
forseta íslands, muni mótast
af drengskap þeim og eldmóði
í baráttu fyrir hinu fagra og
góða, sem einkennt hefir hann
sem trúaðan kennimann og
ötulan forustumann um hálfr
ar aldar skeið í heillaríkum
æskulýðsfélagsskap.
íslendingar hafa kannske
aldrei, síður en nú, efni á að
hafna drengskaparleiösögn
hans og trúarstyrk sem for-
seta íslands.
>★<
h-Hfslenz^íum^stjórnmál Jón Rafn Guðmundsson:
um getur stutt Ásgeir. Það væri hlálegt að
Það hafa komið fram þrjú
forsetaíramboð við forseta-
kosningarnar. Um Gísla
Sveinsson skal ekki farið
mörgum orðum, framböð
hans er fyrirfram vonlaust og
aðeins að kasta atkvæði sínu
á glæ að kjósa hann. Barátt-
an verður milli séra Bjárna
Jónssonar og Ásgeirs Ásgeirs-
sonar. Ferill Ásgeirs í ís’enzk-
um stjórnmáium er slíkur, að
enginn, sem kynni hafa haft
af íslenzkum stjórnmálum,
allra sízt þó Framsóknar-
menn,, ættu að geta stutt
hann. Má nefna sem dæmi,
&ð hann komst á þing fyrir
tilstuðlan mágs síns, Tryggva
Þórhallssonar, klýfur síðan
Framsóknarflokkinn 1933 og
nær honum og ýmsum öðrum
mætum mönnum með sér,
svíkur þá síðan á örlaga-
stundu og fer í Alþýðuflokk-
inn, sem síðan er í stöðugri
afturför og hefir ekki borið
sitt barr. Þeim, sem kynnast
vilja nákvæmlega stjórn-
málaferli Ásgeirs, skal bent á
að lesa grein eftir Jónas Jóns
son fyrrv. ráðherra í síðasta
tölublaði Landvarnar, er nefn
ist: „Þjóðin gengur undir
landspróf".
Spurningunni um það,
hvers vegna ég kýs séra
Bjarna Jónsson, get ég bezt
verðlauna sundrungar-
uflin.
Hvers vegna styð ég fram-
boð séra Bjarna Jónssonar
við forsetakjör?
Aðalástæðan fyrir því er, að
ég treysti honum bezt af fram
bióðendunum, og séra Bjarni
er tvímælalaust sá frambjóð-
andinn, sem flestir geta
treyst til að misnota, ekki að-
stöðu sína sem forseti.
Annað atriði vildi ég drepa
á, þótt rúmið sé takmarkað.
Ég er eindregið á móti því, aö
í forsetaembættið, eins og því
er nú háttað, verði kosinn
starfandi stjórnmálamaður
eða þingmaður, og miklu frem
ur er ástæða til þess fyrir
vinstrisinnaða menn að vinna
gegn kosningu slíks manns,
þegar viðkomandi er þekktur
að því að sundra vinstri öfi-
unum í landinu og koma í veg
íyrir að þau nái að starfa
saman.
Ég er alls ekki að lasta Ás-
geir Ásgeirsson með þessum
orðum því áð þetta virðist
hafa verið hans stefna, og
henni hefir hann verið trúr.
Ég álít sérstaka ástæðu fyr
ir unga Framsóknarmenn, að
gera sér grein fyrir því, hversu
hlálegt það væri að veita þeim
manni brautargengi og verð-
(Framh. á 7. siðu).