Tíminn - 07.08.1952, Blaðsíða 6

■
TÍMINN, fimmtudaginn 7. ágúst 1952.
175. blað.
liiiiimimiiiimimiimmiiimmuiiiuiimmiimimiiiiÞ
Sltinifinn
sölmnaffur
Amerísk gamanmynd með
Ked Skelton.
Sýnd kl. 9.
Austurbæjarbíó j
1 Fei&tmi shipstjóri
: (La Taverne de Nevv Orleans) ;
e :
r H
Aðalhlutverk:
Errol Flynn
Vincent Price
Sýnd kl. 5,15 og 9.
íslenzki Istsid-
búnaSisriim
(Framhald af 4. síðu.)
um til þess að fá framgengt
sanngjörnum og saméiginleg
um kröfum þeirra í verðlags- ;
og viðskiptamálum.
Þaö er fyrr en fóllcið fer að, ‘

Vicki Baum:
Frægðarbraut Dóru Hart
67. DAGUR

dieyma um stiálfsstjórn á ný ánum, en síðan gekk hún inn í baðherbergið og bjó Basil
og þykist eygja að hún kunni baS jjún stráði vatnið baðsalti, sem hún hafði komið með
að vera í nánd, fyii áeggjan Frakklandi, eins og það gæti orðið Basil einhver hiálp.
> s l
J\ ÍV
MihUa Iasrir
mammsiíSi
(Lccon de conduite)
Bráðskemmtileg frönsk gaman- |
mynd með hinni fögru og eld- |
fjörugu
Odette Joyeux.
Aukamynd:
„Nú er það svart maður“, I
grínmynd með GÖG og GOKKE j
Danskir skýringartextar.
Sýnd kl. 5,15 og 9.
BÆJARBÍO
- HAFNARFIRÐI -
_______________J
Klmidihe Anna
Biáðskemmtileg og spennandi, |
amerísk mynd.
Aðalhlutverk:
Mao West.
TJARNARBIÓ
Peningar
(Pengar).
Jl
\ Sænsk verðlaunamynd, sem alls :
§ staðar hefir hlotið ágæta að- \
| sókn og dóma. Þetta er skemmti 1
I mynd krydduð biturri heimsá- i
I deilu.
Aðalhlutverk leikur:
Nils Poppe |
\ af mikilli snilld. |
Sýnd kl. 5,15 jg 9.
ig hvatningu afburða manna
sem þjóðin eignaðist á 19.
öldinni, að umbótahugurinn
fer aö gera vart við sig á fé-
lagslífi og framkvæmd. En
fyrr en varði var þessi af-
skekta þj óð komin svo að
segja í hringiðu umheimsins.
Til nágrannalanda okkar
j verður nú flogið á sama tíma
og það tók að fara nokkrar
{ bæjarleiðir á íslandi, á
| þeirrar tíma farartækjum fyr
i Basil gekk með beygt höfuð inn í baöherbergið og læsti
ayrunum. Hann lá svo lengi í baðinu, að Dóra fór aö óttast
um hann. Þegar hann að lokum kom, var hann eins og ann-
ar maður.
j „Má ég nota greiðuna bína?“, spurði hann.
• Hann hafði ekkert meðferðis, engin föt, ekki neitt, sem til-
heyrði honum. Hann stóð fyrir framan spegilinn með al-
vörusvip og greiddi þunnt hár sitt aftur frá enninu.
j Basil var ennþá þvingaður, á meðan þau fóru niður í lyft-
unni, alveg eins og eftirlitsmaður stæði á bak við hann. En
þegar hann kom niður í anddyrið öðlaðist hann á ný öryggi
sitt og sjálfstraust. Hann leiddi Dóru inn í borðsalinn, eins
ir rúmlega aldarfjórðungi .og hann væri daglegur gestur þar. Hann tók matseðilinn úr
En vemra þess aö fjarlæó-ð-: hendi hennar °8' pantaði; hún starði forviða á hann.
irnar hafa þannig á vissan * „hetta verðurðu að sætta þig við“, sagði hann. „Ég á pen-
hátt upphafist, erum við sam inga- við fengum fimm sent á dag; þegar Taylor kemur fá-
an komnir hér í dag. Og það,
um við níu.“
GAMLA BIO

Sýnd kl. 9.
Sími 9184.
Spiluvítiö
(Any number can play) :
Ný amerlsk Metro Goldwyn :
’ Mayerkvikmynd eftir skáld- I
; sögu Edwards Harris Heth. 1
Clark Gable
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 1 e.h.
HAFNARBIÖ f|
Hœttuletiur leihur \
Viðburðarík og spennandi, \ 1
amerísk kvikmynd.
TRIPOLI-BÍÓ
Töframaönrinn
(Etternally Yours)
Howard Dush,
Challeg Curtis.
Sýnd kl. 5,15 og 9.
Munið
að
greiða
blaðgjaldið
nú
þegar
É Bráðskemmtileg amerísk gaman
j mynd.
Laurette Young,
| David Nivien,
Broderick Crawford.
| Sýnd ki. 5,15 og 9.
E E
E =
RIFFLAR
Haglahyssur
ætti að geta orðið til þess að FYrsti rétturinn kom og Basil snæddi rólega og snyrtilega.
hugur og hendi sameinist urn Dara hafði búizt við öðru og horfði nú til hans yfir borðið,
það að° gera bændastéttir brosanúi. Satt var, að hann hafði alltaf leikið annað hlut-
allra Norðurlanda sterkari o0, verk- datt henni allt í einu í hug. Hún gat ekki látið vera að
samhentaðri. Hverju landl hu8'sa um> að ef til vill hefði hann verið annar mað'ur, þegar
sem á frjálsa vel menntaöa og I hann skaut. Hún rétti honum ristaða brauðið yfir borðið
framtakssama bændastétt, ■ °S hann tók kurteislega við því. Dóra hegðaði séiv eins og
vegnar vel. Ég trúi þvi að sam i hun vissi, að hann fengi skjaldbökusúpu, soðinn lax og anda-
tök og samstarf tændasam- | steik 1 fangelsið á hverjum degi. Hún hugsaði: Ég vil gjarna
taka Norðurlanda auðnist að jfa eitthvað að drekka. „Ég vildi gjarna fá eitthvað að
vinna sameiginlega að bætt- ! drekka", sagði hún. Hann yppti öxlum. Hún fékk sér vind-
ling og hann hugsaði sig augnablik um, áður en hann kveikti
í honum fyrir hana. Hann fór nú óðum að finna til, eins og
frjáls maður og meðvitund hans varð skýrari. Dóra reykti
mikið. Samúðin vék hægt og hægt og varpaði ekki lengur
skugga á heitar tilfinningar hennar. Já, en ég eLska þig Basil.
Ég eiska þig, hugsaði hún og undraðist sjálfa sig. Hann fór
allt í einu að segja henni sögu.
„Áður en Tailor kom“, sagði hann, „höfðum við alltaf
drukkna umsjónarmenn. Þeir voru svo drukknir, aö þeir gátu
ekki staðið á fótunum, fyrir utan einn, sem við kolluðum
KattartrÝni, hann stóð alltaf. Þeir höfðu það til að
reka okkur saman á nóttunni og þeir stjórnuöu dag og' nótt.
Þeir grófu undir veggina og rannsökuðu saíernáleiðslurriá'r,
en þeir fundu aldrei neitt. Svo kom einn nýr, en ég sá hann
aldrei, hann var í B„ en ég var í E.4. Það var njósnari, sem
uppgötvaði allt. í verkstæðinu var málning, sem var blönduð
spíritus, pg Kattartrýni fann upp aðferð til að vinna hann
úr málningunni. Stuttu siðar fengu þeir málningu, sem var
blönduð terpintínu og þá var ekki lengur gaman í B. Ég fór
að hugsa um þetta af því, að þig langaði i eitthvað' að
drekka, en hér er ekkert að fá“.
Þegar hann hafði lokið sögunni, þagnaði hann, og Dóra
um hag bændanna almennt
og hefj a þá til meiri vegs og
virðingar.
Lifi og blessist bændasam-
band Norðurlanda, N. B. C
[ l?ákon J^os'egs-
í koiiiiiigiir
(Framhald af 5. siðu.)
issinni á þeim árum, er kon-
ungdæmið var stofnað og um
nokkurt skeið 'eftir það, en að
Hákon konungur væri nú fyr
ir löngu búinn að gera sig
að jafnheitum konungssinna.
Og hann gerði svo ljósa grein
fyrir þessum sinnaskiptum
sínum, að jafnvel ég íslend-
ingurinn, skildi þau, og skildi
um leið, hvernig á því stend
| Kaupum og seljum allar I
| tegundir. '
GOÐABORG
I Freyjugötu 1 Sími 3749
ELDURINN
terir ekk< boð á ondan *ér |
Þeir, tem eru hyncnit.
tryccja itm kjl
Gerist ásLrifendur áB
D
tmctnum
Áskriftarsími 2323
ur, að norska þjóðin er nú
einhver konunghollasta þjóð
í heimi. Eða — máske skildi
ég það einmitt vegna þess, að
ég var íslendingur, sem hafði
gömul kynni af fornkonunga
sögum Norðmanna, og nýleg
kynni af núverandi konungi
þeirra, Hákoni hinum sjö-
unda.
Ég vil svo að lokum hafa
hér yfir ávarp, sem ég hefi
samið til Hákonar Noregs-
konungs og norsku þjóðarinn
ar í tilefni dagsins.
Þetta eru nokkrar ljóðlín-
ur. Þeim hefir verið snúið á
norsku og verða þær nú einn-
ig fluttar í norska útvarpinu,
brosti. Hann ger'öa kæruleysislega handarhreyfingu. „Stund-
um getur verið nokkuð gaman hjá okkur“, sagði hann.
Dóra vissi ekki, hvað hún átti að segja.
„Leyfir þessi Tailor þér að búa til fyrirmyndir“? spurði
hún.
„Ég hef enn ekki farið þess á leit“, sagði Basil hugsandi.
„Tvisvar í viku hef ég leyfi til að láta ljós lifa lengur og til
að teikna“, bætti hann við fljótmæltur. ,
„Fæ ég leyfi til að sjá, hvað þú hefir verið að gera“? spurði
Dóra.
„Járnbrautir", svaraði hann, og það kenndi stolts í rödd
hans. Hún þagði.
„Þjónn, má ég borga“, hrópaði Basil. Hann fór niður í
brjóstvasa sinn og dró þrjá dollaraseðla fram í dagsljósið.
Hann var stoltur af þeim, eins og barn. Dóra sat afskiptalaus
á meðan hann greiddi málsverðinn og gaf drykkjupeninga,
og henni fannst sem hjarta hennar væri a'ðþrengt stríð-
strengdum böndum.
„Hvað hyggstu nú fyrir“? spuröi hún.
„Ég hef heyrt, að þeir séu farnir að búa til talkvikmyndir“,
SAMVINNUTRYGGINGUH
S =
Ragnar Jónsson
hœstaréttarlögmftðar
Lmugaveg 8 — Síml 7781
Lögfræðlstörf og mlfnmum-
MýMlM.
AMPER H.F.
RmftaekJmYinaustmlm
Þlngholtstræti 11
SlmJ 8153«.
I
| Kmilmgulr — V18jer«tr
Rmflmfnmefn]
bæði á frummálinu og í þýð- sagði hann hressiléga. Það lá við að Dóra andvarpaði, en
ingunni. (Birt á öðrurn stað.) hún gerði það ekki. Hún hefði gjarnan viljað drekka, hlæja
og gráta, hún hefði gjarnan viljað taka Basil í arma sína og
kyssa hann, þar til hann yrði hann sjálfur. Helzt hefði hún
viljað syngja fyrir hann, en það var ekki hægt.
i \T \ £* j» i Þau reikuðu niður Aðalstræti og komu brátt auga á ljósa-
í Vero Iiarveranöl frá tveimur kvikmyndahúsum. Við inngöngu-
| . i dyrnar greiddi Basil miðana og þau horfðu á mynd, sem fjall-
Ífi_R viicnr K-iri <?io- TAnc. ! aði um ast ungs og faSurs kvennjósnara á fjandsamlegum
i ii- . . . I j liösforingja. Það leit út fyrir að Basil nyti myndarinnar.
= son lækmr gegnxr lækms- :1 „. , . i. . , ... . ... ...
= . . ° D | Dóra færði sig nær honum og snerti hann, en hann tok ekki
= s or um mmum. z eftir þyi> þyi ag hann var svo niðursokkinn í að horfa á
myndina. „Dásamlegt“, sagði hann, þegar þau yfirgáfu hús-
ið. „Dásamlegt".
Þau reikuðu um borgina — það var eins og þau væru hrædd
við að halda h»im til gistihússins....
„Ertu þreytt“? spurði Basil.
„Svolíti'ð, en þú“? sagði hún.
„Já, mjög“, sagði hann og beið. Hann stóð fyrir framan
rúmið sitt og starði á það með nær því skelfingarsvip á and-
litinu.
„Ég man ennþá, þegar faðir minn kom heim í frí í styrjöld-
Halldór Hansen
Aiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
•niiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiifiMuin
a
Gerist áskrifendur að |
tmannm \
Áskriftarsími 2323
llMIIIIU»MHIIIIIIIIIUIlfl<UlllllllllllllllltllllllllllÚ