Tíminn - 12.08.1952, Blaðsíða 6

TÍMINN, þrigjudaginn 12. ágúst 1952,
179. bl.tð.
I í
niiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiniiiiiinu
=
Austurbæjarbíó
^ i
Ævintývi í Nevadal 1 Lim söngvarinn
Randolph Scott
Dorothy Malone
Forrest Tusker
Bönnuð innan 12 ára.
Sýnd kl. 5,15 og 9.
—N S E
NYJA BIO_
Sutnardansinn
Rómantísk og hugljúf ný sænsk
mynd, sem sýnd er enn við
feikna hrifningu um öll Norður
lönd og Þýzkaland. Talin bezta
mynd sem Svíar hafa gert síð
an talmyndir urðu til. Aðal-
hlutverkin leika hinar mikið
umtöluðu nýju sænsku „stjörn
ur“:
XJIla Jacobsson og
Folke Sundquist
Sýnd kl. 7 og 9.
Danskir skýringartextar.
(It Happened in New Orleans)
I Skemmtileg og falleg amerísk
| söngvamynd'.
= Aðalhlutverkið leikur og syng-
| ur undrabarnið
Bobby Breen.
| Ennfremur syngur „The Hall
| Johnson" kórinn.
Sýnd kl. 3,15 og 9.

- E =
TJ ARNARBIO
S E
E E
Peningar
(Pengar).
s H
i I
z E
" -
= z
E E
| Sænsk verðlaunamynd, sem alls
| staðar hefir hlotið ágæta að-
| sókn og dóma. Þetta er skemmti
= mynd krydduð biturri heimsá-
| deilu.
i Aðalhlutverk leikur:
Nils Poppe
| af mikilli snilld.
Sýnd kl. 3,15 og 9.
= ? C
BÆJARBIO
- HAFNARFIRÐI -
_________________\
I
Sekur eða sýkn
Spennandi og sérkennileg ensk
kvikmynd.
Remes Pritte
Derrit Farr
Sýnd kl. 9.
Sími 9184.
»♦;♦♦♦♦♦♦♦♦♦ !
i |
a
Bakkagerði
Á Bakkagerði í Borgarfirði
eystra hefir verið reist raf-
stöðvarhús, og nú er verið að
leggja rafmagnslínur um stað
inn. Rafmagnið verður feng-
ið frá olíumótor, og mun það
nægja til ljósa í kauptúni
og að einhverju leyti til eld-
unar.
Gjöf til Slysavarna-
félagsins
Frú Guðrún Jensdóttir,
Hörpugötu 4 í Skerjafirði, hef
ir gefið Slysavarnafélaginu
tvö þúsund krónur til minn-
ingar um mann sinn, Júlíus
Níelsson trésmið, er andaðist
fyrir rúmu ári.
Vicki Baum:

GAMLA BÍÖJjj Erlent yflrlit
\Annie, sUýóttu nú!
(Annie get your gun)
I Hin vinsæla Metro Goldwyn
I Mayer söngvamynd í eðlilegum
I litum.
= Aðalhlutverkið leikur
Betty Ilutton
5
Sýnd kl. 3,15 og 9.
í ►♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
E = V.
HAFNARBIÖ ! I
TRIPOLI-BÍÓ J
Á fílaveiSutn
(Elephant Stampede)
Kampavín og páfa-1
gauhar
Bráðskemmtileg ný amerísk |
skopmynd um skemmtilegann =
piparsvein sem vissi alla hluti. |
Ronald Colman J
Celester Holm
Vincent Price
E
Sýnd kl. 3,15 og 9. i
E Ný afar spennandi og skemmti-
I leg amerísk frumskógamynd
| | um „Bomba“ hinn ósigrandi.
= Sonur Taran, Johnny Sheffield
I leikur aðalhlutverkið.
Johnny Sheffield
Donna Martell
E E
Sýnd kl. 3,15 og 9.
>♦♦♦♦
Bilun
Munið
að
greiða
blaðgjaldið
| gerir aldrei orð á undan
| sér. Munið nauðsynlegustu
I og ódýrustu tryggingarnar.
s Ráitækjatrygginar h. f.
&
nu
þegar
Gerist áskrifendur að
l'incinttm
’Áskriftarsími 2323
(Framhald al 5. sfðu)
in haldi árásaraðilum í skefjum,
og því þarf að hafa náðst jafn-
vægi á öðrum sviðum hernaðarins
fyrir þann tíma.
Tæknin veldur sífellriium
breytingum.
Breytingar þær, sem eðlilegar
eru á varnaráætlun Atlantshafs-
bandalagsins munu sennilega
miðast við þetta. Þeim verður
meira ætlað að undirbúa varnir
til framtíðar en skyndivarnir. Af
þeirri ástæðu verður t.d. lögð
meiri áherzla á að fullkomna
vopnin og auka tæknina en t.d.
að koma upp skotfærabirgðum. Á
sviði flugtækninnar eiga sér nú
stað svo miklar framfarir, að
flestar áætlanir verða úreltar á
skömmum tíma. T.d. eru nú komn
ar til sögunnar litlar og ódýrar
spnengjufli^'vélar. er geta flutt
kjarnot-kusþrengjuj: áraleiðir, en
fyrir tveimur árum voru byggð
stærstu flugvirki í þessu skyni. Þá
hafa uppfinningar, sem snúa að
sjálfstýrðum flugsprengjum, þó
sennilega orðið enn meiri og er nú
rætt um, að sá dagur sé ekki
langt undan, að þær geti alveg
annað varnir gegn óvinaflugvélum
og þannig leyst orustuflugvélarnar
að mestu leyti af hólmi. Sá tími
getur lika komið fyrr en varir, að
þær leysj sprengjujClugvélarnar
einnig af hólmi.
Þessar framfarir á sviði hernað-
artækninnar valda hinsvegar því,
að ekki er hægt að gera neinar var
anlegar hernaðaráætlanir, eins og
Atlantsihafsbandalagið hefir ver-
ið að ,gera, heldur eru þær sífelld-
um breytingum undirorpnar.
ll(m«lllllllllllllllltii<llllii.>>/iri>(lliiailIIIUII
eldurinnIíAMPER H.F.
gerir ekk< boí á andan uii.
Þelr, itm eru hjfgnSx,
tryrfja atraz h]á
SAklVINNUTRYGGINGUIi
VI
Raftekjavlimiutofa
Þlngholtstræti 11
Slmi 81558.
RafUgnlr — YlSferflr
Raflafnaefnl
l Trúlofunarhringir §
| Skartgripir úr gulli og =
I silfri. Fallegar tækifæris- I
fgjafir. Gerum við og gyll- |
| um. — Sendum gegn póst- |
i kröfu. f
= l
Valíir Faimar
gullsmiður
1 Laugavegi 15.
niiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiHiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Ctbreiðið Tímanii
Frægðarbraut Dóru Hart
71. DAGUR
Hann sneri sér við og veifaði. „Komdu hingað F. 0.“ hrópaði
hann yfir almenninginn, en hrópið drukknaöi í hafsjó hinna
mörgu radda er fylltu salinn frá vegg til veggjar. En hugsun-
arsamur þjónn heyrði kallið og gekk yfir að borði hinum
megin, og á meðan Dóra horfði á eftir þjóninum, hugsaði
hún um að fortíð hennar væri sífellt að færast nær henni.
„Halló. Þú hefir- taþaö veðmálinu,“ hrópaði Shugers, áð-
ur en Bryant var kominn alveg að borðinu. „Þetta er ungfrú
Hart.“ Dóra ypti öxlum; hún hafði fyrr komizt í hann krapp-
an. Hún leit á Bi'yant. Mosse sagði ekki orð en veitti öllu
sem nánasta athýgli: Hann skemmti sér auðsjáanlega hið
bezta. Bryant var drukkinn. Dóra sá það strax á því, hvernig
hann einbeitti sér Mð að láta sem ekkert væri. Hún sá einn-
ig strax, að hahn mundi vera langt sokkinn í drykkjuskap.
„Halló,“ sagði hann, og það hljómaöi frekar sem spurn-
ing, en kveðja. Shúgere skalf af hlátri. „Þetta er ungfrú
Hart,“ hrópaði ha-nm „Ég hefi unnið veðmálið. Þú verður
að drekka borbónflöskuna; það er betra fyrir þig að byrja
á stundinni.“
„Með ánægju“, svaraði Bryant, tók flösku upp úr vasa sín-
um og saup lengi aU'stút, þar sem hann stóð. Hann hryllti
sig, er hann hætti að súpa úr flöskunni og lét sig síðan falla
niður í næsta stól.
„Aðeins gamlir vih-ir, sé ég er,“ sagði Mosse háðslega.
Dóra leit snöggt á hann; hún hataði hann, þótt hann væri
sá fyrsti, sem hafði leitað eftir kynningu við hana, án þess
að fara fram á nokkra vafasama hluti.
„Fjandinn hirði fqrtíðina," sagði Bryant. Hann talaði
mjög hægt, eins og hann þyrfti að safna orðunum saman
fram úr allskyns skúmaskotum hins lamaöa heila síns. „Ég
hefi fram aö þessu ekki fellt mörg tár þín vegna, ungfrú
Hart; þú þarft samt ekki að taka þaö trúanlegt.“ „Gleymdu
ekki að drekka,“ sagði Shugers og lagöi úr sitt fyrir framan
sig á borðið, eins og hann væri tímavörður á íþróttamóti.
„Ekki eitt tár hefi ég fellt,“ hélt Bryant áfram, eftir að
hann hafði fengið sér góðan teyg úr flöskunni. „Til helvítis
með það allt. Til helvítis með Júdý. Til helvítis með Dóru.
Til helvítis meö þann gamla. Aöeins ef sá gamli snákur væri
ekki kominn.
„En snákurinn kom, kjáninn þinn,“ sagði Shugers og setti
olnbogann í rif hans. „Bíðið nú bara og sjáið hve líflegur
hann verður, þegar hann hefir drukkið úr flöskunni. Nú er
hann í árásarhaminum, eftir stund skrýðist hann sakii-
aðarhjúpnum og að lokum veröur hann háðskur.“ Shugers
sagði þetta, eins og Bryant væri safnhús, sem hann væri
að útskýra fyrir ferðamönnum.
„Ég bjóst ekki viö að fá að sjá þig framar, Dóra,“ sagði
Bryant og lyfti þungum augum sínum, unz hann horfði í and
lit hennar. Við augnaráð hans fannst henni, sem færi um
sig kaldur gustur. Basil hafði reynst forspár. Nútíð og fortíð
itóku saman höndum.
„Ég vona að þér hafiö það gott“, umlaði hún. Áður en
Bryant gafst timi til að svara, greip Shugers fram í.
„Þér getiö verið alveg róleg, ungfrú Hart, hrópaði hann
yfir borðið. „Ég er þö hjá honum. Bryant er minn gamli
vinur; ég skil hann ekki við mig. Ég drasla honum með mér,
hvert sem ég fer, ekki satt F. O.? Hann hefir vel til fæðis og
klæða og ætti aö geta hjarað við þann drykk, sem ég get
veitt honum og haldið sér í góðu skapi, ekki satt F. 0.?“
„Þegar þér hafið lokiö minningaþvælu yðar, ættum við
að snúa okkur að viðskiptunum“, sagði Mosse fýldri rödd.
„Hvaða viðskiptum?“, spurði Shugers forviða.
„Meginlands-Óperufélagið“, sagði Mosse. „Þér hafið lofað,
ef ég gæti fengið Potter og tvær söngstjörnur —“.
„Hef ég lofað því?“, spurði Shugers þenkjandi. „Það lítur
út fyrir að þér hafiö hugsað yður, að gera mig að Otto H.
Khan, hvað sém tautar. Ég álít mig færari að
styrkja léttmeti, en sígilda list. Ég hef aðeins tvisvar á æv-
inni hlustað á óperu. Ég skildi hvorki upp né niður og allir
spreyttust við að syngja hærra, en þeir gátu. í hvorugt skipt-
ið vissi ég til hvers dró að lokum, því ég sofnaði í bæði skiptin.
Mosse, sem hafði ullt sitt líf, verið i námunda við óperur,
þó án sérstakrar' hrifningar, en þeim mikiö háður, likaði
þessar undirtektir illa.
„Við krefjumst 'heídur ekki aö þér hlustiö, aöeins aö þér
styrkið fyrirtækið með peningum“.
„Nú-ú“, sagði Shugers- dálítiö móðgaður. „Á að nota mig
til þess.
„Búinn“, tilkynnti Bryant, allt í einu. Hann hvolfdi flösk-
unni og það kom ekki dropi úr henni.
„Gott, gott“, þrumaði Shugers. „Nú munið þið fá að sjá
hve skemmtilegur hann er“.
En af einhverjum ástæðum varð Bryant éljki skemmtileg-
ur. Hann hvíldi höfuöiö í höndum sér og sagöi ekki orö.
„Viljið þér borða hjá mér annað kvöld? Ungfrú Hart kem_
ur einnig“, sagði Mosse við Shugers.
„Hvað segið þér. Rossi, á ég að koma?“, spurði Shugers og
ýtti olnboganum létt við handlegg Dóru, um leið og hann
hló lágt við henni.
„Já.... það finnst- mér....“, sagði Dóra, eftir bendingu
frá umboðsmanninum.
„Komdu þrásetinn“, sagði Shugers um leið og hann þreif
í hálsmál Bryants og lyfti honum upp úr sætinu, eins og
hvolpi og leiddi hann síðan í gegnum almenninginn. Dóra
afsakaði sig við Mosse og gekk fram og þó sér um hendurh-