Tíminn - 31.08.1952, Blaðsíða 4

TÍMINN, sunnudaginn 31. ágúst 1952.
196. blað.
Jóhannes Daviðsson:
ðstsamgöngur í V.-lsafj.sýs
'Ég hefi nú iítiö gert að því
að skrifa ádeilugreinar um
lagana. Hefi heldur kosið að
eiga viðtal við þá menn, sem
stj órna því, sem ég hefi verið
óánægður með, til þess á
þann hátt að fá leiðréttingu
a þeim misfellum, sem mér
hefir fundizt vera á fram-
kvæmdum ýmsum í þjóðfé-
laginu er mig hafa varðað.
Nú bregð ég því út af vana
mínum. Bæöi vegna þess, aö
ég hefi áður átt tal um ýms
atriði þau, er grein þessi
fjallar um, við yfirmenn
póst-og símamálanna í land-
inu, en lítið komið út á.
-Svo veit ég ekki, hvort þeir
eru þessa stundina viðlátnir,
gætu verið í sumarfríi, er-
lendis eða jafnvel í öðrum
deimsálfum, því ærið ókyrrir
gerast nú ýmsir forystumenn
i þjónustu alþjóðar um þess-
a,r mundir, í sætum sínum í
skrifstofunum og ekki alltaf
par á vísan að ráða.
Tek ég því það til bragðs að
oiðja Tírnann fyrir þessar um
.cvartanir mínar, í þeirri von,
aö þær komist einhverntíma
i næstunni þeim fyrir augu.
islenzka ríkið hefir fyrir
aillöngu tekið aö sér að koma
olöðum og bréfum manna á
miili fyrir ákveöið gjald frá
nverjum einstaklingi á hverja
exningu, sem senda þarf.
Hefir gjald þetta hækkað all-
ört á síðai’i árum og ekki ver-
iö kvartað um það, og er það
•ekki fólkinu að kenna, ef
gjald þetta nægir ekki, til að
annast dreifinguna.
Nú á tímum gei’a menn
aðiilega kröfur til tíöari póst-
t'lutningá en áður var. Enda
ætti slíkt að vera framkvæm-
aniegt, þar sem þjóðin i&er nú
miklu fé til þrennskonar
samgöngutækja, þ. e. skipa-
ferða, áætlunarbíla og flug-
véla.
Nú skyldi maður ætla, að
þetta gengi greiðlega, a. m. k.
á sumrin, þó til fjarlægra
landshluta sé, sérstaklega þar
áem verðrátta hefir verið
þannig, t. d. á Vestfjörðum í
sumar, að vikulegt áætlunar-
t'iug á firðina hefir varla
orugðizt á réttum degi, en
aær daglega flogið til ísa-
t'jarðar, og bílar ganga tvisv-
ar a viku vestur að Djúpi og
paöan samstundis bátsferð til
ísafjarðar.
tíkipaferðii’nar eru að von-
'um strjálli, þar sem Esjan er
ein um strandsiglingarnar
vestra í sumar. En staðreynd-
irnar eru þessar:
Póstur er sendur sumar-
mánuðina einu sinni í viku
trá pósthúsinu á Þingeyri
yfir að Gemlufalli, þar er
oréfhirðing, og þaðan um
sveitina, vestan Sandsheiðar.
Nú vil ég gefa skýrslu um
þann bagga, sem mér finnst
raunar skoplítill, sem þessi
sveitarpóstur hefir borið til
mín tvær síðustu póstferð-
trnar, og sama gildir um aðra
sveitunga mína.
18. ágúst fékk ég tvö blöð af
fímanum frá 7. og 8. ág. hið
síðara 19 daga gamalt og,eitt
blað af Degi frá Akureyri. Um
bréf ræði ég ekki, því þau
koma með flugvélum. Næsta
póstferð er 25. ágúst. Þá fæ ég
eitt blað af Degi, en ekkert
annað, og enginn póstur á
ínnsveit Mýrahrepps var þá
(en Dagur er af engum
keyptur þar nema mér) í
þann helming sveitarinnar,
utan fá bréf. Um útsveitina er
sama að segja.
Nú er ég að vísu ekki áskrif-
andi, nema fjögurra viku-
blaða, auk þessa eina dag-
blaðs, auk nokkurra tímarita,
mest vegna þess, aö ég treysti
mér ekki til að lesa neitt að
ráði, eða hafa hvorki gaman
eða gagn af dagblöðum, sem
koma 20—30 tölublöö í einu,
sem oft kemur fyrir á vet-
urna, þó að sumarið í sumar
virðist nú ætla að nálgast
metiö.
Hvernig stendur nú á þess-
ari ágætu póstþjónustu, þar
sem ferðirnar eru ekki strjálli
en þetta?
Ég hefi talað við póstaf-
greiðslumann Ólaf Jónsson á
Þingeyri um hverju þetta
sæti.
Jú, Flugfélag íslands, sem
nú hefir einkarétt hér á inn-
anlandsflugi, heimtar 5 kr.
undir kg. af blaðapósti. Loft-
leiðir létu sér írægja 3 kr.
Póststjórnin kvaö fá kr. 2.00
frá blöðunum. Þarna er af-
sökunin. En eitt dagblaöið,
Morgunblaðið, kvað hafa sér-
samning við Flugfélag íslands
um burðargjald, enda kem-
ur Morgunblaðið með hverri
flugferð. Ekki veit ég að
hvaða kjörum blað þetta hef-
ir lcomizt. Væntanlega geta
réttir aðilar upplýst það.
Póststjórnin hafði nú víst í
hyggju að semja líka fyrir sig,
en enginn árangur er sýnileg-
ur.
Nú mun löggjafanum hafa
gleymst, þó ærið margt sé tek-
iö til meðferðar á Alþingi, að
skylda áætlunarflugvéjar,
eins og skip og bíla, að taka
póst fyrir hæfilegt gjald.
Sýnist það þó ekki úr vegi.
Blaðapóstur er aö vísu fyrir-
ferðarmikill, en ekki þarf svo
að vera ef blööunum er rað-
aö saman og bundið utanum.
Á hitt er og að líta, að ef
þetta dregst ekki of mjög
saman, þá er sú hætta minni.
Þá eru flugvélar þær, sem nú
eru notaðar, allstórar og
sjaldan fullskipaðar, og far-
angursgeymsla þein’a það
stór, að rúm er fyrir blaða-
póst, þó allríflegur farangur
farþega sé meðferðis og vöru-
sendingar allmiklar.
Ég kom með flugvél til ísa- i
fjai’ðar 9. ág. sl. Sýndist mérj
allmikið pláss fyrir póst eftir i
í farangursgeymslunni þar,
þrátt fyrir mikinn farþega-'
flutning, 70 kassa af tómöt- j
um, hvaltunnu og sjálfsagt:
eitthvað fleira af fiutningi, j
1 enda tók það um klukkustund ,
1 að koma flutningi og fólkinu
, í bátinn og að landi, þó eng- j
' inn væri blaðapósturinn, eða'
' álíka tíma og sjálft flugið tók!
j. Þá er eftir sá möguleiki, að
j komá pósti vestur á þennan
' „útkjálka" með bilferðunum, t
1 sem eru tvisvar í viku.
j Það er ekki hægt að notast
jvið þær, vegna þess, að það
eru engar áætlunarbílferðir,
; vestur á firðina frá ísafirði, j
eins og undanfarin ár og
mun ég víkja að því síðar.
En það er ekki svo, að eng-
in bílhjól renni eftir veginum
frá ísafirði vestur á firöina?,
Ónei. Það munu ekki margir
dagar líöa svo, aö einn eða
fleiri bílar fari alla leið vest-
ur að Dýrafirði.
Sýndist nú svo, að hægtj
mundi að semja við þessa bíla j
um að taka póst, þegar þeir
væru á ferðinni. Póstaf-
greiðslumaðurinn á Þingeyri
tjáði mér líka, að hann hefði
farið þess á leit við pósthúsið j
á ísafirði, að þaö semdi við'
jeppabíleigenda, sem oft er á'
ferðinni, um að taka póst, er |
hann ætti ferð, og kvaðst
hafa nefnt 100 kr. gi’eiðsluj
fyrir ferðina, sem er ý2 gjaldi
fyrir bíl þá leið, án þess þó aö j
hafa minnst á þetta við bíl-
eigandann og því ekki vitað,
nema að hann hefði viljaði
gera þetta fyrir miklu minnaj
gjald. Ekki vildu þeir nyrðra
eiga neitt við þetta, og ekki
veit ég til þess að reynt hafi
vei’ið að semja við neinn bíl
um póstflutning, heldur var
það ráö tekiö að láta hætta
að senda póst með bílum að
Djúpi, sem fara átti vestur
á firðina.
Árangurinn er þessi, sem ég
hefi lýst hér aö framan. Póst-
ur mun aöeins fluttur með
skipum.
Framhald
Skúli Guðmundsson befir sent
þennan smápistil um svörtu ána
á Reykjanesfjallgarði:
„Ég liefi samúð með svörtu ánni,
sem hefir verið árlangt ein á Reykja
nesfjallgarði, og nú er hundelt og
ofsótt.af vopnuðum mönnum. Senni
lega er engin mœöiveiki ,í henni,
Ekki mæli ég þó ffieð þvi, að ærin
fái að yera óáreitt og ganga sam-
an við það fé, sem veröur ílutt
þangað á nesiö. Exx er ekki ein’nver
sauðlaus eyja hér við land, sem
gæti fóðrað ána, ef hún næst lif-
andi og henni væri komið þangað?
Síðan þyrfti aö hleypa til hennar
góðum hrút, og þá rnyndi fjölga
þar góðum kindum".
Svo er lrér kominn Þórnrinn á
Skúfi, sem er gaxnalkunnur í bað
stofunni:
„Sælt og blessað, veri baðstofu-
fólkið! Ekki veit ég, hverjir lesa
helzt baðstofuhjalið, en æði margir
hafa mælzt til þess við mig, að ég
kæmi stöku sinnum í baðstofuna
með stökur Það er nú einu sinni
svona, að smekkur manna er mis-
jafn og sumir hafa jafnvel gaman
af því, sem vitlaust er. Já, vitleysan
er ekki öll eins, segir orðtakið.
Hér er ég nú með fáeinar lausa-
vísur. En ég segi ekki, hafi þeir
þökk, er lesa, því að mér er öldungis
sarna hvort nokkur eða enginn les.
Mínar vísur eru gerðar út í vindinn.
Ilér eru tvær vísur, sem heita
óhapp. Þær eru gamlar.
Straums skal halda stríðan ál
styr þó valdi baga;
kveða aldrei æðru i mál
ævi kalda daga.
Illt er skút um orðna sök,
eða sút með tárum.
Flýtur út að feigðarvök,
fast skal lúta að árum.
Næsta vísa heitir tilgerð:
Hugur sæbir helft leiðar
heftur flækjum samtíðar.
Pram á hækjur hugsunar
hrökkva brækur tízkunnar.
Þá er vísa um ásetning:
Gæfuna, þá góðu dís
gefst ei vel að rukka;
gaddurinn er gefinn og vis,
en — Gúð er slembilukka.
Þessi er um vorkulda:
Oft er kalt við yzta haf,
of mjög langur vetur.
Kærleikans í kápulál ;;;; '
kræktu, ef þú getur.
Hér er vísa um grobbf 1
Vanti hrós til neyzlu nægðar.
náungans, um meinta dáð,
ljúga sér til lofs og frægðar
löngum verður þrautá ráð.
I .nr7„,
I Svo eru liér nokkrar vof- og sum-
arvísur. Það er nú íaunar löngu
tæmt efni og er einungis urn út-
þynning að ræða. Og þó lætur von
in urn vorið og sumarið hjörtu
manna slá, — nú, senx íyrr. Hefjast
svo vísurnar:
I • •■:•■ -
Yfir Víðir vængjum fer —
j vorið. hlíð og grundir.
Allar bíð ég eftir þér,
ísatíðar stundir. .
Gleymist stríðið gegria þá,
gömlum hlýðir lögum .
• Vetrarkvíðinn víkur írá’
vors á blíðu dögum.
I
Vorið feimið víkur. heim,
vetur gleymist tregur;
strengjahreimúr hátt í geym,
hörpu, seiminn dregur.
i ■.. .ril"‘1'j’TV-’
Sumar líður, sóliri blíð
j sezt að Víðis armi’;
gróðrar prýði gafst uin síð
grænu.m lx!líör,rbarmi.
j .....
Sólarrjóða geisla. glóð,
gyllir þjöðar daga.
, Blómamóðir geíur góð
' gróðrarljóð í haga.
Eitt sinn í sumar kom hél’ Stein-
grímur Óskarsson, bóndi. í Stóru-
Gröf á Langholti. Hann er hesta-
inaður. Til hans eru þessar vísur,
svo sem eins og uppbót á lélega
gestrisni:
Hjá mér litla hafði töf
— hingað fár þó kemur, —
Sleingrímur í Stóru-Gröf,
stangatjón. sem temur.
Hesta kringir kosti bezt,
— hvað ei ringar þvaður. —
Skagfirðingur heill á hest,
hesta slyngur maður.
Geyst þá berast gæðingar
gustur fer um slíka,
cg í glerið gleðinnar
gjarnan sér þá líka.
Dálagleg uppbót að tarna!!
Og er nú nóg kornið af nigli
þessu. Verið þið sæl“.
Við þökkum Þórarni.
Starkaður.
ISvaS kcimsB skó!=
ariiir nm faallvcldi
Islasicls?
(Framhald af 3. síðu).
braut upp á umtali um þjó'ö-
réttarfræði við hann og fékk
þær upplýsingar, að þjóðrétt-
arfræðin væri umfangsmikil
fræðigrein og skiptist í marga
parta. Hann hefði einkum
lagt fyrir sig þættina um við-
skipti og samningagerðir
þjóða í milli, minna um sögu
legar erfðir og réttincli.
Sagði hann mér að hinir
ýmsu þjóðréttarfræöingar oin
beittu sér aö mismunandi
þáttum þessarar fræðigrein-
ar, að sínu leyti eins og t. d.
læknar og lögfræðingar að
sínum sérfræðisniðum.
Lítilsháttar minntist ég á
íslenzk þjóðréttarmálefni við
hann og sagðist hann hafa les
ið um þau. Ég nefndi dr. Ragn
ar Lundborg í því sambandi
og spurði hann, hvort hann
kannaðist við hann, ég vissi
að hann hefði skrifaö marg-
ar bækur um þjóðréttarfræöi
bæði viðvíkjandi Islandx og
öðrum löndum og þar á með-
al hans eigin landi. (Zwei
amstrittene Statenbildungen,
Island und Kroatien, sem ég
mundi þá eftir í svipinn). En
hann þekkti þá ekki til dr.
Lundborgs eöa skrifa hans.
Þetta færði mér nýja yíir_
sýn um þessi málefni, að þótt
sprenglærðir menntamenn
-séu, getur þeim yfirsést um
vissa þætti sinnar fræðigrein
ar, ef þeir einbeita lærdómi
sínum einkum á þau svið
hennar, sem ekki snerta þá
þætti beinlínis.
En í þessu sambandi mæcti
minnast á það að nú þegar
er hér að vaxa upp stétt ís-
lenzkra þjóðréttarfræðinga.
Hjá svo lítilli þjóí, sem
vorri, væri það vissulega nau'ð
synlegt að þeir hefðu náið
samband og samvinnu sín á
milli, þótt sérhver þeirra ein-
beiti sér að sínu sviði og öðl-
ist þar með yfirgripsmeiri
samsýni um þessa mjög svo
mikilsvarðandi ' fræðigrein
fyrir íslenzka hagsmuni.
Reykjavík, 25. ágúst 1952,

AC 104
Eftir baðiá Nivea
Þvi að þá er húðin sérstaklega viðkvæm. i
Þess vegna ættuð þér að nudda Nivean
kremi rækilega á hörundið frá hvirfli
til ilja. Nivea-krem hefir inni að halda
euzerit, og þessvegna gætir strax
\ hinna hollu áhrifa þess á húðina.
”Bað með Nivea = kremi" gerir
luiðina mjúka og eykur hreysti hennar.