Alþýðublaðið - 20.07.1927, Blaðsíða 4

4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Khöfn, FB„ 19. júli.
Uppreistin i Austurriki.
Jafnaðarmenn kúgaðir.
Frá Berlin er símað: Stjórnin í
Austurríki hefr fengið öflugan
stuðning flestra austurrískra sam-
bandslanda gegn jafnaðarmönnum.
Landsstjörnin í Tyról lét herinn í
gærmorgun taka allar járnbrautar-
stöðvar i Tyról og reka verkfalls-
verðina á braut. Tókst pá að koma
járnbrautarlestunum í gang aftur.
Jafnaðarmenn voru pess vegna í
gærkveldi til neyddir að afturkalla
járnbrauta- og síma-verkföllin.
Sundrung alpýðufiokkanna
gerð að vopnahlésskilyrði
i Kína.
Frá Shanghai er simað: Chiang
Kai-shek býður Norðurhernum
vopnahlé. Búast menn við pvi, að
Chang Tso-lin faliist á að semja
um vopnahlé, ef Nanking-herinn
hafi sig á brott úr Shantung-héraði
og fallist á 'aö vinna í samein-
ingu með Norðurhernum gegn
sameignnaxsinnum.
Um alagim® «íí ¥<©@litra.
Næturlæknir
er í nótt IJalldór Hansen, Sól-
vangi, sími 256.
Þenna dag
1304 fæddist Fraricesco Petrarca,
lárviðarskáldið ítalska, sem minst
var á hér í blaðinu í fyrra dag,
á dánardegi hans.
,,Visi“
fer líkt og „Mgbl.“, sem hélt, að
ekki væri búið að telja atkvæðin
á Seyöisfirði, mörgum dögum eft-
ir að kosning Jóhannesar var
kunngerð. Hann heldur áfram að
flytja kosningagreinar, siðast í gær,
svo að útlit er á, að hann minni,
að ekki sé enn pá farið að kjósa
í Reykjavík.
Arnesingaskrá
hin eldri eða almenn sampykt
íslendinga um allsherjarsamtök
til að vernda fandsréttindi íslands
var gerð í Skálholti penna dag
árið 1375, samkvæmt pvi, sem dr.
• Jón Þorkeisson pjóðskjalavörður
taldi rétta árfæringu. Dagurinn í
dag er margpættur sögulegur
merkisdagur, eins og drepið er á
hér í blaðinu.
Aukapóstur
fer héðan á morgun til Vikur,
en póstur paðan keinur hingað á
föstudaginn.
Á skemtifundi
Jafnaðarmannafélags ísiands í
gærkveldi mættu um 60 félagar.
Kaffi var drukkið og margar ræð-
ur haldnar. Lýstu pær einlægri
starfsfýsi og áhuga félaganna. Rauð-
ar rósir fengu pingmennirnir að
gjöf frá konum peim, sem við-
staddar voru. — Meðal annara
ræðumanna, sem töluðu, var Sigur-
jón Á. Ólafsson, sem mintist peirra
félaga, sem hófu starfsemi alpýð-
unnar hér á iandi, sem hún nú
væri að skera upp af.
Séra Tryggvi Þórhallsson,
ritstjóri „Tírnans", liggur sjúkur.
Veiktist liann fyrir rúmri viku og
hefir verið pungt haldinn síðustu
daga. E>ó var honum heldur létt-
ara í morgun en í gær.
Aukanætur
eru kallaðar að fornu, íslenzku
tali fjórar nætur, sem verða milli
sólmánaðar og heyannamánaðar.
Hin fyrsta peirra var í nótt.
H|arta«ás
smjarlikið
er bezt.
i
Sænska flatt»ransðið
(Knáckebröd) er jafn-ódýrt
og annað brauð.
Söng víðvarpað.
Ef veður verður gott í kvöld,
verður lögum, er Eggert Stefáns-
son syngur, víðvarpað frá Hljóð-
færahúsinu. Búist er við, að pað
byrji um kl. 8V2-
Lúðrasveit Reykjavíkur
spilar á Austurvelli í kvöld kl..
' SVa-
„Það sér ekki á svörtu."
„Mgbil.“ rausaði um ,pað á föstu-
daginn, að Alpýðublaðið gæti
geymt „tilhæfulaus ösannindi", er
pað kvað pað hafa flutt um fæð-
lð á „Guiltoppi“. Nú hefir „Mgbl.“
orðið að játa, að frásögn Alpbl.
var rétt, og birta vottorð henni
til staðfestingar. Par með hefir
pað séð „tilhæfulausu ósannind-
um“ sínum fyrir samastað par,
sem ekki er hvítt að velkja, — í
„gullastokknum" sínum.
vörurnar, hjá okkur og at-
hugið verðið.
Miklar birgir nýkomnar.
Verðið mjög lágt.
Allir, sem greiða við mót-
töku, fá beztu kjör.
Sænska flafbrauðið
(Knáckebröd) skemmist ekki
við langa geymslu.
Verzlld otd Viknr! Þnd oerdu'
notadrfjgst.
Hólaprentsmiðjan, Hafnarstuetl
18, prentar smekklegast og ódýr-
ast kransaborða, erfiljóð og alla
smáprentun, sími 2170.
Sokkar — Sokkar — Sokkar
frá prjónastofunni Malin eru ís-
lenzkir, endingarbeztir, hlýjastir.
Veggmyndir, fallegar og ódýr-
ar, Freyjugötu 11. Innrömmun á
sama stað.
Rjómi fæst allan daginn í Al-
pýðubrauðgerðinn.
5 menn óskast á sildveiðaskip
á Eskifirði, purfa að fara með
Esju. Uppl. Hafnarstr. 18 uppi, 4—7.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður
Hallbjörn Halldórsson.
Alpýðuprentsmiðjan.
Siegerkranz. Æfintýri herskipaforingjans.
Annars er pað mikið hættuminna að vinna
peningana í spilavítinu, en fara svona að,
enda- gerði ég pað í gærkveidi, pótt ég
ynni nú ekki meira en 86 000 franka!“
Fulltrúinn fór nú loks að efast og stóð
upp, vandræðalegur á svip:
„Ég fer nú að efast, herra minn!“ sagði
faann í afsökunartón. „Hér hljóta einhver
misgrip að vera. Má ske einhver prjótur
hafi rænt nafni yðar og klæðst liðsforingja-
búningi. Ég bið yður mikillega afsökunar.
Hér er um leyndardóm mikinn að ræða, og
ég vona, að pér fyrirgefið, að pér voruð
tekinn! Auð-vitað eruð pér frjáls eftir, sem
áður, herra lautinant! Ég yrði yður mjög
pakklátur, ef pér gætuð látið okkur nokkr-
ar upplýsingar í té. Gætuð pér ekki nefnt
einhvern hér í Monte Carlo, einhvern pektan
mann, sem ég gæti talað við til tryggingar,
ekki af pví að ég efist, — en skeytið gæti
verið falsað —; slíku verður maður að búast
við hér í Monte Carlo.“
„Jú; pekkið pér herra Dubourchand ?“
„Þann, sem fékk fyrstu verðlaun. Já, já;
er hann kunningi yðar?"
,,Já.“
.J’að er ágæth Er yður ekki sama, pótt
ég sími til hans og viti, hvort hann er á
hótelinu?"
Fulltrúinn tók símatólið án pess að bíða
svars og hringdi.
Harin fékk pað svar, að Dubourchand væri
að baða sig, en var spurður, hvort hann
vildi fá að tala við ungfrú Dalanziéres.
„Pað er frænka hans, lofið mér að tala
við hana,“ tók Paterson fram í.
„Er pað úngfrú Dalanziéres? — — Gott
kvöld, ungfrú! Hvernig líður yður? —' --
Já, ég er hér, eins og. pér heyrið. —----Já,
* auðvitað, úr pví að pér óskuðuð pess. —
— Hvar ég er? — — Já; getið pér. — —
Þess vegna er ég nú að síma til yðar. — —
Á herskipinu? Nei, peir hafa enn ekki lagt
síma út á skipið. — — Hvað segið pér? —
Get ég fengið að tala við fTænda yðar? -------
Á ég að fyrirgefa búning yðar? — — Að eins
sokka og skó. — Já; pað fer yður ágæt-
lega,-------- Get ég ekki séð yður í gegn um
símann? - Nei; en ég veit, hve yndisleg
pér eruð. Ha, ha, ha. — — Jú, jú.--------Nei;
ég er ekki í bankanum; ég er á lögreglu-
stöðinni. — — Nei; lögreglustödinni. — —
Jú, jú; pað er satt! — Trúið pér pví ekki?
— Fulltrúinn stendur hér við hlið mér, —
verulega duglegur maður. — —- Já; hann
kemur á gríinudanzleikinn í kvöld — ha, ha.
— Jú; pað á að setja mig inn, ef pjéta
ekki frelsið mig. —----- Já; get ég pá fengið
að tala við frænda? — — Við sjáumst pá
í kvöld. Verið pér sælar.“
„Nú kemur Dubourchand!“ Paterson fékk
fulltrúanum tólið. „Gerið svo vel að tala
sjálfur við hann.“
Dubourchand setti ofan í við fulltrúann
fyrir að hafa tekið einn af sínum kunningjum
í misgripum fyrir einhvern æfintýramann;
hótaði honum öllu illu og skammaði hann.
Fulltrúinn bað Paterson enn einu sinni að
afsaka og um fram alt að halda pessari
skissu lögreglunnar leyndri.
Nokkrum klukkustundum síðar sátu Adéle,
Dubourchand og Paterson v£ö borð í éin-
um af sölum spilabankans. Þar var grímu-
danzle^kurinn. Þau voru önnum kafin við
að ræða um skammarstrik lögreglunnar.
Paterson hafði farið um borð á skip sitt
og hitt skipshöfnina í ’heldur bágbornu á-
standi. Hann hafði sett duglega ofan í við
pá og farið síðan niður í klefa sinn. Smiður
var fengimi til pess að brjóta upp skápinn,
og stóð Paterson orðlaus af undrun með
tómt umslagið í höndunum. Hann tók ekki