Tíminn - 19.06.1953, Blaðsíða 6

6.
TÍMINN, föstuðaginn 19. júní 1&53.
134. liIaS.
Æ)J
PJÓDLEIKHÖSIÐ
M TRAVIATA I
ópera eftir G. Verdi *
Sýningar í kvöld, laugardag og
sunnudag kl. 20,00
Pantanir sækist daginn fyrir
sýningard.^ annars seldar öðrum
Ósóttar pantanir seldar sýning-
ardag kl. 13,15
Aðgöngumiðasalan opin frá kl.
13,15—20,00. Símart 80000, 82345
Sýning á Akureyri í kvöld kl. 20.
TOPAZ
Sýning í kvöld kl. 20,00
á Akureyri........
40. sýning.
Simi 81Ú36
•« M TRAVIATA
Hinn þekkti sönglekur eftir
Verdi, sýndur aðeins í kvöld
vegna fjölda áskorana
ki. 9.
Rraustir tnenn
Wayne Morris,
Preston Foster.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sýnd kl. 5 og 7.
Síðasta sinn.
Bönnuð börnum.
WP4
NÝJA

Kona í víganióS
(Xhe Beautifui Blonde from
Bashful Bend)
Sprellfjörug og hlægileg amer-
ísk gamanmynd í litum, er
skemmta mun fólki á öllum
aldri.
Aðalhlutverk:
Betty Grable
Cesar Bomeo
Aukamynd:
Krýning Elísabelar
Englan dsdrottningar
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
BÆJARBIO
— HAFNARFIRÐI -
SADKO
Óvenjulega fögur og hrífandi,
ný, rússnesk ævintýramynd, tek
in í hinum gullfallegu Agfa-
litum. Tónlistin er eftir Rimsky
Korsakov.
Aðalhlutverk:
S. Stolzarov
A. Larzonova
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9184.
hafnarbR?
í leyniþjónustu
Spennandi frönsk stórmynd, er
gerist á hemámsárunum i
Frakklandi. Myndin er í tveim
köflum.
n. kafli.
FTRIR FRELSI
FRAKKLANDS
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 3, 7 og 9.
AUSTURBÆJÆ&BIÖ 1
j Jamaica-hráin
(Jamaica Inn)
jsérstaklega spennandi og við-
j burðarík kvikmynd, byggð á
| samnefndri skáldsögu eftir
Daphne duMaurier, som komið
hefir út í ísl. þýðingu.
Aðalhlutverk:
Charles Laughton,
Maureen O’Hara,
Robert Newton.
Bönnuð börnum innan 16 ára.
Sýnd kl. 7 og 9.
Ragnar Jónsson
hæstaréttarlögmaffiu
Laugaveg 8 — Síml 7751
Sgfræðlstörf og eignaum-
sMa.
Glœfraför
Hin afar spennandi ameriska
striðsmynd.
Aðalhlutverk:
Errol Flynn
Ronaid Reagan
Bönnuð börnum
Sýnd kl. 5.
♦♦♦♦♦♦«►♦ ♦♦♦♦♦♦<
Jói stöhull
(Jumping Jacks)
Bráðskemmtiieg ný amerisk
gamanleikurum:
Dean Martin
Jerry Lewis
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Ávarp for-
sæílsi*áðlaei*ra
(Framh. af 4. síðu).’
Þér munið eftir listaverki
Einars Jónssonar, Dögun.
Tröll hefir rænt stúlku ogi
hcldur með hana áleiðis til
hellis síns. Sólin kemur upp
áður en tröllið nær hellinum.
Það steinrennur um leið og
það kreppir hnefana móti rís
andi sól, og drættir heiftar
og haturs stirðnar í andlit-
inu, en stúlkan reynir að
smjúga úr heljargreipunum.
Listamaðurinn lætur hins veg
ar ósagt hvort henni muni
takast það eða ekki.
Sú hönd, sem fyrir síðustu
styrjöld greip föstustu nátt-
tröllstaki um frelsi og mann-
réttindi, er stirðnuð. Svipað-
ar krumlur eru enn á lofti.
Vér eigum allt undir því, eins
og aðrar smáþjóðir, að hver
hönd, sem seilist til ofbeldis
og friðspjalla, steinrenni.
í dag eru liðin níu ár síð-
an lýðveldið var stofnað að
nýju á Þingvelli við Öxará.
Þann atburð þráðu íslend-
ingar öldum saman. Kynslóð
eftir kynslóð unnu beztu
menn þjóðarinnar, skáld,
stj órnmálamenn og aðrir, að
IWARY BRINKER POSTs
Anna
Jórdan
128. dagur.
gamanmynd meö hinum frægu því ag sa draumur mætti ræt
ast. Nú hvílir varðveizla feng
ins frelsis 1 höndum • sjálfra
vor, æskunnar og framtíðar-
innar. Ungu stúdentar, sem í
dag gangið vonglaðir frá
skólabekknum. sumir til frek
ara náms, en aðrir til dag-
le^ra starfa í annríki þjóðlífs
ins, vér óskum ykkur gæfu og
gengið. Þjóðin væntir mikils
af ykkur. Hafið að leiðarljósi
starf þess manns, sem oss er
sérstaklega hugstæður í dag.
Án efa eru í ykkar hópi
menn og konur, sem örlög
þessa lands verða falin á úr-
slitastundum. Ef til vill eru
meðal ykkar jafnokar' Jóns
Sigurðssonar þegar skyldan
við ættjörðina kallar. Berið
merki hans óflekkað um ykk
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦4
GAMLA BÉO’
Hvítitindur
(The White Xower)
Stórlengleg amerísk kvikmynd
tekin í eðijlegum litum í hrika-
legu landslagi Alpafjallanna.
Glenn Ford,
ValU,
Claude Rains.
Aukamynd:
Krýning Elísabetar II. Eng-
landsdrottningar.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Síðasta sinn.
TRIPOLI-BÍG
Bardagamað ur-
inn
(Xhe Fighter)
Sérstaklega spennandi, ný, a-
erísk kvikmynd um baráttu
Mexikó fyrir frelsi sínu, byggð
á sögu Jack London, sem komið
hefir út í íslenzkri þýðingu.
Richard Conte
Venessa Brown
Leo J. Cobb
Bönnuð innan 14 ára.
Sýnd kl. 5. 7 og 9
XSERVUS GOLD X
lr\^u —LExyiJ
0.10 HOLLOW GROUND 0.10
»HI YEUOW BLAOE nnmjT~'

SERVUS GOLD
rakblöðin heimxfrægu
Bilun
gerir aldrel orS á undan
sér. —
MuniS lang ódýrustn og
nauSsynlegustu KASKÓ-
TRYGGINGUNA.
Raftækjatryggingar h.f.,
Simi 7««1.
langt síöan þú komst aftur hingað til Seattle? Síðast þegar
ég frétti af þér, þá varst þú í Kaliforínu," sagði hann og
virti hana fyrir sér. Hreyfingar hennar voru mjög aðlaðandi
og rólegar, þegar.hún gekk um herbergið, eins og hún vissi
alltaf hvað hún ætiaði að gera.
Hún blandaði séf drykk og settist á móti honum. „Ég kom
hingað árið 1914, rétt áður en stríðið hófst í Evrópu.“
„Fyrir ellefu árunn og þú hefir ekki látið mig vita.“
„Nei, ég flutti ekki 'aftur á Framhæð, þú skilur. Ég settist
að við höfnina."
„Hvers vegna? Ef þig vantaði peninga, því komstu þá ekki
Í til mín?“ Hann hLigteiddi það, að fyrir ellefu árum, heföi
hún verið komin til borgarinnar, gengið fram og aftirr um
strætin, húttað á kyöldin og vaknað á morgnana, án þess
að hann hefði nókkra hugmynd um návist hennar. Hugs-
unin um þetta tók hug hans allan. Hann hafði ekki hugs-
að mikið til henriár, þessi ellefu ár, en sumar nætur hafði
hann legið andvaka, og hefði hann þessar nætur vitað hvar
hana var aö finna, þá hefði hann farið til hennar. Ef til vill
hafði hún vitaS það og þess vegna ekki látið hann vita um
návist sína.
„Mig vantaði ekki peninga, Hugi. Ég á ekki við þaö, að
ég væri rik Ég íerðaðist mikið eftir að Eddy lézt og eyddi
miklu fé. En ég átti nokkurn afgang, sem ég iagði í veit-
ingastofuna.“
„Því settir þú þig ekki í samband við einhvern af vinum
þínum?“
'Hún brosti. „Ég vildi ekki ónáða þá. Þegar allt kemur til
alls.^þá hefi ég í rauninni aldrei tilheyrt fólkinu á Fram-
hæð. Mér varð þetta Ijóst við jarðarför Eddy. Þess vegna fór
ég í burtu. Það var eins og ekkert væri fyrir mig að géra
hér í Séattle lengur.“
„Þú — þú hefir ekki gifzt aftur, er .það?“ Rödd hans var
mjög eðlileg, en hann horfði fast í augu hennar.
Hún hristi höfuðið. „Ég býst við að ég hafi yerið hrædd
við að gera það, Hugi. Það fór ekki svo vel, hjónaband okk-
ar Eddy. Ef til vill fyrir það, að ég varð aldrei ástfangin.“
„Hvilíkum raunum hefir þú ekki lent i, Anna,“ sagði hann
allt í einu, nokkuö hátt og reiðilega og roðnaði. Hann
gleymdi þó þeim raunum, sem hann hafði bakað henni. „Þú
áttir betra skilið, Anna.“
Anna yppti öxlum, „Ég kvarta ekki, Hugi. Má vera að alit
hafi ekki orðið eins og ég kaus, en þetta hefir allt verið
drjúgur hluti af lífi mínu og maöur veröur að taka því sem
að höndum ber, býst ég við. Og nú er ég komin þangað, sem
ég á heima. Mér fellur vel að reka veitingastofuna. Ég held
ar tíð og skilið því í hendur að mér líði svo vel nú, að þú mundir segja að ég væri ham-
framtíðarinnar.
Góðir íslendingar. Hvorki
einstaklingar né þjóðir kom-
ast hjá mannraunum og
háska, en mestu skiptir,
hvernig við örðugleikunum
er snúizt. Vér tökum hvert
um sig undir með skáldinu
sem segir:
„Ég trúi því ísland, að hugur
og hönd
og hreystin og kjarkurinn
vinni.“
íngjusom.
Hann horfði á háha. Það var svipur rósemdar á andliti
hennar. Andlit hennar var svipmikið sem fyrr, augu henriar
fögur. Enn bjó með henni sá lífsþróttur og orka, sem hann
hugsaði að aldrei myndi slævast. Það voru skuggar undir
augum hennar og vángar hennar voru fölari en áöur. Það
mátti vel sjá á henni, að lífið hafði ekki látið blítt við
hana. En guð minn, hugsaði hann. Þvílíkt þrek er ekki í
þessari konu, að húri skyldi ekki brotna. „Þú ert dásafnleg,
Anna. Ég vildi mikið gefa fyrir að hafa styrkleika þinn.“
„Er eitthvað að, Hugi? Þú vildir tala við raig og hér hefi
ég setið og talað um mig sjálfa.“ Hún laut að honum og
horfði hlýlega á hann. „Hvað er að, er það Emilía?“
Hann brosti þurrléga. „Nei, það er allt í lagi með Emilíu.
Hún er alltaf eins. Hún hefir verið mér góð kona.“
„Þá hefir þú áhýggjur út af viðskiptum þínum, er það
ekki?“
Hann kinkaði kolli og lauk úr gla-si sínu og setti það á
borðið. „Pólstjarnan er að fara á hausinn, býst ég við. Bank-
arnir vilja ekki lána mér og fyrirtækið verður gert upp.“
„Ó, nei, Hugi,“ hrópaði hún. „Þú getur ekki látið fyrir-
tækið fara í hundana.“
„Það er einkennilegt, Anna, að þar til ég sá þig í kvöld,
fannst mér illt að þurfa að missa félagið úr höndum mér.
Ég hafði ekki fyrr vitað, hve fyrirtækið skipti mig miklu
máli. En nú virðist það ekki skipta máli lengur.“ Hanh stóð
upp, gekk yfir til hennar og settist við hlið heiínar. Hann
rétti út hönd sína, 'og er hún hafði horft alyarlega á hana
um stund, lagði hún hönd sína í hans. Hann tók þétt um
hana. Hann brosti og það var daufur kímniglampi 1 augum
hans. „Viltu vita, hvað mér finnst skipta mestu máli, það
þýðingarmesta, sem komið hefir fyrir mig um árabil?“-
Hún svaraði ekki og horfði stöðugt á hann, alvarleg á svip.
„Að hitta þig á ifý, Anna.“ ; "■ “
Hún brosti og hristi höfuðið, og um stund vírtist” liuri ’ætla-
að draga að sér höndina, en hann tók þéttara um hönd
hennar. Hún hætti áð brosa og varð alvarleg.
„Það er einkenhiTegt, að ég skildi aldrei geta gleymt þér.
(Framhald af 3. Bíðu). Þú munt að sjálfsögöu álita, eftir öll þau ár, sem liðin eru,-
minnsta,'sem þessir vesalings'og allt það, sem’ hefir gerzt, að tilfinningar mínar í þinn
piltar geta gert, að reyna að garð séu ekki þær sömu og þær voru, er þaö ekki?“ Það
standa við eitthvað af þvri var eins og hann væri að tala við sjálfan sig, og andli't háns,
sem þeir bera öðrum á brýn1 sem henni hafði virst svo tekið og þreytulegt niðri í veitinga-
‘ í þeim efnum. Við bíðum eft-j stofunni, hafði-nú mjúkan blæ og bjart yfir því. „Ég mun
ir greinum Heimdellinganna. I ekki halda því fram, að ég hafi hugsað stööugt um þig.
IIr hnotskurii
(Framhald af 6. Bfðu).
sína. Hún er kennd í öilum
gagnfræðaskólum landsins.
Hún cg málfræðin taka bað
mikið rúm að ekki gefst
neinn tími til lestrar gullald-
arbókmennta.
Kennarar velta vöngum yf-
ir því árlega, hvers vegna
nemendur séu að fyllast ó-
beit á móðurmáli sínu. Þeir
eldri og vitrari vita um A-
stæðuna. En Gunnar M.
Magnúss, ásamt nokkrum
fleirum, segja að þetta sé
Kef’avíkurflugvelli að kenna.
X.
Koma jiær ckkl?