Tíminn - 13.09.1953, Side 6

TÍMINN, sunnudaginn 13. september 1953.
206. blað.

?
PJÓDLEIKHOSID
’ Koss í huupbteti • •
eftir Hugh Herbert
Leikstjóri: Haraldur Björnsson
Sýning miðvikudaginn 16. sept.
kl. 20. — Sala aðgögumiða hefst
á morgun, mánudag, kl. 13,15.
Aðgöngumiðaisalan opin frá kl.
13.15 til 20.00. Tekið á móti
pöntunum, símar 80000 og 82345
Nauíabaniim
Mjög sérstæð mexíkönsk mynd
ástíriðuþrungin og rómantísk.
Nautaatið, sem sýnt er í mynd-
inni, er raunverulegt. Tekin af
hinumu fræga ieikstjóra Robert
Rossen, sem stjórnaði töku verð
launamyndarinnar, All the
Kings Men.
Mel Ferrer
Miroslava.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Hetjur Hróa hattar
Ævintýraleg og spennandi lit-
mynd um Hróa Hött og kappa
hans í Skírisskógi.
John Derek.
Sýnd kl. 3.
NÝJA BÍÓ
Gög og Gokke á
Atómeyjunni
Sprellfjörug og sprenghlægileg
ný mynd með allra tíma vin-
sælustu grinleikurum.
Gög og Gokke.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
TJARNARBÍÓ
1 þjónustu góðs
málefnis
(Something to live for)
MJog’athyglisverð og vel leikin
ný amerísk mynd, sem fjallar
um baráttuna gegn ofdrykkju
og afleiðingum hennar.
* Aðalhljitverk:
Ray Milland,
Joan Fontain
Teresa Wright
Sýnd kl. 7 og 9.
Litli og Stóri tt
hanabjtUhanum
Skopmyndin sprenghlægilega.
Sýnd kl. 3 og 5.
Sala hefst kl. 1 e. h.
K
BÆJARBÍÓ
— HAFNARFIRÐI —
Börn Jttrðar
Frösk únrvalsmynd, eftir skáld-
sögu Gilberts Dupé.
■ Aðalhlutverk:
- Lucienne Laurence
Charles Vanel
'er kosinn var bezti leikari árs-
Ins 1953 á kvikmyndahátíðinni
’í Cannes. — Myndin hefir ekki
•verið sýnd áður hér á landi.
Danskur skýringartexti.
Sýnd kl. 7 og 9.
H ruhfaUubálhur
nr. 13.
Sprenghlægileg sænsk gaman-
mynd.
Sýnd kl., 3 og 5.
Simi 9184.
AUSTURBÆJARBIO
O D E T T E
Afar spennandi og áhrfamikil,
ný, ensk stórmynd byggð á sönn
um atburðum. Saga þessarar
hugrökku konu hefir verið fram
haldssaga „Vikunnar" síðustu
mánuði og hefir verið óvenju
mikið lesin og umtöluð.
Trewor Howard.
Bönnuð börnum.
Aðalhlutverk:
Anna Neagle,
Sýnd kl. 7 og 9.
DOIV Jl \\
Sérstaklega spennandi og við-
burðarík skylmingamynd í eðli-
legum litum,
Erroi Flynn
Alan Hale
Bönnuð innan 12 ára.
Sýnd kl. 5.
Meöal mannteta
oy viUidýra
Hin sprenghlægilega og spenn-
andi gamánmynd með Abbott
og Costello.
Sýhd kl. 3.;
GAMLA BÍÓ
Glugglnn
(The Window)
Víðfræg amerísk sakamála-
mynd, spennandi og óvenjuleg
að efni. Var af vikublaðinu
„Life“ talin ein af tíu beztu
myndum ársins.
Aðalhlutverk:
Barbara Hale
Bobby Driscoll
Rutli Roman
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Börn innan 12 ára fá ekki aðg.
I*rír syngjandi
sjómenn
Sýnd kl. 3.
TRIPOLI-BÍÓ
Ósýnilegi
veggurinn
(Tlie sound barrier)
Heimsfræg, ný, ensk stórmynd,
er sýnir þá baráttu og fórn,
sem brautryðjendur á sviði flug
mála urðu að færa, áður en þeir
náðu því takmarki að fljúga
hraðar en hljóðið. Myndin er
afburða vel leikin og hefir Sir
Ralph Richardson, sem fer með
aðalhlutverkið í myndinni, feng
ið frábæra dóma fyrir leik sinn
í myndinni, enda hlaut hann
„Óskar“-verðlaunin sem bezti
erlendi leikarinn, að dómi am-
erískra gagnrýnenda og myndin
valin bezta erlenda kvikmynd
ársins 1952.
Sir Raiph Ricbardson
Ann Todd
Nigel Patrick
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Prófessorinn
| Sprenghlægileg grínmynd - með
Marx-bræðrum.
Sýnd kl. 3.
HAFNARBÍÓ
Gullua liðið
(The Golden Horde)
Viðburöarík og afar spennandi
ný amerísk “kvikmynd í eðli-
legum litum, um hugdjarfa
menn og fagrar konuru.
Ann Blyth
David Farrar
Bönnuð börnum.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Státnir stríðsmenn
Sprenghlægileg amerísk gaman
mynd.
Sýnd kl. 3.
Aðalfumlur
(Framh. af 4. sfðu).
fram sínar ályktanir. Fram-
sögumaður þeirra var Ste-
fán Diðriksson.
1. Nefndin lagði til að
reksturs- og efnahagsreikn-
ingur Stéttarsambandsins
fyrir árið 1952 væri sam-
þykktur óbreyttur.
Samþykkti fundurinn þá
tillögu nefndarinnar með
samhljóða atkvæðum.
2. Nefndin lagði fram fjár
hagsáætlun stéttarsambands
ins fyrir árið 1953 og var hún
samþykkt óbreytt. ,
Tekjur áætlaðar kr. 425 þús.
Gjöld áætluð kr. 323 þús.
Tekjuafgangur kr. 102 þús.
Nefndin lagði og fram eft-
irfarandi ályktun:
„Aðalfundur Stéttarsam-
bands bænda 1953~vítir harð
lega þá aðferð, sem höfð er
á innflutningi landbúnaðar-
jeppa, þar sem sannað er að
innkaupsverð þeirra er í það
minnsta 25% hærra heldur
en þyrfti að vera, ef þeir
væru keyptir beint frá fram
leiðslulandinu. Og þar sem
upplýst er, að atvinnubíl-
stjórar, sem fengið hafa fólks
bifreiðar innfluttar á sama
hátt og landbúnaðarjepparn
ir eru inníluttir, hafa fengið
eftirgefinn innflutningstoll,
þá krefst fundurinn þess að
sama verði látið gilda
um innflutning þeirra land-
búnaðarjeppa, sem verið er
að flytja til landsins, og fel-
ur stjórn stéttarsambandsins
að fylgja fast eftir að þetta
fáist gert.“
Sámþ. með samhlj. atkv.
Kosningar.
Þessu næst fór fram kosn-
ing stjórnar Stéttarsambands
ins til 2ja ára. Þessir hlutu
kosningu:
Sverrir Gíslason 46 atkv.
Einar Ólafsson 40 atkv.
Jón Sigurðsson 35 atkv.
Bjarni Bjarnason 30 atkv.
Páll Metúsalemsson 30 atkv.
Varamenn í stjórn kjörnir
samkvæmt uppástungu:
Jóhannes Davíðsson, Hjarö
ardal, Sigurður Snorrason,
Gilsbakka, Jón Jónsson, Hofi,
Sveinn Einarsson, Reyni. Ó1
afur Bjarnason, Brautar-
holti.
Endurskoðendur voru kosn
ir Einar Halldórsson, Set-
bergi og Hannes Jónsson,
fyrrv. alþingismaður.
Samþykkt var með 35:1
atkv., að stjórn stéttarsam-
bandsins væru fulltrúar stétt
arsambandsins í Framleiðslu
ráði.
Eftir að kosningum hafði
verið lýst flútti Sverrir Gísla
son formaður stéttarsam-
bandsins nokkur kveðjuorö
og sagði fundarstjóri því
næst fundi slitið.
Til fundarins barst svo-
hljóðandi skeyti frá Alþýðu-
sambandi íslands:
„Beztu kveðjur, og óskir
um að árangur aðalfundar-
ins megi verða sem beztur
fyrir samtök ykkar, og þjóð-
ina í heild.“
Þökkuðu fundarmenn
skeyti þetta og þann hug,
sem lægi á bak við slíka
kveöju.
Fundi var slitið klukkan
2 eftir miðnætti, og héldu
fulltrúar úr næstu héruðum
þegar heim á leið, en
þeir, sem fjær bjuggu, héldu
frá Bjarkarlundi að morgni
þess 9. sept.
Fundarmenn rómuðu mjög
alla aðbúð í Bjarkarlundi og
ekki síður gestrisni og aðbúð
á öðrum gististöðum í ná-
grenni Bjarkarlunds.

MARGARET WIDDEMER:
UNDIR GRÆNUM PÁLMUM
Eyja skelfinganna
Hún hafði verið gift í þrjá mánuði. Það var á fögrum
morgni, ferskum og björtum, að hún reis á fætur og fór
að synda. Chester hafði farið til annars staðar á eynni.
Hún synti um í lóninu og henni leið mjög vel. Það var
alltaf mikill friður í sál hennar, þegar hún var að synda.
Hún gekk hægt heim að húsinu og klæddi sig. Hún var lengi
að klæða sig og lét hárið falla laust á meðan það var að
þorna. Vaimai færði henni morgunverðinn út á veröndina,
ein$ og venjulega. Hún var nú að kenna Vaimai að tala
betuj- ensku og pær töluðu saman á meðan hún borðaði.
Kyrrð morgunsins var skyndilega rofin af hrópum og
köllum og hópur innlendra manna kom hlaupandi heim
að húsinu, þar sem konurnar voru. Einhver hrópaði á ensku:
„Bátur, það er bátur að koma.“
Laní hafði engan sérstakan áhuga á skipaferöum. Þetta
var að líkindum einhver kaupmaðurinn, sem hafði viðskipti
við Chester; hún yrði kannske að skipta um föt og spila
og syngja fyrir hann um kvöldið, þegar Chester væri kom-
inn. Vinir Chesters voru mjög kurteisir við hana, þrátt fyr-
ir það fannst henni þeir vera allir eins, og Chester var eins
og þeir. Hún yppti öxlum og minntist þess, að henni bar
að láta refsast. Og einnig minntist hún þess, að hamingjan
ók ekki í einum og sama vagni og hún.
Hún gekk frá húsinu og upp á hæð, þar sem sást á vog-
inn er bátunum var vanalega lent. Er hún kom upp á hæð-
ina, sá hún sér til undrunar, að þetta var ekki verzlunar-
bátar. Þetta var bátur undir brezkum og frönskum fánum
og loksins hafði það skeð, sem hún hafði lengi óttast. Varð-
bátur stjórnarfulltrúans var kominn.
Róðrarbátur var settur fyrir borð og var honum síðan
róið til strandar. Hún virti fyrir sér áratökin, á meðan bát-
uinn var á leiðinni til lands. Hvítklædda veran, sem setið
hafði í miðju bátsins reis upp, þegar komið var að landi,
og stökk í land.
Mark.
Hún hafði óljósa vitund um það, að Vaimai skaust úr
leið hennar, þegar hún tók á rás niöur af hæðinni og hljóp
í áttina til Marks. Vott hár hennar blakti svart og tindrandi
í sólskininu. Hún varð sárfætt á steinunum, sem skárust í
gegnum þunna skósólana á hlaupunum, en ,það aftraði
ekki för hennar. Mark var einnig farinn að hlaupa. Þau
hlupu í fang hvors annars og þrýstu hvort annað með and-
litin saman. Þau hvísluðust á heitum orðum, hlóu og
kysstust.
Hún var hálf. utan við sig og merkti það eitt, að hún og
Mark voru saman á ný. Þau slepptu hvort öðru og komu
síðan saman aftur og kysstust og hlóu. Svo héldu þau í átt-
ina að húsinu. Hún gleymdi því, að fólkið í kringum þau
liló og sagði heimskuleg orð, af því þau elskuðu hvort ann-
að. Hann var að tala við hana og bar ótt á:
„Elskan, þú hefir fengið bréfið mitt. Það er allt í lagi.
Ég verð hérna. Ég verð nærri þér. Við verðum eins mikið
saman og hægt er, þar til við giftum okkur.“
„Mark,“ gat hún aðeins sagt.
„Laní, þetta hefir verið erfitt,“ sagði hann og tók ekki
eftir harminum í rödd hennar, þegar hún nefndi nafn hans.
„Hvað gerðu þau þér? Lokuðu þau þig inni og vörnuðu þér
að svara bréfi mínu?“ Hin djúpa rödd hans, sem hún elsk-
aði svo heitt, lét afar þýðlega í eyrum hennar. „Voru þau
vond við þig? Það skal enginn verða framar vondur við þig.“
Henni fannst sem andlit hans á þessari stundu væri
skuggi þeirra örlaga, sem spunnið hefðu það tjald, er æv-
inlega skyldi skilja þau að og byrgja þeim sýn til hvors
annars. Hún neyddi sjálfa sig til að færa sig frá honum.
Ég gerði vel, hugsaði hún, aö fela mig hér í þessu víti. Ég
gerði jafnvel vel með þiví að hrinda honum frá mér með
því að giftast, þrátt fyrir það að ég gerði það af öðrum
ástæðum. Allt þetta gerði ég vel, af því ég elska hann.
Hún neyddi sig til. að segja: „Þú verður að vita af hverju
ég fór. Ég — ég fylgdi þér upp á fjalliö.“
Svipur hans breyttist ekkert við að hún sagði þetta. Hann
sagði aðeins: „Ástin mín.“ Hún starði á hann. En hann
hélt áfram: „Þú hefir rekist á bréfið og álitið að Maude
væri ákveðin í að framkvæma hótun sína. Það var ekki
undarlegt. Það var langt síðan hún hótaði því að fremja
sjálfsmorð. Það var þess vegna, sem hún neyddi mig til að
giftast sér. Ég gat ekki látið hótun hennar afskiptalausa.
Hún njósnaði um okkur og vissi hverju fram fór. Þess vegna
gat þaö haft við nokkuð að styðjast, að hún fyrirfæri sér
í þetta skipti. En það var ekki hægt að ásaka okkur, ástin
mín. Þótt hún skrifaði það, að við ættum sök á dauða henn-
ar, þá hafði það ekki við neitt að styðjast. Og hún ætlaði
ekki að fyrirfara sér. Henni skrikaði fótur og féll því fram
af bjarginu. Ég var of fjarri til að geta gripið hana.“
Svo að þetta var hans saga. Hún sagði lágt: „Þú sagðir
að þú hefðir drepið heiðarlega menn, án eftirsjár, og þö
lifði hún. Þú last bréf hennar og sagðir að þú gætir vel skil-
ið þann mann, sem glaður yrði konu að bana. Þú leizt- út
eins og morðingi á þeirri stundu. Þú hljópst. Ég sá hana
falla. Ég sá þig næstum vera fallinn líka ....“
Hann stökk á fætur og horfði í augu hennar. „Þú hélzt aS
ég hefði drepiö hana.“
° ■ . ■ . i - -
i