Tíminn - 06.01.1954, Síða 6

■ ....- > c. :
I - I ’ST*
TIMINN, niigvikudaginn 6. janúar 1954.
3. blað.
<i>
PJÓDLEIKHÚSIÐ
Piltur og stúlkíí
UPPSELT.
Sýning í kvöld kl. 20.
I Næsta sýning föstudag og laugar |
dag kl. 20.
Ég bið að heilsti
Sýning fimmtudag kl. 20,30
Skólasýningarverff.
Pantanir sækist daginn fyrir sýn j
ingardag.
ÍVðgöngumiðasalan opin frá kl. i
13,15 til 20. Sími 8-2345, tvær I
línur.
VIRKIÐ
Prívíddarmvnd, geysi spennandi j
og viðburðarík í litum, um bar-
áttu Prakka og Breta um yfir-|
ráðin í Norður-Ameríku. Áhorf-i
endur virðast staddir mitt í rás j
viðburðanna. Örfadrífa g log-j
andi kyndlar svífa í kringum þá.
Þetta er fyrsta útimyndin í þrí- I
vídd og sjást margar sérstak-j
lega fallegar alndslagsmyndir. |
Bönnuff börnum.
Georg Montgomery,
Joan Vohs.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
NÝJA BSO
Frekjudósiii
fagra
(That YVonderfuI Urge)
Bráðskemmtileg ný amerísk j
gamánmynd.
Aðalhlutverk:
Tyrone Power,
Gene Tierney.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TJARNARBÍÓ
Ðeimsins mesta
Gleði og Ganaan
; (The Greatest Show on Earth)
Betty Hutton, Cornel Wilde,
Dorothy Lamour.
IPjöldi heimsfrægra fjöliistar-
j manna kemur einnig fram í
j myndinni.
Sýnd kl. 6 og 9.
bæjarbÍó
— HAFNARFIRÐI —
Tea for Two
Bráðskemmtileg og fjörug, ýð
amerísk dans- og söngvamynd í
eðlilegum litum.
Aðalhlutverk:
Vinsælasta dægurlagasöngkonan
Doris Day. =
i| Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 184.
*•*
Þúsundir vita, aff gæfan
fylgir hringunum frá
SIGUEÞÓR, Hafnarstræti 4.
Margar gerðir
íyrirliggjandl.
Séndum gegn póstkröfu.
LEIKFÉIAG
REYKJAVÖOJ^
Skóli fyrir
skatfgreiðeiulur
Gamanleikur í 3 þáttum.
Aðalhlutverk:
Alfreð Andrésson.
jsýning annað kvöld fimmtudagj
kl. 20.
J Aðgöngumiðasala frá kl. 2—4 íj
jdag. ími 3191.
AUSTURBÆJARBIO
Við, sem viiiiitam
eldhússtörfin
(Vi, som gaar Kokkevejen)
j Bráðskemmtileg og fjörug alvegj
|ný dönsk gamanmynd, byggð áj
| hinni þekktu og vinsælu skáld- [
jsögu eftir Sigrid Boo, sem komið j
jhefir út í ísl. þýðingu og verið j
j lesin meira en nokkur önnur bók J
Jhér á landi.
Aðalhlutverk:
Birgitte Keimer,
Björn Boolsen,
Ib Schönberg.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
I
GAMLA BÍO
Caruso
(The Grcat Caruso)
(víðfræg, amerísk söngvamynd íj
j eðlilegum litum frá Metro Gold- J
jwýn Mayer. — Tónlist eftir'
jVerdi, Puccini, Leoncavallo, Masj
| cagni, Rossini, Donizetti, Bach- |
[Gounod o. fl.
Aðalhlutverk:
Mario Lanza,
Ann Blyth,
og Metropolitan-söng-
konurnar
Dorothy Kirsten,
Blanche Thebom.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TRIPOLI-BÍO
Limeliffht
(Leiksviffsljós)
j Hin hein. .fræga stórmynd Char-
jles Chaplins.
Aðalhlutverk:
Charles Chaplin,
Sýnd kl. 5,30 og 9.
Hækkað verð.
HAFNARBÍO
Sigllngin mikla
(YVorld in his arms)
Feikispennandi og efnismikil
amerisk stórmynd í litum eftir
skóldsögu Rex Beach.
Gregory Peck,
Ann Blyth,
Anthony Quinn.
Bönnuð innan 12 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
PEDOX íótabaðsalt
PiJox fótabað eyðir fljótlega
þreytu, sárindum og óþægind-
um f fótunum. Gott er að láta
dálítið af Pedox í hárþvotta-
vatnið, og rakvatnið. Eftir fárra
daga notkun kemur árangurinn
í ljós.
Allar verzlanir ættu þvi að
hafa Pedox á boðstólum.
X SERVUS GOLD X
n_/X/L__/"‘N_iiy'vji
Irv^u-—ITs^Tj
0.10 HOLLOW GROUND 0.10 /
"p nm YELIOW BlftOE mni cp'
rakblöBin helmsfræjru.
Islendingaþættir
(Framhald af 3. síðu.)
mannakonurnar koma stund-
um til hennar, á hún þá oft-
ast hlýja vettlinga í fórum
sínum, ef þær minnast á aö
þeir séu dýrir í búðunum, seg-
ir hún: Mig varðar ekkert um
það, þetta er nóg handa mér.
Þrátt fyrir þá miklu og
margháttuðu erfiðleika, sem
Ragnhildi hafa rnætt á lífs-
ieiðinni, er hún mikil gæfu-
kona. Hún hefir kunnað þá
list að mæta erfiðleikunum á
þann hátt að láta þá verða
sér til lærdóms og þroska, og
sigrast á þeim. Hún hefir átt

Pearl S. Buck:
64.
Dularblómið
Saga frá Japan og Bandaríkjunum á síðustu árum.
urðu á vegi Allens í Washington. Það var engum vandkvæð-
um bundið að fá að hverfa brott frá Japan. Frá þeirri hlið
málsins var gengið þegar í stað. Svo kom tillagan um það,
að hann færi til Evrópu og gegndi þar herþjónustu með
svipuðum hætti og í Japan. .Það var drepið á það í sam-
að fagna frábæru barnaláni, ] ræðum við hann, að hann virtist búa yfir óvenjulegum
enda er umhyggja hennar i hæfileikum til að fjalla um pólitísk vandamál meðal ann-
fyrir þeim, tengdabörnum! arra þjóða. í Þýzkalandi væri nú málum svo komið, að þar
sínum og afkomendum þeirra,
einstæð, og tryggðin órofa.
Hún á 32 afkomendur á lífi.
Börn þeirra Hjörleifs og
Ragnhildar eru þessi:
Friðrik Ágúst, fæddur 30 8.
1890. Kona hans er Ingibjörg
Einarsdóttir, ættuð af Álfta-
nesi. Eiga þau fjórar dætur.
Margrét, f. 29.8. 1891. Maður
hennar var Bjarni Guðnason,
ættaður úr Árnessýslu, dó af
• slysförum. Þau eignuðust fjög
ur börn.
Páll, fæddur 9.11. 1895. Gift
ur Matthildi S. Magnúsdóttur
frá Reynidal í Mýrdal. Þau
eiga eina dóttur.
Ingimundur, fæddur 21.1.
1898. Giftur Mörtu Eiríksdótt-
ur frá Bíldudal. Þau eiga eina
dóttur.
Ragnhildur biður samferða
fólkinu í Meðallandi, á Álfta-
nesinu og í Hafnarfirði allrar
blessunar, með þakklæti fyrir
ógleymanlegar samverustund
ir.
Mikill fjöldi fólks heimsótti
hana á níræðisafmælinu, og
færöi henni gjafir og heilla-
óskir. Henni barst einnig
fjöldi heillaskeyta.
Magnús Finnbogason
Fraintíð
lanclhimaðai*
(Pramhald af 4. síðu.)
dýrmætari en svo og svo mik
il gullinnstæða í bönkum.
Með aukinni ræktun erum
við raunverulega að stækka
landið, gera fleirum kieift að
lifa af því. Með því erum við
að treysta þann grunn, sem
velmegun og lífshamingja
okkar og barna okkar bygg-'“‘'““^
ist á. Þetta skilur öll þjóðin.
Þess vegna leggja allir hönd
á plóginn við að rækta,
byggja upp, hlúa að og græða
þau sár, sem landið okkar hef
ir hlotið af völdum náttúru-
aflanna og mannanna
sjálfra.
Það ætti að vera hverjum
einasta bónda til metnaðar-,
auka, að leggja fram krafta
sína við svo þýðingarmikið
starf sem ræktunin er. Það
er satt, það er erfitt og vanda
samt verk, en veitir líka
mikla gleði. Það krefst mik-
illa fórna, mikillar þolin-
mæði, sjálfsafneitunar, um-
hyggju og ástúðar. Með öðr-
um orðum: Ræktun er góður
lærimeistari við hina and-
legu ræktun, þ. e. mannrækt.
Ég er ekki í nokkrum vafa
um, hvorn kostinn bændur
taka í þessu máli. Það getur
orðið erfitt í bili, en það gef-
ur alltaf eitthvað í aðra hönd
að klífa á brattann. Ég er
heldur ekki í neinum vafa
um það, að bændur eiga vís-
an skilning og stuðning
þorra þjóðarinnar til að ná
því marki, að lækka fram-
leiðslukostnað sinn svo, að
þeir geti staðið á eigin fót-
um cg selt afurðir sínar hvar
væri brýn þörf fyrir mann með slíka hæfileika og reynslu.
Hinn stórvaxni, hægláti og greindi liösforingi, sem bar
uppástunguna fram við hann, setti hana fram meö þess-
um orðum: — Þér eruð vel ritfær, og það er meira en hægt
er að segja um flesta háskólagegna liösforingja í hernum.
Þegar ég les skýrslur yðar, skil ég þær fullkomlega.
— Ég þakka viðurkenninguna, sagði Allen en tók þá á-
kvörðun jafnframt með sjálfum sér, að hann skyldi aldrei
fara til Evrópu, að minnasta kosti ekki fyrr en Josui væfi
komin til hans og gæti fylgt honum. Evrópa var sem annar
heimur, og hann hafði þegar lifað í of mörgum heimum á
hinni skömmu ævi sinni.
Hann hélt heim sáttfúsari í hug. Hann átti að fá að
hugsa málið eins lengi og hann vildi og fengi frí frá störf-
um um óákveðinn tíma. En ef hann vildi ekki fara til
Evrópu — ja, því miöur varð ekki komið auga á neitt laust
starf hana honum við hermálaráðuneytið í Washington
um þessar mundir. Hann gat ekki varizt þeirri hugsun, aö
engu væri líkara en einhver ynni markvisst gegn honum,
en honum kom ekki til hugar, að það væri fyrri hershöfð-
ingi hans, sem hann hélt að vafalaust vildi fá sig sem
fyrst aftur til Japan. Og honum kom ekki til hugar neinn
annar maður, sem hefði áhrif á æðstu stöðum í Washing-
ton. En hvernig sem allt ylti, skyldi hann taka Josui til sín
hingað sem fyrst, hugsaði hann með sér, er hann ók heim-
leiðis eftir blautum vegum Virginíu. Þaö gat hann þó að
jminnsta kosti gert, því að þeim málum hafði honum tek-
. jizt að koma í höfn í Washington. Þar var ekki hægt að
leggja neinar hindranir í veg hans, því aö hún var fædd
í Bandaríkjunum. Brot af biblíusetningu, sem hann haföi
heyrt í kirkjunni heima sem skóladrengur skauzt allt í
einu upp í huga hans. Páll postuli hafði staöið andspænis
rómverskum embættismanna sem sagði: „Ég hefi keypt
frelsi mitt dýru verði“. Páli horfði djarflega framan í em-
bættismanninn og svaraði: „En ég er fæddur frjáls“.
Josui var fædd frjáls eins og hann. Hún var borgari í
þessu landi aö amerískum lögum. Hann mundi halda fast
við þessa óhagganlegu staðreynd.
Hann kom heim snemma kvölds. Foreldrar hans sátu að
tafli í dagstofunni. Þau voru bæði góðir taflmenn, en móð
ir hans þó öllu betri, og hún vann oftast taflið, meðfram
af því, að maður hennar lét sig það litlu skipa, hvort hann
vann eða tapaði.
— Það er sjón að sjá til ykkar, sagði hann, er hann kom
ínn.
j Þeim varð bylt við og litu snöggt upp, en móðir hans
jreyndi þó að láta á engu bera. Hiin reis þegar á fætur,
ikyssti hann á kinnina og tók báðum höndum um hand-
— Það er gaman, að þú skulir vera kominn heim. Ég
vona, að þú hafir ekki fengið neitt starf í Washington.
Það er svo einmanalegt hér heima án þín.
— Nei, ég fékk ekkert starf. Það er að segja, ég vildi ekki
það sem þeir buöu mér. Þeir vildu senda mig til Evrópu.
Hvers vegna ætti ég að þeytast til Evrópu, þár sem ég hefi
ekkert gagn þeirrar reynslu, sem ég hefi aflað mér í Asíu?
Hvort ykkar mátar nú? Ég þori að ábyrgjast, að þú ert að
mátajpabba.
— Fáðu þér sæti, sagði faöir hans. Segðu mér, hvað ég
á að leika. Drottningin ógnar mér eins og venjulega.
— Æ, hættu nú aö hugsa um taflið, sagði móðir hans.
Allen er vafalaust sársvangur. Ertu búinn að borða kvöld-
verð, drengur minn?
— Ekki nokkurn matarbita. Hann var allt í einu orðinn
glaður í hug. Foreldrar hans mundu ekki beita hann
hörðu. Móðir hans var að reyna að sýna honum það með
óbeinum hætti, að þau hjónin væru honum ekki reið. Hún
mundi samt aldrei biðja hann fyrirgefningar, það gæti
hún ekki, hún var þannig gerð. Hann fann allt í einu, að
hann var þreyttur og feginn að vera kominn heim. Allt vár
í heiminum hverfult, mótdrægt og öryggislaust nema hér.
Hér var lífið í föstum og öruggum skorðum. Josui mundi
geta smeygt sér hér inn um dyrnar án þess að lífið á þessu
heimili breyttist að mun. Foreldrar hans höfðu samið með
sér ævilangan frið, og þegar þau kveddu þennan heim,
tæki hann við af þeim. Meö festu og viljaþreki ætlaði hann
sem er og á því verði, sem
gildir á hverjum tíma. Því
aðeins að það takist, á land-
búnaður á íslandi framtíð
fyrir sér. Þetta niöurgreiðslu
fyrirkomulag á hvaða íram-
leiðslu sem er, endar fyrr eða
síðar með algerðu hruni. —
Slíkt yrði svo fámennri þjóð
of mikii blóðtaka og gæti orð
ið sjálfstæði hennar skeinu-
hætt.