Tíminn - 28.02.1954, Blaðsíða 8

TIMINN, sunnudagiim 28. febrúar 1954.
49. blaS.
FIMMTUGU R:
GÍSLI KRISTJÁNSSON
ritstjóri Freys
ÞINGMAL:
Ritstjóri Freys, Gísli Krist
jánsson er fimmtugur í dag.
Fæddur er hann að Brautar-
hóli í SvarfaðardaL Foreldr-
ar hans bjuggu þar, og hjá
þeim ólst Gísli upp ásamt
systkinum sínum. Svarfaðar-
dalur er ein af þéttbyggð-
ustu sveitum þessa lands.
Félagsþroski Svarfdælinga er
meiri en almennt gerist. Með
samtökum hafa þeir hrund-
ið fleiri nytjamálum í fram-
kvæmd, svo sem vegalagn-
ingu, sundiaugarbyggingu,
samkomuhúsbyggingu o. fl.
Kirkjugarðurinn að Völlum
er til fyrirmyndar, og má
þakka það félagsþroska kven
fólksins í dalnum.
Þegar Gísli kom í Hóla-
skóla, var hann félagslyndari
og með meiri félagsmála-
þroska en fjöldinn. Þó má
segja að nemendur þeir er
komu í bændaskólann frá
Núpsskóla stæðu honum jafn
fætis hvað félagsmálaþroska
snerti og virtust þeir flestir
vera mótaðir i einu móti
hvað það snerti enda margir
orðið frömuðir félagsmála
hér og þar um landið.
Á Hólum sótti Gísli nám
sitt af kappi, og kom þá strax
fram hjá honum það, sem
síðan hefir einkennt öll störf
hans, en það var mikill á-
hugi og hæfni til að leggja
sig óskiptan í starfið hverju
sinni, og spara sig þá ekki.
Hann hefir aídrei unnið sem
alctaskrifari.
Að afloknu námi að Hól-
um mun Gísli hafa hugsað
sér að læra til þess að verða
leikíígnis- og smíðakennari
við Hólaskóla, og siglt í því
augnamiði. Af því varð þó
ekki. Hann fékk berkla í
mjöðm, og átti lengi við
heilsuleysi að stríða, er gerði
honum ókleift að stunda
leikfimisnám. Þá tók hann að
lesa búfræði við Landbúnað-
arháskólann í Kaupmanna-
höfn, og þrátt fyrir mikið
heilsuleysi, heppnaðist hon-
um fyrir sinn stálvilja að
ljúka námi með prýðilegum
vitnisburði.
Að afloknu námi var hann
kennari í Danmörku, oftast,
sem aðstoðarmaður við til-
raunir og landbúnaðarleið-
beiningar ýmiskonar, og
komst þá mjög vel inn í upp
lýsingarstarfsemi Dana hvað
landbúnað snerti. Er hann
síðan kunnugri öllu er við
stökkva langt og aldrei stekk
ur neinn lengra en hann
hugsar.
] Þó Gísli sé nú fimmtugur
að árum, þá mun enginn er
honum kynnist geta trúað
; slíku. Þrátt fyrir það heilsu-
leysi sem hann hefir átt við
;að búa, lítur hann enn út
i sem unglingur, og má full-
' yrða, að það á hann að þakka
;stálvilja sínum og umönnun
konu sinnar, sem er hans
önnur hönd í hvívetna.
j Vonandi á Gísli enn eftir
langan aldur, og vonandi
heppnast honum með ár-
vekni sinni og áhuga að fá
margan manninn til að hug-
leiða eitt og annað er til fram
fara horfir bændum og bú-
liði.
Fyrir hönd hinna mörgu
lesenda Freys, svo og annarra
kunningja Gísla árna ég hon
um heilla í framtíðarstarfi
sínu, og vona að sem mest
gott megi af því leiða.
Páll Zéphóníasson
| Orkuver Vestfjarða
Ra?$a Elríks Þorsteinssonar við 1. umr. um
framvarp Vesí£jarðaþingmaana um virkj-
uti Bjnjandisár
i
Maídagar í Dölum
(Framhald. aí 5. síðu.)
kemur dönskum landbúnaði
en nokkur annar hérlendur’
maður.
Að afloknum síðari heims-
ófriðnum kom Gísli heim
eins og margir fleiri náms-
menn, er inni höfðu frosið
í Danmörku og gerðist rit-
stjóri Freys. Við það starf,
svo og önnur störf, er Búnað-
arfélag íslands hefir falið
honum að vinna að, hefir
hann sýnt sama áhugann og
ósérhlífnina og ávallt áður
og aldrei bundið starf sitt við sér, að hann er sannur bóndi,
klukkuna, heldur hitt hvað vaxinn í þessu umhverfi, og
lægi fyrir að gera og hverju lífssjónarmið hans er sjónar-
lægi mest á að kcma áíram. mið bóndans. Hann er greind-
Hlustendur útvarps, og les ur vel og skýr í máli. Honum
endur blaða þekkja orðið eru framfarir og umbætur
Gísla nokkuð. Þeir þekkja hugstæðast umræðuefni, en
hans hressilega máiróm og þó er viðhorf hans jafnan
finna áhuga hans. Sumum mötað hagsýni, og hvert mál
^kann að virðast að stundum skoðar hann í Ijósi ltfsreynslu
idýfi hann árinni fulldjúpt í, sinnar. Það er fljótséð að
jfullyrði ef til vill það sem hann er forystumaður í
1 ekki er alveg víst að standist bændastétt, maður sem menn
í raunveruleikanum. En þarf treysta til úrræða, enda er
ekki oft að gera það til þess hann varaforseti Búnaðar-
að vekja menn og fá fram sambands Dalanna. Forseti
; umræður um mikilsverð mál? Þess er landshöfðinginn í
jOg er ekki gott að vilja Koparbergsléni, og er það
hefð.
Það er liðið fast að mið-
nætti, þegar hann býður n-\ár
góða nótt. Við höfum stað-
næmzt við gömlu eikina fram
an við húsið. Hún er nú lauf-
lítil og feyskin orðin. „Þetta
, ......... er gömul ættareik, og hún var
í gær var slókkviliðið til ára sinna en þó í
kvatt út klukkan rúmlega. góðum blóma, er ég var dreng:
eitt. Hafði kviknaö í hampi i ur « segir Haglund. „Ég ætti
kjallara Slipphússins. Þegar ag Vera búinn að höggva hana
slöltkviliðið kom á vettvang fyrir löngu, en ég get ekki
var ekki um mikinn eld að fengið af mér að bera öxina
ræða og tókst því fljótlega að rót hennar. Mér finnst ein-
að ráða niðurlögum hans. hvern veginn, að rót hennar
Engar teljandi skemmdir Sé ifka rót mín, hér á þessum
munu hafa orðið. i stað.“
Kviknar í hainpi í
Slippnnm
Frv. á þskj. 371, sem hér
liggur fyrir til umræðu, er
flutt af ckkur fjórum þm. af
vestanverðum Véstfjörðum,
sem sæti eigum í þessari hv.
öeild. Málið er eins og önnur
samvirkjunarmál umbóta- og
hagsmunamál þeirra héraða,
sem virkjunin er hugsuð fyr-
ir. Eins og frv. ber með sér, er
orkuverið fyrir vestanverða
Vestfirðl ákveðið í frv. við
Ðyniandi-'á í Arnarfirði til
raforkuvir.nslu fyrir allt að 7
þús. hestöfl. Skuiu orkuveitur
frá því Ieggiast í vestur til
Bíldudals, Tálknafjarðar og
Patreksfjarðar, en til norðurs
að þorpunum Þingeyri, Flat-
eyri, Suðureyri. Bolungarvík-
ur, Súðavíkur, Hnífsdals og
ísaf i arðarkaupstaðar. Auk
þess komast mörg sveitabýli í
hreppum Vestur-ísafjarðar-
sýslu inn á orkuveitukerfið. |
Með frv. þessu er staðfest,
að ríkisstjórn íslands er
heimiit fyrir hönd ríkissjóðs
að taka lán eða ábyrgjast lán,
sem rafmagnsveitur rikisins
taki, allt að .60 millj. kr. Er
það fyUileea sú upphæð, sem
raforkumálastjöri hefir í
munnlegum viðfölum sagt
ckkur tveim flm. að orkuverið
mnn.j kosta, með núgildandi
verðlagi. En ég skal taka það
fram. að hann hefir algerlega
neitað að eefa okkur nokkrar
áætlanir skrifiega.
Það er leitt til þess að vita,
að allar -vakningaröldur í
þessu raforkumáli Vesfcfjarða,
sem risið bafa, skuli hafa ver-
ið dempaðar niður. Vesffirð-
ingar áttu frjáíslyndan um-
bófarrann. Pál Torfason á
Fláteyri, sem benti á iðnaðar-
og virkjunarmöguleika Vest-
firðinga með stofnun nýs sér-
staks fyrirtækis um 1912.
Valdi hanri Arnarf jarðarfossa
þá, sem getið er um í grg.
þessa frv., sem bá sjálfsögðu
orkugjafa til sliks iðnaðar,
enda fór rannsókn á virkjun-
armöguleikum við Dynjanda
fram árið 1913 íyrir tilverkn-
að Páís Torfasonar, og síðan á
öllum ánum, er falla í Dynj-
andisvog og Borgarfjörð eða
þeim Dynjandisá, Svíná,
Mióiká og Hofsá.
Þessar framkvæmdir munu
hafa stöðvazt eins og tíðum
hér á landi, vegna fjárskorts,
því að hvort tveggja mun
þessi stórhuga maður hafa átt
til að bera, vilja og áræði.
Vestfirzku kauptúnin hafa
nú ýmist komið sér upp dies-
elrafstöðvum eða smáum
vatnsaflsstöðvum, sem allar
eru ófullnægjandi til fram-
búðar. Verð rafmagns á Vest-
fjörðum er hæst á landinu.
Þó að afskþifaðar verði á
nokkrum árum dieselstöðv-
arnar á Vestfjörðum, byrja á
ný kaup á nýjum vélum, sem
þá standa á ný í dýrtíðarverði.
Nú hafa stjórnarflokkarnir,
að því er bezt verður séð,
gengið frá því í samningum
sín á milli að veita á næstu
fjórum árum ca. 100 millj. til
raforkuframkvæmda í dreif-
býli landsins. Nú eygir íslenzk
æska í dreifbýli landsins sól
koma upp á ný við dagsetur
í flestum héruðum landsins,
um leið og hin sígur í sæ.
Þjóðinni opnast nýir mögu-
leikar sem leiða atvinnuhættl
og lífsmöguleika til hærri
sviða víðsvegar um land, þar
sem einhæfni atvinnuvega og
mannaflið eitt, með aðstoð
hestsins, var allt.
Með frv. því, sem við þm.
Vestfjarða erum hér einhuga
um að flytja fyrir það fólk og
bau héruð, sem við förum með
umboð fyrir hér á hinu háa
Alþingi, viljum við leggja
grundvöll að möguleikum fyr-
ir þeim bættu skilyrðum, sem
ég hér hefi minnst á. Svo er
það íbúa Vestfjarða að hafa
forgöngu í framkvæmd og
notfæra orkuna og gera garð-
inn frægan, svo að hann
standi sízt að baki öðrum
menningarstöðum þjóðfélags-
ins.

- dieselvélar
eru Btöðugt öðrum frsnxri |
enda fara þær sigurför um f
allan heim.
Tveir létust er
var gefið eitrað bióð
Brú&ih’epaiuli blriðgjafir í sænska sjúkra*
bíísi — sjáliiingnm gefið bakteríuríkt blóð
Nýlega létust þrsr sjúklingar í Sundsvall sjúkrahúsi i
Norrlajíd í Svíþjéð. liéu þeir eftir að þeim hafði verið gefið
b!óð. Heíir rannsékn leilt í ljós, að blóð það, er þeir fengu,
var sketnmí vegna slæmrar kælingar.
LISTER-vélar til súgþurrk-
unar
LISTER - dieselraístöðvai
LISTER til allra þarfa og
allra starfa
flléliúoÍanL
Hafnarhúsinu - Sími 5401 - Raykjavík

! Fimm sjúklingar veiktust
í allt af þessarl blóðgjöf á
sjúkrahúsinu, en þrír létust,
miðaldra maður cg tvær kon
ur.
Verkaði sem eitnr.
j Séríræðingar hafa rann-
sakað málið. Við ránnsókn
,kom í Ijós, ao blóö það, sem
'sjúklingunum var gefið hafði
næsium scmu áirrif og þeim
hefði verið gefið eitur. Staf-
ar þetta af því, að mikill
bakteríugróður liafði orðið í
blóðinu. Höfðu bakteríurnar
háft góða gróðrarmöguleika,
þar sem blóðið hafði verið
geymt í riökkrar klukkústund
ir í stofuhita, áður en það
var sett í kæli.
. l
Varnað frekari hættu.
Ekki er talið hægt að gera
starfsfólk sjúkrahússins á-
byrgt fyrir þeim mistökum,
sem þarna urðu í sambandi
við blóðgeymsluna. Hinsveg-
jar hefir þetta orðið til þess,
aö strangari fyrirmæli hafa
j verið gefin út, varðandl
igeymslu og meðhöndlun þess
(blóðs, sem gefið er sjúkling-
um, svo áreiðanlegt sé, að
blóðgjafir verði framvegis
hættulausar í sænskum
sjúkrahúsum.