Tíminn - 20.08.1954, Side 3
20. ágúst 1954.
TÍMINN, föstudaginn 20. ágúst 1954.
3
Verðhækkunin á kaffinu
Grcinargerð frá ríkissíjóriiimii.
KSSSS
: WSSSSÍSSSSSSSSSSSSJSSSSSSSSSSSíSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSa
I samtaandi við samninga-
umleitanir þær, er leiddu til
kjarasamnings verkamanna!
og vinnuveitenda 19. desem-
ber 1952, ákvað ríkisstjórnin.
m. a. að beita sér fyrir víð- |
tækum verðlækkunum á!
neyzluvörum almennings. í
því skyni voru gerðar ýmsar;
ráðstafanir og mismunandi,
að því er varðaði einstakar
vörutegundir og afurða, þ. á. i
m. var verð greitt niður með,
fé úr ríkissjóði, aðflutnings-|
gjöld felld niður og álagning
lækkuð. Samkvæmt þeim yf- j
lýsingum, sem ríkisstjórnin.
gaf í sambandi við lausn þá- j
verandi kjaradeilu, telur hún
sér skylt eftir því sem við
verður komið að láta haldast
meðan kjarasamningurinn er
í gildi, allar umræddar ráð-
stafanir til verðlækkunar.
Yerðhækkunum af öðrum á-
stæðum en niðurfellingu
þeirra ráðstafana hefir ríkis-
stjórnin aftur á móti aldrei
ábyrgzt að afstýra. Hins veg-
ar hefir ríkisstjórnin að sjálf-
sögðu unnið og mun vinna
eftir föngum gegn verðhækk-
unum á nauðsynjavörum í
lahdin'U ög að lækkun á verði
þéirra með þeim aðferðum,
sem á hverjum t:ma eru henni
heimilar, tiltækar og þjóð-|
hagsle^á hagkvæmar.
VerðJag á kaffi ög sykri.
1. Verðlækkun sú á kaffi og
sykri, sem ákveðin var fyrir
atbeina ríkisstj órnarinnar í
desembermánuði 1952, var
eingöngu miðuð við niðurfell-
ingu aðflujningsgjalda af
þessum vörutegundum.
2. Innan ríkisstjórnarinnar
og í samtölum hennar og
sáttanefndarinnar, sem starf-
aði að lausn þáverandi kjara-
deilu, kom lækkun á þessum
vörutegundum með öðrum
hætti aldrei til tals.
3. Ríkisstjórnin telur því
útilokað, að sáttanefndin hafi
gangvart samninganefndum
deiluaðilja skýrt viðeigandi á-
kvæði í yfirlýsingu ríkis-
stjórnarinnar á þann veg, að
í þeim ákvæðum fælist á-
kvörðun um hámarksverð á
kaffi og sykri, meðan þá vænt
anlegur kj arasamningur væri
í gildi, enda hefði sáttanefnd-
ina algjörlega brostið heimild
til slíkrar túlkunar.
4. Með lögum nr. 12/1953,
sem sett voru fyrir atbeina
ríkisstjórnarinnar, var henni
veitt nauðsynleg heimild til
þeirrar verðlækkunar á um-
ræddum vörutegundum, sem
hún hafði heitið. í greinar-
gerð, sem fylgdi frumvarpi til
þeirra laga, var þess getið, að
niðurfelling aðflutnings-
gjalda, sem þar var um að
tefla, væri forsenda fyrir á-
kvörðun ríkisstjórnarinnar
um verðlækkun á kaffi og
sykri. Engin athugasemd kom
fram á Alþingi af þessu efni,
svo séð verði.
5. Ríkisstjórnin telur ekki
rétt, meðan umræddur kjara-
samningur er í -gildi, að taka
upp innheimtu aðflutnings-
gjalda af kaffi og sykri að
nýju, enda þótt útsöluverð
færi fyrir þær aðgerðir vegna
lækkunar á innkaupsverði eigi
fram úr því verði, sem ákveð-
ið var í desember 1952. Þetta
gæti þó ekki talizt brigð á yf-
irlýsingum ríkisstj órnarinnar
um verðlag á þessum vörum,
ef skylt væri að verja fé úr
ríkissjóði til þess að halda
söluverði niðri, hvað sem
verðlagi á erlendum markaði
og flutningskostnaöi liði. Er
fráleitt að halda því fram, að
nokkur ríkisstjórn hafi skuld-
bundið sig til að halda ó-
breyttu verðlagi á innfluttum
vörum eins og kaffi og sykri,
sem eru háðar stöðugum verð
lagsbreytingum erlendis.
6. Síðan desembersættin var
gerð, hefir verð á sykri lækk-
að úr kr. 3,70 pr. kg. í kr. 3,02
pr. kg. Ef sú kenning væri
rétt, að ríkisstjórnin væri
skuldbundin til að halda ó-
breyttu kaffi- og sykurverði
væri ríkisstjórninni heimilt
að hækka sykurverðið upp í
kr. 3,70 og nota mismuninn til
að lækka kaffiverðið. Aug-
ljóst er, að slík ráðstöfun er
hrein fjarstæða.
7. Þá má benda á hve vafa-
söm sú ráðstöfun væri að
verja fé ríkissjóðs til niður-
greiðslu á verði kaffis, sem
ekki verður talin almenn
neyzluvara í sama skilningi
og vörur þær, sem nú eru
greiddar niöur af almanna fé.
18./8. 1954.
Viðskiptamálaráðuneytið.
Dagsbrún og kaffiverðið
Stjórn Verkamannafélags-
ins Dagsbrúnar samþykkti
eftirfarandi ályktun á fundi
sínum, 17. þ. m.:
„Vegna verðhækkunar þeirr
ar, sem nú hefir átt sér stað
á kaffi, vill stjórn Verka-
mannafélagsins Dagsbrúnar
ítreka mótmæli sín frá 6.
marz s. 1 Nú eins og þá mót-
mælir stjórniiv eindregið öll-
um verðhækkunum á kaffi og
telur þær vera brot á þeim
grundvelli, sem samningar
verkalýðSfélaganna byggð-
ust á í deseniber 1952.
■Stjórnin vill benda á, að
hér-er um tilfinnanlega verö
hækkun bg kjaraskerðingu
ræða. Ef miðað er við þriggja
pakka neyzlu á viku að með-
altali á heimili, sem verður
að teljast mjög varlega áætl-
að, nemur hækkunin kr. 11,55
í auknum útgjöldum á viku.
Til þess að mæta þessari út-
gjaldaaulcningu þarf tíma-
kaup Dagsbrúnarmanna að
hækka um 24 aura.
ALLT Á SASVIA STAÐ
Einkauviboð fyrir hinuvn pekktu GMC vörubifreiðum op sendi-
ferðabifreiðum — Margar gerðir:
Frá Vz tormi til 40 tonna.
Skrifstofa vor veitir fúslega allar nánari upplýsingar.
Stærri gerðirnar af GMC vörubílunum fást bæði með Diesel og
benzín vél. — Fæst með tvískiptu drifi og sjálfgírskiptingu.
H.F. EGILL VILHJÁLMSSON
Laugaveg 118
Sími 81812
Akranes hlaut titilinn „bezta
knattspyrnufélag IsSands 1954'
Þá viljum vér benda á, að
hækkun þessi fer fram að-
eins nokkrum dögum eftir að j
vísitala ágústmánaðar var
reiknuð út, en sú vísitala er
ákvarðandi um kaupgjald í
næstu þrjá mánuði. i
Verðhækkunin á kaffinu
mundi hækka ágústvísitöluna
J um eitt stig eða tímakaup
' Dagsbrúnarmanna um 9 aura.
j Verði mótmæli félagsins
ekki tekin til greina og hið
hækkaða verð á kaffinu lát- .
,ið gilda, gerir stjórn Dags-1
[brúnar þá lágmarkskröfu til
ríkisstjórnarinnar, að hún
geri ráðstafanir til að vísi-
tala ágústmánaðar verði um-
reiknuð með þessu nýja kaffi
,verði og leiörétt kaupgjalds-
'vísitala sem því nemur verði
látin koma til framkvæmda
um nætsu mánaðamót."
Verkamannafél. Dagsbrún,
Eðv. Sig.
Úrslitaleikurinn I íslandsmótinu milli Akranes og IvR er
cinn skemmtiiegasti knattspyrnuleikur, sem fram hefir far-
ið hér á íþróttavellinum. Bæði liðin léku mjög hratt og fast,
notuðu mest langspyrnur, svo leikurinn í heild var ekki sem
bezt leikinn. En þannig vill það oft verða í úrslitaleik, að
leikmenn þola ekki taugaspenninginn og samleikurinn verð-
ur undir vegna hraða og hörku.
AiiP'lvsið í Tímaimm
Akurnesingar eru mjög vel
að íslandsmeistaratitlinum
komnir, og það leikur ekki
nokkur vafi á því, að þeir eiga
bezta knattspyrnuliðí íslands
á að skipa. Það má segja, að
þeir hafi verið óheppnir að
sigra KR ekki, því þeir áttu
m. a. þrjú stangarskot og tví-
vegis vörðu varnarleikmenn
KR á marklínu.
En ég vil frekar kenna leik-
aðferð þeirra í leiknum um,
að þeir báru ekki sigur úr být-
um. í fyrri leikjum í sumar
hefir Akranesliðið komið.
fram sem mjög heilsteypt lið,
þar sem hver leikmaður hefir
fengið tækifæri til þess, að
láta hæfileika sína njóta sín
sem bezt. Einstaklingshyggja j
hefir vart sézt, en það var
mesti galli þeirra Ríkharðar j
og Þórðar hér áður fyrri. En
í þessum leik féllu þeir fyrir
þessum gamla galla, og voru
mjög einráðir í leik sínum.
Þetta kom KR vel, þar sem
þeir byggðu leikaðferð sína
þannig upp, að hafa sem bezt
eftirlit með þessum tveimur
leikmönnum .Hægri bakvörð-
urinn lá innarlega, og lét
kantmanninn eiga sig að
mestu, og var reiðubúinn að
mæta vinstri innherja Akra-
ness. Framverðir KR gátu því
einbeitt sér við R'kharð og
Þórð, og þetta kom sér vel, því
þessir leikmenn reyndu hvað
eftir annað, að brjótast einir
í gegn, en tóku ekki tillit til
samherja sinna. Einkum kom
það illa við Halldór, sem er
einn hættulegasti ieikmaður
liðsins, en i þessum leik fékk
hann fáar sendingar. Að vísu
meiddist hann síðast í fyrri
hálfleik, og var að mestu ó-
virkur, það sem eftir var. Var
það mikið áfall fyrir liðið. Pét
ur Georgsson reyndi eftir
mætti að dreifa spilinu og ná
upp fyrri leikaðferð liðsins í
sumar, en naut lítils skilnings,
einkum af Ríkharðs hálfu. Er
slæmt til þess að vita, að Rik-
harður, sem er bezti og hættu
legasti framherji íslendinga,
skuli bregðast samherjum sín
um þannig í þýöingarmesta
leik Akurnesinga. Ekki má
skilja þetta svo, að Ríkharður
hafi verið lélegur, en það eru
alltaf gerðar meiri kröfur til
beztu mannanna.
Beztu leikmenn Akurnes-
inga í úrslitaleiknum voru
Sveinn Teitsson og Guðjón
Finnbogason. Sveinn vann á
við marga menn, og tækni
hans er frábær. Guðjón hafði
erfiðari mann, þar sem Hörð-
ur Felixson var, og þetta er i
fyrsta skipti, sem ég hefi séð
Guðjón bíða lægri hlut hvað
eftir annað í skallaeinvígi.
Vörnin var ekki sem öruggust.
Þeir möguleikar, sem Magnús
hafði til þess að verða mark-
maður í landsliðinu, urðu að
engu í þessum leik. Taugarn-
ar héldu ekki. Kristinn stóð
sig allsæmilega, en Ólafur Vil
hjálmsson átti í erfiðleikum
(Framhald á 7. síðu.)