Tíminn - 18.03.1955, Síða 3

64. blað.
TÍMINN, föstudaginn 18. marz 1955.

ættir
Minning hjónanna Önnu Jónasdóítur
og Guðjóns Kristjánssonar
. Þeim, sem voru á léttara
skeiði ævtnnar um siðustu
aldamót og þar á eftir, fer
nú óðum fækkandi. Á þeim
árum sem síðan eru liðin,
bafa orðið meiri breytingar
á öllum högum og háttum
þjóðarinnar, en áður, síðan
land byggðist. Upp úr alda-
mótunum fer trú fólks á
landið, og möguleika til þess
að lifa betra lífi en áður
mjög að glæðast. En oft og
■einatt þurfti til þess mikla
atorku, dugnað og sjálfsaf-
neitun.
Einn þeirra manna, sem
voru á bezta skeiði um þetta
leyti, Guðjón Kristjánsson, er
nú nýlátinn. Hann var fædd
ur í Skjaldabjarnarvík á
Hornströndum 24. júní 1880.
Foreldrar hans voru Kristján
Loftsson og Ólína Sigurðar-
dóttir. Ólst hann upp hjá
móður sinni, og manni henn
ar er þá var orðinn, Guð-
mundi ÞorbergsSyni, til 5
ára aldurs. En þá fluttust
þau til Steingrímsfjarðar, en
Guðjón fór þá til föður síns
og konu hans, Sigríðar Guö-
jónsdóttur. Var hann hjá
þeim á ýmsum stöðum til
16 ára aldurs. Eftir það fór
hann til vandalausra sem
vinnumaður næstu árin. Þá
var venja, að vinnumenn
yæru við sjóróðra vestur við
ísafjarðardjúp haust og vor.
Var það örðug leið, og löng
yfir vegleysur og heiðar, og
síðar sjóleiðína yfir Djúpið.
Þá voru engir vélbátar enn
komnir.
Árið 1905 trúlofað'st Guð-
jón Önnu Jónasdóttur, ætt-
aðri frá Hrútafirði og giftist
henni ái’i síðar. Hófu þau
búskap í Skjaldarbjarnarvík
og bjuggu þar í 18 ár. Eign-
uðust þau 9 börn. Með mikl-
um dugnað1 og atorku tókst
þeim að verða þar vel sjálf-
bjarga. Árið 1923 var Guð-
jóni sagt upp jarðnæði í
Skjaldarbjarnarvík. Fluttist
:hann þá til Þaralátursfjarð-
ar, norður á Ströndum. Sú
jörð hafði þá verið í eyði í
jnörg ár. Ekki var þá neitt
hús uppistandandi nema
■skemmugarmur, Lítið tún var
þar 'én éngj'ar sæmilegar. —
JReki vþf þar mik.\ll, bæði
viður og margt fleira. Mik-
ið var þar um fugl og sel og
'Varð það oft til bjargar.
Einnig var fiskur nógur stutt
írá landi. Það mátti þó kall-
ast mikið áræði að hefja
þarna landnám. Áðurnefnda
skemmu gerði Guðjón að í-
veruhúsi fyrstu tvö árin.
Heyskapinn stunduöu hjónin
af kappi um sumarið. Reistu
þau tjöld á engjunum, og
þar hafðist öll fjölskyldan
viö. Elstu börnin hjálpuðu til
við heyskapinn, en þau yngri
önnuðust yngsta barnið, og
þeyskapurinn gekk vel. Eftir
tvö ár hafði Guðjón komið
upp iveruhúsi og einnig öðr-
um húsum, sem nauðsyn var
ri- Byggði hann öll hús sjálf
ur,. og sagaði til þess rekavið
sem nóg var af.
: Eins ’og áður var sagt var
þar mikil veiði, og stundaði
Guöjón hana mikið með eldri
drengjunum. Hann var af-
bragðs skytta, og sagðist oít
hafa bjargaö heimilinu frá
skorti með því að skjóta sel,
en hann var þar ekki frið-
aður. Aðdrættir voru mjög
erfið’ir. næsti verzlunarstað-
ur, Norðurfjörður, og svo
ísafjörður. Mátti heita nær
ófært að vetri til að ná til
sín bjargræði, þótt oft væri
gert ef nauðsyn krafði, og
þá aðeins borið á baki.
Þaralátursfjörður er líf-
höfn, leituðu skip oft þar inn
í vondum veðrum, og var það
bóndanum til hagnaðar á
margan hátt. 1947 fluttust
þau hjónin til Arnardals við
Skutulsfjörð. 1949 til Hnífs-
dals, og 1953 til ísafjarðar.
Þar andaðist Guðjón 28. okt.
1954, eftir vanheilsu síðustu
árin. Kona hans dó í ágúst
1953.
Börn þeirra hjóna eru Jón-
as trésmiður á ísafirði, Þor-
steina gift kona á Akranesi,
Guðmundur vélstjóri á ísa-
firði, Eiríkur kirkjuvörður og
grafari á ísafirði, Kristján
trésmiður, ísafirði, Anna gift
á Dröngum á Hornströndum,
Pálína gift á Munaðarnesi,
Ingigerður gift í Keflavík
syðra, Guðmundur Óli, tré-
smiður á ísafirði. Hann fórst
í Hornbjargi sl. vor. Öll eru
börnin mesta myndar- og
dugnaðarfólk. Þrír synir smið
ir mest af sjálfsnámi. Bera
þau öíl sterk einkenni for-
eldranna um mikinn dugnað
og sjálfbjargarþrá. Naut Guð
jón oft hjálpar þeirra með
aðdrætti og viðskipti.
Oft minntist Guðjón með
gleði og söknuði veru sinn-
ar í Þaralátursfirði. Þar var
lífsbaráttan örðugust og þar
hafði hann unnið sigur. Kona
lians var honum líka einstæð
ur förunautur í baslinu, harð
dugleg, ókvalráð og eindæma
vinnusöm og velvirk. Árið
1938 varð hann að fara frá
Þaralátursfirði. Fluttist hann
þá aftur til Skjaldarbjarnar
vikur, en það var hans æsku
heimili og þangað leitaði hug
urinn alltaf.
Börnin voru þá flest upp-
komm, súm farin að heim-
an. Búnaðist honum þar vel,
gerði miklar endurbætur á
húsum og ræktun. Þá naut
hann líka hjálpar barnanna
sem heima voru. Eftir heims
styrjöldina kom los á fólkið,
og lögðust þá mörg býli í eyði
á Ströndum. Var þá ekki unnt
þar að vera, því oft verður
að njóta hjálpar nágrann-
anna.
Einn fósturson ólu þau upp
frá barnæsku. Kristján Lyng
mó, hann er nú kvæntur
sonardóttir Guðjóns.
Börn þeirra hjóna og fóst
ursonur báru mikla ást og
virðingu til foreldra sinna og
voru þeim örugg stoð og
stytta á efri árum.
Guðjón var greindur vel,
fróöur og minnugur, glaður
og ræðinn, og að öllu hinn
bezti í viðkynningu. Heiðar
legur í viðskiptum. Aldrei
mun hanri hafa þurft á opin-
berri hjálp að halda svo sem
sveitarhjálp, enda slíkt ekki
að skapi hans. Hann hafði
(Framhald á 6. slðu).
Bðiiaðarmál7 —
nýtt rit um iðn-
að og iðju
Blaðinu hefir borizt 1. og 2.
hefti af tímaritinu Iðnaöar-
mál, sem gefið er út af Iðn-
aöarmálastofnun íslands.
Tímaritið er afar smekklegt
að ytra útliti og mjög vandað
að öllum frágangi. Hitt er þö
ekki minna um vert, hversu
efni þess er merkilegt og ný-
stárlegt íslenzkum lesendum,
enda leitast ritið við að ryðja
nýjar brautir og boða ný við-
horf á sviði tækni og bættra
vinnubragða í iðnaði og iðju,
er leiði til aukinnar og vand-
aðri framleiðslu í þessum at-
vinnugreinum. Gegnir blaðið
að því leyti sama hlutverki og
stofnun sú, sem að því stend-
ur. Afgreiösla ritsins er hjá
Iðnaðarmálastofnuninni í Iðn
skólahúsinu nýja.
Prentun blaðsins er með
öðrum hætti en menn eiga að
venjast hér á landi. Textinn
er skrifaður á IMB-rafmag.ns
ritvél í skrifstofu stofnunar-
innar, en fyrirsagnir teiknað-
ar með „LEROY“-leturáhöld-
um. Síðan eru teknar ljós-
myndir af lesmáli og myndum
en efnið flutt af filmunum yf
ir á aluminíumplötur og loks
er blaðið „offset“-prentað.
Ljósahátíð á SvaBbarðsströndr
rafmagni á fívern bæ fagnað
Svalbarðsstrendingar héldu s. 1. mánudagskvöld töluverfc
óvenjulega samkomu, sem þeir kölluðu ljósahátíð, og var
tilefni liennar að fagna því, að rafmagn frá Laxárvirkjurr.
er nú komið á hvern bæ í hreppnum. Er þessi samkoma ný-
breytni c>g ekki vitað til þess, að aðrar byggðir hafi haldið
slíka sigurháííð, þótt náð hafi þessum mikilvæga áfanga.
Það var hreppsneíndin, sem
stóð fyrir fagnaði þessum, sem
haldinn var í samkomuhúsi
hreppsins. Var það fagurlega
skreytt og á allan hátt vand-
að vel til samkornumiar. Jó-
hannes Laxdal, hreppstjór. í
Tungu, flutti aðalræðuna, ei
einnig tóku til máls Benedikt
Baldvinsson á Dálksstöðum,
Guðmúndur Benediktsson á
Breiðabólstað og Jakob Frí-
mannsson, kaupfélagsstjóri,
sem talaði af hálfu gesta, sem
voru allmargir Jóhann Kon-
ráðsson söng einsöng og ýmis
legt fleira var til skemmtun-
ar.
Allir bæir í hreppnum hafa
nú fengiö rafmagn frá Laxá,
nema Sigluvík, en þar var
byggð heimilisrafstöð fyrir
nokkrum árum. Ytri hluti
hreppsins fékk rafmagn árið
1946 en 10 bæir í suðurhlutan
um í vetur, og var straumnum
hleypt á það kerfi nú í febrú-
ar.
Um 100 manns sóttu IjósahS.
tíðina. Kvenfélag hrepns’.ns
annaðist myndarlegar veit--
ingar.
íslendingum boðið á fræðslu-
námskeið UNESCO á Norðurl.
Dagana 5.—25. júní næstkomandi verður haldið námskeið
á vegum UNESCO-nefnda Danmerkur, Noregs og Svíþjóðar„
Námskeiðið mun sérstaklega fjalla um alþýðufræðslu á
Norðurlöndum. Fjórtán þjóðum er boðið að senda þátttak-
endur, þrjá frá hverri þjóð.
Fjölbreytt og vandað efni.
Efni beggja heftanna er
mjög athyglisvert. Ættu allir,
sem iðnfyrirtæki eiga, stjórna
þeim, hafa verkstjórn á hendi
eða á annan hátt eiga hlut að
starfsemi þessara atvinnu-
greina að kaupa ritið og lesa
Annað er varla vansalaust
tómlæti. Af efni má nefna: í
1. hefti ritar Bragi Ólafsson,-
forstjóri Iðnaðarmálastofnun
ar íslands og ábyrgðarmaður
ritsins, greinina: Fyrsta starfs
árið og einnig: Starfssvið Iðn
aðarmálastofnana, en þar er
gerð ýtarleg grein fyrir verk-
efnum og starfsháttum Iðnað
armálastofnunar fslands sér-
staklega, og hversu hún
hyggst rækja forustuhlutverk
sitt 1 bágu iðnaðar og íslenzks
atvinnulífs yfirleitt. Þórður
Runólfsson ritar í bæði heftin
greinar um hversu forða megi
slysum á vinnustað og öryggis
ráðstafanir og um samband
þeirra við aukna framleiðni.
Rannsóknir og nýjungar.
í seinna heftið ritar Bragi
(Framhald á 7. síðu.)
Námskeiðið mun verða með
þeim hætti, að fyrst er fjög-
urra daga undirbúningsnám-
skeið á lýðháskóla í Dan-
mörku. Síðan verður þátttak-
endum skipt í þrj á hópa Mun
einn hópurinn ferðast um
Danmörku annar um Norog
og sá briðii um Svíþjóð. Þessi
ferðalög munu taka vikutíma
en að þeim loknum koma all-
ir þátttakendur saman á lýð-
háskóla í Noregi og dveljast
þar frá 16.—25. júní.
íslendingum er boðið að
ssnda þrjá þátttakendur á
námskeiðið. Væntanlegir þátt
takendur verða sjálfir aS
greiða fargjöld frá Kaup-
mannahöfn til Noregs eða
Svíþjóðar. Dvalarkostnað og
önnur ferðalög í sambandi við
námskeiðið greiða UNESCO-
nefndir landanna þriggja
Frekari upplýsingar am
námskeið þetta veitir mennta
málaráöuneytið, en umsóknir
um þátttöku verða að hafa.
borizt ráðuneytinu fyrir 26 þ.
m. í umsóknum skal greina
nafn, stöðu og mermtun um-
sækjenda.
(Frá menntamálaráðuneytinu)
Jörðin Minna-Holt
í Höltahreppi í Skagaf j arðarsýslu er til sölu. Tilboðum #■
sé skriað til undirritaðs, sem gefur upplýsingar um
jörðina og greiðsluskilmála. Tilboð skulu berast fyrir
1. maí n. k.
Siglufirði, 17. marz 1955.
JÓHANNES JÓNSSON, Súðurgötu 8.
Aldarafmæli frjálsrar
verzlunar á íslandi
KVÖLDVERÐUR
vcrður lialdiim að Ðótcl Borg í tilefnl af aldarafmæli
frjálsrar verzlimar á íslandi föstudag'iim 1. apríl n. k. kl.
7,30.
Aðgöngiuniðar vcrða seldir
mundssouar cftir klukkau 1 í
í Bókaverzlun Sigfúsar Ey-
dag.
»5S55$55$55554«?55«5$55«5555S$5555$5$55Í555«4«ÍS55«?54!54«»S$S5$5SSSS555S5Í5Í5S5SS5$5$5S55«S5ÍSS5555$S5«1