Tíminn - 21.08.1955, Síða 6

6
TÍMINN, sunnudaginn 21. ágúst 1955.
187. blað
GAMLA mé
Geiievieve
Víðfræg ensk úrvalskvikmynd í
fögrum litum — talin vera ein
ágætasta skemmtikvikmynd, sem
gerð hefir verði í Bretlandi síð-
asta áratuginn, enda sló hún
öll met í aðsókn. Aðalhlutverk-
in eru bráðskemmtilega leikin
af:
Dinah Sheridan,
John Gregson,
Kay KendalJ,
Kenneth More.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 4.
Mynd, sem kcmur öllum f sói-
skinsskap!
Galtapagos
Mynd tekin af Thor Heyerdahl
og Per Höst.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Til ágóða fyrir íslenzka stúdenta
garðinn í Osló.
Guðrún Brunborg.
Banasýning
Sýnd kl. 3.
BÆJARBÍÖ
MAFNARFIRÐI -
Gleðikonan
Sterk og raunsæ ítölsk stórmynd
úr lífl gleðikonunnar.
Aðalhlutverk:
Allda Vallf,
Amedeo Nazzarl.
Myndin hefir ekki verið sýnd
áður hér á landi.
Danskur skýringartextl.
Sýnd kl. 7 og 9.
Bönnuð börnum.
Borg gleðinnar
Sýnd kl. 5.
Geimfararnir
Sýnd kl. 3.
NÝJA BÍÖ
Síðasta nóttin
(Die letzte Nacht)
Tilkomumikil og spennandi þýzk
mynd, er gerist í Prakklandi á
styrjaldarárunum. i
Aðalhlutverk:
Sybille Schmitz,
Karl John,
Karl Heins Schroth.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð innan 12 ára.
Merki Zorros
Hetjumyndin skemmtilega með:
Lindu Darnell,
Tyrone Power.
Sýnd kl. 3.
Hafnarfjarð*
arbíó
Verzlað með sálir
Mjög gamansöm frönsk mynd
um hina Ulræmdu hvítu þræla-
sölu til Suður-Ameríku.
Aðalhlutverk:
Jean Pierre Aumont,
Rape de Mady.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
(I<
A fílaveiðum
í Afrlku
Frumskógamynd með Bomba.
Sýnd kl. 3.
AUSTURSÆiARBlÓ
Hnetjksíiii í
kvennaskólanum
(Skandal im Mádchen-
pansionat)
Bráðskemmtileg og fjörug, ný,
þýzk gamanmynd í „Frænku
Charleys“ stíl, sem hvarvetna
hefir verið sýnd við mjög mikla
aðsókn. — Ðanskur texti.
Aðalhlutverk:
Walter Giller,
Giinther Luders,
Joachim Brennecke.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 4.
HAFNARBÍÓ
8iȒ S44A
IJndrin í auðninni
(It come from outher space)
Sérstaklega spennandi og dul-
arfull, ný, amerísk kvikmynd,
um undarlegar verur frá öðr-
um hnetti, er lenda geimfari
sínu úti í auönum Arizona.
Richard Carlson,
Barbara Rush.
Bönnuð innan 12 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Teiknimyncla-
safn
10 afbragðs fjörugar teiknimynd
ir, ásamt skopmyndum með
Chaplin o. fl.
Sýnd kl. 3. |
Sveitastúlkan
(The Country girl)
Ný amerisk stórmynd í sérflokki
Mynd þessi hefir hvarvetna
hlotið gífurlega aðsókn, enda er
hún talin í tölu beztu kvik-
mynda, sem framleiddar hafa
verið, og hefir hlotið fjölda verð
launa. — Fyrir leik sinn í mynd-
inni var Bing Crosby tilnefnd-
ur bezti leikari ársins og Grace
Kelly bezta leikkona ársins,
myndin sjálf bezta kvikmynd
ársins og leikstjórinn, George
Seaton, bezti leikstjóri ársins.
Aðalhlutverk:
Bing Crosby,
Grace Kelly,
William Holden.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Þetta er mynd, sem alllr þurfa
að sjá.
Elskhugiim mikli
(The great lover)
Hin sprenghlægilega ameríska
gamanmynd.
Aðalhlutverk:
Bob Hope.
Sýnd kl. 3.
Fransmaður í frll
(Les Vacances de monsieur
Mulot)
Frábær, ný, 'rönsk gamanmynd,
er hlaut fyrstu verðlaun á al-
þjóðakvikmyndahátíðinni i
Cannes árið 1953. Mynd þessi
var af gagnrýnendum talin önn
ur bezta útlenda myndin sýnd
í Bandaríkjunum árið 1954.
Dómar um þessa mynd hafa
hvarvetna verið á þá leið, að
önnur eins gamanmynd hafi
ekki komið fram, síðan Chaplin
var upp á sitt bezta.
Kvikmjmdahandrit, leikstjórn
og aðalhlutverk:
Jacques Tatl.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 1.
Haldið I vesíurvcg
(Framhald af 3. siðu).
fæddur hér við Broadway.
Hið fræga hótel Waldorf As-
toria er hér skammt frá, en
þar búa m. a. Herbert Hoover
fyrrum forseti Bandaríkjanna
og Douglas Mac Arthur, hinn
frægi hershöfðingi í stríðinu
við Japan. Frægustu jazzleik
arar landsins blása hér lúðra
sína og berja bumbur sínar —
hér eru fræg nöfn eins og
Louis Armstrong og Gene
Krupa. Það er enn hinn seið-
andi jazz suðursins — Dixie,
sem hljómar þarna á Broad-
way út frá veitingastöðunum.
Það var suður í New Orleans,
sem jazzinn hlaut sínar fyrstu
vinsældir, en hefir nú breiðst
út um heiminn í mörgum
myndum, — en enn eru það
svertingjar Suðurríkjanna,
sem túlka hann bezt, eða svo
segja þeir, sem vit hafa á
þessum málum.
Hérna geta menn lært að
dansa hjá Fred Astaire • og
kvikmyndaleikarar frá Holly-
wood eru hér daglegir gestir.
Kaupsýslumennirnir geta
tekið sér neðanjarðarlest nið
ur á Wall Street og fylgst með
gangi málanna í heimi við-
skiptanna.
í New York er sannarlega
eitthvað fyrir alla. Stjórn-
málamennirnir geta skroppið
niður að East River, en þar
stendur hin glæsilega bygg-
ing hinna Sameinuðu þjóða,
sem má skoða sem eins konar
„ríki í ríkinu“, eins og Vati-
kanið í Róm.
Hér búa frægir menn eins
og sonur rússneska skáldsins
Leo Tolstoy og hér á John
Foster Dulles sitt heimili.
New York-búar eru hreykn
ir af borg sinni og mega gjarn
an vera það.
Við skulum bregða okkur
inn I Empire State og líta
yfir menn og mannvirki. Við
förum upp í gegnum hinar
102 hæðir með lyftu — hér
eru verzlanir, kvikmyndasal-
ir og sjónvarpsstöð. Hér vinna
að staðaldri um 25.000 manns.
Það er farið að dimma og
borgin skartar sinni miklu
ljósadýrð. Þarna teygir Bro-
adway sig eins langt og aug-
að eygir. Þarna er Times
Square-hús Sameinuðu þjóð-
anna, virðist heldur vesæld-
arlegt borið saman við skýja-
kljúfa eins og Rockefeller-
höllina. Hinum megin við
Hudson-fljótið er New Jersey
með ótal verksmiðjum og iðju
verum. Langt í burtu eygjum
við kyndil frelsisstyttunnar,
sem er innsiglingarvitinn í
New York-höfn.
Fólkið niður á jörðinni
verður eins og maurar — gul
ir leigubílar skjótast fram og
aftur. Allt er á iði og allir eru
að flýta sér.
Hérna skammt frá er Metro
politan óperan og Carnegie
Hall og geta þeir farið þang-
að, sem hafa verið nógu for-
;j álir að tryggja sér miða í
tíma. Hinir verða að skemmta
sér annars staðar — og sann-
arlega ættu þeir ekki að vera
í vandræðum.
Varla verður minnst á New
York án þess að geta hins
mikla aragrúa af matsölu-
stöðum, sem þar eru og lang-
fæstir amerískir. Þar eru rúss
neskir, franskir, hollenzkir,
kínverskir, ítalskir, spænskir
og sænskir matsölustaðir. —
Einna minnisstæðastir eru
sniglarnir á franska veitinga-
húsinu, sem boröaðir voru
við sæmilega góðan orðstír.
Við segjum nú skilið við Man
hattan í bili og nú skulum
við halda norður á Nýja-Eng
land — en það er önnur saga.
J. M. Barrie: 20.
PRESTURINN
og tatarastúlkan
sem kemur bráðum héím og heyrir þetta. Ég vildi óska að
ég værí dauð, þá myndi hann sleppa v^ð þessa hneysu....
Bara að þið hafðuð kömið að kvöldlagi. ... þegar dimmt
var orðið. '
— Nei, þetta er aiveg óþolandi, þrumaði læknirinn, sem
í rauninni var mjög goðhjartaöur maður. Hann gekk í átt-
ina til dyranna og N/áiiny fylgdi auðmjúk á eftir honum.
Gavin stóð enn kyrr á miðju gólfi. Bara að kraftaverk gæti
nú orðið, hugsaði hann....
Og kraftaverkið gérðist. í dyrunum birtist á samri
stund.... tatarastúlkáh.’Áður en nokkur gat komið í veg
fyrír það, hafði Nanný-;yarþað sér á kné fyirr framan hana.
— Þeir ætla aö fáráýnieö mig á þuríamannahælið. Ekki
að láta þá gera það. •’.
Tatarastúlkan lagðþýhandleggina utan um gömlu kon-
una. Það hafði vel ^tt- halda að hún væri móðir, sem í
æðisgengnum ofsa liiýst til varnar barni sínu, svo níst-
andi var augnatillit það, sem hún sendi mönnunum tveim.
— Gauð! hreytti hún út úr sér.
Fegurð hennar hafði slík áhrif, jafnvel á kvenhatarann
dr. McQueen, að hann talaði til hennar af sæmilegri kur-
teisi. — Þetta er ósköp fallegt af yður. — En það er em-
ungis kvenleg meðaumkvun.... Svona komdu nú Nanny.
Kúguð og beygð gek'k Nanny aftur í áttina til dyranna,
en tatarastúlkan tók í handlegg hennar. Þú skalt ekki
þurfa að fara héðan. Þáð eru þessir tveir menn, sem eiga
að fara héðan út:
— Þú ætlar þá kannske að sjá fyrir Nanny, spurði lækn-
irinn háðslega.
— Já.
— Hvar færðu peninga til þess? Sjö shillinga á viku.
— Það er mitt að sjá um það. Hvað miklu nemur það
þangað til bróðir hennar sleppur úr fangelsinu? Fimm
pundum. Jæja, þér skuluð fá þau núna strax. Hún stakk
hendinni í vasann, svo rólega að ætla hefði mátt að hún
væri því vön að finna þar alltaf fullt veski af peningum.
Svo gretti hún sig og kastaöi tveim shillingspeningum upp
í loftjð. — Þessu gleymdi ég alveg. En þið skuluð fá pen-
ingana.
— Komdu nú Nanny, sagði læknhinn óþolinmóður, Þér
hlýtur að vera fullljóst, að betlarastelpa eins og hún, hefir
ekki peninga.
— Leyfið þér yður að draga orð mín í efa? Þér getið
hitt mig á morgun um sama leyti við lundinn í Cushie.
— Nei, sagði læknirínn eftir stundarþögn. Ég fer ekki
út í rjóðrið tU að hitta þig.
— Hvernig ímýndarðu þér, að nokkur maður trúi því, að
þú gerír útvegað fimm pund? Lepparnir, sem þú ert í eru
ekki einu sinni fimm shillipga virði, ævintýraprinsessan
mín.
Hún dró demantshring af fingri sér. — Lítið á þetta. Tak
ið það sem veð.
Læknirinn athugaði hringinn vandlega. — Það er eitthvað
gruggugt við þettá allt saman, sagði hann þungbúinn á svip.
— Mér geðjast ekki að þessu. Hérna, taktu viö hringným
þínum aftur. Komdu Nanny.
Tatarastúlkan sneri sér eldsnöggt aö Gavin. — En þér
trúið mér þó?
Allt frá því tatarastúlkan birtist svo skyndilega hafðl
Gavin verið ofurseldur andstæöum tilfinningum, sem tog-
uðust á um yfirráð í huga hans. Nú svaraði hann og dró þó
svarið við sig, eins og honum værí það þvert um geð; —■
Já. j
— Hugsið yður vel um, aðvaraði læknirinn hann. — Eg
vh ekki koma nærri þessu meira. Þér skuluð sjálfur fara og
sækja peningana.
— Já. 7 ' i
Nanny tók hönd háns og kyssti hana. Læknirinn sagði
gremjulega: — Þér áettuð ekki að fara sjálfur. Varið yður
á slúðrinu í Thrums. Sendið annan í yðar stað.
— Nei, sagði tátarastúlkan ákveðin. Hann verður að koma
— og hann aleirín. Og þið verðið báðir tveir að lofa því að
segja ekki hver það var sem hjálpaði Nanny og hið sama
verður hún sjálf’að géra.
— Gleymið því ekki, að þér berið hér eftir ábyrgð á öllu
þessu sorglega máli, sagði læknirinn um leið og hann
hneppti frakkanúm að sér.
— Það mun ég heldur ekki gera, svaraði Gavin. — En
þegar hún ætlaði að fá honum demantshringinn, sagði hann:
— Nei, ég treystf orðum yðar.
í fyrsta sinn horfðust þau lengi og alvarlega í augu.
Læknirinn ypþti öxlum: — Jæja, þér fáið þá að súpa
seyðið af þessu, Dishart. Þegar þeh voru komnir út, bættl
hann við: — Þa'ð getur annars vel verið, að þér hafði rétt
fyrir yður. Eg skil raunar ekki hvernig hún gæti haft nokk
urn áhuga fyrir því að gabba okkur. Og það leit út fyrir að
hún tæki sér þetta nærri Nanny vegna......... en guð má
vita hver hún er. Flækingsstelpa aðra stundina, en hina
talar hún eins og forfrömuð hefðarkona.
— Hún er jafnmikil gáta fyrir mig eins og yður, svaraði
Gavip. En ég er viss um a'ð ég fæ peningana. Og það er þó
aðalatriðið. • ,