Tíminn - 26.10.1955, Blaðsíða 3

TÍMINN, miðyikudagmn 26. október 1955.
-n
243. blað.
í slendingaþætúr
Níræður: Andrés Guðmundsson
frá Ánasíöðum
í dag verður 90 ára Andrés
Guðmundsson, fyrrum bóndi
á Ánastöðum í Hraunhrepp,
en þar bjó hann allan sinn
búskap. Tók hann viö jörð-
ínni aí föður sínum og bjó
þar rausnar- og myndarbúi,
enda var Andrés harðdugleg
ur bóhdi. Giftur var hann
fraxriúrskarandi gæðakonu,
Ingigerði Jónsdóttur frá
Hamraendum, enda mat
hánn konu sina og hennar
ráð öllu öðru meira. Þegar
hun dó árið 1926 hætti hann
búskap og tóku þá við búi
einkadóttir hans Guðiaug og
tengdasonur, Þórarinn Sig-
urðsson. — Hjá þeim hefir
hann svo dvalið síðan, fyrst
á Ánastöðum og svo í Borg-
arnesi.
Andrés er enn furðu ern
þrátt fyrir marga og erfiða
vinnudaga, fylgist með um-
ræðum um landsmál og trú-
mál af áhuga.
Hann man vel æsku sína,
sem var hörð barátta við sár-
an skort og imkla fátækt. og
gleðst hjartanlega yfir þeim
miklu breytingum er orðið
hafa' á lífskjörum almenn-
ings.
Óskum við, vinir og kunn-
ingjar gamla mannsins, að
ilur og birta þessa nýja og
betri tíma megi gjöra hon-
um ævikvöldiö og þennan síð
asta tug aldar ævi hans á-
nægjulegan. I.E.
Ofanleitisprestakall samein-
aö Kjalarnessprófastsdæmi
S. I. sunnudag var héraðsfundur Kjalarnessprófastsdæmis
haldinn í Ilafnarfirði. Ilófst fundurinn með guðsþjónustu i
Hafnarfjarðarkirkju. Séra Kristján Bjarnason prestur á
Reynivöllum prédikað'i en séra Björn Jónsson prestur í
Keflavík þjónaði fyrh altari.
Prófast-sdæminu hefir nú
bætzt fjölmenn sókn, þar
sem Ofanleitisprestakall í
Vestmannaeyjum var með
lögum sameinað Kjalarness-
prófastsdæmi um s. 1. ára-
mót.
Áhugi og einhugur ein-
kenndu fundinn, þar sem
mörg mál voru rædd og á-
lyktanir gerðar.
Þessar tillögur komu fram
og voru samþykktar:
„1. Héraðsfundur Kjalar-
nessprófastsdæmis haldinn í
Hafnarfirði sunnudaginn 23.
okt. 1955, lýsir yfir þeirri skoð
un sinni, að óhjákvæmilegt
sé, að 2 prestar þjóni í Vest
mahnaeyjum, m. a. vegna ein
angrunar eyjanna og sam-
gönguerfiðleika. Skorar fund
urinn á hið háa Alþingi, sem
nú situr, að samþykkja frv.
er fari í sömu átt og það, er
Jóhann Þ. Jósefsson flutti á
s. 1. þingi,
Þá litur fundurinn svo á,
að brýna nauðsyn beri til aö
heimila þiskupi að ráða prest
til að þjóna um stundarsakir
1 þeim prestaköllum, þar
sem prestur er veikur eöa
kallið er prestslaust af öðr-
um ástæðum. Mundi ráðning
slíks prests að sjálfsögðu
ekki leysa vapda Vestmanna
eyja sérstaklega, vegna legu
þeirra.
2. Héraðsfundur Kjalarness
prófastsdæmis lítur svo á, aö
stofnun kirkjuþings mundi
verða veigamikill stuðningur
fyrir kirkju og kristnihald í
landinu. Telur fundurinn, að
slíks þings bíði mörg og marg
vísleg vérkefni, sem ekki
vangi. Má í því sambandi
benda á, að flestar helztu
stéttir þjóðfélagsins telja sér
nauðsyn ráðgefandi þings
málefnum sínum til eflingar,
og hefir ríkisvaldið löngu við
urkennt þetta sjónarmið. Er
það skoðun héraðsfundarins,
að frumvarp það um kirkju-
þing, sem Magnús Jónsson
prófessor flutti á sínum tíma,
fari mjög í rétta átt.
Loks lýsir fundurinn fyllsta
stuðningi sínurn við frum-
varp það tU laga, sem flutt
var á siðasta þingi um kirkju
tök og sölu þeirra.“
Að loknmn héraðsfundin-
um sátu prestar og safnaðar
fulltrúar prófastsdæmisins
boð prófastshjónanna, séra
Garðars Þorsteinssonar og
konu hans.
Söregur og tal
Siguröur Skagfield er einn
okkar elzti og kunnasti söngv
ari. Hann á að baki sér langa
reynslu sem söngvari og söng
kennari og hefir um langt
skeið kynnt sér söngkennslu
og kennsluaðferðir erlendra
söngkennara.
Nú hefir Sigurður skráð nið
ur nokkuð af reynslu sinni og
þekkingu á þessu sviði og gefið
út litla bók, er hann nefnir
Söngur og tal, fyrir skóla og
sjálfskennslu. Fremst í bók-
inni er stutt yfirlit um ís-
lenzka söngmenningu. Þá
kemur stuttorður og gagnorð-
ur kafli um söngkennslu, emk
um í skólum. Síðan liefst sjálf
kennslubókin, sem er skipt í
kafla og fylgja margar skýr-
ingarmyndi’. Aítast í bókinni
eru svo margar söngæfingar,
„skalar“ sem frægir söng-
kennarar hafa notað við
kennslu sína.
Það mætti ætla að þessi
litla, laglega bók um söng-
kennslu yrði vel þegin hér,
þar sem söngáhugi er jafn
almennur og raun ber vitni
um. Sérstaklega ættu allir
þeir er stunda söngkennslu í
barnaskólum að notfæra sér
þá þekkingu höfundarins, er
hann hefir safnað þarna sam
an, en það mun fyrst og
fremst hafa vakað fyr’r höf-
undi, að bókin komi að al-
mennum notum við söng-
kennslu í skólum landsins.
Einn höfuðkostur hókarinn
ar er hve höfundur setur skýr
ingar sínar fram í stuttu og
auðskildu mávli. Þetta gerir
bókma mjög aðgengilega og
einfalda í notkun, bæði fyrir
nemendur og kennara. Er von
andi að þessi söngkennslubók
komi sem flestum að því gagni
er höfundur ætlast til meö
útgáfu hennar. E. B.
Ný Ijóbabók
„Stundir skins og skýja"
Fyrir stuttu síðan kom út
ný Ijóðabók, eftir Gunnar S.
Hafdal, skáld og bónda að
Sörlatungu í Ilörgárdal, sem
hann nefnir „Stundir skins og
skýja“. Bókin er 224 bls. og
er ljöðunum skipt í 10 kafla
og er formálserindi fyrir hverj
um þeirra. Alls eru í bókinni
310 Ijóð og lausavíur, auk for
ljóðs, sem er snilldarverk. Bók
þessi hlýtur að verða góður
fengur hverjum þeim manni,
sem ann ram-íslenzkum Ijóð-
um, því hún hefir margt sér
til ágætis. Það, sem fyrst og
fremst vekur athygli lesand-
ans, er hin mikla bjartsýni
og lífsgleði höfundar, sem
ljóðin túlka svo fagurlega, því
að þau eru þrungin af karl-
mennsku og í þeim er við-
felldinn hetjutónn, sem snert
ir lesandann notalega. Minna
sum ljóðin á Bjarna Thorar-
ensen, amtmann, sem á sín-
um tíma var einnig bóndi og
skáld í Hörgárdal, án þess að
um nokkra stælingu sé að
ræða, því að Gunnar er full-
komlega sjálfstæður i skáld-
skap sínum og fer sínar eigin
leiðir. Stingur þetta nokkuð í
stúf við kveðskap ungu skáld
anna nú á dögum, sem ein-
kennist mjög af eymdartón
og holtaþokuvæli. Braglýti
hefi ég hvergi fyrirfundið í
bókinni og er slíkt fágætara
en maður á að venjast á
seinni árum. Rímið er áferðar
gott og fellur vel að efninu,
en ekki leggur höfundur þó
mikla stund á dýrt rím, sízt
á kostnað efnisins. Hann get-
ur þó brugðið fyrir sig dýru
rími, þegar honum býður svo
við að horfa, og yrkir þá engu
að siður leikandi léti, sem cr
bundið mál væri. Sem dæm’
má nefna þessi tvö erindi í,
bls. 64 í bókinm:
,,Jón á Hvanná jafnan rann
á vaðic,
Aldinn hann á allra transt.
ungur vann það brygðalaux;,
Hafði völd I Mlfa ölö
í dainurr,
Dáir fjöldinn forsjá hans
og fagra skjöldinn leiðtogans.
Þannig getur höf. komic'
fyrir í örfáum orðum þvi sen.
hann þarf að segja, og er þac
ólíkt skemmtilegra en þegar
skáldin teygja lopann og gen.
efnið að engu. Fretstandi vær
að birta hér fleiri kvæði ú;
bókinni t. d. kvæðið, sem hefsi,
á bls. 44, en það yrði of lang
í þessum stutta ritdómi. Ei.:
þó get ég ekki sfcíllt mig tm
að birta hér eitt kvæði, sen
er á bls. 62, og nefnist Ljös
er. Það er þannig:
,,Lj óst er, að lifsnauðsynjai
lýður þarf ár um kring.
Ég eyk þær með yrkju jarða:;
og arði af búpening.
Þe'm almennings orkugjafa
ég ek á sölutorg.
Gott væri, aö gerðu hið samr,
géöskáld í höíuðborg.
Ljóst er, að lánast fánm
að lifa á kvæðagerð,
þótt hún teljist þjöðieg
og þyki mikilsverð. — i
Að hneigja hug að starfi
og handtök mikilvirk
er bragasmiðum betra
en biðja um skáldastyrk!“
<Pramöftlú 6 6. Kl#u>.
rnmm
CQAFL5
tlEKFIS
'I,
1 Kipptu kroppnum í lag 1
| með kortéri á dag. |
| ATLASÚTGÁFAN |
1 Pósthólf 1115, Reykjavík. |
verði afgreidd á öörum vett- IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIllllllllllllllllllll
Tckkneskt byggingarefni úr
asbest-sementi
ÓDÝRT — VARANLEGT
ÖRUGGT GEGN ELDI
' 1
S4ÍS5ÍÍSÍ$SSÍÍ$$Í5S$$$Í$Í$ÍÍ$5$ÍS$$$$$«$«554$5555ÍSÍSSÍSÍSSÍSÍSSS$ÍSSSÍ$ÍSSSÍ55ÍÍÍS^^