Tíminn - 24.12.1955, Side 3

294. blað,
TÍIVIINN, laugaidaginn 24. descmbcr 1955,
3,
*
/ slendingaþættir
Dánarminning: Ingimar Jónsson,
Flugumýri
Ingimar á Flugumýri er lát
inn.
Helfregnin barzt mér fáum
stundum eftir andlát hans
aðfaranótt sunnudags hins 4.
þ. m. Hún kom mjög að óvör_
um. Og ég minnist þess ekki,
að i annan tima hafi svo yfir
mig þyrmt. Eg var sem and_
lega lamaður, höggdofa, skiln
ingslaus á öll rök. Og enn
get ég naumast trúaö því aö
Ingimar á Flugumýri, vinur
minn og systrungur, þessi
glæsilegi og lífsdjarfi maður,
höfuðprýði sinnar sveitar,
sinnar stéttar, — að hann sé
ekki lengur meðal lifenda. Og
þaðan af síður sætt mig viö
það.
Ingimar var fæddur að
Flugumýri í Blönduhlíð 27.
dag marzmánaöar 1910. For_
eidrar hans voru Jón Jónas
son bóndi að Flugumýri, ey_
firzkrar ættar, gagnmerkrar,
dáinn 1936, og síðari kona
hans, Sigríður Guðmunds.
tíóttir, ættuð frá Gröf í Döl_
um vestur. Er hún enn á lífi,
76 ára að aldri.
Ingimar stundaði nám í
Hólaskóla og brautskráðist
þaðan með ágætri einkunn
vorið 1930. Mun hann þá jafn
vel hafa hugsað til frekara
náms i búfræöi, og þá eink_
um fýst að fara utan til að
sjá fleira en kostur var á hér
heima. Sú för var þó aldrei
farin. Mun faðir hans, er þá
var hniginn mjög að aldri,
eigi hafa talið sig mega missa
hann frá umsýslu um stórt og
mikið bú. Hitt var þó heldur,
að hann mátti ekki af honum
sjá. Dvaldist nú Ingimar með
foreldrum sínum heima þar
á Flugumýri, unz hann tók
við búi að föður sínum látn_
um árið 1936 — og þó raunar
fyrr. Árið 1934 kvæntist hann
Sigríði Jónsdóttur frá Víði_
völlum, Árnasonar frá Reykj
um, hinni ágætustu konu.
Eignuðust þau 8 börn, 5 dæt
ur og 3 sonu, sem öll eru á
lifi og öll heima, elzt er dótt
ir, 20 ára, en sonur yngstur
4 ára.
Ao Flugumýri hafa þau
hjón búið stórbúi við hma
mestu rausn, og um alla hiuti
meö þeim hætti, að hæft hef
jr hinu forna og nýja liöíuö-
þóli. hau hafa verið samhent
um íarsæla og f ágætlega góöa
Stjórn hins stóra heimúis.
Heimilið var Ingimar fyrir
öllu. Hann unni því óskipt-
.um huga. Þess vegna hliðraði
hann sér hjá opinberum störf
um, svo sem mest mátti, svo
að skaði var að um svo greind
án mann og framsýnan. A_
hugi hans á búnaði, á fram_
íörum öllum og íramkvæmd-
,um, var frábær. Flugumýri,
þessi mikla og góða jörð, varð
íyrir hans forsjá og atbeina
enn þá meiri og betri, svo aó
rniktu munaði. Stórhugur
hans og atorka var einstök.
Verkefnin blöstu hvarvetna
við sjónum hans. Jafnskjótt
og einu stórvirki var lokið,
var annað hafið. Heimilinu,
íjölskyldu sinni og óðali, gaf
hann sjálfan sig allan: Heit
an huga og frábært starfs-
þrek. Starfsdagurinn var
ekki langur. Enn þeim mun
glæsilegri varð hann og
minnisstæðari.
Ingimar á Flugumýri hlaut
miklar erfðir og góoar. Faðir
hans var hinn mesti búhöld-
ur, hygginn og vitur, kaldr.
analegur á stundum hið ytra
en hjartahlýr, vinfastur og
trölltryggur. Móðir hans
glæsikona og hetja í lund,
stjórnsöm og afburða dug_
leg, höfðingskona í sjón og
raun. Var órofa ástríki með
þeim mæðginum til hinnstu
stundar.
Ingimar erfði alla kosti for
eldra smna. Hann var óvenju
vel gerður maður — hvar,
sem á var litið, hvenær, sem
á var reynt. Hann var með
hærri mönnum á vöxt og bein
vaxinn, dökkur yfirlitum, vel
farmn í andliti og manna
friðastur sýnum. Móeygður
var hann, fasteygur og þó
hýreygur í senn. Svipurinn
festulegur, hreinn og góðleg.
ur. Hann var ríklundaður
nokkuð, en skipti lítt skapi,
allra manna prúðastur —
æðrulaust karlmenni. Þegar
svo þar við bættist, að jafn_
an var hann hýr og hlýr í
viðmóti og mikill gleðimaður
í vinahóp, er ekki kyn, þótt
menn löðuðust að honum. —
Naut hann og óskiptra vin_
sælda og virðingar sveitunga
sinna og annarra, þeirra er
honum kynntust. Öllum þótti
gott með honum að vera.
„Margoft tvítugur
meira hefir lifaö
svefnugum segg,
er sjötugur hjarði.“
Ævbaga manns er óháð
árafjölda um inntak og gildi.
Margur verður skammlífur,
og getur sér þó mikla sögu.
Ingimar kembdi ekki hærurn
ar. En hinn skammi ferill
bóndans á Flugumýri var
glæsilegur. Hann markaöi
djúp spor í ásýnd og sögu
þessa höfuöbóls, — svo djúp,
að : þau mun ekki fenna í
i&'u áranna. Og hann greypti
mynd sína í hugskot sam_
ferðamanna með þeim hætti,
að hún mun ekki mást á
brott. Hamingja hans var
mikil. Honum var flest vel
gefið, bæði það, er hann
engu réð um sjálfur og eins
hitt, er hann sjálfur skóp.
Hann átti góða og mikilhæfa
foreldra og fékk að njóta
leiðsagnar þeirra til fullorð-
ins ára. Hann fékk ágætrar
konu og naut þeirrar miklu
hjónabandsgiftu, sem felst í
gagnkvæmri ástúð og trúnaö
artrausti. Hann eignaðist fríð
an og yndislegan barnahóp
og var svo á vegi staddur, að
hann þurfti engu að kviða
urn forsjá barnanna sinna.
Honnm reyndist fært að
vinna að hugsjónum sínum
og áhugamálum af þvílíkum
þrótti, að liann hafði þegar
séð marga af draumum sín.
úm rætast, þótt skammlífur
yrði. En sáðnneyti hans og
samskipti við sveitunga og
aðra voru með þeim hætti,
að allir syrgja hann, allir
sakna hans. —
Við liið hörmulega íráfall
Ingimars á Flugumýri þykir
rr.ér sem nærri sjálfunl mér
sé höggviö cg minni fjöl-
skyldu. E:i hvaö mundi þá
um aldraða móður og syst_
kini — og gamla mánninn,
hann Júlíus, sem unni íngi-
mar um alla aðra fram?
Hvað mundi um eiginkonuna
og blessuð börnin? Hvernig
má þeim endast máttur til
að láta ekki bugast — og
bresta? — Sagt er að timinn
lækni allar undir, hversu
djúpar sem eru. Og vissulega
setur að sárunum, er árin
líða. Eftir verða ör, — stund
um svo djúp aö visu, að aldr
ei grær um heút. En víst legg
ur Drottinn likn með þraut.
Sláttumaðurinn mikli brýnir
ljáinn og slær í emu höggi
kjörviðu jafnt sem kalna
kvisti. Þar verður ekki rönd
við reist. En mmningunni
fær hann ekki grandaö. —
ástfólginnj minningu um af-
brag'ðsmann. Hún er fjársjóð
ur, sem varir, — auður, sem
er gulli dýrri. —
Nú líður a.ð jólum, hinni
miklu fagnaðarhátíð. Þó er
sem mér þyngi fyrir brjósti,
er ég renni augum fram að
Flugumýri. Og það geri ég
oft þessa dagana. Glóðafeyk
ir gnæíir að visu upp í heið-
ríkjuna, fagur og tígullegur
sem jafnan áður. Hann hefir
horft á kynslóðir vaxa úr
grasi og hniga að moldu,
hverja fram af annarri. Hann
einn er alltaf ems og óum_
breytanlegur. Og bó — og
bó er þvílikt sem nú sé hann
byngri á brún en ella og
drúpi hö-fði í hlióðri sorg við
andlát óskasonar.
Eg veit raunar að þetta er
’myndun ein. huvarórar í
barmsiúku eeði. Hitt er víst.
aí? GlóðafevVír fær ekki búið
börnunum sínum, beim er við
brjóst bans una. p-ieðileg iól
— að be.ssu sinni. Vita mf/a
bau að vísu. að bau eru og
•verða nmvafin diúpri .samúð
ng hlýjum hugsunum ætt.
!noia oq: vÍTia. Einlæg samúð
befir undirsam'leffan mátt.
er wh græðqridi smvrsl.
Hi'm mvjrir sorgina — hina
Q‘öfnP'n crnT-cr.
l'Tepj b1ecc','1'n fr^iYs síö'nR
broroib cií’vldn Tnp;i_
vv'«»rs á nro bes.si
iól — pHq. frorotíð.
175. des. 1955.
Gísli Magnússon.

í 5
imiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiimciimmimumiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
miiiiiiimiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiíimiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiijl
Gleðileg jóI!
Blóm og húsgögn,
Laugaveg 100.
Suðurgötu 10.
Gleðileg jól I
Happdrættí dvaíarheimilis
aldraðra sjómanna.
Gleðileg jól!
Einar Ágústsson & Go.
Aðalstræti 16. Umboðs- og heildverzlun.
Gleðileg jó
riiiiimiimiiiiiiiBiiiimiminiiimiiiimiminnmimmiiiiuiiinmMiiiiiinmiiiiiimiiiiimmiuiiiiinuiiiiKiiluiiiim
7/
arMrcaíe
Áramótafaánaðnr
í Tjariiareafé á gainlárskv»!d
Tvær hljómsveitir leika. Dansað uppi og niðri. |
Matur afgreiddur frá kl. 7—9 siödegis.
Þeir, sem panta mat, ganga fyrir borðum niðrt
Tekið á möti pöntunum á aögöngumiðum í dag $
frá kl. 2—5. |
Aðgöngumiðar afhentir á skrifstofu Tjarnarcafé
þriðjudaginn 27. desember og miövikudaginn 28. dfes-
ember frá kl. 2—4 báða dagana.
I
i
s
:
'
<
4
Tilkynning
frá Hhaveitn RejbJavíknr
I
Ef ALVARLEGAR bilanir koma fyrir um jóliii,
í:
8 verður kvörtunum veitt viðtaka í síma 5359, fyrsta
og annan jóiadag kl. 10—14.
"7
Hitaveita Reykjavíkur
I
S5555555555S55S4S5555S555555S555554S55S4455555ÍSS5555Í3S5555S55Í5555555ÍJ