Tíminn - 17.01.1956, Side 6

6

TÍMINN, þriðjudaginn 17. janúar 1956.
13. blað.
$M)l
o
PjðDLEIlOníSID
Góði dátinn SvœU
sýning miðvikudag kl. 20.
25. sýning
Jénsmessudraumur
sýning fimmtudag kl. 20.
. -iUiH
MaSur og kona
eftir Jón Thoroddsen
Emil Thoroddsen og
Indriði Waage
færðu í leikritsform
Leikstjóri: Indriði Waage
Frumsýning föstudag kl. 20.
Haekkað verð.
Aðgöngumiðasala opin frá kl.
13,15 til 20. Tekið á móti pönt-
unum. Sími 8-2345, tvær iínur.
Pantanir sækist daginn fyr-
ir sýningardag, annars seldar
öðrum.

Hér kemur verðlaunamynd
ársins 1954:
A eyrinni
(On the Waterfront)
Amerísk stórmynd, sem allir hafa
beðið eftir. Mynd þessi hefir
fengið 8 heiðursverðlaun og var
kosin bezta ameríska myndin
árið 1954. Hefir alls staðar vakið
mikla athygli og sýnd með met-
aðsókn. — Aðalhlutverk: Hinn
vinsæli leikari
Bönnuð innan 12 ára.
Sýnd kl. 7 og 9.
MaSuriun frá Oolorado
Hörkuspennandi amerísk mynd
frá þrælastríöinu. — Aðalhlut-
verk:
Glenn Ford,
Wiiliam Holden.
Sýnd kl. 5.
Bönnuð börnum innan 12 ára.
♦♦♦♦♦♦♦♦♦
BÆJARBfö
— HAFNARF1RÐ1 -
Dœmdur saklaus
Ensk úrvalsmynd. — Aðalhlut-
verkin leika:
Lille Palmer,
Rex Harrison.
Danskur texti.
Myndin hefir ekki verið sýnd
áður hér á landi.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9184.
TJARNARBIO
dmi (488.
Rómeó ög Júlía
Heimsfræg rússnesk ballett-
kvikmynd í litum, byggð á
sorgarleiknum eftir Shake-
speare.
Tónlistin eftir Prokofjeff og
Sjaporin.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TRlPGLi-BÍÓ
Hún
(Elle)
Bráðskemmtileg, ný, þýzk-frönsk
■tórmynd, gerð eftir skáldBög-
unni „Celine" eftir Gabor von
Vaszary.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum tnnan 16 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Danskur texflT |
íleikfeiag:
[WKJAyÍKUJÖ
Kjarnorka og
kvenhylli
Gamanleikur eftir
Agnar Þórðarson.
Sýning annað kvöld kl. 20,00.
Aðgöngumiðasala í dag kl. 16
—19 og eftir kl. 14 á morgun.
* Sími 3191.
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦«
Hafnarfjarð-
arbíó
9249.
Regina
(Kegina Amstetten)
Ný, þýzk, úrvalskvikmynd.
Danskur texti.
Sýnd kl. 7 og 9.
NYJA BfO
Tígrisdýra-
temjarinn
Spennandi, ný, rússnesk sirkus-
mynd í agfalitum.
Enskir skýringartextar.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.

HAFNARBfÓ
Bíml 6444.
Benyal Herdeildin
(Bengal Brigade)
Ný amerísk stórmynd í litum, er
gerist á Indlandi, byggð á skáld-
sögu eftir Hal Hunter.
BönnuS innan 14 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.

♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦<
GAMLA BfÓ
— 1475 —
HraSar en h!]é$i$
(The Net)
Afar spennandi ný. ensk kvik-
mynd. — Aðalhlutverk:
James Donald,
Phyllis Calvert,
Robert Beatty,
Herbert Lom.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
>♦♦♦<
AUSTURBÆJARBÍO
Rauði
sjórœninginn
(The Crimson Pirate)
Geysispennandi og skemmtileg,
ný amerísk sjóræningjamynd í
litum.
Aðalhlutverk leika hinir vin-
sælu leikarar:
Burt Lancaster og
Nick Cratvat,
en þeir léku einnig aðalhlutverk-
in í myndinni LOGINN OG ÖRIN.
ennfremur hin fagra:
Eva Bartok.
Bönnuð börnum innan 10 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.

ampep
Raflagir — Viðgerðir
Rafteikningar
Þinpholtsstræti 21
Sími 815 56
Baðstofan
(Framhald af 4. sfðu.l
Kom hann við bæði á Ólafsfirði,
Dalvík og í Hrísey. Virtust mér
það falleg þorp, enda var þá allt
vafið í vorsins græna skrúða og
baðaði í sól.
Á „Drang“ kvað ég eftirfarandi
stöku:
Fyrir gamlan ferðalang,
fákur siglu herðir gang.
Löng er eigi leið með ,,Drang“
létt er golan blæs í fang.
Samferðamaður einn í þessari
ferð, sem mjög reyndist hjálpsam
ur sjóveiku kvenfólki fékk eftir-
farandi stöku:
Hafs um slóoir hér og þar
hátt ef báran gjálpar.
Þegar kúgast kerlingar
kemur þú til hjálpar.
Eg dvaldist í Eyjafirði fram íil
22. ágústs og vann þar að heyskap
lcngst af á Steðja í Hörgárdal. í
Eyjafirði var sem kunnugt er af-
bragðs heyskapartíð, sífelldir
þurrkar og sólskin. Leið mér því
vel í allri blíðunni og hrósaði
happi að vera laus við alla ótíð-
ina, sem var sunnanlands og vest-
an. Eftirfarandi vísa er kveðinn
um okkur Örn á Steðja er við
stóðum við slátt:
Sunnanvindur syngur dátt
senn þó fer að kveðja.
Skáldin tvö á hólum hátt
hreykja sér á Steðja.
Bifreiðarstjóra einn bað ég fars
með þessari stöku:
Refur vítt um frónið fer,
frjáls hann dögum eyðir.
Fæ ég ekki far hjá þér
fáar bæjarleiðir?
HANS MARTIN:
:íí t2
SOFFIA
BENINGA
eða sneríi hana, vakti það ólgu í blóð'i hennar. Þá gat það
komið fyrir, að hún óskaði þess að hún væri ekki lengur
bundin Bernhard.
En löngunin eftir dægradvöl togaði hana æ lengra. Það
kom íyrir, að hún gleymdi að gæta aö því, hvort bréf hefði
komið frá Bernard, er hún kom heim á daginn'eöa kvöldin.
Það kom nú æ of-tar fyrir að hún hitti Vincent í sámkvsém-
um, þar sem hún átti hans ekki von, og það var eins og kunn-
ingjar liennar væru samtaka um að láta'hann veröa sem
oftast á vegi hennar.
Mörg kvöldin ók hann henni heim í bíl slnum. Éitt sinn
greip hann snöggt undir höku hennar og kyssti hana beint á
munninn. Hún ætlaði að löðrúnga hann en hitti ekki, held-
ur rak höndina í eitthvað hart og meiddi sig. Grátandi flýttl
hún sér inn í íbúðina og skellti huröinni aftur rétt við nefið
á Vincent.
Næst þegar fundum þeirra bar saman, forðaðist hún hann
og fór ein heim um kvöldið. Þegar hann bauð henhi fylgd
sína, sagði hún. Þú misbauðst mér. Við ætluðum aðeins
að vera vinir. Sendu mér ekki fleiri blóm, ég endursendi
þau aðeins.
Vinkonurnar reyndu að telja um fyrir henni. — Soffía,
það nær engri átt áf Bernhard að hlaupa þannig frá þér. Þótt
hann sé á flakki með einhverri kvensnift, nær það éngri átt
að hann láti sem hvorki þú eða barnið séuð til mánuðum
saman. Það gerir enginn siömenntaður maöur.
— Skiptið ykkur ekki af þessu, sagði Soffía reið. En samt
tók sjálfsásökun hennar smátt og smátt að víkja fyrir
beikjunni í gar^ Bernards. Henni fannst sem hann hefði
engan rétt til þess að fara þannig meö hana, þótt hún hefði
kannske gert höhúm órétt.
Farið var veitt endurgjaldslaust.
Næsta vísa er bæn um þurrk,
kveðinn í Eyjafirði:
Bændaliði böl og grand,
búa veðrin stríðu.
Sendu guð á Suðurland,
sólskin, þurrk og blíðu.
Eg kom víða þar nyrðra og var
alls staðar vel tekið. Meðal ann-
ara staða, er ég kom á var bær-
inn Flaga í Hörgárdal, en þar bjó
afi minn fyrir löngu og þar Var
faðir minn fæddur.
Fékk ég hinar beztu viðtökur
hjá Aðalsteini bónda, sem er dugn
aðar- og framkvæmdamaður. Eftir-
farandi stökur fékk hann frá mér
að skilnaði:
Auðum höndum ei þú sazt
ævi þinnar daga.
Áfram sóttir ætíð fast,
um það vitnar Flaga.
Nafn þitt mun í sögu sjóð
sett á ísavengi.
Manndómsverk þín mæt og góð
metur þjóðin lengi.
Refur bóndi hefir lokið kveð-
skap sínum í dag.
Starkaður.

♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
11 ■ 111 ■ 111 ■ I ■ 11111111II11 ] 111111111 (1111II (■ 11111111111II11 {III IKMjj
| ÞÓRÐUft G. HALLDÓRSSON (
| BÓKHALOB- og ENDUR-1
| SKOÐUNARSKRIFSTOFA j
Ingölísstræti 8B.
Slmi 82540.
= s
....................
|VOLTS
Raflagnir
afvélaverkstæði
afvéla- og
| aftækjaviðgerðir
f Norðurstlg 3 A. Síml 6458.
En svo kom Bernard allt í einu heim öllum að óvörnm.
Soffía var stödd frammi í eldhúsinu með síöasta rósavönd-
inn frá Vincent. Maríanna hafði komið inn með óhreinar
hendur, og Soffía rak hana fram til þess að þvö sér. Þegar
hún gekk til dyra opnaðist hurðin og þar stóð Bernard.
Hún horfði þögul á hann og sá að hann var þreyttur og
hirðuleysislega til fara. Hann heilsaði ekki dóttur sinni, en
ýtti henni annars hugar frá sér. Hún þekkti hann ekki en
stóð ótti af þessm ókunna manni. Allur hinn góði ásetning-
ur Soffíu gleymdist á samri stundu, en andúðin vavð alls
ráðandi. — Jæja, ertu þá loksins kominn? Hvernig hefir þér
liðið, og hvað hefir þú afrekað?
— Ekkert, sagði hann þurrlega, alls ekkert.
— Þá hefðir þú víst eins getað hírst hér heima hjá okk
ur, sagði hún. — Þar málaðir þú að minnsta kosti fallegar
myndir af Maríönnu.
— Góðan daginn, Maríanna, sagði hann og sneri sér að
telpunni. — Þekkir þú ekki pabba lengur?
— Pabbi, endurtók barnið hugsandi.
— Já, Maríanna, þú hlýtur að muna eftir pabba, sagði
Soffía.
— Já, sagði hún hikandi. Martha kom inn með matarfat,
og henni brá svo mikið við að sjá Bernard ,að hún var nærri
búin að missa það.
— Sæl, Martha, sagði hann glaðlega. Þaö er gott að fá
að borða. Ég he.fi verið á ferðinni í alla nótt.
— Já, hvíliö yður þá, húsbóndi. Hérna kem ég með lamba-
steik og kartöflur.
— Ég held ég geti ekkert borðað, Martha. Ég ætla að hvíla
mig.
Soffía settist og reyndi að boröa, en von bráðar ýtti hún
diskinum frá sér. Hún kom engu niður. Hún gekk inn í her-
bergi Bernards.
Hann lá á legúbekknum. — Hvað viitu? spurði hann
kuldalega.
— Getur þú ekkert sagt mér, Bernard, eftir alla þessa
fjarveru? Ekkert vinsamlegt orð?
— Voru þín orð svo vinsamleg, þegar ég kom inn?
— Nei, sagði hún niðurlút. — En ég hélt samt, að við
mundum bæði géta látiö sem það væri gleymt.
— Ekki ég, sagöi hann þver sem fyrr og sneri sér frá
henni. Hún gekk út. Dagurinn leið. Hann kom ekki að kvöld-
borðinu, og nokkru síðar sagði Martha, að hann hefði farið
út. Soffía læddist inn í herbergi Bernards. Á legubekknum
voru rúmföt hans. Hún greip hendi að hálsinum, því að henni
fannst hann herpast saman.
Þegar hún vissi aö hann var kominn heim um kvöldið,
gekk hún inn tií hans. — Hvers vegna viltu sofa hér einn,
Bernard?
— Ég hefi söfið einn síðustu tvo mánuðina og er orðinn
því vanastur.
— Er sambandi okkar svona illa komið?
— Ég er hræddur um það. í sumarhúsinu áður en ég fór
svaf ég líka einn, og þá þótti þér það þægilegast.
— Þetta er ein§ pg í Ijótri skáldsögu eftir Strindberg, sagði
Soffía.
— Kannski. Ég hefi aldrei lesið neitt eftir þann mann.
En þú?
— Nei, viðurkenndi hún. — En þannig hlýtur það að hafa
verið.
Dagarnir liðu, hann bjó enn einn og tók sjálfur til í her-