Tíminn - 08.03.1956, Side 5

5
Örlagarík þdttaskil 1 íslenzkum stjórnmdlum
TÍ MINN, fimmtudaginn 8. marz 1956.
Forutsuhlutverk Framsóknarflokksins1
Veigamikií hlutverk hinna ungu
liðsmanna í framtí'ðinni
í sögú samtaka og flokka spinna örlögin þannig véfinn, að
upp koma stundir, sem nefna mætti hin örlagaríku augna-
blik. Á spjöklum sögunnar sést, hve mjög veltur á giftu og
skarpskyggni þeirra útvöldu, er hafa ákvörðunarvaldið á
valdi sínu: Mörg dæmi eru þess, að hvorki menn rié þjóðir
hafá búið yfir því þreki, sem stundum þarf til þess að stíga
á stokk óg strengja heit og fylgja heitum sínum fram til
sigurs. Hér reynir sem oft á manndóm og heilskyggni, sem
aldrei má bregðast hvorki sérhverjum liðsmanni né heild-
inni allri. Traust ■ forysta er ómissandi jafnt þjóðum sem
einstökum samtökum. En þó er öll forystan haldlaus njóti
hún ekki styrks heildarinnar, hversu góð. sem hún kann
annars að vera. Styrkur forystumannanna kemur að neðan,
frá fjöldanum, sem fyllir heildina. Baráttuþrek flokka og
þjóða byggist á því hve fast forystan er studd og að hún sé
í athöfn hinn raunverulegi vilji heildarinnar.
Lýðræðishættir leggja þá
skyldu á herðar hverjum liðs-
manni að leggja sjálfur lóð sitt
á vogarskálarnar. Máttur lýðræð-
isins er sá að hver borgari ræki
þessa skyldu af beztu samvizku.
Lýðræðisskipulagið leyfir engum
liðsmanni að láta aðra hugsa
fyrir sig.
Sé svikizt undan frumskyldum
lýðræðisins, er sú hætta vís, að
valdið verði handbendi fárra
manna, sem jafnan skortir þó
styrk til þess að ganga óhræddir
til híldar. Sagan úir og grúir af
átakanlegum dæmum þessa; þó
máske áþreifanlegast í sögu
Weímar-lýðveldisins.
1 Á hverju ári bætist í liðið væn-
legur hópur óreyndra liðs-
manna, sem taka verður ábyrga
afstöðu af eigi minni ígrundun
en reyndir Iiðsmenn.
Að vonum fer hlutur æskunnar
vaxandi, en skyldurnar einnig.
Æskumaðurinn verður að gæta
vel fyrstu fótmálanna, því að hann
skortir reynslu hinna eldri fé-
laga, en þó að hafa hugfast, að
síbreytilegar aðstæður hvers tíma
beina viðhorfum hans inn á nýjar
slóSir áður óséðar og óruddar.
Frumskyldur
lýðræðisins
verða ekki umflúnar af æskunni
og leggja henni ábyrgð á herð-
ar. Ruddar slóðir liggja ekki til
ónuminna landa og nýrra fyrir-
heita. Sú æska, sem ekki riður
ný lönd og gerir ný fyrirheit
að veruleika, skortir dug og
manndóm til þess að standa
fyrir lilutverki sínu.
Arfur sá, er fellur í hlut æsk-
unnar, er sáðfræ, sem gefa
á æskunni nýja uppskeru, sem
hún skilar til næstu kynslóðar til
sáningar. Þessi sannindi krefjast
sífellt jákvæðrar afstöðu frá æsk-
unni til hverra þeirra vandamála,
er henni mæta þegar í fyrsta
áfanga, sjálfstæðrar úrlausnar og
úrræða, sem duga verða fram í
tímann. íslenzk æska er vel undir-
búin og betur en nokkur önnur
kynslóð.
Innan stjórnmálaflokkanna er
hlutur æskunnar ærið misjafn.
Allt frá upphafi Framsóknar-
flokksins liafa viðhorf æskunnar
mótað störf og háttu lians. Inn-
an Framsóknarflokksins hafa
ungir Framsóknarmenn jafnan
gætt þess að halda fullri vöku
í starfi sínu til framgangs stefnu
flokksins á öllum sviðum og
jafnan ekki hikað við að bcnda
á það, sem vangeri er.
Heilbrigð gagnrýni er styrkur
og aðhald í senn hverri forystu-
sveit, sé þess vandlega gætt að
deila ekki á kostnað þess mark-
miðs, sem hnýtir liðið saman til
samstilllrar sóknar. Víti þessu lík
eru ljóslifandi í íslenzkri stjórn-
málasögu síðustu áratuga. Sturl-
ungaöldin í verkalýðshreyfing-
unni.
Það er gifta Framsóknarflokks-
ins nú að hann stendur óskiptur
og einhuga um sameiginleg
stefnumál.
Örlagastundir verða ekki um-
flúnar. Nú er örlagastund í sögu
Framsóknarflokksins, pólitísk
kapítulaskipti. Flokksþing það,
sem hefst í dag, heldur á fjöreggi
flokksins, ákvörðunarvaldinu, x
greip sinni. Stund ákvarðanna er
upp runnin. Flokkurinn á í höfuð-
atriðum um tvo kosti að velja, að
taka upp forystu aflanna til
vinstri gegn íhaldinu eða láta sér:
lynda vaxandi forystuhlutverk
íhaldsins.
Ilver heilskyggn rnaður sér,1 nýju fylkingar.
Fulltruar FUF í Reykjavík á flokksþingi og miðstjórnarmenn FUF.
hugsjónarmenn“ út með farareyri
til sundrungarstarfs. Næstu’ mán-
uðir skera úr hvort slík pólitísk
glæframennska fullverkast.
Gegn öllu þessu verðum við að
berjast allir sem einn. Brúinc til
viusttí v.Crður að byggjast jafnt
og þett og--gseta þess að undir-
staðan sé traúst.
Allt vinstra ~sinnað fólk á að
j fylkja sér undir merki hinnar
Um 100 F.U.F. fulltrúar
pLOKKSÞING Framsóknar-
manna, hið 11. í röðinni,
verður óvenjulega fjölsótt.
Næstum öll félög innan Sam-
bands ungra Framsóknarmanna
hafa sent fulla tölu flokksþings
fulltrúa. Fjölmennastur er hóp
urinn frá F.U.F. í Reykjavík,
13 fulltrúar. Næstir koma Ár-
nesingar með 10 fulltrúa og
þá Skagfirðingar með 8 fulltr.,
síðan Rangæingar með 6 full-
trúa. Sannar þessi mikla sókn
ungra Framsóknarmanna á þing
'ið, hve starf samtakanna er orð
ið umfangsmikið og hefir
rriikla þýðingu fyrir starf
flokks.ins í‘ héild: Ekííi "vérður
að efa að þessi flÖliííénWj/l8§
mannvænlegi hópur ungra-liðs-
manna í flokksstarfinu muni í
ríkum mæli setja svip sinn á
flokksþingið og störf þess. —
Nokkuð má marka styrk hvers
stjórnmálaflokks hve fast æsk-
an skipar sér undir merki hans.
Fátítt mun það í íslenzkri
sljórnmálasögu að nokkur
flokkur gæti státað af því, að
á flokksþingum hans sitji rúm-
lega y4 fulltrúa, sem beinlínis
eru kjönir af unghreyfingunni.
Þessu hefir Framsóknarflokk-
urinn getað státað nú síðustu
tvö flokksþing. Þess er einnig
að geta, að nú sitja flokksþing-
ið margir fulltrúar kjörnir af
eldrrfélÖgilmí sém eru innan
onl' " ::
"uToeak Kf • jv.
að flokkurinn getur ekki valið
annan kost en þann að segja
skilið við íhaldsöflin og taka
upp algera pólitíska baráttu
við Sjálfstæðisflokkinn.
Níu ára samvera með íhaldinu
í stjórn hefir óhjákvæmilega sett
mjög mai’k sitt á starfið. Má
vera að langvarandi samninga-
makk og málamiðlun við höfuð-
andstæðinginn og erfðafjandann
hafi tekið úr bitrustu eggina1' af
vopnunum. Reynslan sker úr hvort
svo sé, en sem betur fer bendir
flest í þá átt, að sá ótti sé ástæðu-
laus. Hins vegar krefjast nýjar
baráttuaðferðir nýrra hátta, því
að • nú verður að beita algerri
baráttu gegn þeim, sem um níu
ára skeið hefir verið haft sam-
starf við.
Sú barátta er óumflýjanleg, ef
Framsóknarflokkurinn á að
tryggja sér á ný óskorað forystu-
hlutverk í íslenzkri pólitík.
Hægiú öflin standa nú grá fyrir
járnum og sameinuð, staði’áðin í
því að neyta allra ráða tiltækra
að spyrna við fæti og gera ómögu-
legt vinstra samstarf. Það verður
jafnvel ekki skirrzt við að taka
upp þráðinn frá 1944 og bjóða
Brynjólfi upp í dans og gera „her-
F ramsóknarmenn
IÍVÖLDVAKA
að Röðli
F.U.F. í Reykjavík gengst fyrir
kvöldvöku að Röðli laugardag-
inn 10. marz kl. 9. Ungir Fram-
sóknarmenn utan af landi er
sitja flokksþingið eru hvattir til
þess að tryggja sér miða tíman-
lega. — Á dagskrá verður: Stutt
ávarp, einsöngur, danssýning,
gamanþáttur og dans. Hinn viu-
sæli söngvari Haukur Morthens
“á^féftF'fiélí hljiiiiísveitinní. ^
■ •: > I.UQ . .' ' . • ‘ ' '
Nanar verður sagt frá kvöld-
vökunni síðar í blaðinu.
Forustuhlutverk Framsóknar-
flokksins hefir jafnan verið veg-
legast í íslenzkum stjórnmálum,
þegar flokknum liefir tekizt sem
giftusamlegast að samhæfa
vinstri öflin til samvirkrar bar-
áttu gegn ílxaldsöflunum.
Teningnum hefir verið kastað.
Sú barátta, sem framundan er, er
óhjákvæmileg. Nú veltur á öllu
hve heilskyggnir og kjarkmiklir
við erum til að gera heit okkar og
stefnumarkmið að veruleika.
Hlutur æskunnar er ríkulegur
í hinu nýja starfi. Við stöndum
nú á þröskuldi. Framundan ér
að riðja ný lönd og sá í lendur,
sem voru komnar í órækt. Sumt
af því, sem við hljótum í arf,
mun reynast okkur lítilsvirði og
forkostanlegt. Breyttar aðstæður
krefjast jákvæðrar baráttu,
þrótts og fórnfýsi. Viðbrögð æsk
unnar eru hennar prófsteinn.
Allt veltur á baráttugleði og
vilja hiniia nýju liðsmanna
hvernig áfrainhaldið verður og
hve miklir og þýðingarmiklir
sigrar vinnast. Raunhæf og já-
kvæð viðbrögð á hverjum tíma.
Karlmennska og dugur á örlaga-
stundu til þess að fylgja fast
skoðun sinni og standa trúan
vörð í baráttunni.
Á örlagastundu veltur á miklu
að sjónarmið liðsmanna og for-
usta séu samhæfð, svo að hvergi
finnist þverbrestur. Sundrung og
sundurlyndi er jafnan hinn mesti
óvinafagnaður. — Undir forustu
Framsóknarflokksins verður að
sameina vinstriöflin stig af stigi
í fylkingu á móti íhaldinu. Þetta
mun takast ef menn hafa kjark og
baráttuþrek til að láta minni á-
greiningsefni hverfa vegna sameig-
inlegrar baráttu við íhaldsöflin.
í anda sannvirðisskipulagsins á
að skapa réttlæti og jöfnuð.
Öhjakvæmilegt er ef fjárhags-
legt jjafixræði.a: að vera varanlegt
í ^éfnaþagsjffíuU .vfixtður;:í; tíkum
mæíi.að íáká íippKsannvirðisskip.úu
lagið. Þetta verða allir Framsókn-
armenn að hafa í huga.
Félagsmerki fæst á skrif-
stofu FramsóknaJ flokksins
og í verzluninni Raftækl
h.f. Skólavörðustíg 6.
Eflið „Vettvangiim”
með greinum
og fréttum
Samband ungra Framsóknar-
manna eru einu pólitísku samtök
in sem halda úti reglulega mál-
gagni eða æskulýðssíðu. Þetta
hefir verið samtökunum til ómet-
anlegs styrks og vonandi að svo
verði áfram. En það getur ekki
orðið nema Vettvangurinn sé
jafnan í sem lífrænustu sam-
bandi við alla starfandi félaga
innan samtakanna. Oftlega skort
ir lifandi efni í Vettvanginn.
Þetta finna þeir bezt, sem að
honum standa. Mikíð skortir á að
stjórnir einstakra félaga hirði
um að senda fréttir af félags-
starfinu, en þetta er mjög lif-
andi lesefni. Einnig hafa of fáir
félagar hirt um að senda Vett-
vangnum' greinar um áhugamál
sín. Allt þetta verður að breytast
og stendur þegar til bóta, en
ekki nóg, svo að þörf er nýrra
átaka.
Framvegis mun Vettvangurinn
koma áfrarn reglulega út viku-
lega og mun mikið kapp lagt á
að birtist í honum myndir af fé-
lagsstarfinu og starfi unga fólks-
ins almennt. Gott málgagn er ó-
metanlegur styrkur í baráttunni
og framundan reynir mjög á
skerf ungu liðsmannanna í
flokksifárffnu.; tlerum hann sem
méstan og'-ríkul'egastan. ÖII lið-
veizla mun vel þegin af Vett-
vangnum. — Á. E.