Tíminn - 26.06.1956, Blaðsíða 4

T IM I NN, þriðjudagarinn 36. júní 1956.
toræðjsfoSlar aðíariLjmssneskra embætt-
Beittu verstu hótunum til aS fá rússneskan flotta-
mágin til aí snúa til Rússlands, en hann kæriSi sig
ek®i:um aí koma aftur í „sæluríkið“ austantjalds
TVEER rússne;.kir starfs- gefnar- voru út af
menn vi3 Sameinu?u þjó'ðirnar í stjórnárvöldum.
New York hafa nýlega orðið upp- j
vfeir að fáheyrðitm fantabrögð-
bandarískum
urn gagnvart samlanda þeirra,
★★★ SHATOV sá strax út, að hór
sénr ékki kærði sig «m að fiytia var ekki um neitt annað að ræða-
en tilraun af baífu felaganna
tvéggja til að flækja hann í njósna
hring Rússa til þess að hann yrði
neyddur til að flýja land, ef banda-
rísku lögreglunni tækist ekki að
fá sannar upplýsingar um raun-
fyrst og fremst s«, að fá Shatov|'ve™1«*!n gang ma anna' ...
en sva hét þer: -------1 Þa tok shatov t;1 snlna raða 111
aíhr; í hina austrsenu ,,sæ!u“
þt’á-tí- fyrir gylliboð hinna rúss-
neJcu síárf smanna við S. Þ., sem
var faiví það verkefni a'ð ná
irianni þessum afíur í'! hehna-
lands síei':. Áæt’un Rnssanna ya
rússneski fiótta-
til að snúa aftur til Rúss-
að losna við ágengni og svívirðileg-
ef a3 tækist ekki, átti i ax- aðfarir Rússanna Tyeggja:
1 Hann for í skyndi til Washmg-
ton — náði taii af formanni þing-
maiu’
lands,
að stimpla hann sem rússneskan j
njósnara til að gera honum lífið j
leití og neyða hann á þann hátt
bláttáfram til að flýja við ívrsta 1 skyrðl fra ollum gang malanna'
tækfæri úr landinu, ef stjórnar-
vöídin mynda ekki komast að
hinu sanna í málinu.
Kaldur lax
★ ★★ FLOTTAMAÐURINN var
háttsettur í Rauða hernum, en
tókst að flýja hina kommúnistísku
sæiu — er nú nemandi við Colum-
bia-háskólann í New York og vænt
ir þess að fá bandarísk ríkisborg-
araréttindi næsta ár. Rússarnir
tveir eru háttsettir starfsmenn
rússnesku sendisveitarinnar hjá S.
Þ. og heita Shapovalov og Petuk-
hov , •' •;■,■■■■ /■. -■• .
Þeir virtu að vettughi aðvaran-
ir bandarískra stjórnarvalda írá
því i apríl vegna hinna gerræðis-
fullu aðfara Rússa í Bandaríkjun-
um er 5 rússneskir sjómenn, sem
leitað höfðu hælis í Bandaríkjun-
um sem pólitískir flóttamenn, voru
neyddir með valdi til að hverfa til
Rússlands aftur. Það var Petukhov,
sem fyrst gaf sig á tal við Shatov,
en báðir sóttu þeir enskutíma í
háskólanum. „Ertu ekki hræddur
við að tala við mig?“ spurði Shat-
ov, ,.því gæti verið veitt athygli."
„Ég er ekki hræddur," svaraði
Rússainn. „Ég hefi fengið skip-
anir um allt.“
★★★ UM LEIÐ og hann kom til
New York aftur frá Washington,
hringdi síminn — það var Petuk-
hov í símanum og var erindið að
i biðja hann að koma með þeim íé-
lögum á baðströndina til að synda
í volgum sjónum og góða veðrinu,
eins og það var orðað. Shatov neit-
aði samstundis og skellti á — hann
þóttist þess fullviss, að sú ferð
yrði hans síðasta, ef hann myndi
þiggja boðið. För . hans til Was-
hington varð til þess, að.sannleik-
S H ATOV
— þHÍm iókst ekki að hremma hann
urinn kom í ljós í tæka tíð og ráð-
stafanir voru gerðar þegar í stað
til þess að vernda líf þessa rúss-
neska flóttamanns.
Aðfarir Rússanna tveggja varpa
skýru ljósi á neðanjarðarstarfsemi
kommúnista í vestrænum löndum,
sem einna gleggst hefir í ljós kom-
ið í Bandaríkjunum, þar sem kjarn
orkunjósnarar eru í beinu sam-
bandi við sendiráð Rússa þar í
landi og öll njósnastarfsemin
skipulögð af þeim, eða mönnum
starfandi þar.
Glæsilega skreyttur kaldur lax.
Ofan á iaxinn eru lagðar sneiðar af
ágúrkum cf| hreðkum, auk smá-
randa af fnaýones. í kring er raðað
harðsoðnum eggjum með kryddaðri
rauðu, sem útskornum hreðkum er
stungið í. Undir eggjunum er blað
salat, agúrku- og hreðkusneiðar til
hliðar. Með er borin remoulaði-
sósa eða einhver önnur sterk
mayonnessósa. Eggjarauðurnar eru
kryddaðar á eftirfarandi hátt:
Harðsoðin egg skorin í tvennt,
rauðurnar losaðar og látnar í skál.
Hrærðar mjúkar með mayonnes,
kryddaðar eftir smekk með salati,
pipar, sítrónusafa og sinnepi.
Sprautað í hvíturnar.
Gerfiefni í þvoíti.
Þó að mörg hin nýju gerfiefni
seju hreinasta afbragð, þá er ekki
sama hvernig með þau er farið,
fremur en þau, sem unnin eru úr
bómull, silki eða ull. í sumum þess
Slík efni draga mj ög að sér ryk
og önnur óhreinindi. Slíkar er ráð-
legt að þvo svo oft, að þær verði
aldrei veíulega óhreinar, arinars
festast óhreinindi iila í þeim.
Hvít gerfiefni eru mjög viðkvæm
fyrir lit í þvottavatninu og því
marg borgar sig, að þvo alhvítar
flíkur sér, úr hreinu sápuvatni.
Séu óhreinar rehdur —- t. d. á
krögum. e'3a linningúm, er bazta
ráðið a5 nudda í þær þvottaefni,
annaðhvort með fingrúnum, e'5a
litlum bursta, áður en fííkin er'
látin í balann eða þvottavéiina.
Hvítt nylon gulnar, sé það þurrk
að í sólskini.
Sé þvegiS í þvottavél, þá ætti
ekki að þvæla fiíkur úr þessum
efnum lengur en 4—6 mínútur. því
einn af góaum eiginleikum þeirra
er sá. að óhreinindi leysast fljótt
úr þeirn. Ekki ætti að nota raf
magnsvindur á önnur efni en
prjónaefni. Hin borgar sig að
★★★ SKÖMMU síðar gáfu báðir
Rússarnir sig á tal við Shatov og
báðu hann að koma með góðu til
•Rússlands. Þeir reyndu að telja
honum trú um, að allt hefði
•breytzt til baíaaðar vfð dauða
■ StalíHs. A3 í Rússlandi væru mik
R tœkifæri fyrir gáfaða menn
eins^og Shatov — og þeir kváð-
mt geta fullyrt, að það yrði mjög
Vfel-öfarið með hann, ef hann
•Snért :aftur til heimalandsins.
~: feað, var fyrst, þegar Shatov
C.ettA'ði eindregið, að Rússarnir
tyéif fóru að beita hótunum —
J>eif hótuðu honum og fjölskyldu
hans öilu illu, ef hann myndi
ekki skipta um skoðun hið fyrsta.
★★★;NÆSTA skrefið var að
réýila að tæla hann til he’mila
siriná — þeír bu*u honum heim
Miller pg Monroe ganga í
hjónaband næstu daga
Miller svarar spurningum óamerísku
- -• MiIIer svarar nú spurningu óamerísku
ISjMAl ERÆGI.rilhöfundur, Art- SSBihí...^.
miin hur Miller.'skýrði frá því
fyrir nokkrum dögum, að hann
æílaði áð ganga að eiga kvik-
nivnclaleikkonuna Marilyn Monroe
eirthyérn; íímari fyrir þann 13. júlí
næstltþrnhiidi. Miller, sem nú
dvélst í Washington til að svara
spurningúm óarnérísku nefndarinn
ar, sagði ? fréftamönnum tíðindi
þessi'í'miÖjúm réttarhöldunum yf-
ir honum.J tfrir'sÉéið Éefir sá orð-
rómur gengið /inanna á meðal, að
Miller N^g?MariÍyn værif eitthvað
að dragéftlijSsaí'rtan Gíg jafnyel var
nefnt hjónaband í því sambandi.
Miller sagði, að þau Marilyn hefðu
síðast þegar þau sáust, ekkí getað
ákveðið brullaupsdaginn, en telja
mætti víst, að það yrði ekki frk.
MarilynJVlonroe, heldur frú Miller,
seití; íæri táUÉtmdúhá þáftn 13. júlí
n. k. til að leika á móti Sir Laur-
ence Oliver J, Jeikritinu Prinsinn
sofandi eftir Terönce Ráttigan.
★★★ MARILYN Monroe hefir
verið gift tvisvar áður. Seinni mað
ur hennar var hinn frægi Base-ball
leikari, Joe di Mággio.
Óameríska nefndin hefir fengið
grun um það, að Miller hafi fyrir
nokkrum árum verið hliðhollur íé-
- . . UU&MUIU ^HUl.VBUU miuauuiu
og itttu hann xa he’.mTisf ing Im rra jagSS^gþ korrimúnista í Bandaríkj-
bagsjs. Einnig reyndu þeir að fá
Harin til að fara með þeim á veit-
íngahús í borginni.
Þegar allt betta brá«t, snéru
þeir gér að slægar! og svívirð legr:'
aðferðúiri til að knýja hann t:.l af
fará'.
Pétúkbov kcm nú aV v;áli vi*
Shaíóv cg reyndi að te’ja bemm
trú mri, atí FBI — bandarísk'
leynliögreglan — hefði á honu~
nánar a'ætu- —- m. a. myrwlti þeh
hlersr Sífntöl á beimili han . —
Reyndu nú Rússarnir enn að telja
honum trú um, að bandaríska lög-
reglan þættist fuilviss um, að
hárm væri njómari og því til sönn
rinar kváðust þelr hafa sannanir
fyrir því, að Edgar Hoover, yfir-
iraður F3I, hefði undir höndum á
seguibandi símasamtöl Shatovs,
sem myndu sannfæra hann um, að
hann væri njósnari. Gengu þeir
enn lengra og báðu hann að nota
aðstöðu sína sem einn bókavarða
háskólans til að kaupa bækur, sem
unum og stutt hann fjárhagslega.
Óameríska nefndin hefir jafnvel
MllLcK og ivi O N k o t
bráðum fer frú Miller að leika í
harmleikjum eftir elglnmann sinn.
LÖGFRÆÐINGUR leikkonunnar
las fyrir skömmu upp fyrir blaða
mönnum blýantsskrifaða yfirlýs-
ingu frá Marilyn sjáifri, sem
hljóðaði á þessa leið:.
Epn höfum við ekki ákveðið,
hvenær og hvar brúðkaupið fer
fram, en svo sannarlega vérður
það fyrir þann 13. júlí, en þá legg
ég af stað til Lundúna.
ATHU6ASEMD
Það má nú njuria minna en þá:
Lárus Helgasori bónda á Kirkju-
bæjarldaustri og Helga Jónsson,
bónda að Seglbúðum. Kom mér til
hugar, þegar ég heýrði flutta frá-
eengið*Tvo íangt. áð “néíta'MÍÍÍér ! s°Sn 1 Rikisútvarpinu hér um dag-
„s ion,i; i ínn, af aðalfundi Kaupfelags Skaft
m vegabréf til að ferðast úr landi |
til skamms tíma. Nú hefir Millor
farið fraxn á að fá að fylgja Mari-
yn sinni til Lúndúna, en enn er
■kki vitað, hvort það verður tekið
-,il greina, en engan veginn er það
• i.eð öliu útilokað.
★★★ M iller hefir játað fyrir
neíndinni, áð hafa stutt'fjárhágs-
lega félagsskap, sem síðar varð fé
lagsskapur kommúnista að hans
sögn. Miller neitaði því eindregið
að hafa nokkru sinni verið kom-
múnisti — en það skal játa'ð, að
ég hefi stutt þá fjárhagslega — ég
er hingað kominn til að segja sann;
leikann, sagði Miller.
Ennfremur bar harin það í yfir-
heyrslunum, að ekki kæmi sér til
hugar nú að styðja félagsskap
kommúnista.
follinga, og 50 ára afmæli þess.
Þar var réttilega frá sagt, að
Guðmundur Þorbjarnarson, þá
bóndi á Hvoli í Mýrdal, hefði ver-
ið fyrsti formaður félagsiris, enda
átti hann einn hugmynd'na að
stofnun þess, og þá aðalstofnand-
inn. Líka var þaS rátt frá. skýrt,
að Siggeir Lárusson er ná.verandi
formaður félagsins. En láð-t hefir
að nefna það, að Lárus Helgason
á Kirkjubæjarklaustri var lang-
lengst formaður félagsins, eða frá
því að Guðmundur Þorbjarnafson
flutti úr Skaftafellssýslu 1910, þar
til að hann (Lárus) féll frá. En
þá tók við formennsku félagsins
Helgi Jónsson, Seglbúðum, og þar
til að hann féll líka frá, en síðan
hefir Siggeir Lárusson verið for-
maður þess, eins og kunnugt er.
Eins og sést á þessu framan rituðu,
um nýju efnum vilja þræðirnir
hrökkva sáman, ef þau eru þvegin
úr of heitu vatni, svo að erfitt
verður að fá þau slétt á ný. Þau,
sem minnstan hita þola eru dynel
og actate. Þar næst orlon og daer
on, en nylon þolir mest. í sumum
efnum er fieirri en einu efni bland
að saman og verður þá a'ð taka
sama tillit til þeirra og ef þau
væru algerlega úr viðkvæmasta efn
inu. A tilbúnum flíkum eru venju
lega miðar, sem á stendur hvaða
efni er í flíkinni. Þykir ráðlegt
að taka miðana af, skrifa á þá
af hvaða flík þeir eru og geyma þá,
svo að ekki þurfi annað en líta á
þá þegar þvo á íiódna.
Margir' verða þess varir t. d.
með undirföt úr nylon, að þau vilja
loða við líkamann. Þetta stafar
af því, að flíkin „rafmagnast“.
hafa stjórnarformenn kaupfélags-
ins verið fjórir til þessa. Það mátti
því sannarlega ekki minna eri að
neína þá alla. Og hefði verið skrii
uð bók um kaupfélagið 50 ára, þ.i
var það beinlínis skylda.
Ég var sérstaklega samstarfs
maður þéirra Lárusar og Ilelga,
alla tíð eftir að verzlunin var flutt
austur að Skaftárós og svo að
Klaustri, út af ullarmati o. fi. Ég
þekkti þvi vel á hug þeirra og
dugnað, og vissi manna bezt hvao
það var ómetanlegt fyrir Lárus að
hafa Helga sér við hlið í öllum
þeim átökum pg fórnfýsi sem til
þess þurfti fyrir báða. Allir
þekktu dugnað Lárusar, en ég þori
að fuliyrða það, að enginn bónui
í Skaftafellssýslu hefir enn sem
komið er, verið eins hreinræktað-
ur samvinnumaður og Helgi í Segl-
búðum.
Nú, þegar kaupfélagið er 50 ára,
er það metnaðarmál sumra félags-
manna að telja sig hafa verið einn
af stofnendum íélagsins, við það
er ekkert að athuga. Það sýnir
bara að það er meínaðarmál að
vera félagsmaður, og er því auka-
atriði þótt það skakkaði eitthvað
með stoínendur þess.
Sveinn Sveinsson frá Fossi.
kreista gætilega með höndunum.
Viðkvæmustu og fíngerðustu flík-
urnar ætti alltaf að handþvo.
Peysur úr orlon ætti að þvo
þannig: Fyrir þvoltinn er peysan
lögð á hreinan paþpír og útlínur
hennar teiknaðar á b'lað. Þvoist úr
volgu sápuvatni, en það ætti að
vinda og toga peys.una sém allra
minnst til í þvottinúm. Skolizt úr
tvennum volgum vötnum. Síðan er
peysan lögð oían á teikninguna á
blaðinu og tgygð eftir henni. Látin
þorna liggjandi. Prýða má áferðina
með því að .bursfa þurra peysuna
með mjúkum bursta. ý
Þessi umræddu gerfief.ni þarf yf-
irleítt ekki.að strauja, sé þess
gætt, að teygja á. saumunum á
meðan fötin eru vot.
Hvað eiga un^ingar að lesíW
Rithöfundu^épijd pebéctú ölÝést
hefir sagt:
„Faðir nxjnjx.Ö ;áleit-,- aðy börn
gleymdu ósjalirátt -þvf, ;sefn þau
ekki hefðu þroska til að skilja og
(eyfði rnér að lesa allt,. sem mér
ijálfri sýndist. Nú á ég hálfstálp
að börn og ,þá kemur í .ljós, að
eiginmaður minn er algerlegá á
öndverðum meiði við mig í þessu
•náli. Hver er yðár skóðun?“
„Eg held, að faðir yðar hafi
haft rétt fyrir sér og mér stendur
stuggur af því, hve margir "vílja
a síðari árum vGljá Unglingum
ómerkilegt lesefni. Ég' þékki tólf,
fjórtán, jafnvel sextán ára gamlar
telpur, sem ekkert lesa nema
heimskulegar hestasögur. Það get
kenningarnar væru eigi sem skyldi
undir fullórðinsárin. Sjálf hef ég
kynnst mörgurn raunum og mót-
læti, en aldrei hefur neitt það
komið fyrir mig, sem hefði orðið
rnér léttbærara, ef ég hefði eytt
æsku minni í það, að velta íyrir
mér lifnaðarháttum hrossa. Hins-
vegar hef ég oft fundið huggun og
stuðning í því, sem ég las af verk
um þeirra Thackeray, Dickens,
Jane Austin og fleiri góðskálda.
Hinsvegar hefir e/.ginmaður yð-
(Iramhald á 8. siðu)