Tíminn - 22.08.1956, Blaðsíða 4

Tíminn - 22.08.1956, Blaðsíða 4
Tí MI N N, miðvikudaginn 22. ágúst 1956. V’ Útgefandi: Framsóknarflokkurinn. Ritstjórar: Haukur Snorrason Þórarinn Þórarinsson (áb.). ! Skrifstofur í Edduhúsi við Lindargötu. Sfmar: 81300, 81301, 81302 (ritstj. og blaðamenn), | auglýsingar 82523, afgreiðsla 2323. Prentsmiðjan Edda h.f. Dýrtíðarsteína íhaldsins TVÍSÖNGSMENNTIN blömgast í málgögnum Sjálf- stæðisíiokksins. Þau gera ýmist að „fara upp“, og lýsa blómlegum arfi, sem Ólafur Thörs' hafi látið eftir sig á stranclslaönum, eða „fara riið,ur“, og tala um dýrtíð og vandræði, sem aðrir beri ábyrgð á. Vísir lýsti því hér á dögunum, að það hlyti að vera fjármálaráðherra Fram sáknárflokksins, sem bæri á- býrgð á því, að dýrtíð er að stöðya framleiðsluna og hvers konar vandræði knýja á dyr. Morgunblaðið lýsti því daginn áður, að aldrei fyrr hefði nokkur ríkisstjórn setzt að eins blómlegum arfi og sú, sem tekið hefði við eft- ir 3 ára stjórnarforustu Sjálf st’æðisflokksins. í gær er blað ið aftur komið á lægri nót- urnar, Dýrtíð er að sliga þjóðfélagið, en ábyrgð á því bera ekki þeir, sem höfðu stjórnarforustunar heldur aðrir aðilar, einkum komm- únistar. TIL ÞESS að rökstyðja ádéiluna á kommúnista vitn- ar Morgunblaðið mjög í þing ræður Eysteins Jónssonar og tilfærir orð og setningar úr samhengi. Vill blaðið, með þessu reýna að telja fólki trú um að Eysteinn Jónsson og aðrir forustumenn Fram- sóknarflokksins hafi talið kóriimúnista og verkalýðs- stettirnar einar bera ábyrgð á þvþ;að dýrtíðarstefna varð hér ofan á og verðhækkanir á öllum sviðum komu fram- leiðslunni á kaldan klaka. ' i>etta er auðvitað hin herfi legdsta blekking. Framsókn armenn deildu fast d komm únista fyrir ábyrgðurleysi þeirra, en þeir deildu líka ftíst 'og engu vœgilegar á Sjálfstœðismenn fyrir þerrra hlutdeild i dýrtíð- árstefnunni. ,(§>,tórfellt brask og kaup- ipang, sem aldrei mátti hrófla við, sífellt aukin ásókn verðbólgubraskara og ann- arra máttarstólpa íhaldsins, ótímabærar verðhækkanir og önnur fjárplógsstarfsemi þróaðist undir verndarvæng íhaldsins án þess að væri gert. Á þetta allt deildu Fram sóknarmenn fast. En um það þegir Mbl. í villandi tilvitn- unum í ræður þingmanna reynir þaö að láta líta svo út, sem Framsóknarmenn hafi verið sammála íhaldinu í því að kenna verkalýðs- stéttunum og kommúnistum um alla ábyrgð á þróun dýr- tíðarstefnunnar. Þeita er svo augljós blekkingartilraun, að hún missir gersamlega marks. ÞAÐ ER m. a. þessi reynsla af samstarfi við í— haldið sem stendur undir undir þeirri fullyrðingu Fram sóknarmanna, að ekki sé unnt að leysa efnahagsmál- in í samstarfi við Sjálfstæð- isflokkinn. íhaldið er ætíð reiðubúið að tala um þær dýr tíðarráðstafanir, sem almenn ingur verður að standa undir, en þegar kemur að hinni hlið inni, allskonar braski, ótíma- bærum verðhækkunum og öðrum ófarnaði, sem jafnan fylgir íhaldsflokki í valdaað- stöðu. þá er annað uppi á ten ingnum. Þá á lýðskrumið eitt að duga, en raunhæfar að- gerðir eru stöðvaðar. Alþýðu stéttirnar í landinu þekktu þessi vinnubrögð af langri reynslu og tortryggðu allar ráðstafanir til úrbóta, sem íhaldið kom nálægt. Höfðu líka oft ærna ástæðu til þess. Einnig af þeirri ástæðu var tilgangslaust að ræða um að leysa efnahagsmálin í sam- starfi við íhaldið. Eina leiðin til bjargar eins og nú er komð, er traust sam starf vinnustétta framleið- enda og ríkisvalds um að leysa vandann. Á þeim grunni er núverandi stjórn- arsamstarf reist. I samstarfi við fólkið ÍHALDSBLÖÐIN reyna að gera lítið úr fyrirætlun r}P), .„i'íkisstjórnarinnar um hagfræðilega rannsókn og birtingu gagna. Ala einkum á'itortryggni í garð nefndar þeirra, sem skipuö hefur verið. ,Um hæfni einstakra riÍ£|ri.pá,ér óþarfi að deila við íþáldíð á þessu stigi málsins. R.py,pslan mun sýna, hvert starf þessi nefnd innir af hendi. Þá er nægur t.ími til döma þótt Morgunblaðsmenn vilji' Ógjarnan bíða þess. Á mgðan má gera sér grein fýjrír því,’ hver reginmunur er á þéim vinnubrögðum, sem r^isst|órnin ætlar að við- riafa ;í þessu efni og viðhorfi ifealdsins meðan það sat að völdum. Hér á nú að fara frárii sérfræðileg rannsókn, í.samráði við fulltrúa vinnu- stetþanriá, sem fylgjast með því að rannsóknin sé réttlát og ítarleg. Þessi rannsókn er því fyrir opnum tjöldum, í augsýn fólksins í landinu. í- haldið fór öðru vísi að. í fyrra var framkvæmd nokk- ur hagfræðileg rannsókn á ýmsum þáttum þjóðarbúskap arins og gert um það sérfræði legt álit, Hvernig var farið með það? Það var læst niður í skúffu ráðherra og þing- manna og kom aldrei fram í dagsins Ijós. Upplýsingar þær, sem þar var að finna um efnahagsástandið, voru meðhöndlaðar eins og ríkis- leyndarmál. Þær hafa enn ekki verið birtar almenningi. Þjóðin breytir ekki eftir álits gerðum, sem hún þekkir ekki. Efnahagsmálin verða ekki leyst af nokkrum sérfræðing um, eða fáum stjórnmála- mönnum, sem rýna í álits- gerð ofan í skúffu. Þar þarf til samstarf stéttanna, byggt á gagnkvæmu trausti og rétt um upplýsingum. ”Nýr repúblikanísmi” og forsetakjör Flokksþingið í San Fransisco verður fremur hyllingarhátíð en mikilvæg politísk samkunda Á blaSamannafundi í Hvíta- húsinu fyrir nokkru varð blaða- maður frá Chicagoblaði til þess að leiða umrœðurnar inn á óvenjulegar brautir. Hann sagði Eisenhower forseta beint og op- inskátt frá því, að gamlir vinir hans í Gettysburg, en þar á Eisen- hower búgarð — óttuðust það beinlínis, að hann mundi ekki lifa af önnur fjögur ár í Hvíta húsinu. Það var ekki auðvelt að ræða þetta mál, jafnvel ekki fyrir svo sviðsvanan mann sem Eisenhower, en hann lét samt í ljós álit sitt. Hann sagði, að svo lengi sem Republikanaflokkurinn teldi það hollt fyrir flokkinn að hann gegndi embætti forseta, þá teldi hann það skyldu sína að gefa kost á sér. Það væri svo ameríska þjóð in, sem felldi lokaúrskuröinn. Eisenhower hefir þunga byrSi bera, segir teiknarinn Hesse í St. Louis Globe Democrat. Hann hefir sett sér aö betrumbæta og endur-1 skipuleggja Repúblikanaflokkinn. Srsertir hvern kjósanda Þessi blaðamaður drap þarna á mál, sem óhjákvæmilega snertir hvern einasta kjósanda í Banda- ríkjunum í haust: Heilsufar Eis- enhwers. Kjósendur munu grand- skoða hann í sjónvarpstækjum sínum, er hann kemur fram og flytur ræður. Þeir munu lesa með áfergju tilkynningar lækna eftir hverja skoðun, en þeir munu ekki taka eins alvarlega tilkynningar og fregnir, sem sífellt ganga út frá aðalstöðvum Repúblikanaflokksins. En samkvæmt þeim er heilsa Eis- enhowers sérlega góð um þessar mundir. Eisenhower gaf flokks- stjórninni þó efni í góða frétt hér á dögunum. Hann lék uppáhalds- leik sinn, golf, á frægum golfvelli, fimm vikum áður en hann hafði áætlað að verða hæfur til þess eft- ir uppskurðinn, og tók ekki nærri sér. En loforð hans um að láta fara fram nákvæma læknisfræði-, lega rannsókn á sér áður en til kosninga er gengið, stendur. Þetta er í fullu samræmi við viðhorf Eisenhowers, allt frá því að heilsu hans tók að hraka. Hann vill ekki að þjóðin þurfi að kjósa mann, sem ekki er nema hálfur maður vegna heilsubrests. Það mun vera einlægur ásetningur hans að tjá þjóðinni allan sannleika um málið. hafði verið. Þetta kom m. a. í ljós í atkvæðagreiðslum í þinginu þar sem þingmenn flokksins, sumir hverjir, snerust á móti frumvörp- um, sem forsetinn stóð að. Og veru legur sannleikur er íólginn i spurningu, sem nýlega var lögð fyrir Eisenhower á blaðamanna- fundi, en hun var á þessa leið. Þegar þér genguS í Repúblik- anaflokkinn 1951, gcrðuð þér það með sama hugarfari og kona, sem giftist manni íil þess að betrum bæta hann? | Eisenhower brosti að þessu og: svaraði neitandi. En samt er Ijóst,! að hann hefir smátt og smátt náö meira tangarhaldi á ílokksstjórn- inni og á sívaxandi þátt í að móta stefnu flokksins. Og í dag er hann í augum amerísks almennings helzti fulltrúi hins nýja repúblik- anisma, sem svo er kallaður. Þessi nýju viðhorf koma áreiðanlega í Ijós í kosníngastefnuskrá hans, og amerísk blöð telja, að þetta muni m. a. birtast í aukinni áherzlu á félagslegar umbætur í landinu. Hinn nýi repúblikanismi í þessu sambandi er minnt á samband Eisenhowers við vara- verkamálaráðherrann, Arthur Lar- son, sem nýlega hefir gefið út bók sem heitir „A Republican Looks at his Party“, en þar ræðir hann hinn nýja repúblikanisma Eisen- howers. „Time“ segir frá því, að Eisenhower hafi lesið bókina mjög rækilega, er hann var veikur. Lar- son heíir síðan oft verið kvaddur til ráða. Hann er í hópi hinna yngri og frjálslyndari manna. Lar- son er sagður muni verða helzti ráðgjafi Eisenhowers við að semja kosningaræður í haust. Það er eft- irtektarvert, að Adlai Stevenson hóf þegar eftir útnefningu sína að vekja athygli á því, að hvað sem liði nýjum repúblikanisma r.voköil- uðum, væri flokkurinn samt ílokk- ur auðmannanna í landinu. Þetta viðbragð Stevensons sýnir, að Demokratar gera sér ljóst, að hinn nýi repúblikanismi Eisenhowers fellur vel í geð margra Bandaríkja manna. Persónuleg harmsaga Það er persónuleg harmsaga, að Eisenhower skuli ekki endast heilsa til þess að taka kröftuglega forustu í flokknum einmitt þegar aðrar aðstæður leyfa. Hann er á þröskuldi þess að endurskipu- leggja flokkinn, en hætt við, að af því verði ekki að ráði vegna þess, hve hann er veikur fyrir. En ef hinn nýi repúblikanisnn fær ekki að festa rætur, og hin gamla stefna veður aftur uppi, geta Repú blikanar varla vænzt þess, að halda í þær miljónir kjósenda, sem fylgja þeim að málum vegna Eis- enhowers og þeirrar stefnu sem hann markar. Þetta gera sumir leiðtogarnir sér Ijóst, og í þeim hóp er sennilega nú orðið Richard Nixon, varaforseti, sem vafalítið verður endurkjörinn með yfirgnæf andi meirihluta nú eftir að upp- reisn Stassens gegn honum hefir runnið út í sandinn. Nixon virðist nú leggja megináherzlu á, að hann sé fylgjandi stefnu Eisenhowers og muni framfylgja henni. En hvort kjósendur líta sömu augum á það, er ekki yjst. Skoíæfingar varnarliðsins Skotæfingar varnarliðsins í landi Voga á Suðurnesjum hefj- ast, eins og venja hefir verið 1. september n. k. Æfingar standa til 15. október. — Utanríkisráðuneytið, Rvík, 20. ágúst 1956. Sigurvissa Republikana En enda þótt óvissan um heilsu forsetans liggi eins og mara á allri kosningabaráttu Repúblikana- flokksins, þá setti hún ekki neinn skugga á flokksþingið, sem hófst í San Francisco í gær. Þar ríkti sig- urvissa. Repúblikanar telja að þeir muni sigra undir merki Eisenhow- ers, líklega glæsilegar en 1952. Þetta styður m. a. síðasta Gallup- skoðanakönnun, sem fram fór í þessum mánuði. Samkvæmt henni fær Eisenhower 61% af atkvæð- unum (tilsvarandi tala 50% í ágúst 1952) en Stevenson 37%, miðað við 43% í ágúst 1952. Foringjar flokksins vita fullvel, að það er persóna Eisenhowers en ekki flokksfylgi, sem stendur undir sig- urhorfunum með þessum hætti. Þegar bakgrunnurinn er þessi, má fullvíst telja, að flokksþingið, sem háð er í San Francisco þessa dag- ana, verði fremur hátíð til að hylla manninn, sem hefir endurvakið sigurvilja og mátt flokksins eftir 5 kjörtímabil demókratískra for- seta, cn mikilvæg pólitísk sam- kunda. Sfefnuskrá Eisenhowers En svo vaknar spurningin: Verða fulltrúar á flokksþinginu eins hrifnir af kosningastefnuskrá Eisenhowers og þeir eru af sigur- horfunum undir hans forustu? Það er á allra vitorði, að á fyrstu mánuðum í forsetatíð sinni mætti Eisenhower mikilli andspyrnu írá hægri armi flokksins, því a'ð það kom í ljós, að forsetinn var frjáls- lyndari, meira til vinstri, en ætlað StórhríS í sólskini. MIKILL óskaplegur rykmökkur lá yfir þjóðvegunum hér sunrian- lands um helgina. Yfir hvelfdist blár himinn, en sólskinið náði varlá að ylja farþegum í bílunum. Umhverfis þá luktist stórhríð um sumardaginn. Hríðin var svo dimm á köflum, að maður varð að fara eins og í dimmri þoku. Næsta bíl skaut skyndilega út úr kófinu á stuttu færi og þá var betra að vera við öllu búinn. Vit fylltust af ryki og inni í bílnum var lag á fötum og sætum. Þetta er sú versta rykhríð, sem ég hefi séð, sagði bílstjóri, sem er búinn að aka hér í Reykjavík og grennd í 20 ár, og er þó langt jafnað. Hann kallaði þetta miklu verra en *á Skálholtshátíðinni. Það er auðvitað langvinnur þurrkur, sem veldur, en frumástæðan er þó of- aníburður sá, sem valinn er. Það sést glöggt, ef menn aka nokkuð langan vegarspotta, og bera sam- an mökkinn, sem rís upp af ein- stökum vegarköflum. Moldin er verst. Á LÖNGUM köflum á Þingvalla- veginum er til dæmis mjög mold- arblandaður ofaníburður. Þegar í hann er komið, er kófið svo þétt, að varla grillir í vegarbrún. Svo styttir upp um skeið. Það er af þvf að þá er ofaníburðurinn á þeim kafla leirkenndari. Þessi reynsla bendir til þess, að ofaní- burður sé valinn af handahófi, og hreint ekki með tilliti til þess, hvernig hann rykast upp og setzt í vit þúsunda manna, sem ferðast um veginn. Skyldi maður þó ætla, að það væri dálítið atriði. Mold- arblandan, sem er á vegunum hér í kring um Reykjavík, getur varla verið góður ofaníburður, frá hvaða sjónarhól, sem skoðað er. Meiri upplýsingar. HÉR Á DÖGUNUM ritaði skáldið á Gljúfrasteini liarðorða ádrepu um rykið á vegunum í eitt dag- biaðanna. Þar var fast að orði kveðið um þessa hluti, og verk- kunnátta vorra manna talin helzt til lítil. Hvað sem um það er, væri áreiðanlega hollt að útskýra fyrir almenningi, hvers vegna vegagerðarmenn velja ofaníburð eins og moldarblönduna hér í kring um borgina. Fróðlegt væri líka að heyra, hvort athugað hef- ir verið að láta rykbindiefni á veg inn. Sums staðar erlendis tíðkast það og gefur góða raun. Vel má vera, að það kosti of mikið, en þá ættum við að fá að heyra um það. Aðalatriðið er, að vegfar- endur hafi ástæðu til að ætla, að vegagerðarmenn séu að ieita úr- bóta, en láti sér ekki gersamlega á sama standa, þótt þúsundir manna fari um veginn með ýitin troðfull af ryki. — Frosti.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.