Tíminn - 28.10.1956, Blaðsíða 4

4
99
Ibm’ * í útvarpinu og talar við sjómemi
Sjómenn vilja heyra kvæoi e(5a bókarkafla
ekki síður en hljómlist
Stúlkan heitir Guðrún Erlendsdóttir, sjómannsdóttir úr
austurbænum og varð stúdent í vor. Á morgnana nemur hún
lögvísi við háskólann en á daginn vinnur hún í skrifstofu
rektors í menntaskólanum. Og hún annast hinn nýja óskalaga-
þátt útvarpsins — Á frívaktinni.
— Hvernig líkar þér í útvarp-
inu, Guðrún?
— Mér líkar það alveg ágætlega,
ég hefi gaman af starfinu og allir
hafa verið mér mjög hjálplegir við
að koma þessum þætti á laggirnár.
Og bezt er að áheyrendur hafa tek
ið þættinum ágætlega, mér berast
30—40 bréf og skeyti daglega og
öll eru þau mjög vinsamleg. •
— Þú hefur þó ekki fengið Ijóða
bréf eða jafnvel bónorðsbréf enn-
þá?
Nei, svo langt hefur það ekki
gengið enn. En ég fæ iðulega
þakkarbréf fyrir að leika tiltekin
lög og uppörvunarbréf um að
standa mig sem bezt í starfinu.
Ég reyni að koma svolítilli ný-
breytni inn í þáttinn með því að
láta lesa þar upp auk óskalaganna
og þessu hefir verið ágætlega tek-
ið, ég fæ margar óskir um að flytja
ákveðið kvæði eða bókarkafla. Þeir
sem ég hef beðið um að lesa hafa
allir tekið því vel og eins hafa
niáfgir aðrir ,aðiiar verið’ mér vin-
sámlegir. Til dæmis báuðst eitt
tíókárforlag til að gefa þættinum
nokkur eintök af sjómannabók sem
út kemur í haust ef ég vildi efna
til verðlaunagetraunar um þær.
— Ilvaða efni er helzt beðið um
í þáttinn?
— Það eru náttúrlega dægurlög
— dægarlög og aftur dægurlög.
Nú sem stendur eru þær langvin-
sælastar Ingibjörg Smith og Erla
Þorsteinsdóttir, ég held að lag sem
Ingibjörg syngur og nefnist Við
gengum tvö sé það lag sem mest er
óskað eftir. Klassiska músík er
tæpast beðið um, það er þá helzt
að óskað er eftir vinsælum óperu-1
lögum. Af upplestrum er mest beð i
ið um ljóðmæli eftir Davíð Stef-
ánsson. — Annars eru óskirnar að
miklu leyti alltaf þær sömu og mér
skilst að svo sé í öllum þessum
óskalagaþáttum, það eru nokkur
lög sem ná vinsældum og um þau!
biður svo allur fjöldinn.
— Sumir hafa líka lagt til að
útvarpað yrði óskalögum allan dag kjallaranum, og hafa samnmgar tekizt við Þorvald Guðmunds
skrártímann, fréttum og veður-;Son, forstjóra um að klúbburinn hafi þar aðsetur eftirleiðis
fregnum aðeins skotið inn á stöku alla mánudaga frá kl. 4 e. h. til miðnættis eða lengur.
stað. Þá yrði sjálfsagt ríkjandij
mikil hamingja meðal hlustenda.—’ Framkvæmdastjórn klúbbsins,
— Þú reynir náttúrlega að upp- dagskrárnefnd hans og framkvæmd
að margir biðja um hið sama svo
| margir geta fengið úrlausn í scnn.
Samt vildi ég óska að meiri fjöl-
breytni gætti í óskunum því hætt
er við að þættirnir verði leiðigjarn
ir ef alltaf er flutt sama efnið. En
auðvitað get ég ekkert annað gert
en farið eftir óskum hlustenda
sjálfra, til þess er þátturinn.
j — En segðu okkur nú eitthvað
af sjálfri þér, Guðrún. Þú vannst
þér inn Ameríkuför hér um árið
j ef ég man rétt?
j — Já, ég hlaut verðlaun í rit-
! gerðasamkeppni sem New York
Herald Tribune efndi til og þau
iVoru þriggja mánaða dvöl í Amer-
j íku. Þessi samkeppni mun vera
! haldin ár hvert og er alþjóðleg
j svo að þarna er skemmtilegt tæki-
I færi fyrir skólafólk. Ég get sjálf
! borið um að það er til nokkurs að
j vinna.
— Svo að þú hefur hitt Ike í
! eigin háu persónu?
| — Jú, við fengum einu sinni á-
heyrn hjá karlinum og hann var
hinn ljúfasti. En þú skalt ekki
vera að skrifa um þetta, það er
svo langt síðan. Og ég vil ekki
fara að setja ævisögu mína á prent
! — ekki núna strax.
j — Þú verður þá að segja okkur
1 eitthvað meira frá þættinum og
þeim undirtektum sem hann hefur
hlotið.
— Eins og ég sagði áðan fæ ég
alltaf mikið af bréfum, sum eru
löng og hjartnæm, önnur eitthvað
snubbóttari eins og gengur. Ég
held þessum bréfum svo öllum
saman og reyni að leysa úr óskum
allra eftir því sem mér er mögulega
unnt. Oft lætur fólk skýringar
fylgja beiðnum sínum eða biður
mig að gera sé einhvern greiða.
Til dæmis fékk ég um daginn bréf
frá konu nokkurri sem bað mig í
guðanna bænum að leika fyrir sig
amerískt lag — Hot diggity heitir
það eða eitthvað í þá áttina — og
með því áttu að fylgja innilegar
kveðjur til mannsins hennar á
sjónum. Þau höfðu nefnilega orðið
eitthvað saupsátt síðast þegar hann
var í landi og nú vildi hún gefa
honum til kynna að sér væri runn-
in reiðin áður en hann kæmi í
land aftur. Auðvitað lék ég lagið
í næsta þætti og ég vona bara að
heitar sættir hafi tekizt með þeim
hjónum þegar þau hittust næst.
— Jæja, Guðrún, býztu við að
halda þessum starfa lengi áfram?
— Ég verð að minnsta kosti með
þáttinn í vetur hvað sem þá tekur
við. Og ég vona að mér takist að
gera hann fjölbreyttan og skemmti
legan svo að þeir, sem hann er
ætlaður — sjómennirnir og ætt:
ingjar þeirra í landi — verði á-
nægðir með hann. Að lokum máttu
gjarnan segja að ég er mjög þakk-
lát fyrir öll bréfin sem mér hafa
borizt hvort sem þau eru löng eða
stutt, með þakklæti eða ábending
um. Og bréf sjómannanna og ósk-
ir verða alltaf kærkomin í þættin-
um Á frívaktinni. Jó,
Þjóðleikhússkjailaranum
Bandalag íslenzkra listamanna gengst fyrir
samtckunum til ao efla kynni mcSai listamanna
og iistunnenda
Á mánudaginn kemur kl. 5 e. h. verður Listamannaklúbb
ur Bandalags íslenzkra listamanna opnaður í Þjóðleikhús-
fylla allar óskir eftir því sem arsjóri átu í gær tal við frétta-
þú getur? menn í Þjóðleikhúskjallaranum,
— Já, auðvitað reyni ég það en og sagðist þeim meðal annars svo
því fer víðsfjarri að ég komist yfir ( írá:
öll þau býsn. Þá er það til hjálpar i,
GuSrúri Erlendsdóftir vié Nljóðn^ínarin.''''^
itH .iíisri
Listamannaklúbbur Bandalags ís
stofnaður á fulltrúafundi Banda-
lagsins 21. nóv. s. 1. eftir rækileg-
an undirbúning á stjórnarfundum
og í samráði við allar sjö deildir
Bandalagsins.
Töluverð sameiningaralda er nú
að rísa meðal höfunda og lista-
manna, og stjórn Bandalagsins
hefir því ákveðið að bjóða öllum
listamönnum þátttöku í klúbbn-
um, hvort sem þeir eru í Banda-
j Iaginu eða ekki.
Auk listamanna hefir ýmsum
listvinum, innlendum og erlendum,
og mönnum, sem fara með opin-
ber listmál, verið boðin þátttaka í
klúbbnum.
Um kl. 21,30 á hverju mánudags
kvöldi er gert ráð fyrir stuttri dag
skrá og verður reynt að seilast
einkurn eftir einhverjum listnýj-
ungum.
Tilhögun opnunardaginn verður
sem hér segir:
Klukkan 17,30 ílytur formaður
Bandalagsins, Jón Leifs tónskáld.
ávarp og lýsir yfir opnun klúbbs-
ins. Þá verður einnig opnuð sýn-
ing á málverkum, sem stjórn Fé-
lags íslenzkra myndlistarmanna
hefir valið, og verða þau t:l sýnis
um mánaðarskeið.
Um kvöldið verður Þorvaldur
Skúlason listmálari heiðursgestur
Listamannaklúbbsins.
Klukkan 21,30 hefst stut dag-
skrá: ;hu:».<íkij /•.•ji, . iai
Egill Jónsson, klarínettleikari,
leikuF^éMfflf^tiPMtliur Hon-
egger með undirleik.
T í M I N N, sunnudaginn 28. október 1956.
En banni'S keldnr ekki, Ieikriíi'5 sýnt í leikklúbb
viS mikla aSsókn
London, 19. okt. 1956.
Það er fleira en íslenzkur fiskur, sem er á svörtum lista í
Bretlandi um þessar mundir. Nú hafa Englendingar skellt
löndunarbanni á njijasta leikrit Arthurs Miíers, „A Viaw fram
tha Bridge". Lord Chamberlain, en það er embætti ritskoðara
brezkra leikhúsa, hefir sett bann við því að leikurinn verði
sýndur opinberlega í London og borið við að velsæmis sé
ekki gætt fyllilega á sviðinu.
Leikhúsfólk tók þessari ákvörðun
siðameistarans afar illa sem von
var og stoínaði með sér félagsskap
með það fyrir augum að sýna þetta
leikrit og önnur slík, sem ekki
hljóta náð hins siðavanda ritskoð-
ara. Meðal leikrita sem félagið
hyggst sýna í framtíðinni er „Cat
on A Hot Tin Roof“ eftir Tennesee
Williams en það hefur hvarvetna
vakið mtklar deilur. Strangar regl-
ur gilda um inngöngu meðlima í
hið nýstofnaða félag, The New
Watergate Theatre Club, og engiun
fær leyfi til að sjá leikinn fýrr ön
hann hefur verið meðlimur um
visst skeið. Þrátt. fvrír bannið og
Quayle) ber djúpa og sanna ást í
brjósti til fósturdóttur sinnar
Catherine (Mary Ure) án þess að
hann viti eða vilji kannast við að
það sé annað en föðurleg umhyggja
sem hann beri fyrir hinni fríðu
dóttur konu sinnar. Eiginkona
hans, Beatric, finnur samt hvert
stefnir og þjáist af því hvernig
maður hennar vanrækir hana.
Eddie hefur jafnan sett sig á móti
því að Catherine fari burt af heim-
ilinu til að vinna fyrir sér, þótt
hfehni bjóð-ist'ígó5 stáð'a.'! ' ' '1-
Tveiriiur ítölskum írændum írú-
arinnar, sem hefur vehið smyglað
í land. er komið fvrir á heimilinu.
Sviasmynd úr leikriti Arthurs Millers.
alla erfiðleika virðist engu líkara
en það hafi þveröfug áhrif því að
á skömmum tíma gengu um 15 þús.
manna í félagsskapinn. Fyrsti með-
limurinn var eiginkona skáldsins,
Marlyn Monroe, og er það í frá-
sögur færandi að hún varð að
lánaða hjá manni sínum þá 5 skild-
inga sem námu inntökugjaldi.
Aðstaða elnstaklingsins
gagnvart heildinni
Þetta nýja leikrit Millers gerist
í ítölsku innflytjendahverfi í Brook
lyn. Meðal íbúanna ríkir sterk sam-
heldni og vinátta, þeir standa sam-
an í blíðu og stríðu og hver sá sem
dirfist að rjúfa þessa einingu inn-
flytjendanna á sér ekki framar upp
reisnar von. Efni leiksins er af-
staða einstaklingsins gagnvart
heildinni, efni sem Miller hefur
jafnan verið hugleikið. Hafnar-
verkamaðurinn Eddle, (Anthony
Thor Vilhjálmsson, rithöfundur
mælir íyrir minni heiðursgestsins,
Þorvalds Kkúlasor.ar.
Geir Kristjánsson, rithöfundur
les frumsamda : ögu.
Kynnir verður Þorsteinn Ö.
Stephensen ieikari.
Framkvæmdastjóri klúbbsins hef
ir verið ráðinn Einar Bragi Sig-
urðsson, rithöfundur, en í dag-
skrárnefnd eru: Jórunn Viðar, pí-
anóleikari, Thor Vilhjálmsson, rit-
höfundur og Þorsteinn Ö. Stephen-
sen, leikari. Framkvæmdastjórn
klúbbsinj skipa Jón Leifs, tón-
skálrf; ögnvaldur Sigurjónsson, pí-
anóleikari og Sigvaldi Thordarson,
arkitekt.
Þeir verða að fara huldu höfði
vegna innflutningsyfirvaldanna og
landar þeirra hjálpa þeim á allan
hátt, útvega þeim eyrarvínnu og
halda yfir þeim verndarhendi.
Annar þeirra, ljóshærður ungling-
ur, lífsglaður og skemmtinn, verð-
ur fljótlega ástfanginn af heima-
. sætunni og hún endurgeldur ást
hans. Eddie reynir með öllum ráð-
| um að aftra því að þau giftist
hann reynir að sannfæra stúlkuna
um að Rodolfo gangi ekki annað til
en að útvega sér bandarískt vega-
bréf með því að giftast henni. En
ákvörðun ungmennanna verður
ekki hnikað og því meir sem ást
Eddie til fósturdótturinnar verður
ljósari, því berari fjandskap sýnir
hann löndum sínum og gistivinum.
Húsmóðirin stendur með dóttur
sinni, hún veit að eina ráðið til að
eignast eiginmann sinn aftur er að
gifta dótturina burt af heimilinu.
Loks grípur Eddie til þess örþrifa
' ráðs aö reyna að sanna fyrir Cathr-
ine að unnusti hennar sé kynvillt-
ur og er hin hrottalega ,,sena“
þar sem hann reynir að sanna
her.ni það, aðalástæðan t:l þess að
opinber sýning á leikritinu var
bönnuð. En Eddie mistekst það og
í æði sínu svíkur liann hina tvo
i vini sína í hendur yfirvaldanna.
\ Þar með vinnur hann fyrirlitning
allra manna, hverfið snýr við hon-
1 um baki og fósturdóttur sína, auga-
steininn, hefur hann að eilífu misst.
1 Og hann hefur um leið kveðið upp
sinn eigin dauðadóm því sam-
kvæmt óskráðum lögum hins sik-
ileyska kynstofns er blóðhefndin
(Framhald á 8. síðu.)