Alþýðublaðið - 06.04.1920, Blaðsíða 4

4
A.LÞÝÐUBLAÐIÐ
t
Jarðarför dætra minna, Guðnýjar og Guðrúnar, sem önd-
uðust 21. og 22. marz sl., fer fram frá heimili mínu í Berg-
staðastræti 27, fimtudaginn 8. þ. m. og byrjar kl. 11 fyrir hádegi.
Reykjavík, 6. apríl 1920
Jón Helgason.
Koii konnngnr.
Eftir Upton Sinclair.
Önnur bók:
Prœlar Kola konungs
(Frh.).
Þegar Hallur var búinn að lesa
þetta, rannsakaði hann pappírinn.
Hann uppgötvaði, að óvinir hans
höfðu ekki látið sér nægja, að
falsa bréfið, heldur höfðu þeir líka
látið. taka af því prentmynd og
prentað það síðan, til þess að
hægt væri að dreyfa því út um
héraðið. Alt þetta höfðu þeir gert
á skammri stunda.
XVI.
f' Hallur hugsaði málið litla stund,
svo sagði hann: „Herra Cotton,
eg stafa betur en þetta. Rithönd
mín er líka liðlegri".
Bros fór um steingerfingsand-
litið. „Það veit eg“, sagði hann.
„Eg hefi borið þær saman“.
„Þið hafið afbragðs leynilög-
reglu“, sagði Hallur.
„Áður en þú sleppur, muntu
komast að raun um, að lögfræðis-
deild okkar er engu síðri“.
„Já, þess mun líka með þurfa",
sagði Hallur, „því eg sé ekki,
hvernig þið komist fram hjá þeirri
staðreynd, að eg sé vogareftirlits-
maður, valinn lögum samkvæmt
og með atfylgi fjölda verka-
manna".
„Ef þú treystir því", sagði
Cotton, „þá er þér bezt að gleyma
því. Enginn hópur verkamanna
stendur á bak við þig lengur".
„Nú, þið hafið Iosað ykkur við
þá“.
„Já, við höfum losað okkur við
foringjana".
„Hverja?"
„Fyrst og fremst geithafurinn
Sikoria".
„Einmitt það, þið hafið komið
honum fyrir kattarnef?"
Já".
„Eg sá, hvernig það byrjaði.
Hvernig endaði það?"
„Það er úrlausnarefni fyrir leyni-
lögreglu þína“.
„Hverja fleiri?"
„Jón Edström, er niður frá til
þess að jarða konu sína. Þetta er
ekki í fyrsta skifti, sem þetta
gamla, hálfsturlaða postulasmetti
hefi'r komið okkur í bobba, en
þetta verður í síðasf:a sinn, það
máttu reiða þig á. Þú getur hitt
hann niðri í Pedro, líklega á leti-
garðinum.
„ónei", sagði Hallur alvarlega,
„þangað þarf hann nú ekki að
fara strax. Eg er rétt búinn að
senda honum tuttugu og fimm
dalina, skal eg segja yður".
Eftirlitsmaðurinn sperti brýrnar
aftur. „Svo já! Þú hafðir þá þessa
peninga á þér, eftir alt samanl
Eg hélt, að fjandans Grykkinn
hefði hlaupist á brott með þá".
„Nei, þrælmennið yðar var nógu
heiðarlegt. Og eg líka. Eg veit,
að Edström hefir verið svikinn á
viktinni árum saman, svo mér
fanst, að hann væri sá eini, sem
hefði rétt til þessara peninga".
Auðvitað var þessi saga ekki sönn.
Peningarnir voru enn þá vel
geymdir í kofa Edströms. En
Hallur ætlaðist til þess, að Ed-
ström fengi þá, og vildi því leiða
Cotton afvega.
Moggi þarf að minka.,
(Aðsent).
Og Moggi þarf að sannfærast
um það, að óvíst er að alt hans
heimskuþvaður só hættulaust. Auð-
vitað vitum við öll, að sumt af
dellunni gerir engum skaða, en
annað getur bakað öllum tjón.
Þessveðna vildi eg biðja Mogga að
sýna svo mikið göfuglyndi, að
birta ekki eina einustu grein frá
eigin brjósti, og vona eg að hann
sjái sóma sinn og komi hér eftir
ekki með annað en aðsendar
greinar og svo auðvitað tíning úr
öðrum blöðum, innlendum og er-
lendum. Nú munu menn spyrja:
„Hvers vegna má greyið ekki
vaða elginn, eins og hann heíir
ætíð gert?* Þá er því til að svara,
að það getur gert ölium skaða.
Tökum til dæmis laugardagsblaðið,
frá 20. f. m., Þar kemur hann
með þá tillögu, að glysi og glyngri
verði takmarkalaust drifið inn í
landið, en að íslendingar komi sér
upp botnvörpunga skipastól, já,
það þykir honum viðsjárverður
andskoti og vill að öflugar skorður
verði settar við því, vegna þess,
að útgerðin beri sig ekki og fiskur
geti fallið í verði í Englandi (ef
íslendingar auki mjög framleiðsl-
una?!!). „Þetta fleipur sakar engan,
því allir þekkja Mogga,“ munu
menn segja. Jú, mikið rétt. Reyk-
víkingar þekkja Mogga, og margir
út um landið þekkja hann líka.
En sjáið nú til. Það hefir komið
til orða, að íslendingar mótuðu
íslenzka mynt til gjaldeyris. Það
,væri nú gott og blessað, en svo
skulum við segja að mikilsmetnir
útlendir fjármálamenn fengju eitt
eintak Mogga og fréttu um leið
að þetta væri stærsta og mesta
blað á íslandi. Hvaða álit ætli að
þeir myndíi þá fá á íslendingum?
Eg er hræddur um að það yrði
nokkuð bágborið. Nei, Moggi má
til með að minka þvaðrið, að
minsta kosti takmarka það eitt-
hvað svolítið. En ef löngun hans
til að skrifa er ómótstæðileg, þá
ætti hann í það minsta að biðja
einhvern mann með ofurlitlu viti
að skoða ritsmíðarnar áður en
farið er með þær í prentsmiðjuna.
Putti.
Alþbl. kostar I kr. á mánuði.
Til sölu, með tækifæris-
verði, ný kvendragt úr silkiflau-
eli Til sýnis á afgr. Alþbl.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Ólafur Friðriksson.
Preutsmiðjaa Gutenberg.
j