Tíminn - 08.12.1956, Side 9

í í M I N N, laugardaginn 8. desember 195G.
9
ættingi.
— ÞaS var bróðir hennar.
Bróðir frú Chapin, sagði Carl
Johnson.
— Og sá yngri hefir Jík-
lega verið sonur hennar?
— Já, Jóseph B. Chapin
yngri.
— Og dóttirin kom alls ek’ki
niður; að minnsta kosti sá
ég hana ekki.
— Það undraði mig jafn-
vel að frú Chapin skyldi koma
niður, sagði Carl.
— Mér fannst hún hafa til
að bera mikinn styrk.
— Einmitt.
— Það hljóta að hafa verið
hundrað manns þarna, og hún kennaralaunin.
W. Carl Johnson, nýi fræðslu
fulltrúinn, átti auðvelt með
að fara fótgangandi heim til
sín eftir matarveizluna. Heim
ili hans var stutt frá bústað
Chapin fjölskyldunnar, en
það gaf dálitla hugmynd um
samband Chapin og Johnson
fjölskyldanna, að bréfið, sem
Edith Chapin hafði sent
fræðslufulltrúanum til þess
að biðja hann að vera heiðurs
burðarmann, hafði hún sent
beint til skrifstofu hans í
fræðslumálahúsinu. Fjarlægð
in frá númer 10 við Friðriks-
götu til hússins, sem Johnsons
fólkið leigði, númer 107, var
sáralítil, en Edith Chapin
hafði fyrst þekkt númer 107
sem eign Lawrance fjölskyld
unnar, síðan sem eign Reifs-
nyder fólksins; eftir það höfðu
búið í húsinu margir prestar,
prédikarar og líka bygginga-
meistarar, sem komið höfðu
til Gibbsville til að hafa um-
sjón með umfangsmiklu
byggingastarfi. Húsið var eign
lúthersku kirkjunnar, og þetta
orsakaði það, að leigjendurn
ir fóru aldrei niður fyrir á-
kveðna. tröppu í mannfélag-
inu.
Flestir nágrannar hjónanna
W. Carls Johnsons og Amy
konu hans leigðu út herbergi
í húsum sínum — leigjendurn
ir voru alltaf karlmenn — en
Johnson hjónin höfðu enn
ekki leigt neinum. Starf John
sons var vel borgað — 9000
dollarar á ári — og þar sem
Amy var fremur falleg, þegar
hún var ekki með gleraugu,
og auk þess aðeins 37 ára göm
ul, var ástæða til að taka leigj
endum með varfærni. Ekki
vegna þess, að Amy sjálf ótt-
aðist nauðgunartilraun, en
hið ytra yfirborð hafði enn
mikla þýðingu í Gibbsville í
Pennsylvaníu fylki, og kona
svo hátt setts manns sem
fræðslufulltrúa varð að vera
hafin yfir allan grun í kyn-
ferðismálum. Hinn æskilegi
leigjandi hjá Johnsons fjöl-
skyidunni hefði orðið að vera
gamall og ljótur, en á hinn
bóginn mátti ekki gleyma^getið áður? Nei, ekki ég held
ungum dætrum Johnsons. Kar! ur. En tókst þú eftir fylkis
lotta var ellefu ára og Ingrid! stjóranum? Hvert sinn sem
níu, og sem reyndur skólamað- I Donaldjáon sagði eitthvað,
ur hafði Johnson haft fregn- 'gleypti fylkisstjórinn það í
ir af því vandamáli, sem heit! sig. Þegar slíkri samkundu er
ir öfughneigð eldri manna. ] hóað saman, meta þeir hver
Amy Johnson var óvitandi annan með einu augnatilliti,
— Hver var litli náunginn,! urkenna þann dugnað, sem
sem talaði við alla gestina?; sýndur er í eiginhagsmuna-
Hann hlýtur að hafa verið skyni. Það er ekki aðeins spurn
ingin um hvort þeir eru sam-
ræðugóðir eða ekki.
— Nú, þannig. Ja, vitaniega
er ég góður í mínu eigin starfi.
— Og það ér hið eina, sem
farið er fram á. Jaínvel þótt
fylkisstjórinn hefði hlaupið
yfir þvert gólfið til þess að
kveikja í sígarettu fyrir þig —
og það sá ég hann gera fyrir
halta manninn — myndi þér
ekki finnast þú vera meiri eða
áhrífaríkari maður. Þú berð á
byrgðina á uppeldi næstum
þrjú þúsund barna, og peninga
upphæðin, sem um hendur þín
ar fer er allt að hálfri milljón
dollara — eða aðeins tiltekin
ræddi við hvern einasta. Hún
mundi meira að segja nafn
mitt.
— Þú mátt heldur ekki
gleyma, að hún þekkti flest
fólkið, en við vorum bókstaf
lega ókunnug.
— En hún lét mig alls ekki
finna á sér, að ég væri ókunn
ug. Hún var reglulega elsku-
leg.
— Það er líka list. Það hefi
ég alltaf sagt. En ég skil vist
ekki þá list.
— Ilvers vegna ekki?
— Ja, ég geri mér vel ljóst,
að ég var aukamaður í hópi
heiðursburðarmannanna, en
þó getur verið að ég sé þar
jafn framarlega í flokki og
Hooker eða jafnvel Williams
dómari. Staða mín er að
minnsta kosti jafn mikilsverð
og þeirra. Ég er yfirmaður
skólakerfisins. Hooker er ekki
eini ritstjórinn og Williams
ekki eini dómarinn. Og þó var
það þannig, að ef einhver
þeirra sagði við mig vingjarn
legt orð, fannst mér ég vera
eins og drenghnokki, sem fær
klapp á kollinn.
— Þú ættir bara að sjá
mig á kennarafundi.
— Á ég að segja þér álit
mitt. Flestir þessara manna
myndu virðast nákvæmlega
jafn mikilsverðir á kennara-
fundi. Sjáðu Donaldson. Hefir
þú nokkru sinni heyrt hans

//AÁíit'LIFFLJ
/kÁPLiRlliFJ l
VERPUR JÓlAtí-JÖr ÞÚýFREYJUIiHAR.
/MKILVÆdllR í UttjA GSÍ 8ÍA/ALA f lJfVtfip
NR 2-46 2-71 1-127 1-155
LENGD 46 71 127 155
HÆÐ 22 22 11.5 11.5
DYPT 'ta 18 18 18
VERÐ
OÚ FLEIRI EFTIR PÓHTUhOH
2-46 _
piDa
Imolrri
{KVfFVtt VR CL<Rt
PLA/TS
mn i c iqæcdi i i i m
Sölustaðir:
þess heiðurs, sem henni hafði
fallið í skaut, þegar þau hjón
In yfirgáfu hús Chapin fjöl-
skyldunnar. Það áttu eftir að
líða ár og dagar áður en þau
gerðu sér fyllilega ljóst, að til
voru þær konur í Gibbsville
— karimenn reyndar líka —
sem allt sitt líf höfðu alið
með sér þá ósk, að mega líta
Inn í hús Chapin fjölskyld-
únnar. Það var því ekki svo
lítið, að henni skyldi vera boð-
Ið þangað áður en ár var liðiö
frá komu hennar til bæjarins.
I-íún tók undir handlegg
manns síns, er þau tóku stefn
una norður eftir.
og sjá þegar í stað hver á
heima í hópnum og hver ekki.
Þeir hafa ef til vill aldrei sézt
fyrr, en þessi ameríska mann-
gerð hefir það sameiginlegt
að sýna myndugleika.
— Þanig ert þú líka — aö-
eins á annan hátt.
— Mjög ólíkan hátt, og ég
er sannarlega glaður yfir því
að þurfa ekki að ausa myndug
leika mínum yfir neitt af
þessu fólki. Það myndi gefa
mér tilefni til að sleppa mér.
Og ég myndi gera það.
— Þegar ég talaði um öðru
vísi myndugleikáí'i áflti-' ég' Við
að menn af þessari tegund við
— Ég get fullvissað þig um,
góða mín, að þú getur ekki
komiö mér til að líta stórt á
mig. Þvert á móti. Ég ber ekki
ábyrgð á uppeldi þrjú þúsund
barna, og það veit enginn bet-
ur en þú. Og hvað snertir pen
ingaupphæðina, þá voru þarna
menn, sem hafa tekjur, er
nema jafn mikilli upphæð og
laun allra kennaranna. Svo að
þú skalt hætta þessu, væna
mín. Ég er aðeins sárgramur
sjálfum mér, vegna þess að ég
gekkst inn á að vera heiðurs-
burðarmaður við jarðarför
manns, sem ég varla get sagt
að ég hafi þekkt. Mér fellur
ekki að vera notaður á slikan
hátt.
— Já, en þú varst ekki boð-
inn, Valdimar. Þau buðu
fræðslufulltrúanum. Þau álitu
Chapin gamla vera nógu mik-
inn mann til þess, svo að til
hvers er þá að gremjast? Þú
verður aðveg jafn móðgaður,
þegar fólk gleymir fræðslu-
fulltrúanum.
Þau voru komin heim, og
Carl sagði:
— Já, vitanlega hefi ég
gleymt lyklinum í hinum föt-
unum.
— Ég er með minn lykil,
sagði Amy.
Hún náði lyklinum upp úr
tösku sinni, rétti honum hann
en hann opnaði hurðina. Þeg
ar þau voru komin inn og
höfðu lokað á eftir sér, tók
hann yfir um hana og þrýsti
henni að sér.
— Vertu ekki að láta mig fá
gæsahúð, sagði hún.
— Þú hefir kannske haldið
að þú gætir sloppið svo auö-
veldlega frá því að kalla mig
Valdemar.
Hún brosti.
— Ég hélt einmitt að þú
hefðir tekið eftir því.
— Ég aðvara þig; einn góð-
an veðurdag . . . Og það skal
verða á miðri aðalgötunni. Ef
þú heldur áfram að kalla mig
Valdemar, skalt þá fá það sem
þú hefur gott af.
— Já, reyndu bara og þú
munt sjá eftir því, sagði hún.
— Hvernig dettur þér í hug
að við getum haldið stöðu okk
ar hér, ef þú einhvern tíma
tækir upp á því?
ll,ií-^-',V,HVé;i,Si'‘ýégná yfirgáfúð
þér annars.Gibbsville í Penn-
1 Iðjukaupinn h.f., Einholti 10, sími 6708, Reykjavík. |
1 Verzlun Jes Zimsen, Hafnarstræti, sími 3336, Reykjavík ||
i K. E. A., Búsáhaldadeild, sími 1700, Akureyri. p
ITuMT<UIHIIIII!lllllllUliiIlllllilllllllIIIIIIIIIIIillllllllllllll!llillllliil'nililllil!IIIIIIIllllUIHIinilII!IIIIIIÞ)<lIUllB!llTri
lÚtvarpsborð |
I Hin margeftirspurðu og vinsælu útvarpsborð með 1
Perpetuum Ebner plötuspilara og geymslu fyrir 58 |
I plötur, eru komin aftur. |
| Verð kr. 2.380,00.
| Pantanir óskast sóttar sem fyrst. i
1 Sendum gegn póstkröfu. p
| RAÐIOSTOFA VILBEKGS 0G NmSTEINS, I
I Laugavegi 72 — Sími 81127.
S «
^iiiiiKmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiimiunmmiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiifiiiifffmiiiiimmiiiiiiiiiiiiiiirMíiiHnniTiranBTr
E g
5 ==
| Opkber stofnun |
| vill ráða mann til að annast bókhald, gjaldkerastörf o. fl. i
| frá og með 1. febrúar næst komandi. Umsóknir (merktar i
i ,,S.B.“) ásamt upplýsingum um aldur, menntun og fyrri 1
E ==
| störf sendist í pósthólf nr. 160 fyrir 27. desember.
=j
Biiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiitimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiií^
'.W.V.VW.’.V.V.V.V’.’AV.V.V.V.V.V.V.V.’.V.W.V.V,'
Hjartans þakklæti sendi ég öllum, sem sýndu mér
hlýja vináttu og sóma á margvíslegan hátt á sjötugs-
afmæli mínu 18. nóvember síðast liðinn.
Guð blessi ykkur öll.
í©.;íiI9li!!iiH.te 11511*1 jíi i!!ui| ilí lil IJ
Sigurbjörg Björnsdóftir,
:;: 'i'iif iiDeÍ'ldartUh'gUvliinil'ii ui i

'AWSVWAVMW.V.VAV.V.V.V.V.V.V.V.VAW.VA'.